Dagboek...
 

Ik was eigenlijk heel erg benieuwd wie van jullie er allemaal in een dagboek schrijven. En als je dan schrijft, schrijf je dan naar een persoon? Of gewoon naar jezelf. Ik zit nu voor onbeplaade tijd in het buitenland en wil al deze dagen vastleggen. Ik schrijf naar een hele goede vriend van mij wie ik alles kan vertellen. Ik ben er alleen nog niet uit of ik ze als ik straks weer thuis ben nou wel of niet aan hem moet laten lezen. Graag reacties! Kiss Swissie

Ik hou zelf geen dagboek bij .. ben ik niet consequent genoeg voor, maar het is wel een leuk idee :) Ook al schrijf je naar die vriend, je kunt het achteraf voor jezelf nalezen, is best grappig; heb je min of meer een verslag van die hele periode :)

Maar kijk, aan de ene kant wil ik hem ook heel graag laten lezen hoe het hier voor mij geweest is, maar aan de andere kant heb ik ook zoiets van "dit is iets van mij, iets heel persoonlijks, waarom heb ik de behoefte om dit aan hem te geven?" Maar ja, ik heb nou al 80 pagina's uitgetypt op A4 dus het is behoorlijk wat. Het is voor mij echt een soort van "uitlaatklep" om naar hem te schrijven. Kiss

tis maar wat er allemaal in staat...ikzeluyf hou wel een dagboek bij...niet elke dag want dan benk weer te moe, geen zin ofk ben um kwijt.Maar wat erin staat vin ik best persoonlijk want kzou het nou niet egt fijn vinde als een goede vriend van mij dat zou lezen. maar dat is heel persoonlijk. je moet het zelf beslissen. en dat ik las dat je al 80 kantjes heb moet het wel veel zijn. laat die vriend 1 kantje lezen en kijk hoe hij reageert. dan moet je zelf verder beslissen wat je verder doet. ;)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxissssssss
sucses (y)

Ik heb ook een dagboek, al sinds ik jong ben, ik heb een doos met stapels papier, vol van mijn gedachten. Het is enerzijds een uitlaatklep maar anderzijds een manier om mooie momenten onvergetelijk te maken. Soms herlees ik dingen van vroeger en dan schieten sommige mooie dingen me weer te binnen die ik dacht vergeten te zijn. Dat is juist wat ik wil, zoals je dat met foto's hebt. En ik denk dat ik later binnen 20 jaar blij zal zijn met al deze dingen die ik dan zal herlezen. Maar voor mij is het wel heel persoonlijk, dus het is iets dat alleen van mij is en dat ik aan niemand zou tonen, ik denk zelfs niet aan mijn vriendje. Ik heb een gewone vriend met wie ik af en toe eens brieven schrijf omdat hij zo ver van me woont maar dat is niet te vergelijken met wat ik schrijf in mijn dagboek. Mijn dagboek is meer privé en ik zou het verschrikkelijk vinden moest iemand het lezen, het is een deel van mezelf dat niemand aangaat vind ik.

hell, ik hou oowk een dagboek bij. ik geef et altijd een meisjes naam (niet iemand die ik ken duz) maar heel soms staat dr wel een brief ofzow aan iemand in maar das nie echt heew vaak.
en ik ben wel super vast in in mijn dagboek schrijven, like elke avond voordat ik ga slapen MOET ik dat doen want... naja anders ga ik dood ofzow.. I dunno :D

ik ben al wel een paar keer begonnen aan een dagboek, maar ik hou het nooit langer dan een maand vol :/

ik schrijf gedichten, dat compenseert

Ik schrijf al vanaf mijn 9e in 'n dagboek, heb er nu een stuk of 5. Allemaal hebben ze een meisjes naam (heb een hele familie :) ).
Ik schrijf dan ook naar hun toe. Maar ik schrijf er vooral in omdat ik weet dat het onwijs leuk is om terug te lezen!
Nog een rede is omdat het voor mij makkelijk is om zo m'n gevoelens even op een rijtje te zetten.. tis altijd zo'n chaos in m'n hoofd :) en op papier lijkt het dan wat meer helder te worden.

Is bij mij net hetzelfde, het is een soort van opluchting vind ik om dingen neer te schrijven, vooral als het één en al warboel is in je hoofd.

ik krijg de zooi in mn hoofd helemaal niet in woorden uitgedrukt. ik probeer echt wel, maar euh .... ik moet maar es aan mn vocabulair werken ofzow :confused: ben niet zo goed in helder woordgebruik.

Ik hou niet echt een dagboek bij...
Vroeger wel tot aan de dag dat ik naar de middelbare school ging...
Maar toen halverwege de brugklas heb ik er weer eentje gekocht... en (niet dat er wat zinnigs in staat) daar schreef ik dan in...

Het afgelopen schooljaar, heb ik er vaag eentje bijgehouden...
(die, vond ik zelf, dit keer wel degelijk ergens over ging...)
Maar meestal heb ik ook een soort dagboek in mijn hoofd...
Of ik schrijf het op in de vorm van gedichten..

xxx

ps. ik schrijf denk ik iedere week wel wat... (zinnigs)

jups ik hou ook een dagboek bij. niet alke dag hoor, soms weer een tijdje veel en dan weer een tijdje bijna nix enzow, hangt echt van mun buien af. maar, eentijdje geleden kwam ut me allemaal niet meer zow goed uit want toen hadden mun ouders ut gelezen enzow, das minders. nu heb ik er een met slot, maar ik heb net ontdekt dat je um zonder slot ook open krijgt ...

Ik schrijf meestal naar mezelf, soms ook naar een persoon, ligt eraan waar het over gaat.

ik schrijf heel erg veel.. aan mezelf, maar heel soms mag iemand het lezen..

Naja, ik probeer het altijd zo simpel mogelijk te houden.
Zo van: Ik voel me klote.
Waarom? Omdat ik ruzie met 'n vriendin heb.
Waarom? Omdat ze me negeerde
En dan steeds verder uitbreiden.. dat werkt bij mij wel goed...
Maar dat hoeft niet voor iedereen te gelden dan natürlich..

Ik hield wel een dagboek bij, maar nu ben ik daarmee gestopt... Ik schrijf ongeveer elke dag met een vriendin in een schrift, of gewoon brieven... Dat vind ik toch beter, want wordt er tenminste op gereageerd.............. :cool:

ik had een dagboek. maar door omstandigheden schreef ik alleen maar rotte dingen en als ik het terug las werd ik weer depri.
Toen ben ik er mee opgehouden. een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen.

Ik schreef/schrijf soms in het idee van 'dagboek', soms aan mezelf, soms aan iemand anders. De laatste tijd schrijf ik als ik in de vorm van dagboek schrijf alleen nog aan een vriendin, waarschijnlijk zal ik het haar alleen nooit laten lezen.

Leuk om te lezen dat er eigenijk best wel veel mensen zijn die in een dagboek schrijven. Het is wel zo, dat had ik nog niet eerder gezegd, maar hij schrijft dus ook in een dagboek, ook naar mij! Dus maar ja... Ik weet het nog niet maar ik zal wel zien. Iemand ooit de gedachte gehad om het ook echt uit te brengen ofzo? In een of ander boek ofzo? Nou ja, Kiss Swissie

Sinds 3 weken! :)

En ja, helpt wel...

Ow, en ja, vanaf morgen schrijf ik ze aan een bepaalde persoon, ik weet ook al wie. :)

Iemand die ik echt bewonder, die persoon vind je in mijn signature. ;)

Het zijn dus voornamelijk vrouwen/meiden (ehm Fleet Admiral is hier de enige man :) ), hmm... interessant!

Ik schrijf ook wel (maar ook niet iedere dag, heb ik echt geen tijd voor/zin in), meestal veel onzin en leuke dingen naar geen persoon toe.
Heel soms minder leuke dingen, die zijn dan aan mezelf gericht.
Al schrijf ik liever verhalen en gedichten. :)

ik schrijf niet in een dagboek, maar als ik dingen meemaak die ik wel oke vind dan schrijf ik het in een wordbestand met datum erbij, In de vorm:? Ik geef jullie een voorbeeld:


Gisteren samen met Mark en Pieter wezen zuipen bij de...... We hadden ff wat tijd over voor schooltje, Er kwamen een paar bavianen aan die ruzie wilden maar wij deden niet mee........... bla bla bla..... zoiets.


Er kan een boek gemaakt worden van de verhalen die ik opgeschreven heb, mijn leven......fucking hell. :cool:

ik heb een hele tijd intensief geschreven, maar toen hebben mijn ouders het gelezen, en nu hoeft het voor mij niet meer zo

ik heb al een stuk of 4 dagboeken vol geschreven.Niet dat m'n leven zo interessant is...ik schrijf gewoon naar niemand!schrijf gewoon op wat me te binnen schiet...soms als ik ' s nachts wakker lig denk ik wel eens "wat een kutleven".Dan doe ik meteen het licht aan,pak m'n dagboek schrijf de tijd op,en dan gewoon een gedachte die ik dan heb......het is ook meer een gedachtenboek.
Ik ben niet echt heel bang dat m'n ouders het lezen,maar als ze dat wel doen dan ....... :eek: VETTE RUZIE...maar tja als ze dat dan zo graag willen.
Ik denk niet dat ik m'n dagboek ooit aan iemand kan laten lezen,in iedergeval niet alles...kleine stukjes misschien
ook heb ik online een dagboek,maar daar schrijf ik niet fijn in....iedereen leest het dus kan ik niks toevertrouwen.

Ik ben al een stuk of 5 keer in een dagboek begonnen, maar ik heb het nooit langer dan 2 dagen volgehouden. En ik maak trouwens toch nooit iets belangrijks mee. En dan weet ik niet waarover ik moet schrijven. Echt heel erg.

ik schrijf niet echt een dagboek
ik schrijf gedichten
het is als een dagboek van men gevoelens
het enigste nadeel is dat ik alleen schrijf (zelfs alleen maar kan schrijven) als ik down ben
dus eigenlijk altijd ongeveer hetzelfde,
maar ik heb wel men visie op de wereld zien veranderen
daar niet van

ik hou een dagboek bij, op de computer beveiligt met wachtwoorden. ik schrijf aan mijzelf. een manier om alle shit te verwerken is goed te zie want wanneer het slecht gaat schrijf ik anders niet.

ik heb er ook al een stuk of wat (voornamelijk gewoon schriften). Ik doe het net zoals jij, niet echt een beschrijving van de dag, maar gewoon waar ik op dat moment aan denk. Als ik net ruzie heb gehad ofzo staat dat er dus wel in maar wat er die middag ofzo gebeurd is niet. Hoe zorg jij ervoor dat je ouders je dagboek niet vinden? Ik weet niet wat ik ermee moet doen hoor, als ze mijn dagboek lezen wil ik echt ergens anders gaan wonen hoor. Dan durf ik mn ouders echt nooit meer aan te kijken enzo (ze zullen dan ook wel behoorlijk boos zijn). Een online dagboek lijkt me echt totaal niets, denk dat er dan bar weinig boeiende dingen in komen te staan.

ik heb precies hetzelfde...
heb ook een hele doos vol allemaal troep/schriften/dagboeken. wil het allemaal bewaren. lijkt me ook zeker leuk voor later. het is ook wel echt persoonlijk. niemand mag het lezen. ben bang dat als ik dood ga mensen er in gaan lezen, hoe denk jij daarover?

oh en ik schrijf aan niemand....
schrijf ook niet wat ik die dag gedaan heb.
schrijf meestal alleen als ik ergens mee zit.
als ik heel blij ben, en dat kwijt wil, of als ik heel verdrietig/boos etc ben, en dat kwijt wil.

ik weet de helft van de tijd nooit psies te zeggen waarom ik me klote voel. en dan ga je je pas klote voelen, als er nog helemaal geen reden voor is ook ni.

Eva (die eigelijk iemand zou moeten vinden waarmee ze echt kan praten, pfrt fat chance :( )

ik hou al jaren een dagboek bij, sinds mn 9e of zow. eerst was het heel oppervlakkig, ik durfde nog niet echt alles op te schrijven enzow, ik maakte er meer een verhaaltje van zeg maar.
nu is het wel wat uitgebreider geworden..
tis niet echt aan 1 persoon geschreven of zow.. meer vanalles.. soms aan mezelf, soms aan andere mensen, soms aan niemand, soms verhalen, soms gedichten..
vanalles.

kep van mn eelfde tot mijn 14de een dagboiek bijgehouden.. daarna nog af en toe en sindsdien nooit weer.. kep et niet meer 'nodig'