Hmm... ik denk dat ik niet een erg pakkend begin kan maken... maar het punt is dat ik de indruk heb dat familie voor jullie heel iets anders is dan voor mij...

Ehm... tja, ik zie mijn familie niet als... - het zijn gewoon mensen waar ik soms beetje mee praat omdat ze er toch zijn denk ik... - en sorry... ouders zijn... ook niet zo hoog aan het ranken (net als broertjes en zusjes). Ze zijn alleen maar lastig, ouders willen dat hun kinderen blij met ze zijn, dat ze zo zijn als ze willen...

ow, en dan ook... als ik iets goed doe dan ben ik dat niet dan is het HUN KIND dat iets goed doet. Doe ik iets fout dan ben ik dat en verpest ik alles (ik bedoel goed/fout naar hun idealen - niet dat ik die computer met een hamer reparereerde)...


ow en dit is beetje indruk...
en... ga niet alleen hier op in maar vertel ook beetje wat het is...

Hey Rerisen Phoenix!
Familie zijn de mensen met wie je een genetische band hebt, en verder niks. Althans, das bij mij zo ongeveer het geval! Ik woon dan wel thuis, en zie m'n familie (bijna) iedere dag, veel praat ik niet met ze.
Er zijn twee definities van familie, de eerste heb ik net al gegeven. De tweede is de familie die echt familie is. Waarmee je veel contact hebt en goed optrekt. De familie waarvoor je alles over hebt, en waar je van houdt.
Natuurlijk is het zo dat als je "stout" bent niemand je kent, dat is zo bij familie maar ook wel eens zo bij vrienden, helaas. Dus dan kun je het eigenlijk ook geen familie (of vrienden) meer noemen, want die steunen je door dik en dun.
Familie is dus de mensen waarbij je je 24 uur per dag thuisvoelt, I guess...

hmm... ok - dan is voor mij familie niet mogelijk. voor NIEMAND heb ik alles over :)

Hahaha! Tsja, ik ook niet. Maar das maybe een beetje te letterlijik opgevat!
Familie zijn meer gewoon de mensen waar je, uhmm, meer dan voor andere mensen voor over hebt.
Ik bedoel dus niet dat je je leven voor je kleine broertje of zusje geeft, of dat je je een vakantie op een zonnig eiland door de neus laat boren omdat je dan niet je familie hoeft te missen.
In feite zou van het woord een "familie" een bepaalde warmte moeten uitstralen, een warmte die je familiegevoel uitdrukt.
Met familie heb je een connectie, of je wilt of niet. En juist dat maakt het familie! Als dat familiegevoel er niet is, of is verdwenen is, blijft het je familie want je bent er (genetisch) mee verbonden, je hebt er dus iets mee gemeen.

met jouw heb ik genetisch ook erg veel gemeen ;) - maar ik snap wat je bedoelt ja. Maar er komt geen warmte uit... eerder chaos... en moeilijkheden... (op een manier waarop warmte eruit zou komen).
Misschien ben ik gewoon te slim voor familie :)

tjah, ik heb ook ni echt een band met mn familie, vrienden zijn we niet echt. alhoewel we meer lol aken als we elkaar heel weinig zien, dus dat kan alleen maar beter worden.
ik heb eigenlijk veel zin om niet meer naar de feesjes van de familie van mn pa te gaan, ik bedoel het is daar altijd enorm saai, en iedereen voelt zich psies te goed voor elkaar. daar heb ik nix aan. ik vond het ook reuzefijn toen iedereen (zelfs mijn peter) mn 18de verjaardag was vergeten, lollig (:( ). maar dat kan k mn oma, die wel reuzefijn is (voor een oma dan), niet aandoen, mn vader ook ni echt.

ik weet niet wat familie nou moeten zijn, ons huis is nooit wat je zegt een huis vol liefde geweest.
ze doen maar wat. i couldn't care less.

1 Het is familie (genetisch)

2 Het is als familie (warmte + genetisch)

In het algemeen is familie bij de meeste mensen 2, maar bij de meeste mensen op dit forum denk ik dat het alleen maar familie 1 is.

Een tip voor deze mensen: probeer nooit je ouders (broers, zussen, etc.) op te voeden, want dat werkt niet, dat is onmogelijk. Wees hypocryt en doe aardig tegen ze, toon interesse in je familie en medemens. Want don't forget:

Love comes back to you!

En als je uiteindelijk je familie1 zover hebt gekregen dat ze je apprecieren en met warmte behandelen, ga ook jij die warmte voor hen voelen en wordt je familie1 vanzelf familie2!

Ik heb mijn familie in 2 groepen verdeeld:
groep 1 de mensen waar ik een goede band mee heb: mijn broertje, vader, moeder.
groep 3 de mensen waar ik niet om geef de rest dus

Ik doe alsof ik ze aardig vind omdat ik daar voordeel bij heb. Die warmte die terug komt boeit me niks... ik ben geen emotioneel persoon meer.

En ze gebruiken vaak mijn nog steeds aanwezige menselijke zwakheid namelijk het onvermogen dingen te weigeren. (lukt het toch dan bedenken ze wel een straf ofzow) - emotioneel hebben ze me heel erg afgestompt. Niet dat ik het, achteraf, erg vind... maar iedereen die het hoort noemt het wel erg.

Mja, das enige manier waarop ik me tegen hen kan verzetten... macht ontnemen van mijn emoties.

echte familie: mensen die van je houden no matter what.
En dan heb je familie die familie is doordat je hetzelfde dna hebt.
ach ja. can't live with them, can't shoot them.

't spijt me dat je familie je zo behandelt.
niet dat ik het achteraf erg vind...
desinteresse is ook een vorm van zelfbescherming...
als je zou toegeven dat je het wèl erg vindt zou je ook alle emoties eromheen moeten verwerken..
dit klinkt cliché maar praat er nú over. Anders komt het op je 45e drie keer zo hard terug. (ik heb het meerdere keren zien gebeuren. it's not pretty)

Helemaal mee eens Jadie!
Maar het is wel hartstikke moeilijk om zomaar ff op te houden jezelf te beschermen (door desinteresse) en opeens open te staan voor je familie en hun emoties. Dit is een hele grote verandering opeens, en zoiets kan echt niet ineens gaan, maar in een paar jaar moet het wel lukken, denk ik...
Hoop ik...

hoezo zou het keihard terugkomen?

hoezo openstaan? - het bevalt me best we; hoe ik nu geworden ben. Emoties maken me tch alleen maar zwak en beïnvloedbaar (maar ze hebben nog steeds macht over me :()

Hey Phoenix,
het is toch niet erg als je beinvloedbaar bent en af en toe zwak! Emoties zijn juist heel belangrijk.
En tjsa, je familie heeft macht over je, so what! Jij toch zeker ook over hen!!

ja juist, waarom MOET je overeen komen met je familie, er zijn toch meer mensen die je niet graag hebt. wat maakt dat nu uit of dat toevallig leden van je familie zijn?

Voor mij zijn mijn echte vrienden meer famile dan mijn "bloedverwanten". ( Zijn er 3 de rest zijn meer kennissen )

... familie heeft macht over me via emoties. Hoe meer ik emoties onderdruk hoe minder macht de emoties en mijn familie over me heeft... - maar dan zegt iedereen weer dat dat slecht is.

en je moet idd niet overeenkomen met familie.


Ow... ik ben van plan om banden grotendeels te verbreken als ik weg ben (lekker vrij leven zonder gezeur). Ookal zal ze dat pijn doen. Is dat erg hard?

jij kropt het maar op en drukt het maar weg. als je dan in de midlife crisis komt ga je er ineens weer aan denken en bam! daar is het weer. maar dan drie keer zo erg.

banden verbreken met mensen die je niet mag? that's cool with me. Wat is harder? hoe ze jou behandelen of dat jij gewoon rust wil?

bevalt het je echt om zo emotieloos te zijn?
ik ben cynisch.

hmz, ik weet niet. een neef van me zie ik ook nooit meer, en dat doet wel pijn. maar ik denk dat ik het nu wel nbtje begrijp, waarom enzo, alleen vindt ik het nog steeds klote, omdat we vroeger best goeie friendjes waren :(

hoe bedoelje dat je familie macht heeft over je via je emoties?

Ik krop het niet op... de emoties die ik tolereer zijn ik denk verliefdheid, 'leuk-vinden', en agressie. Voornamelijk omdat deze 3 leuk en de laatste bruikbaar zijn. Owja, en ze zijn goed te detecteren zodat ik weet dat ik op dat moment niet helemaal objectief ben. Agressie is de uitlaatklep voor alle frustraties (ik krop voor korte periodes op ja)...

En het bevalt echt ja... - hmm... maar alle emoties zijn nog steeds veel zwakker dan dat ze vroeger waren denk ik... als ik iets leuk vind moet het echt wel heel leuk worden om mijn gemoed er enigzins door te laten beïnvloeden... - maar ik pas echt wel op dat leuk blijft bestaan :D - anders is het natuurlijk geen fuck meer aan :D. En... met zulke zwakke emoties ben je veel beter in staat dingen objectief te bekijken enzo... - en dat bevalt me ook.

macht? - zij willen dat ik iets doe, gaan zielig doen... dan krijg je medelijden dat je ertoe aan wil zetten om dat toch te doen. Dit is een voorbeeld...

dus je hebt alleen de emoties die je kan gebruiken. Verdriet, wanhoop, teleurstelling. Die kan je allemaal niet gebruiken en komen dus ook niet voor in jouw woordenboek. Dan vraag ik me af waar de vraag: wat is familie? op slaat. je laat toch zeker teleurstelling in je familie doorklinken in al je stukjes. (doorklinken? meer een dolby surround set van 360 Watt)
*als ik de verkeerde term gebruik, ik ben geen natuurkundige. daarvoor moet je bij m'n vriend wezen :D *

I remain cynical.

Klinkt dat er echt door? - iig niet bewust dan.

En ik stelde deze vraag omdat ik meer wou weten wat het voor anderen betekent. Dat het voor mij een lanceerplatform is weet ik al :D

ok :D