Is het mogelijk om in ascese te leven?
 

In ieder geval met betrekking tot de liefde, en dat zonder jezelf ermee te kwellen?

as·ce·se (de ~ (v.))
1 onthouding van alle zingenot uit religieuze overwegingen => ascetisme, onthechting, versterving

Het zal vast wel mogelijk zijn, anders waren zoveel mensen niet het klooster ingegaan/priester geworden (geen flauwe grapjes over misdienaars en koorknaapjes hier).

Wat mij betreft: het is niet vanuit religieuze overtuigingen, maar ik heb gewoon geen andere keus. ;)

ik denk dat als je een tijdlang niets met seks te maken hebt, dat je het dan na een tijdje ook niet meer mist, omdat je er aan went.

Ik denk het niet, er zijn wel mensen die daar geen behoefte aan hebben maar die hebben daar niet voor gekozen uit religieuze overwegingen, dat is onbewust.

Niet wanneer je liefde definiëert als de affectie die het gevolg kan zijn van intermenselijk contact dus gewoon vriendschappelijke liefde.

Leven zonder seksuele verlangens kan prima.

liefde in alle manieren van t woord niet denk ik.

ehm, liefde als in genegenheid voelen voor mensen, dat valt toch niet onder 'zingenot'?

wrom wil je da weten?

is dat nodig dan?

Waarom zou dat niet kunnen.

Bijvoorbeeld mensen stoppen met roken en onthouden zich dan ook van het genot van een sigaret vanwege verschillende redenen.

Beetje simpel voorbeeld, maar als het met roken kan waarom niet met sex...

ik zou overigens niet zonder kunnen :D

Misschien, het is in iedergeval niet voor mij weggelegd, goede genade:bloos::d

Ik denk het ook. :)

Helaas, ik weet van mensen die door een dwarslesie impotent worden dit als een grote kwelling ervaren.

Daarom vraag ik me het ook af, als het noodgedwongen niet mogelijk is, zou het dan wel vrijwillig kunnen?

Vrijwillig wel denk ik... Want dan zal je er wel een reden voor hebben.

Denk dat t wel mogelijk is ja

Ja, dat kan. Op één manier, namelijk castreren.

ik denk dat het vrijwillig dus veel makkelijker is. Als het door een dwarslaesie komt, dan denk je 'kut, nu kan ik geen seks hebben door die stomme dwarslaesie, verdorie'. Als je het vrijwillig doet dan denk je 'ha, ik krijg het wel voor elkaar om geen seks te hebben, ik heb wilskracht'. Het lijkt mij vanzelfsprekend dat de eerste gedachte vervelender is dan de tweede. Je zou ook bijvoorbeeld kunnen denken 'pff seks, wat een gedoe, daar doe ik niet aan mee hoor', en dat is ook geen kwellende gedachte.

Het schijnt dat er zelfs bij castratie voldoende testosteron aangemaakt wordt door de hersenen om een erectie te krijgen, maar als ik onze kat zie helpt het wel goed:D

Als ik geen vriend zou hebben zou ik het wel kunnen (en moeten ;)) maar in een relatie, zeker als je beter weet, zou ik het (denk ik) niet kunnen.

Sommige mensen zullen best zonder kunnen hoor...

Deze quote komt natuurlijk van een v :lol:

Natuurlijk?

Ik weet alleen dat ik 't niet zou kunnen, me daarvan onthouden. ZEKER niet zonder me te kwellen. Daarnaast in ieder geval niet om religieuze redenen, ik onderbouw mijn ideeën graag met dingen die ergens op slaan. (y)

Precies. Maar ik zie het mezelf niet doen.

Misschien is het makkelijker de vraag zo te stellen:
Behoort sex tot onze (eerste) levensbehoeften?

Het lijkt me na drinken, eten en onderdak wel de belangrijkste, ja.

Buiten een relatie; niet.
Binnen een relatie; wel.

het zou wel kunnen , en dan heb ik t over leven zonder seks, leven zonder liefde lijkt me moeilijker.

Volgens de boeddhistische leer is een zekere mate van ascese (even voor het gemak vertaald met onthechting) nodig, omdat je dan pas tot medeleven en liefde voor alle organismen kunt komen.

Ascese heeft in feite alles te maken met liefde. Maar ik denk niet dat het compatibel is met de westerse opvattingen over relaties...helaas.

ik denk dat je toch je "zwakke momenten" hebt waarin je ontzettend geil wordt, ookal worden die misschien minder frequent als je langer zonder zit. die kan je vast proberen te negeren, en dat zal ook wel lukken, maar ikzelf ga liever op die gevoelens.

tuurlijk zou ik, als het echt moet, net als iedereen zonder kunnen, maar liever niet.

tot de tweede, volgens mijn celbiologie-boek :P. Een mens (of ander dier dat in kleine groepen leeft) wil eerst zichzelf in stand houden, dan zijn soort in stand houden, dan zichzelf verbeteren, dan zijn soort verbeteren. Natuurlijk kun je ook seks willen zonder kinderen te willen, maar daar weet je lichaam niets van.

Buiten een relatie heet het zelfbevrediging. Overigens is ook de gedachte aan sex een verlangen en een behoefte.

Jouw cel-biologie boek gooit wel alle diertjes op één hoop:p. Men gaat voorbij aan het feit dat er solitaire dieren zijn, en kuddedieren, zoals mensen.

Je kunt zonder een vaste relatie nog steeds gewoon casual seks met iemand hebben hoor, zonder dat je aan diegene ' vast' zit :)

Ik bedoel dus, dat ik binnen een relatie niet zonder seks kan en vooral wil. Als ik geen relatie heb, is die behoefte er minder omdat ik niet zo nodig maar met de eerste de beste vreemde het bed in moet duiken.

nee, ik zei er toch bij, mensen of andere dieren die in kleine groepen leven :). Hoe het met solitaire dieren of hordedieren werkt staat er idd niet in, want het boek gaat over mensen.

Ik doe een dappere poging, alleen het wil niet zo :p

Zo, ik lees wel slecht:o

Wennen kan volgens mij altijd.. Maar toch.. volgens mij kan niemand zonder liefde.

:rolleyes:

Ja, al is het niet om het genot, dan wel om onze 'voortplantingsdrang'.

Is er iemand die het al eens geprobeerd heeft, uit overtuiging dan?

hihi :)