Scholieren.com forum

Een jongen van onze school heeft pas zelfmoord gepleegd. Z'n vader vond dit gedicht in zn computer, waarschijnlijk had hij dat zelf geschreven:

Misschien komt er morgen wel nooit meer een dag
Nooit meer regels en nooit meer gezag
De eeuwigheid leven in een land zonder mensen
Een land zonder horizon, een land zonder grenzen

Nooit meer die pijn, en nooit meer dat ondragelijke gevoel
Maar waarom dan, waarom komt er toch weer een morgen?
ik spartel, probeer me te redden, maar verdrink in de zorgen
Waarom...waarom weet dan helemaal niemand wat ik bedoel?

Ze kijken maar, en lachen maar, en snappen niet
dat ze leven in een grote leugen
Dat iedereen iedereen bedriegt,
beliegt, en voor de gek houd
Dat iedereen zichzelf gewoon voor de gek houd
Dat iedereen zich gewoon maar overgeeft en het ze niks kan schelen
Dat niemand wat kan schelen, dat ze leven in een strijd
Hun hele leven bevechten ze hun vijand, de tijd

En dan zeggen ze, en geloven ze, en ze geloven dat dat waar is,
dat er een Land is, een Land waar alles rozegeur is
een Land waar alles goed is, een Land waar iedereen gelijk is

Maar ik twijfel, geloof niet, en weet niet wat waar is
ik wil niet, en denk maar, dat het de oorzaak van elkaar is

En ik blijf maar hopen, op die laatste dag
en op dat land, dat land zonder mensen
dat land zonder horizon, dat land zonder grenzen

Kan iemand mij vertellen wat waar is?
Kan iemand mij vertellen wat er na die laatste dag is?

iemand?

Iemand?

Die jongen was christelijk opgevoed en zat op een christelijke school, had overwegend christelijke vrienden. Dan snap je het gedicht mss beter (de hoofdletters)

Ik hoop niet dat iemand zich in dit gedicht herkent, wat ik persoonlijk heel mooi vind maar wel ontzettend verdrietig, want dan is het niet echt goed met je als je je hierin herkent.