gedichtje
 

Terwijl ik me omdraai,
voel ik honderden ogen
prikken in mijn rug

doch ik staar slechts
naar de leegte,
die ook mijn ogen
reeds vervuld heeft

verraden
door mijn eigen blik
verstijfd nu de traan
die glinstert,
in het vervagende licht
van de spiegel
dat mijn ogen verblindt


xxx Mrink (dat ik kritiek wil lijkt me best duidelijk :P)

Ik vind hem wel mooi(y) Vooral het middelste gedeelte, het laatste vind ik wat minder. Dat loopt net wat minder goed, zeg maar.

eventjes tussendoor, het laatste couplet wil ik veranderen in het volgende .. bedankt alvast voor je commentaar! je had gelijk over dat laatste couplet. (daarom verander ik em eventjes)

verraden
door mijn eigen blik,
verstijfd nu de traan
die weerkaatst
in het vervagende licht
van de spiegel

VerstijfT!!

Ook hier weer vind ik het idee mooi, maar vind ik ook dat je meer aandacht kunt besteden aan het uiterlijk van het gedichtje: bijvoorbeeld zorgen dat mensen tijdens het lezen een soort ritme kunnen volgen.

En je verbetering is wel goed.

Is doch een hype aan het worden? Wel chique woorden gebruiken, maar niet je dt-fouten eruit vissen.

Het blijft een doorn in mijn oog.

ehh, okeej .. maar dan effe afgezien van die T? jemig wat een ophef over niks ..

Ik stoor me ook behoorlijk aan die 'doch'. Hij valt compleet uit de toon. De 'reeds' vind ik ook niet zo mooi staan, al is die minder erg.

Weer vind ik dat je moet proberen om er minder een verhaal van te maken. Het laatste couplet is gewoon een lange zin in stukjes geknipt, soms kan dat best maar hier vind ik dat niet zo mooi.
Wat ook goed kan helpen is simpelweg langer over je gedichten doen. Nu lijkt het net alsof je er eentje schrijft, even over kijkt en dan hier post. Ga er is lekker voor zitten, neem je tijd. Nadat je het geschreven heb laat je het liggen en de volgende dag(en) kijk je het regelmatig over. Let op elk detail. Haal elk vlekje weg.

Spellings fouten in gedichten storen de lezer. Het haalt je gedicht omlaag. Laat het aan iemand nalezen om alle spellingsfouten eruit te halen ofzo.

Ik maak ook veel dt fouten, als ik vergeet om die er uit te laten halen zitten er altijd nog wel wat in, tot mijn grote schaamte.

Ik zal in het vervolg beter letten op mijn spelling .. maar ik vind het moeilijk om, zoals porcelain me aanraadt, meer aandacht te besteden aan het uiterlijk van het gedicht. Ik zou niet weten hoe .. Verder vind ik het prima om commentaar te krijgen, maar verwacht ik van mensen die een fout in mijn gedichtje opmerken ook zeggen wat ze er van vinden, niet alleen maar: je hebt een spelfout, *haha*.

Als iemand je op een !fout! wijst vind die persoon het fout, anders zou hij/zij je er ook niet op wijzen he.
Het is ook een beetje overdreven om bij elke fout te zeggen 'wat je er van vind'. Wat kan je trouwens meer van een fout vinden dat het fout is... jah heel erg fout of een beetje fout, okey, maar dat snap je zelf denk ik ook wel.

Dat je wat meer aan de vorm zou kunnen besteden, doe je bijvoorbeeld door, zoals DoD zegt, langer over je gedichten te doen, ze te laten liggen en een week later over te lezen. Je kunt je in stukjes geknipte zinnen zo aanpassen dat ze op een bepaalde manier lopen, je kunt er dubbelzinnigheid in stoppen. Wat men vaker tegen je zegt: speel met je zinnen ;) .

Als ik niets aan het gedicht vind, zou ik dat dan elke keer moeten zeggen? Er staat trouwens nog een fout in, de spiegel dat, moet de spiegel die zijn.

Maar je wil graag kritiek? Je gebruikt grote woorden op een hoopje, maar krijgt niet de werkelijke leegte die je wil aangeven gezegd. Verder is het beeld ook nogal cliché en komt je woordgebruik, ondanks de grote woorden daar niet bovenuit. Ook zou ik letten op je interpunctie, want je gedicht lijkt, ondanks de onderbrekingen, uit een lange zin te bestaan omdat je geen punten en geen hoofdletters gebruikt. En dit is geen onderwerp voor snelheid.

En ophef over niets... zoals ik al zei, je wil met taal bezig zijn. Let daar dan op. Laat het nalezen ofzo. Als je de spellingsregels niet eens wil leren (en dan hebben we het niet over dyslexie, maar over luiheid, de dyslectici die ik ken laten hun teksten nalezen op fouten), wat wil je dan met taal spelen?

Wat doch betreft, ik zie tegenwoordig steeds meer gedichten waarin dat misplaatst is. Een redelijk gedicht kan helemaal de mist in gaan omdat de dichter probeert 'mooie' woorden te gebruiken.

Hmz.. hij klopt op de een of andere manier gewoon niet, je wil overduidelijk mooie zinnen maken, maar daardoor bestaat het gedicht ook enkel uit "mooie" zinnen.

Je zegt in principe 2 keer hetzelfde, als naar de leegte staart, hebben je ogen dat al door.. :rolleyes:


Aelin x x x