bij iemand blijven, terwijl je voelde dat het fout ging
 

Hebben jullie weleens een relatie gehad met iemand waar je vreselijk veel van hield, maar eigenlijk in je achterhoofd al wist "dit gaat niet werken" of dat je wist dat het uitging maar toch bij hem/haar bleef omdat je de stap niet kon maken?

Ik wel..ik voelde hem wegglippen en ik wist dat ik het eigenlijk uit moest maken, maar ik kon deze stap gewoon niet maken..

weleens gehad?

Hmm, wel het omgekeerde. Dat ik wist dat het goed kon lopen, maar dat ik er toch een einde aan maakte. Als een soort opwelling ofzo. En dan spijt krijgen :rolleyes:

Heb je de stap nu wel gezet of zijn jullie nog steeds samen?

Ik heb dat met mijn ex gehad. We hadden niet echt een goede relatie, en het kwam mij al helemaal niet ten goede, maar ik durfde het niet uit te maken. Dus toen zijn we nog 1 jaar zo door gegaan. Tot dat hij het uitmaakte. Voor een ander...

hij zette de stap :o

Tegen het eind van de relatie met mijn ex-vriend merkte ik wel dat het echt hard achteruit ging en dat het ooit uit zou gaan.. maar ik was zelf toch nog te verliefd om het uit te maken

Als ik aan de kant word gezet, dan heb ik juist de neiging nog gewoon van haar te houden ook al zal het nooit meer wat worden.

dat heb ik ook.. zo gauw een jongen afstand neemt word ik alleen nog maar verliefder..als hij dichterbij komt wordt dat gevoel weer minder..maar in een relatie heb ik t ook gehad...naja toen zag ik het niet dat het niet goed ging...zoooooo verliefd..ik wist niet dat dat kon...uiteindlijk heeft hij de stap gezet en ruim een half jaar later zag ik pas dat dat goed was....misschien dat ik t later had gezien en het zelf uit had gemaakt..

Ja, maar ik wilde blijven vechten..

Toen ik samenwoonde ging het heel geleidelijk fout. Alles verslechterde met de week tot het onhoudbaar werd. En een half jaar later maakte ik het uit.

Ja. Ik wilde maandenlang niet weten dat onze relatie niet goed was simpelweg om t feit dat ik ontzettend veel om m gaf. Maar achteraf ben ik heel blij dat ik eruit gekomen ben, ik heb er in ieder geval veel van geleerd, hoe cliché dat ook klinkt.

Toen het begon met mijn vorige vriendin wisten we bijde dat het waarschijnlijk niet zou werken om allerlei verschillende redenen, toch hebben we het geprobeert.
Het werkte voor een maand daarna ging het echt niet, het werd en bleef gezeik toch hebben we het nog 2maandjes volgehouden omdat we toen elkaar nog wel echt leuk vonden.
Daarna nog maand of 3 met elkaar gekust toen het al uit was en aangekloot maar het werd steeds duidelijker dat het echt niet werkte en toen definitief punt erachter gezet.

was wel beter, vind ik nu

same here :)

Ja hoor, wel eens gehad, als is het heel lang geleden....
Je weet stiekem wel dat je samen geen toekomst hebt, maar ja, je bent verliefd he?

Ik heb het gehad met mijn eerste vriendin. Ik had mezelf heel erg voorgenomen voor haar te vechten en zij liet het toe. Na een tijdje kon ik het echter niet meer alleen aan, hoewel zij ontzettend van me hield. Ik heb het toen nog 2-3 maanden volgehouden, terwijl het aan me vrat. Toen heb ik het uitgemaakt, tot haar enorme verdriet.

ja, we maakten elkaar niet meer gelukkig, en elkaar zien (afpraak maken) en bellen was ook al moeilijk. Op een gegeven moment is toen een relatie van 3 jaar doodgebloed.

Het nadeel van een lange relatie is dat je een gezamelijk verleden hebt als giftig bindmiddel. Omdat je denkt " in het verleden hadden we het zo leuk" zie je ook hoop voor in de toekomst. Het is heel moeilijk om die hoop te laten varen, maar als je maar vaak genoeg teleurgesteld wordt, lukt het, maar het blijft pijnlijk....

Bij mijn eerste vriend wist ik eigenlijk ook altijd al dat het niet zou gaan werken. Ik was wel heel verliefd op hem, en hij geloof ik ook wel op mij.
Maar in mn achterhoofd wist ik wel dat het ooit uit zou gaan. Dat was meer een gevoel dan dat ik daar redenen voor had trouwens.
De laatste paar maanden ging het ook niet goed meer tussen ons en toen heeft hij het uitgemaakt.
Ik had er ook wel eens over gedacht om het uit te maken maar die stap neem ik niet zo snel dusja..

Ik merkte dat er wat aan het veranderen was, maar wilde doorvechten omdat ik geloofde dat het nog wel goed kon komen. Zij heeft de definitieve stap gezet op er een punt achter te zetten.
Achteraf is het wel beter geweest dat het zo gelopen is :)

Naja, je verwoordt gewoon wat ik wilde zeggen, maar waar ik te lui voor was.
Behalve dan dat het bij ons al dingen veranderd waren en ook nog aan t veranderen waren..

@ Loontjuh: Proficiat!! :)

Ot: tijdens mijn eerste echte relatie zeg maar, leerde ik na zo'n drie maanden een andere (leuke) jongen kennen. Na een aantal weken (en geschreven gedichten) wist ik dat het gewoon niet goed kon aflopen met hem. Uiteindelijk hebben we een dik jaar iets gehad en is het op een andere (vervelende) manier uitgegaan.

Ja dat heb ik weleens gedaan, veel te lang aan iemand vastgehouden en dat was héél dom en ik had het beter uit kunnen maken, dan was me een hoop ellende bespaard gebleven.

Als me nog eens zoiets overkomt ga ik me niet vastklampen aan iemand in de hoop dat de situatie beter wordt.

ja hoor..maar toen ben ik maar weggegaan.. op zoek nar mense bij wie het nie fout ging :)

Jup, en toen is het uiteindelijk ook uitgegaan

Ja, onbewust het kreng uitgehangen omdat ik mij mateloos aan hem ergerde in alles en nog wat. (We pasten gewoon totaal niet bij mekaar) Hij heeft het uiteindelijk uitgemaakt...gelukkig...

Ja. Laatste maand(en) alleen maar ruzie maar geen van beide durfde en wilde we die stap zetten om het echt uit te maken. (n)

Ja ik ook. We hadden vaak ruzie. Maar we zouden er aan gaan werken. Ik heel lief doen, kadootjes blabla. En het ging net heel goed toen hij het plots uitmaakte. Hij was niet meer verliefd.
Na anderhalf jaar :s
Nu al bijna jaar geleden, maar denk nog wel vaak aan hem. Niet meer op de manier van terugwillen. Maar gewoon aan momenten etc.

Zeker wel gehad... Ik had eindelijk de moed verzameld om het uit te maken, komt meneer aan met een verrassing. Toen durfde ik niet meer. We gingen naar Londen, sliepen daar apart en bij terugkomst heeft het nog 2 maanden geduurd, toen zoende ik met mn ex, maakte het uit, en kreeg na 20 dagen iets met die jongen.
Na een relatie van 19 maanden is 20 dagen wel snel, mja.. Things happen for a reason

....maar zij niet :( en ik weet tot op de dag van vandaag zeker dat het wat had kunnen worden, maarja zij vond het niet nodig en liet alles instorten. Her bad...ik ben er redelijk overheen...ik ben er nu blij mee zelfs

ja, met mijn ex...het ging steeds slechter, en ik wist het en ik zag het, maar koos ervoor me door de liefde te laten verblinden..bleef vechten totdat ik helemaal op was..en hij ook..

toen is hij zonder iets te zeggen weggegaan..

maar achteraf gezien, maar beter ook..maar toen dacht ik echt dat ik niet meer gelukkig kon worden..

Ja.. Uiteindelijk heeft hij het uitgemaakt omdat ik het Toch op een of andere manier niet kon.. En ik was er ook inderdaad kapot van hoewel het behoorlijk klote ging.. Ik hoopte dat we er overheen zouden groeien, maar hij was me voor en maakte het uit, hij gaf het geen kans meer.

Ja.

ja mn vorige relatie.
ik wist gewoon : dit word niks, ik voel veel meer voor hem dan hij voor mij....en niks werkte meer tussen ons. maar ik was ook bang om "helemaal niemand" meer te hebben.
uiteindelijk heb ik t uitgemaakt, en ben dr (nu) blij mee.

Ik heb het ook gehad. Had na paar maand al door dat er een keer een datum zou komen dat het uit zal gaan. Ik gaf meer om haar dan zij om mij. Maar ik hield zo veel van haar dat je probeert zo gelukkig mogelijk samen te zijn. Na 9 maand maakte ze een onverwacht einde aan de relatie. Maandje later was had ze een andere jongen. Tja heb er een hele tijd meegezeten, weet nu wel beter ! Van elke liefde leer je (y)

Jupz, van begin tot eind bang en eigenlijk wel wetend dat die ene dag zal komen. Stiekem hoop je dan dat 't allemaal wel los loopt, maar dat is helaas tegen beter weten in.... :(
Maar achteraf toch ook wel weer beter, anders blijf je altijd met dat gevoel in je maag zitten en dat zal de relatie er ook niet beter op maken :s

Every single time :D

nou dat hadden mijn woorden kunnen zijn.. :|

Ja dat heb ik ook gehad met mijn ex. Ergens wist ik in het begin al dat het 'hem' niet was. Vooral het laatste half jaar ging het heel slecht, maar ik zat heel erg tegen het uitmaken aan te hikken. (n)

Jup helaas moeten meemaken.

We hadden echt altijd ruzie en maakten dat weer goed met seks. Dat was toen nog het enige wat nog leuk was tussen ons. Ik was zo aan hem gewend dat het niet eens in me op kwam om het uit te maken. Achteraf heel stom. Want nu merk ik pas hoe gelukkig je kunt zijn met iemand zonder al die ruzies:)

Ja, dat heb ik wel eens gehad. Ik wist al een tijdje dat t niet echt ging lukken meer (na ong. 1,5) dat ik er ook niet voor wou vechten om hem minder irritnant/pakkerig/sullig zou vinden.

Maar hij was familie aan huis zeg maar. Kon zeer goed met mijn ouders opschieten. Deed werkelijk álles voor mij, echt alles, was nog hotel de botel verliefd op me. Anyway ik was dus gewoon heel bang om t uit te maken. (vooral omdat ie zoveel bij mijn familie hoorde) maar na 2 jaar toch gedaan, je wordt er zelf alleen maar ongelukkig van namlijk...

Nou jullie maken me wel bang hoor.. ik heb nu een relatie van iets meer dan een jaar, maar nu gaat hetwat minder. Hij zit niet goed in zijn vel en ik al helemaal niet. Hij zegt vaak dat ik misschien minder aan hem zou moeten hangen, en hem meer los moet laten misschien is dast ook wel zo, maar als hij dat zo zegt.. wordt ik daar ontzettend onzeker van. en dat zorgt er voor dat er haastgeen spanning meer is,en daar kan ik echt niet tegen. het wordt een beetje een sleur. het rare is dat ik dat gevoel niet echt heb als ik bij hem ben maarwel als ik hem aan de telefoon heb ofzo. Ik wil alleen echt niet dat het uitgaat, en hij ook niet denk ik, dus blijven we maar vechten en ben ik constant aan het nadenken wat ik moet doen.
Het is niet meer zoals het was, en die kalverliefde blijft natuurlijk niet, maar een beetje spanning zou wel fijn zijn.

Hoe lang had je iets met hem? Ik herken mezelf hierin.. Ik dacht ook dat ik te verliefd was.. :o

ja, volgens mij zit ik dr nu middenin:s

Ik heb nu bijna een half jaar een vriendin..de laatste maand maken we bijna elke dag ruzie om allerlei dingen. Ik zie haar best weinig dus we spreken elkaar vaak op msn...niet bevordelijk voor je relatie, ze doet ook veel dingen die ik irritant vind..ook heeft ze ziekelijk veel exen naar mijn mening (als je ze niet meer kunt tellen en er een paar vergeet is het best ernstig:o) Of ze heeft de ene dag huiswerk en de week erop dezelfde dag ook maar omdat er een soort event is in haar buurt vindt ze het opeens wel goed om eerder op te staan om haar huiswerk te maken of dat ik haar help, terwijl ze diezelfde dag een week eerder dat niet goed vond...hypocriet gedrag dus:o En zo zijn er meer dingen waar ik me aan irriteer dus ik heb ook al half in mn achterhoofd dat het een keer uitgaat..heb nog wel hoop dat het een keer goed gaat komen.

ja, heb ik gehad. heb op t einde zo rot gedaan (onbewust) dat hij t uitmaakte, omdat ik die stap niet durfde te nemen :s klinkt raar i know

Ja.
Alleen ik was te bang om het uit te maken en ik was te goed voor haar achteraf.

Ik heb een relatie van 3,5 jaar gehad.
Tijdens het laatste half jaar wist ik onbewust al dat ik het uit ging maken, omdat ik het gevoel had dat ik vast zat, dat mijn leven al helemaal vast lag.
Toch heb ik er een half jaar over gedaan om hem dat duidelijk te maken en zeker ook om het mezelf duidelijk te maken...

Gelukkig zijn we nu wel nog steeds heel goeie maatjes...

ja.. maar ik bleef proberen en ik wilde zo graag dat t goed kwam en goed ging. want op zich was er niks aan de hand.
maar ja. op een gegeven moment werd ik gek van mezelf en hij geloof ik ook.

Ik merkte wel dat het fout ging, maar dat was niet hoe wij het allebei wilden. Toch gebeurde het en tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds allerlei onbeantwoorde vragen.

Maargoed, ik ga geen oude koeien uit de sloot halen als er aan de overkant nog een sloot is :D

Yep, bij mijn eerste vriendje. Ik was op het laatst zelfs verliefd op iemand anders. Tsja.. liefde maakt blind denk ik. Het is nu ander half jaar uit maar soms denk ik nog steeds wat was ik toen stom, ik had dat echt niet moeten pikken. Ach.. tis wel een les geweest

Ik had dat dus met mn exvriendje, we hebben iets van 14 maanden gehad ofzo, en na 6 maanden liep ik al bij iedereen te zeiken dat ik het ging uitmaken, maar ik kon het niet. we zagen elkaar sowieso al vrij weinig (1x per 2 weken het weekend) maar ik was altijd blij als ik hem dan weer in het weekend zag. achteraf gezien had ik gewoon aandacht nodig (ik heb altijd veel aandacht nodig :P) en kon ik het daarom niet uitmaken. maargoed. ze zeggen wel eens dat liefde blind maakt :rolleyes: