3 jaar erna
 

heey

is het normaal dat je na 3 jaar nog steeds niet tegen de opmerkingen kan die pesters gemaakt hebben.
allerlei mensen zeggen dat het niet goed is dat ik er nog last van heb. maar k kan mn gevoelens toch niet zomaar weg stoppen en doen of ik er wel tegen kan? maar als ik er over begin bij "vrienden" zeggen ze dat ik op moet houden met zeuren en verder moet leven

Mariët

klink vrij bekend... heb er ook nog steeds last van (n)
pesten heeft veel inpact...het is dus opzich niet zo raar dat je daar nog last van hebt...
maar dat van je vriendinnen vind ik wel een beetje raar...als jij er eens een keer goed over kan praten met ze zal het ook al heel veel opluchten.
ik heb er nog zo veel last van dat ik daar voor in therapie zit
(lang verhaal...komt er op neer dat voor andere klchten ging en dat er uit kwam dat het een trauma was door het pesten)

Hoi,
Ja, het kan heel normaal zijn dat je na 3 jaar nog niet tegen zulke opmerkingen kunt, maar dat is vrijwel altijd als je het nog geen plekje hebt gegeven/het niet hebt verwerkt. Kan het kloppen dat je in de periode dat je je rot voelde over de pesters, er niets tegen gedaan hebt? Het zou namelijk kunnen dat je dan het hele gebeuren niet hebt verwerkt. Het kan ook zijn dat je dat wel hebt gedaan, alleen nog niet weerbaar genoeg bent. Ik zou me geen zorgen maken of het wel of niet normaal is, ik zou me er eerder mee bezig houden om te zorgen dat je er zelf zo min mogelijk last van hebt.

Nijn*

Dat is niet echt vreemd hoor.

Ik ben vroeger ook gepest en als ik nu in mijn oude woonplaats soms van die mensen in een groepje tegenkom als ik bijvoorbeeld op de fiets zit, dan willen ze me nogsteeds naroepen, terwijl ze me al 8-9 jaar niet echt gesproken hebben. Het doet me weinig, maar op het moment dat ze je naroepen, dan voel je je er toch niet prettig bij. Gelukkig ben ik al een tijdje zo ver dat ik er innerlijk hard om kan lachen, want ik besef hoe trist zij zijn en hoe beperkt hun levenswereld is, omdat ze mij nooit echt gekend hebben en na 8-9 jaar nogsteeds niet inzien dat ze kansloos bezig zijn.

Ik vind dat niet vreemd, pesten kan nogal ingrijpend zijn. Ik ben na mijn 13e niet meer echt gepest en ik heb er toch tot mijn 17e ongeveer moeite mee gehad, inderdaad vooral als mensen zonder kwade bedoelingen een opmerking maakten die de pesters ook maakten. Het duurt gewoon een tijdje om er overheen te komen.
Wel vreemd dat je vrienden zeggen dat je zeurt :s maarja, je hebt het woord ook tussen aanhalingstekens gezet.

Het kan harstikke goed denk ik. Zelf wordt ik af en toe nog steeds door dezelfde debiele trut aangesproken met het woord "varkentje" en "dikbil" omdat ze bij mij op school zit en ze zichzelf erg stoer vindt als ze dat zegt. (ik was niet dik, ik had alleen een uitgevallen neus (valt ook wel mee) vond ze en daarom was ik een varkentje)

In het begin vond ik het erger dan nu, dan kon ze me nog steeds pesten met dingen die vroeger gebeurt zijn. Bijvoorbeeld we waren perongeluk samen in de bus (ik zat voor, zij zat achter) ging ze gigantisch hard praten en daar tussen opmerkingen maken enzo. Ik kan er nog steeds niet tegen.

Maar alleen van haar niet, als anderen het zeggen dan voel ik me superieur aan de ander en zeg ik of niets ofi k maak een rake opmerking.

(BTW, die debiele trut heb ik dus al wel onderuit getrapt toen ze op krukken liep, n ouja ik was he tniet, maar een vriend van me, die was het zo zat :o)

Mensen die pesten zijn gewoon zielig, ze zijn gewoon dom, en jij bent altijd superieur aan ze. Je bent gewoon beter als dat zij zijn WANT jij bent altijd een stuk slimmer. Jij pest tenmninste niet :)

Waarschijnlijk zal het de rest van je leven nog wel vervelende gevoelens oproepen. Klassieke conditionering..

Sterker nog; ik denk dat het waarschijnlijker is dat je er niét dan wel tegen kunt.. Het zou niet vreemd zijn ( eerder voor de hand liggend ) dat je door dit jarenlange pestgedrag min of meer 'beschadigd' geraakt bent. Het is min of meer een open wond die zich aan het helen is maar die de komende jaren ( !!! ) nog wel open zal blijven. Telkens als er een zoute opmerking gemaakt wordt rijt dit de wond open. Het is wel zo dat naarmate je ouder ( en vaak ook geestelijk stabieler wordt ) je automatisch ook beter tegen dit soort pijnlijke opmerkingen opgewassen bent. Ik spreek uit ervaring dat zulke dingen over gaan, praat er over, verschaf helderheid in een voor jou min of meer onduidelijke situatie d.m.v. wijsheden van mensen die om je geven en zo'n verantwoordelijkheid met zich mee kúnnen dragen. Daar zul je veel aan hebben. Succes !

mijn zus is nu 24 en die heeft nog steeds last van de gevolgen dat ze in ieder geval op de basis school is gepest.....

Je bent superieur aan pesters ja, maar dat superieure gaat wel weg als je de pester te veel 'terug pakt'. Dus opzich is dat ene keertje onderuit schoppen niet zo erg, maar laat het niet verder komen want dan ben je geen haar beter.

je bent misschien wel syperieur aan de pesters maar dat gevoel heb je niet als je gepest wordt en dat komt ook niet meteen terug als de mensen gestopt zijn met pesten

ik denk dat dat ook normaal is. werd door een jongetje van me stage uitgescholden, met precies de zelfde woorden als de pesters van vroeger. nou dat raakte behoorlijk. en dat is dan og maar zo een klein ettertje :s

Het is ook normaal dat je er 40 jaar na nog niet tegenkunt/mee om kan gaan. Ik wil je niet ontmoedigen, je kunt het ook nu verwerken i.p.v over 40 jaar.

verwerkt of niet, pesten zet een definitieve stempel. kun je je nog zo goed voelen, mensen weten vaak niet wat ze zeggen, en kunnen je dus onbewust pijn doen. omdat die gevoelige plek er toch nog zit.

Ja dat bedoel ik dus.

als je vroeger bent gepest is het heel goed mogelijk dat je daar nooit meer vanaf komt. nog steeds is t zo dat als er op tv ofzo een grapje gemaakt wordt over iets waar ik vroeger mee ben gepest, ik helemaal duizelig word enzo... :s zoveel impact heeft t op me gehad (n)

Aan alle reacties te zien ben je niet de enige die na jaren nog niet tegen de vervelende (en meer dan dat) opmerkingen kunt.
Maar wáárom het zo moeilijk is zal bij iedereen net ff anders liggen. De één wordt er weer mee geconfronteerd wat de herinneringen oproept, bij de ander zal het probleem misschien eraan liggen dat zij het nog erg moeilijk vinden om zich hierin te verweren. Ik weet niet wat bij jou de oorzaak is? Weet je dit zelf? Misschien kan je van daaruit er wat aan gaan doen? :)

volgens mij is het bij mij zo dat ik bang ben dat ik niets meer goed kan doen. want ze peste mij als ik alles op tijd af had en had ik het niet optijd af dan hoorde ik niets van hun.
en ik merk op mn werk nu ook dat als iemand iets negatiefs zegt (ookal is het positief bedoelt) dat ik dat me heel erg aantrek

Ik ben ook een tijd gepest op de middelbare school, en het blijft altijd een ervaring waarvan je denkt waarom ik? Maar in elke klas zit wel een iemand die gepest moet worden.. Het schijnt zelfs zo te zijn dat pesters zelf vaak ook gepest zijn..

Ik heb nooit iemand teruggepakt omdat ze mij hebben gepest.. Maar ik ben er wel een hele tijd heel erg verdrietig en onzeker van geweest, ik denk dat dat altijd zal blijven als je aan die tijd terug zal denken..

maar als je gepest bent dan weet je toch hoe zeer dat doet en dan haal je het toch niet in je hoofd om anderen te gaan pesten

Ik heb even gepmt :)

Maar het is niet gek dat je er nog last van hebt..

Ik vind dat helemaal niet raar. Het is natuurlijk niet leuk, maar ik denk dat iedereen die nare ervaringen met pesten heeft gehad er na een aantal jaren nog wel 'last' van heeft of er nogal eens aan terugdenkt.. Ik vind het rot voor je dat je vriendinnen er zo stom op reageren, als je je hart er niet over kunt luchten kan je er nog langer mee moeten lopen..

Je vriendinnen, als het echte vriendinnen zijn, moeten voor je klaar staan en je steunen en niet zo dom reageren...
Ze moesten eens weten hoe het voelt als je gepest wordt/werd..
dan denk ik dat ze toch heel anders zullen zijn..