Mag ik..?
 

Mag ik
je sproeten tellen
overal op je lichaam?

Mag ik
je haren strelen
stuk voor stuk?

Mag ik
je huid zoenen
op elke centimeter?

mag ik
de jouwe zijn
met heel mijn hart?




Aelin x x x

Ik vind het idee wel grappig. De herhaling van 'mag ik' vind ik eigenlijk wel storend.

Ik zou het leuker vinden als het zou zijn:

Mag ik;
je sproeten tellen
overal op je lichaam?
je haren strelen
stuk voor stuk?
je huid zoenen
op elke centimeter?
de jouwe zijn
met heel mijn hart?

Ik kan het ritme ook niet echt vinden in je gedicht.
Maar het idee van 'mag ik..' vind ik wel leuk. Het is wel een beetje een cliché verliefd gedicht, maar wel lief.
Je zou het wel wat anders kunnen uitwerken.

Het is heel moeilijk om lievige gedichtjes over de liefde te schrijven die niet vanaf de eerste letter een gevoel van verveling opwekken. Je opzet was leuk, maar de uitwerking niet zo bijzonder. Dat komt inderdaad vooral door de herhaling van "mag ik". In liedjes kan dat soms wel, maar in gedichten is het heel moeilijk om dat (repetitio) goed te gebruiken.

Ik vind de versie van Paris al een hele verbetering. :) Gewoon lief, en veel sterker nu, doordat de herhaling weg is.

Ja, ik ook. Ik zou zelfs die eerste 'mag ik' weglaten, omdat die al in de titel staat. En dan misschien alleen na de laatste zin een vraagteken, de rest zonder leestekens.