ben je erg afhankelijk van je vriend(in)?
 

Bijvoorbeeld: mis je hem/haar als jullie elkaar een week niet zien? Heb je het idee dat je zonder hem/haar niet compleet bent?

denk je dat een bepaalde mate van afhankelijkheid goed is in een relatie?

Nee, want ik heb er geen :o

Als ik er 1 had denk ik dat ik toch wel deels afhankelijk ben ja, want als je elkaar niet mist als je niet bij elkaar bent, dan is er toch iets niet helemaal kloppend denk ik:o

ja dat dacht ik ook. maar mijn vriendje zei dat hij me eigenlijk niet zo mist als ik weg ben, iets wat ik best begrijp, want we zien elkaar heel vaak. Maar toch mis ik hem dan wel een beetje en dan voelt het net alsof ik te afhankelijk ben van hem..

Een bepaalde afhankelijkheid moet je wel hebben binnen een relatie, denk ik. Ik ben ook in bepaalde mate afhankelijk van mijn vriend, in de zin dat ik hem niet lang kan missen. Daarnaast ben ik ook voor een deel emotioneel afhankelijk van hem, omdat zijn gedrag effect heeft op mijn gedrag, en omgekeerd.
Ik denk dat de mate van afhankelijkheid ligt aan de intensiteit van je relatie.

Ik mis hem natuurlijk wel als ik hem een tijd niet zie, maar dat vind ik eerder aanhankelijkheid dan afhankelijkheid. Werkelijke afhankelijkheid lijkt mij niet goed.

ja, ik ben best afhankelijk. Niet zozeer dat ik zonder hem geen leuke dag kan hebben, maar wel als je bedenkt dat hoe hij tegen me doet m'n stemming erg kan beïnvloeden... :o

ik ben in zoverre van hem afhankelijk dat hij een goede invloed heeft op mijn humeur.

áánhankelijk ben ik wel, hij trouwens ook :).

Niet zo afhankelijk als ik veel andere dingen aan m'n hoofd heb / veel te doen heb bijvoorbeeld een week. Maar in bijvoorbeeld vakantie of een weekend of een tijd waarin ik amper wat te doen heb..daarin mis ik hem meer wat ook logisch is.

Afhankelijkheid is goed, zolang het maar in beperkte mate is. Niet TE afhankelijk, ook niet te weinig. Dat verschilt per relatie/ per mens. Aan het begin , de eerste maanden is de afhankelijkheid heel sterk en daarna wordt het steeds minder.
Ikzelf ben dus niet echt afhankelijk, zou makkelijk een week op mezelf kunnen zijn en nauwelijks m'n vriend zien, maar langer dan een week trek ik al een stuk minder

We wonen samen, dus als ik hem dan opeens een week niet zie, dan vind ik dat wel erg lang ja en zou ik hem ook zeker erg missen.. Ik denk dat we verder beide een gelijke mate van afhankelijkheid naar elkaar toe hebben, die nou niet overdreven groot is ofzo. Oke, de meeste tijd die we vrij zijn, besteden we meestal wel samen, maar we werken allebei fulltime, hebben daarbuiten allebei onze eigen dingen en verplichtingen, dus zo verschrikkelijk veel tijd blijft er niet over voor ons samen. Dus die tijd besteden we dan graag goed. Daarbij komt ook wel dat we allebei vrij klef zijn aangelegd en veel behoefte hebben aan intiem contact, dus het bij elkaar willen zijn komt van twee kanten :)

ik mis hem wel als ik hem een paar dagen niet zie, maar dat lijkt me logisch als je van iemand houdt.
Ik ben zonder hem wel compleet. Als dit niet zo zou zijn, zou ik het geen gezonde relatie vinden. Ik vind hem wel een hele leuke aanvulling op mezelf, en zeker een aanvulling die ik niet zo snel zou willen misschien, maar ik kan - als het moet - ook erg gelukkig in mijn eentje zijn.
Ik vind het leuk om met hem te leven, maar mijn leven is ook niet grotendeels van hem afhankelijk. Hoewel ik best na wil denken over compromissen of alternatieven, gaan dingen die ik heel belangrijk vind toch echt voor, mocht het zo zijn dat deze niet te combineren zijn met mijn relatie met hem. Als ik bijvoorbeeld naar het buitenland zou willen voor een paar jaar, maar meneer wil niet mee, ga ik toch.

Ik ben denk ik wel afhankelijk van m'n vriend, maar het is ook weer niet zo dat ik me in m'n eentje niet weet te vermaken. Natuurlijk mis ik hem, wanneer ik hem een paar dagen niet zie, maar ik voel me heus niet incompleet wanneer hij niet bij me is, ik doe ook gewoon graag mijn eigen 'ding'. Wel opvallend is dat hij vaak grote invloed heeft op mijn stemming, en dat in positieve zin(y):). Gewoon een heel leuke aanvulling, die ik niet graag kwijt zou willen raken:).

ja nee ja

Ja, dat heb ik ook heel erg, misschien soms iets té, ben ook heel snel geneigd zijn stemming over te nemen. Maar ik kan mezelf daar vaak ook wel weer in corrigeren gelukkig :)

Maar ik denk dat afhankelijkheid in bepaalde mate gewoon een normaal onderdeel van een relatie is, zolang het maar in balans is. Zeker in de zin van het gevoel hebben dat je graag bij elkaar wil zijn, dat je naar elkaar verlangt. Dat is misschien niet direct afhankelijk zijn van elkaar, maar indirect heeft het daar wel mee te maken natuurlijk.

Bij m´n ex was ik veel te afhankelijk, dus dat doe ik niet weer:)(y)

Ik dacht altijd dat ik véél te aanhankelijk was, maar als ik dit zo lees valt het wel mee eigenlijk. We spreken vaak langer dan een week niet af omdat we 't te druk hebben ofzo. En echt heel erg zit ik er niet mee, ik bedoel ik denk wel aan hem, en soms verlang ik er ook wel naar om weer te kleffen, maar ik ben niet wanhopig onhandelbaar ofzo.
Maja, als ik me weer een keer verveel ofzo dan ben ik altijd degene die hem belt. En als ik een keertje wel tijd heb dan vind ik het wel fijn om bij hem te zijn.

Nee eigenlijk helemaal niet. Ik vind het niet zo erg om elkaar een week niet te zien. Ik vind het soms zo overdreven om 4x per week af te spreken. Dat doe ik ook niet met vriendinnen (het verschil is, dat ik die op de uni zie, en mijn vriendje niet).
Soms zien we elkaar wel vaak, dan vind ik het ook leuk, maar ehm ik heb het druk :o Maarre het is ook weer niet zo dat ik hem maar 1x per week wil zien ofzo :p

Niet overdreven afhankelijk ofzo. Maar het is wel zo dat ik hem snel mis (als ik bijv. net in de trein terug naar huis zit van hem). Verder merk je het erg als je elkaar normaal het hele weekend ziet en dan een keer een weekend niet..omdat je dat gewoon zo gewend bent.

ik ben verschrikkelijk afhankelijk van dr joh! :eek:

afgezien van dat ik dr 1x in de maand zie ofzo :p

ik ben wel redelijk afhankelijk ja. Maar ik vind zelf op een gezonde manier.

Ik woon samen met hem, dus als ik hem lange tijd niet zie ga ik hem zeker missen, Hij is nu eenmaal mijn "thuis"geworden. Ik weet niet of ik dat zo goed zeg, maar emotioneel gezien wel afhankelijk geworden.
Ik vind het heerlijk zo hoor. (financieel ook wel een beetje, anders kan ik de huur niet betalen! hahaha )
:o :p

Ik vind mezelf zonder hem ook wel compleet, hij is niet van invloed op als persoon, al laat hij die persoonlijkheid wel beter uit de verf komen natuurlijk! :p

Ik denk dat een bepaalde mate van afhankelijkheid wel goed is in een relatie, ik denk dat je van alles meer gaat waarderen ofzo. :)

Ik mis hem natuurlijk als ik hem een tijdje niet zie, maar ik ben zeker niet afhankelijk van hem. Ik kan gerust even zonder hem. Dat klinkt misschien wat raar, maar als ik hem te veel zie vind ik dat ook niet goed.

Nou ik zag hem eerst 3x per week toen we officieel nog iets hadden. De ene keer bleven we bij elkaar tukken, de andere keer gewoon een uurtje wat drinken bij elkaar ofzo.
Nu zien we elkaar 1x per week vanaf een uurtje of 1 's middags tot 's avonds laat en doen we vooral veel leuke dingen. Geniet er wel meer van, omdat we nu minder tijd met elkaar doorbrengen :cool:
Afhankelijk van hem ben ik niet echt, ook al vind ik het top om hem toch elke week te zien :o

We zien elkaar alleen in het weekend, dus een week is niets voor ons;) maar het blijft moeilijk hoor, zeker als de een een rot week heeft. Dan wil je toch eigenlijk alleen maar lief zijn voor elkaar. Maar ook als de ander leuke dingen heeft, dan wil je dat ook delen. Soms gaat dat gewoon niet en dat is balen.

Wij zijn ook niet echt afhankelijk van elkaar, omdat we doordeweeks ons eigen leventje hebben.

ik mis m wel als ik m n paar dagen niet zie, maar om nou te zeggen dat mn leven niet compleet is, nee, dat gaat me wat te ver. ik wil ook niet afhankelijk van iemand zijn, want ik heb zoiets al ns meegemaakt en dat was niet goed voor me.

precies. heb ik ook. ik vergelijking tot hoe hij zich voelt als hij niet bij mij is, ben ik te afhankelijk van hem...


en veel van zijn vrienden beschouw ik ook als mijn vrienden dus in dat opzicht ben ik ook best afhankelijk van hem.

Ja, ik zou niet zonder hem kunnen.
ik weet niet beschouw hem als enige vriend. ja en meer natuurlijk.
laatste tijd naaien me vriendinnen me nogal.
en m;n vriendje is er altijd voor me.

Mijn vriend mist mij denk ik meer dan ik hem. Maar ik weet niet wat hij voelt.. Ik ben zijn grote liefde zegt hij :) Hij bij mij weet ik niet.. Ik weet alleen dat ik dit nog nooit heb gevoeld en ik heb wel iets van "Kwil je hier bij mij.. Mis je"

uhuhu ik ben heel onafhankelijk want ik vind het niet erg om iemand heel lang niet te zien. met een halfjaar zou ik ook geen moeite hebben dus ik trouw later maar met een legerknakker ofzo. ik krijg snel een verstikkend gevoel alsik iemand elke dag ofzo moet zien en dan ga ik me alleen maar vervelend voelen enzzooo

Ik zie hem alleen in het weekend en doordeweeks heb ik gewoon mijn eigen leven. Ik mis hem dan niet enorm, maar aan de andere kant spreken we elkaar wel vrijwel elke dag eventjes.
Ik voel me in ieder geval niet erg afhankelijk van hem. Zonder hem heb ik ook een leuk leven.

Bijvoorbeeld: mis je hem/haar als jullie elkaar een week niet zien?
Hem een week niet zien? Is tot nu toe nog nooit voorgekomen. Sinds het begin van de relatie hebben we elkaar in totaal misschien 5 dagen niet gezien... Maar als ik een lange dienst draai (van middag tot de volgende middag) dan mis ik hem wel.

Heb je het idee dat je zonder hem/haar niet compleet bent?
Dat niet, daarvoor heb ik hem niet nodig. Ik weet alleen wel dat ik beter functioneer met hem. Hij haalt het beste in mij boven. (is wel zo fijn voor de omgeving, haha)

denk je dat een bepaalde mate van afhankelijkheid goed is in een relatie? Ja, dat denk ik wel, maar inderdaad in bepaalde mate. Als je zonder je partner niet meer instaat bent om normaal te functioneren heb je een serieus probleem denk ik...

Ja. Hij is de enige met een fatsoenlijke computer.

Mis je hem/haar als jullie elkaar een week niet zien?
Dat is bij mij ook nog nooit voorgekomen.. Ik zie mijn vriendje meestal alleen in het weekend, en soms eens doordeweeks :) Maar ik denk wel dak m zou missen..

Heb je het idee dat je zonder hem/haar niet compleet bent?
Dat vind ik wat overdreven.. Natuurlijk mis ik hem wel als ik niet bij hem ben, maar ik heb zelf ook nog een leven, vrienden, hobby's enz.

Denk je dat een bepaalde mate van afhankelijkheid goed is in een relatie?
Tot op bepaalde hoogte is oké.. Maar je moet niet volledig afhankelijk zijn van je vriend(in).. Wat als het plotseling uitgaat..? Hoe zou je je dan redden..?

wel een beetje, maar dat is wel zo gezond in een relatie. ik kan hem heus wel een paar dagen missen, maar een week wordt al moeilijker. het is niet zo dat ik niks meer zonder hem kan. ik ga ook heus weleens met vriendinnen stappen zonder dat hij erbij is.

Ik zie mijn vriend alleen in het weekend; ik woon nl op kamers aan de andere kant van Nederland. Natuurlijk mis ik hem dan wel eens, ik zou het bijna ongezond vinden als dat niet zo was.

Wel heb ik mijn eigen leven hier; mijn dingen, mijn vrienden etc. Dus in die zin ben ik best wel compleet, ook zonder hem. Van de andere kant hoort hij (na ruim 2.5 jaar) wel echt bij mij, en in dat opzicht ben ik dus toch wel een beetje incompleet zonder hem.

Ben dus niet echt afhankelijk van mijn vriend, maar zou hem voor geen goud meer willen missen. Denk het in een gezonde relatie ook zo hoort te zijn

Godzijdank niet zeg. Afhankelijkheid - sterker nog, alles wat de volledigheid en soevereniteit van je eigen persoon of de ontplooiing daarvan aantast - is foute boel.

Afhankelijkheid maakt je zwak en kwetsbaar.
Je maatje missen heeft opzich niet te maken met afhankelijkheid, meer met aanhankelijkheid. Ja, ik wil veel aandacht en ik geef het ook, maar ik kan hem rustig 3 weken zo goed als alleen laten. Compleet ben ik toch al niet, en hij zal me misschien iets aanvullen maar het zover als uit elkaar vallen als hij afwezig is komt het niet. Op elkaar kunnen bouwen is gezond, aan elkaar hangen daarentegen niet.

Ik mis mijn vriendje alsk 'm ff niet sie ja.. En.. 'n week zonder hem zou ik eerlijk gezegt niet kunnen voorstelen :bloos:
Ik vind wel dat hij me compleet maakt.. waarom weet ik niet.. maar 't voelt gewoon beter/fijner als hij bij me is :cool:

niet veel aan toe te voegen...alleen dat ik geen lange diensten draai of iets dergelijks...maar als ik me in mijn situatie verplaats dan voel ik ongeveer hetzelfde...

Ja. Ik weet niet waarom, ik schijn het nodig te hebben.
Nu valt het overigens nog mee, vraag het me opnieuw over twee maanden en ik kan alleen nog Ja zeggen. :p

Met mijn ex was ik veel te afhankelijk van hem. We belden elke dag, en dan meestal een uur, en elke weekend waren we bij elkaar. Voor mij voelde dat wel een beetje beklemmend, maar aan de andere kant had ik het ook nódig op een gegeven moment.

Zo afhankelijk van iemand worden wil ik niet meer, al zou het alleen maar zijn om ergernissen te vermijden. Maar het is moeilijk om een goede middenweg te vinden. Ik zit nu in een heel heel pril stadium met iemand, die ook erg gesteld was op zijn vrijheid. Ik voel me nogal onzeker omdat dit zo heel anders gaat, maar we zullen wel zien hoe het loopt.

In eerdere relaties niet echt, maar nu heb ik wel veel meer de behoefte om hem steeds vaker te zien
Mijn vorige vriendje zag ik meestal alleen in het weekend, en hem zie ik meestal om de dag....ik vind het ook wel kut als ik hem even niet zie of een dag niets van hem hoor :s dus elke dag bellen/smsen we wel ja.. ik heb gewoon veel aandacht nodig ;)

Precies.

Ik mis hem natuurlijk als ik hem een paar dagen niet zie. Of ik mis gewoon zijn opmerkingen ofzo. Hij is wel een deel van mijn leven, maar het is niet zo dat ik als ik hem niet zie een paar dagen dan helemaal niets meer ben. Ofzo.

Ik ben wel afhankelijk denk ik, soms misschien wel meer dan goed zou zijn. Het komt voor dat ik een dag ontzettend chagerijnig ben, maar als ik hem zie is dat bijna altijd weer over. Maar dat is alleen positief afhankelijk toch? Het is trouwens ook wel eens andersom, dan is het natuurlijk negatief..

Ik mis hem vaak ontzettend als ik niet bij hem ben, ook al heb ik mijn eigen dingen, mijn eigen leven. Ik vind het vrijwel altijd fijn als hij bij me is..

Een beetje.

Ik mis hem wel snel, maar ik ga ook graag met veel anderen om en heb niet het idee dat mijn wereld vooral om hem draait. Natuurlijk wel op die manier dat ik hem niet kwijt wil :) Maar ik ben nu nog een beetje voorzichtig met die dingen en dit werkt het best.

ik mis hem wel, hij is wel een deel van me..
maar ik ben niet afhankelijk van hem.
no way

Hm... mis haar gewoon als ze weg is, vooral voor langere tijd, nu twee keer gebeurd dat ik haar 2 weken niet zag en dan zit ik gewoon echt niet lekker in mijn vel. Ookal heb ik vakantie en doe ik allemaal leuke dingen, dan zit zij wel heel de tijd in mijn kop. Verder zie ik haar eigenlijk elke dag wel even op school en ook nog een keer of 5 buiten school om, dus dan heb ik er geen moeite mee als ik haar even niet kan zien.
Verder heb ik zat eigen dingen die ik leuk vind om te doen en volop vrienden (ook gezamelijke vrienden), maar geef ik over het algemeen vrij snel normale avondjes uit met anderen op om iets met haar te doen, maar dat komt mede doordat uitgaan mij eigenlijk niet zo boeit.
Maar nu na 18 en een halve maand wil ik ook eigenlijk niets liever dan van haar afhankelijk zijn, dus in de zin van 'liever met haar, dan zonder'. Samen hebben we het veel beter naar ons zin, we hebben zelden of nooit ruzie dus ik denk dat dat allemaal wel positief is.. :)

Ik mis hem wel als ik hem een hele dag niet gezien heb (ja erg he?) Maar ik voel me niet incompleet zonder hem, zo reeel ben ik ook nog weer wel. Ik mis hem gewoon als hij er niet is.

niet lang meer en dan kun je hem dumpen ;)

Ik mis hem ook als hij er niet is. Soms (als hij het heel erg druk heeft met zijn studie) zien we elkaar 2 weken niet, terwijl we elkaar 2 keer per week zien. Dan ben ik ook onzeker over ons, en over zijn gevoelens voor mij etc. Slaat nergens op, ik weet t. Maar ik kan er niks aan doen. Als we dan weer samenzijn is dat meteen weer weg.

ik ben juist erg onafhankelijk van hem, wat ook nodig ivm zijn werk.

We wonen wel samen, maar zie hem weinig (te weinig helaas :( )

Soms zie ik hem 2 maanden niet en dan bellen we elkaar wel 3 keer per week op, omdat ik hem op sommige momenten dan mis, vooral in de weekenden.

Hij mist mij minder dan ik hem, want als hij weg is, ben ik de gene die belt, want hij denkt daar niet echt aan