Wat was dát serieus!
 

Ik ga het voorbeeld ff stellen met een vriendin van me, daar ik pas begonnen ben toen ik 17 was :)

Toen mijn vriendin 15 jaar was, heeft ze een relatie van 2 jaar gehad. Het was "echt een serieuze relatie". Nu haar broer de leeftijd heeft van haar vriendje toen en ze ziet hem met zijn liefje, dan denkt ze elke keer "tjonge, ze doen er zo serieus over, snotneuzen!" terwijl ze eveneens beseft dat ze op zijn leeftijd ook al serieus deed met haar vriendje. Nu, jaren later, is een relatie hebben en van iemand houden helemaal anders dan dat het toen was.

Hebben jullie dit ook? En dan stel ik de vraag vooral naar diegene die al wat ouder zijn (+18) en al meerdere relaties gehad hebben.
Hoe kijken jullie er op terug?

Ja dit heb ik ook. Voor mijn vriend die ik nu heb heb ik 2 ''relaties'' gehad die, als ik er nu op terug kijk, niet serieus waren. Toen ik er midden in zat dacht ik van wel maar als ik echt een beetje nadacht wist ik wel dat het gewoon leuk was. Met deze vriend die ik nu heb is het echt serieus . Je moet natuurlijk er wel op vooruit gaan met een vriendje ;)

hmmm eigenlijk niet. Ik zag het allemaal ook niet zo serieus omdat daar hier thuis ook weinig ruimte voor geboden wordt. Je bent een kind en daar moet je zoveel mogelijk van genieten en daar horen vriendjes niet bij. Vriendjes nam ik dan ook niet snel mee, omdat ik dat toch gejen en getreiter kreeg van mn ouders en broer...

Ik heb eigenlijk nog steeds het gevoel dat ik nu nog niet toe ben aan een serieuze relatie, maar dat zal vast nog wel een keer komen!

ik heb dit bij elke relatie, ik wil never nooit een heel serieuze relatie met trouwen en kindjes en dingen. Ik zorg er zelf voor dat relaties niet te serieus worden, en hoop dat mijn partner het daar dan ook mee eens is :)

hmm maar dat het is veranderd, betekend dat automatisch dat het eerst neit serieus was?

ik heb alleen maar serieuze relaties gehad, met heftige intense gevoelens, en echte problemen, maar ook echte liefde.

NU ben ik juist uit op GEEN serieuze relaties...maar helaas heb ik daar de leeftijd niet echt meer voor...

Toen ik 15 was kon ik nog niet weten wat ik nu allemaal weet, en wat ik nu allemaal weet zal nog niks zijn met de ervaring die ik over 10 jaar zal hebben opgedaan. Toch heb ik al een paar hele belangrijke dingen geleerd.

De ene relatie is emotioneel gezien een stuk intensiever dan de andere, dat besef ik heel goed. En houden van is toch wel een term die ik nog maar 1x echt heb gebruikt, en dat was ook terecht.

Meestal heb ik toch het gevoel dat ik een relatie serieuzer neem dan leeftijdsgenoten van mij, en dan bedoel ik met name mensen uit mijn eigen omgeving.

Ik heb niet meerdere realties gehad, maar ik zou nooit een niet-serieuze relatie aan kunnen gaan. Daar zou ik me absoluut niet goed bij voelen

Mijn eerste relatie had ik toen ik 14 was, en in zoverre dat mogelijk is voor iemand van die leeftijd, was ik serieus. Ik heb altijd alleen maar serieuse relaties gehad (op één na, die was dan ook heel snel weer over) en zomaar zoenen met iemand is ook niets voor mij.
Ik wist natuurlijk op mijn 14de niet wat ik nu allemaal weet, maar ik denk dat je juist leert van je vriendjes. Wat je verwacht in een relatie, wat je wel of niet fijn vind, hoe je met elkaar omgaat enz...

Mijn eerste vriendje was toen ik 17 was, dat duurde een aantal maanden. Op dat moment was het zeker serieus, voor ons allebei (anders was ik er ook niet aan begonnen toen). Achteraf waren we (hm, laat ik niet voor hem spreken, al denk ik dat het ook voor hem geldt), of nou ja, was ik dus nog niet toe aan een relatie. Door de relatie die erna kwam besefte ik dat pas echt, voor mij zijn er dan ook meerdere niveaus van serieus. Je kunt willen dat iets serieus is, je kunt er op dat moment ook in geloven dat het serieus is, maar of het dat ook is.. dat kan alleen maar blijken.

idem!

En een vraagje....wat word er verstaan onder een niet-serieuze relatie volgens jullie? Want ik denk dan aan een relatie puur gebaseerd op sex ofzo?

Maar was het idee achter dit topic niet meer van hoe kijk je terug op je relatie toen je 15 was?!
Kijk wat je toen heel erg serieus vond, stelt nu niks meer voor.

Het lijkt me wel logisch dat het zo is; immers een relatie als je 15 bent is toch ander dan wanneer je 21 bent, en volwassen (aan het worden bent); en hiermee je toekomst gaat bepalen. Dat is toch heel anders dan wanneer je nog zorgeloos naar school gaat.
De leeftijd is anders, je staat anders in het leven, en dus zijn de relaties ook anders, en je kijk hierop.

Ik heb zelf overigens nooit een echte relatie gehad toen ik 15 was.

Toen ik 15 was, wilde ik eigleijk nooit echt een relatie.. als ik verliefd was op zich wel, maar als puntje bij paaltje kwam, ging ik het uit de weg. Dit omdat ik wel wist dat ik met die persoon toch niet zou trouwen enzo.. dus leek het me niet nodig..

Ik dacht toen al zo :p

Jij snapt het ;)
Dat bedoel ik dus inderdaad, niet een relatie voor enkel seks ofzo (tjeezis, op je 15 zou ik dat erg vinden...)

De relatie die ik nu heb is tevens de enige die ik heb gehad, en ja, die is zeer zeker serieus... Ik weet dat veel van mijn leeftijdsgenoten niet alleen serieuze relaties zouden willen, maar ik kan me bij een niet-serieuze relatie niks voorstellen... wat zou dat moeten zijn? beetje dit, beetje dat, zonder heftige gevoelens? niks voor mij

Toen ik 15 was kreeg ik verkering met een jongen wat vervolgens 3,5 jaar duurde. Ik vind dat ik ook op die leeftijd een serieuze relatie heb gehad. Je kijkt wel anders op de dingen neer nu je ouder bent, maar dat betekent niet dat die relatie ineens toch niet meer zo serieus was...

Het is uitgegaan, omdat ik het gevoel had in een sleur terecht te zijn gekomen. Achteraf gezien zijn we te jong te serieus begonnen.
Nu ik een nieuwe vriend heb met wederom een serieuze relatie, heb ik nog steeds niet het idee dat mijn vorige relatie niet serieus was. Nu zijn andere dingen belangrijker dan toen, nu maak ik me minder druk om bepaalde dingen, maar toch... Het gevoel is niet veranderd nu ik "wijzer" ben geworden.

Nou ja, in vergelijking is die-van-toen-ik-zestien-was een stuk minder serieus, ja.

Ik vond me op m'n 15de véél te serieus, en moest mezelf afremmen. Want niemand van 15 vindt de persoon met wie hij/zij gaat trouwen, vertelde iedereen altijd. Dus ik nam het minder serieus toen dan nu. Want nu ben ik 20 en heb ik nog steeds dezelfde vriend, al sinds m'n 15de. Nu kan ik het af en toe niet geloven, best spannend :D Maar goed, bij mij is het dus misschien een beetje andersom gegaan; niet echt serieus op m'n 15de naar vrij serieus op m'n 20ste.

Van m'n 15de tot m'n 20ste ben ik zeker wel veranderd, maar ik vind het niet gek om terug te kijken... ik vind mijn handelingen en manier van denken van 5 jaar geleden niet raar. Dat is wel fijn :)

Als dát gevoel er niet is wat je echt super-tot-over-je-oren-verliefd maakt. Heb ik wel gehad in relaties. Dat je diegene wel leuk vond maar dat er toch een vonkje miste (op den duur ging het dus mis).

Ik heb nu een relatie achter de rug, die ik op het moment zelf (na een paar maanden tenminste) best serieus vond :) Maar als ik nu terugkijk dan valt het eigenlijk wel mee, het duurde dan wel vijftien maanden, maar echt heel serieus was het niet... en nu krijg ik juist weer het gevoel dat ik het misschien onderschat, het was wel mijn eerste echte vriendje, eerste zoen etc. Ik weet het niet echt. Ik weet wel dat ik nu niet echt op zoek ben naar een serieuze relatie, hoewel ik ook zeker niet met iedereen aan het scharrelen ben (in tegendeel!) We zien wel hoe het loopt :)

Mijn eerste lange relatie begon een week voor mijn 14de verjaardag en duurde 15 maanden.

Van mijn 15de tot na mijn 16de
(4de-5de middelbaar) had ik ook een relatie van ruim een jaar. Dat beschouw ik als mijn eerste, echt serieuze relatie. Eerste keer hart gebroken...

Sinds mijn 17de (eind 6de middelbaar) heb ik een relatie met mijn huidige vriend. Die voelt natuurlijk anders aan. Serieuzer omdat we ouder zijn, maar mijn beeld over die vorige relatie blijft toch wel.

ik zit nu pas in mn eerste relatie en we vatten het beide wel serieus op. ik zou nooit 'genoeg' hebben aan een niet-serieuze relatie, ik wil weten waar ik aan toe ben. ook al hebben we pas ietss heel kort (3,5 week), maar t voelt voor beide gewoon ontzettend goed :)

Ik ben ook op mn 15 aan mn eerste ventje begonnen, dat heeft ook iets meer dan 2 jaar geduurd. Het was wel degelijk serieus, ook op dat moment maar nu ik erop terug kijk nogstééds. Het zal zijn omdat er in de tussentijd niet veel tussen heeft gezeten wat betreft 'serieusheid' maar we stonden wel heel dicht bij elkaar, en natuurlijk kun je moeilijk samen gaan wonen oid op die leeftijd maar we waren wel een hoop van plan.

Ik ga sowieso geen relatie (meer) aan die niet serieus is, wat niet betekent dat het geen losse relatie mag/kan zijn. Maar misschien kijk ik hier over 3 jaar op terug en denk ik dan wél 'Nou, dat was helemaal niet zo serieus als dat het toen leek'.

Ja, als ik terug kijk op mijn relatie toen ik 14 (S:! heeft overigens 2.5 jaar geduurd) was, wat ik toen gedaan en gezegd heb denk ik nu: "had ik dat mettertijd maar nooit gedaan" maar goed dat is nu allemaal anders. ik heb daarna zelf s nog een relatie gehad en ook daar kijk ik nu anders tegen aan.

Ik hoop wel dat ik nu niet meer achter veel verschillende invalshoeken hoef te komen want in dat soort gezeik heb ik geen zin meer :P.

Maar goed, de dingen toen en nu zijn zeker wel compleet anders (dank god)

Ik was 16 toen ik mijn eerste serieuse relatie kreeg. Het heeft twee jaar geduurd, en het is januari 2004 uit gegaan.

Vond het behoorlijk serieus ja, maar als ik nu kijk naar mijn gevoelens voor mijn huidige vriendje, denk ik toch dat het weinig voor gesteld heeft...

Raar eigenlijk...maar ja, je moet je blijven verbeteren he...