Hangslot
 

Af en toe, niet vaak, maar ook niet minder vaak dan dat ik huil.
Zo vaak, denk ik na over jou. Over jouw handen, voeten, buik, oren, neus.
Uren kan ik daar aan besteden. Soms, ongeveer nooit, speelt er een glimlach om mijn lippen.
Meestal rolt er een traan over mijn wang. Soms zelfs 2.. of 3. Soms een minuut, soms een dag.
Ik probeer het te negeren, beelden van ons samen, in het verre verleden. Toch zijn ze er.
Nog steeds. Ze dolen rond in mijn hoofd, ver weggestopt.

En juist als ik het niet wil, komen de beelden uit een verre uithoek. En denk ik na.
Over iets wat wij ooit waren tezamen, iets wat we nu niet meer zijn.
Dan voel ik wat er binnen in mij zit, wat iets zegt over ons, over mij, over jou.
En daarna verdring ik het weer, daar heb ik een apart kamertje voor.
Daar doe ik het deurtje weer op slot, tot hij weer opengemaakt wordt door jou.

Het wordt tijd voor een goed hangslot.

Het is ontzettend kort, zegt niet zoveel en zegt helemaal niets wat niet eerder is gezegd. Wat ik ook erg storend vond is dat de laatste zin totaal uit de toon valt bij de rest van het stuk, "Het wordt tijd voor een goed hangslot." tegenover andere lieve/dramatische/droevige zinnen zoals "Daar doe ik het deurtje weer op slot, tot hij weer opengemaakt wordt door jou." De kleinste ingreep die je zou kunnen doen is ook -je toevoegen aan hangslot, waardoor het hangslotje wordt.

Ik vind het wel mooi, beetje droog aan het eind ja :) .

Ik zou je cijfers voluit schrijven. Zie verder de mening van de vos.

Mooi stukje geschreven, laatste zin verneukt het stuk eigenlijk gewoon. Daar komt het op neer. Weglaten dus. :o

Hm hm, kort zeker. Gevoelig dat ook en ik ben niet zo uit over die laatste zin, ik vond hem eigenlijk wel goed, maar de mening van reyneard is ook waar. Maar misschien juist omdat het zo'n groot contrast vormt bij de andere zinnen, is het goed.

Ik weet het niet.
Ben er nog niet over uit...

Precies.

Vond het wel leuk, kan me er beetje in herkennen. Schrijf getallen wel voluit. Je begin is denk ik het beste, met die tijdsbepalingen; 'Zo vaak...' 'Soms, ongeveer nooit, ...' , dat had wel iets...

Voor de rest te kort voor een langer commentaar. ;)