Zee van liefde
 

Golfbewegingen van liefde,
platonisch weliswaar
Gaat het om de persoon,
of draait het enkel om gevoel?

Heerlijk onbereikbaar,
blijf maar ver bij me vandaan
zodat het gevoel intact blijft,
als het getijde van de zee




Mja, dat golfbewegingen van liefde spookte door mijn hoofd en toen ging ik er een gedicht bij maken:o

Ik vind hem niet zo, waarom is moeilijk te zeggen. Naar mijn idee klopt het gewoon niet. De inhoud is wel herkenbaar, ik vraag me ook vaak af of ik verliefd ben op de liefde of op de persoon, dus wat dat betreft is het goed, maar toch...

Het idee dat in je hoofd zat, golfbewegingen in de liefde, vind ik erg leuk. Maar je uitwerking vind ik eigenlijk veel minder. Ik denk dat je veel beeldener had kunnen zijn: je beschrijft nu meer waar het echt om gaat, voornamelijk in de eerste strofe. Het gedicht komt op mij over als gewoon een beschrijving van een gevoel, zonder dat je echt een beeld bij me oproept. Dat vind ik jammer, want het idee spreekt me aan.

Ik ben het wel een beetje met Re3m eens, geloof ik.
De eerste en de laatste regel vind ik leuk, de rest lijkt er ook wat minder tussen te passen gewoon, terwijl het toch ook wel mooi beschreven is.
Heerlijk onbereikbaar vind ik trouwens ook leuk :)

@ I C U: lees Re3ms post eens, ik ben bij gedichten dus óók al te beschrijvend;) Ik moet echt iets aan mijn stijl gaan doen:D

Bedankt voor jullie reacties:)