onzinnig gedicht: Meisje met fietstassen
 

Meisje met fietstassen
Ze was een dun meisje
met fietstassen
die best zwaar waren
op haar rug

maar in die fietstassen
konden heel veel spullen
ze ging op reis
en kwam nooit meer terug




(ik vat alles letterlijk op, gemaakt toen iemand zei: 'een dun meisje met fietstassen')

Ten eerste is het mooier als je een witregel zet tussen de titel en het begin van het gedicht.

Ik vind het eigenlijk best een grappig gedichtje. Je kan er meer achter zoeken dan er eigenlijk staat. Wel een origineel onderwerp iig, maar je had er qua taalgebruik, rijm, enz. heel wat meer uit kunnen halen.

'en' in de laatste zin zou ik weglaten, dat vertraagd onnodig het gedicht vind ik. Verder wel gaaf, lekker snel, maar toch denk ik dat je er meer van kan maken:

want waarom is dat meisje zo?
wat schuilt er achter?
is ze zielig of juist sterk?

Enz., enz. Het is natuurlijk goed dat je gedicht deze vragen al oproept, maar ik zou het nog wat interessanter maken; het ligt nu zo dicht tegen enkel het waarnemen aan.

ik zou schrijven; "het was een dun meisje"

Het is eigenlijk een verhaaltje meer, maar da in de vorm van een gedicht :) Daarom heb ik er niet echt een mening over, het raakt me niet ofzo, maar het is ook niet superslecht en cliché.