probleempje
 

Hmzz, hoe zal ik eens beginnen, het valt me de laatste tijd op dat ik een beetje een probleem heb met "aanrakingen".
Zoals mijn vrienden mogen me best "aanraken"(denk aan voor de gein arm om mekaar heen slaan of wat dan ook) maar ook nog maar sinds kort omdat ik ze nu al heel lang ken.

maar nog steeds moet ik er eigenlijk niks van hebben, maarja, nu heb ik een soort van vriendje (oftewel: scharrel) maar als hij dan bij mij film komt kijken vind ik het echt heel gezellig, maar ik heb dan zoiets van, jah kom niet tegen mij aanliggen en meer van dat kleffe gedoe. best lastig want hij maakt dan toespelingen op zoenen of wat dan ook en ik ga dat uit de weg.

dus nouja, eigenlijk zoenen we alleen als hij weg gaat, maar dan nog voel ik me er zeg maar "verplicht toe" want van mij hoeft het niet zo.

nu heb ik bij mezelf nagedacht, misschien is het wel een soort verlegenheid, maar als ik heel eerlijk moet zijn heb ik er ook gewoon niet zo`n zin in.

(sorry voor het lange verhaal) Herkent iemand dit, en kan ik hier wat aandoen..en is het normaal of?
Ik zit er zelf een beetje mee in mn maag :s

tja, dat is duidelijk... hij kan niet goed zoenen :).

maar even serieus... heb zelf ook vaak, dat ik aanrakingen uit de weg ga, omdat ik me er ook niet prettig bij voel. Hoewel tegenwoordig wat minder dan vroeger. Heeft inderdaad iets te maken met verlegenheid, maar ook met gewend zijn.

Toch kan je er wel van genieten, mits er bepaalde gevoelens zijn die hiermee overeenkomen (liefde, verliefdheid, lust)... ik heb op dit moment het idee, dat deze gevoelens er niet zijn voor jouw "scharrel".

Of in andere woorden... wat heb je aan een scharrel, als je zijn aanrakingen en zoenen juist wilt voorkomen?

tjah,

ik vind hem wel echt heel erg leuk dat weet ik gewoon, tjah maar ik weet niet ik kan het niet uitleggen, aan de ene kant wil ik het wel, maar aan de andere kant ook niet en voel ik me er ook echt niet goed bij (geen preutsheid ofzo) maar het verpest voor mij een beetje de avond,

ik weet het, dit is heel erg vaag :(

Ik hoop dat er niets is gebeurt in je verleden, dat hiertoe heeft kunnen leiden?

Zo niet... gewoon een keer laten gaan en er wel degelijk bij proberen te genieten...
- denk bij jezelf daarbij hoe lekker je hem vind
- laat hem wel zachte aanrakingen doen en geen grove... wellicht dat je je daar beter bij voelt.
... wellicht dat je het wat minder vind, omdat er nieuwe emoties bij komen kijken. Zelfs al zijn die emoties eigenlijk goed van aard, kunnen ze vreemd en onwennig aanvoelen, als je ze niet gewend bent.

vor jou hoeft het niet zeg je.. waarom doe je het dan? kleffe gedoe is ook al niks voor jou... waarom zijn jullie dan niet gewoon vrienden? als jij je er niet prettig bij voelt en het alleen doet omdat het "verplicht" is... ik zou zeggen, praat er met je scharrel over... en doe geen dingen die je niet wilt!

Om te beginnen idd: doe geen dingen die je niet wilt.

Wat precies de oorzaak is van daar geen behoefte aan hebben/geen zin in hebben, is lastig te zeggen, dat kan zoveel zijn.

Praat er met hem over, zou ik zeggen.

Er zijn genoeg mensen die niet houden van dat kleffe gedoe, daarin ben je echt niet de enige. Maar als je een liefdesrelatie hebt met iemand, dan is het wel handig om je ook lichamelijk tot de ander aangetrokken te voelen. Voel je je dat niet, dan moet je je denk ik afvragen of het niet meer gewone vriendschap is wat je voelt.

1 op de 5 personen op aarde zijn asexueel

neej in mijn verleden zijn geen dingen gebeurt dat niet hoor,
ja ik denk niet dat wat ik voor hem voel "vriendschappelijk" is, want wat ik voor hem voel voel ik niet zo vaak voor iemand iig.

jah ik heb zelf ook al gedacht van "ik moet me niet zo aanstellen" maar op het moment dat hij er dan is heb ik zoiets van, neej ik heb hier helemaal geen zin in. maar dat ligt niet aan hem, dat heb ik eigenlijk altijd met mensen/aanrakingen.

(ja behalve als ik drank op heb dan :p geen problemen mee, dan zoen ik er rustig op los en dan maakt het mij ook echt niet uit als iemand aan me zit)

tjah, ik kan me voorstellen dat het voor hem wel vervelend is, want het is heus niet dat ie dikke seks wil hebben ofzo haha, maar ik kan me voorstellen dat ie wel een beetje tegen mekaar aan wil leggen, beetje zoenen enz. sjah, misschien moet ik het nog maar gewoon even aanzien, en als ik de volgende keer nóg zoiets heb van neuj! dat ik dan maar de conclusie moet trekken dat ik hem dus iid níet leuk genoeg vind, ofzo

(hij zegt overigens, komt vanzelf, nouja)

misschien voel je wel gewoon niets voor hem..

En verder kan het ook aan je opvoeding liggen. Ik ben vroeger niet veel geknuffeld ed door mijn ouders en ik vind het nu ook soms vreemd als mensen mij aanraken en het hoeft soms ook niet zo voor mij, maar als ik verliefd ben heb ik daar geen last van.

neuj aan mn opvoeding ligt het ook niet echt, werd altijd wel geknuffeld enzo, nog steeds wel.

maar ik kan me ook niet echt voorstellen dat ik niks voor hem voel, vind t wel echt heel gezellig als hij er is enzo, denk ook wel veel aan m

ik weet het echt niet, :s

Ik ben ook niet zo klefferig (stiekem wel... :bloos: ). Enkel met mijn vriend of eventuele bedpartner kan ik me er goed bij voelen en dan moet ik ook gewoon knuffelen!
Misschien ben je gewoon niet zo lichamelijk ingesteld? Of ben je inderdaad gewoon verlegen? Of zelfs een beetje preuts... Dan is het gewoon een kwestie van niets te overhaasten denk ik.

Misschien wil die jongen wel teveel en te snel.
Je vindt hem leuk maar dit hoef je nog niet allemaal.
Prima toch?
Waarom zou je t moeten, sommige stelletjes hebben 2 weken wat en zoenen daarna pas. Je moet het doen wanneer het voor jou goedvoelt.

Blijft het echt heel lang niet goed voelen, dan zou ik hem maar eens dumpen, maar ok:)

Maar voel je je ook echt tot hem aangetrokken? (Dat moet er in mijn ogen bij een liefdesrelatie toch ook zijn.)

Ik heb ook lang niet altijd zin in dat 'kleffe gedoe' en hoe sommige mensen zoenen zou ik niet aan moeten denken...maar ik voel me wel tot hem aangetrokken (mijn hem dus;) :p) ed.

jah ik denk dat ik idd niet zo lichamelijk ingesteld ben, het zal ook heus wel een beetje verlegenheid zijn, maar dat is het niet voornamelijk. ik zit er gewoon echt mee dat ik ook zoiets heb van "neuj, blijf van me af" haha (gelukkig kan ik er nog om lachen :p )

maarja, het kan ook wel gewoon zijn dat ik er nog niet aan toe ben, het heeft ook vrij lang geduurd voordat ik voor het eerst zoende (was net 16) had ik ook niet eerder behoefte aan, ben vrij lang kind geweest zeg maar.

en ja, k heb wel zoiets, als ik de volgende keer nog zoiets heb van neeh, dan dump ik m idd. jammer, maargoed, k bedoel hij is al 4x bij mij geweest en 1x gewoon afspreken. en we msnen/bellen/smsen ook al vanaf december :s

edit: jah k voel me wel tot hem aangetrokken jah,als hij er niet is :S

Zou het niet kunnen dat je hem gewoon meer als een vriend ziet dan als een 'vriendje'? Wat voel je bv. als je hem kust? Heb je dan ook zoiets van "laat maar"? Of als ie iets liefs tegen je zegt?
Het kan idd goed zijn dat je niet lichamelijk bent, maar ik vind het precies wel raar dat je niet graag knuffelt met je eigen vriendje :confused: Of ligt dat aan mij?

Ik ben ook niet zo lichamelijk ingesteld, maar ik knuffel over het algemeen toch wel graag met hem. :o

jah, maarja ligt er misschien ook aan hoe lang je al met hem hebt en hoe lang je hem al kent..

Je moet iig niet zoenen omdat 'je je daar verplicht toe voelt'.

Als je niet wilt, gewoon niet doen.
Mss voel je toch niet nét dat voor hem, wat je moet voelen om wel te willen knuffelen, mss gaat alles te snel, mss ben je er nog niet aan toe.

hmzz jah nouja ik denk dat ik m dan toch nét niet leuk genoeg vind ofzo, nouja ik kijk het nog 1x aan en anders...toedeloeee

(dank je wel voor jullie reacties btw!)

Ik heb daar ook helemaal niets mee, dat aanrakerige. Ik vind het heel irritant als mensen aan me zitten, vind de zomer ook niet echt wat, dan hebben mensen altijd zo weinig kleren aan :s Thuis voelde ik me dus ook ongemakkelijk als mijn zussen in hun string door het huis liepen. Pas sinds een jaar laat ik het langzaam aan toe dat mensen me aanraken of ben ik minder krampachtig als ik me sta om te kleden. Daar is helemaal niets mis mee, en net zoals bij jou, hoeft daarvoor echt niet iets gebeurt te zijn in je jeugd. (overigens heb ik dat bij mijn vriend niet, daar ben ik wel heel lichamelijk mee)

Voel je zelf absoluut niet bezwaard om hem te zoenen omdat het 'moet.' Als je er geen zin in hebt, hoeft het toch ook niet? Je kunt het gewoon zeggen dat het voor jou niet zo nodig hoeft en dat het niets met hem te maken heeft. Je noemt het overigens een probleem, maar heb je er zelf problemen mee of zijn het juist anderen?
Er zijn niet echt echte 'regels' in een relatie, de enige echte regel is dat je niets moet doen waar je jezelf niet prettig bij voelt.

Dat je niet lichamelijk ingesteld bent lijkt me wel duidelijk, maar wat voel je als hij lieve dingen tegen je zegt? (of zegt ie dat nooit ? :o ). Als je dan denkt zo van 'jeuh, leuk man' dan is het volgens mij ook gewoon een vriendschap en niet meer. Denk je meer in de richting van zwijmelen dan is er wel degelijk meer en dan moet je het ook wat tijd gunnen.

Persoonlijk ben ik juist een echte knuffelbeer met iedereen eigenlijk, dus ik kan me niet goed in jou verplaatsen, toch hoop ik dat je er iets aan hebt!

Dat is geen probleem, je hebt er gewoon nog geen behoefte aan. Dat kan. De 1 heeft dat meer/sneller dan de ander. Het komt misschien wel over een tijdje of over een paar jaar misschien, maar ja, je blijft menselijk, dus vroeg of laat heb je er wel behoefte aan (y) Niets om je zorgen over te maken

Denk dat je hem beetje saai vind, geen vuurwerk enzo, je wilt hem gewoon als gezellig persoon en verder niks.
als dat zo is is dat erg herkenbaar :)

PS: zeg het hem dan ook en wacht er niet mee

Niet echt, ik had dat vrijwel meteen in het begin al.

hmzz, vanmiddag is hij ook geweest, k voelde me al wat meer op mijn gemak, nouja en met zoenen voelde ik me ook niet echt verplicht ofzo, hmzz tjah het is heel vaag, k heb nu eigenlijk zoiets van, k zie wel jong

:)

Dat snap ik niet?

nouu, dat ik me er niet meer druk om ga maken dat ik ga kijken hoe het volgende keer gaat en desnoods die keer daarna en anders boeiend, dan is het voorbij

snappiej :)

Ik had dat vroeger ook altijd, altijd een beetje schichterig als iemand me omarmde of wat dan ook. Bij mij komt dat doordat mijn ouders dat nooit zo erg bij mij gedaan hebben. Het is over gegaan omdat ik het over me heen liet komen. Vooral met de gedachte 'ze bedoelen het lief, het is normaal' ed. Tegen de tijd dat ik een vriend kreeg, vond ik het niet erg meer. Ik denk dus dat het heel erg te maken heeft met gewenning.

hmzz nou mijn moeder heeft me vaak genoeg geknuffeld enzow hoor en met mn zus heb ik dr ook geen problemen meej en met vriendinnen ook niet na verloop van tijd, heeft er misschien ook wel mee te maken of ik mensen vertrouw of niet.
of omdat ik mannen/jongens whatever niet gewend ben (heb mn vader nooit gekend)

dont know