titelloos..
 

1.

Opeens..
Uit een blinde hoek..
Kwam het tevoorschijn..
Tranen in overvloed..
Opeens..



2.

Stiltes…?
Onbeantwoorde vragen..
Stiltes op mijn vragen..
Zou het niet eens tijd worden..
Stiltes te verbreken..?

toepasselijk op het gevoel wat ik nu heb... kort maar krachtig, mooi verwoord

Ik vind het eigenlijk niks. De puntjes, de woorden, het cliché. Tranen is trouwens meervoud, dus dan is het volgens mij kwamen ze ipv kwam het.

Is het u één gedicht, of twee?

het is meer dat het uit de blinde hoek tevoorschijn kwam/komt..
niet de tranen..

het zijn twee gedichten los van elkaar..

De puntjes..
Opeens waren ze er..
Zouden ze ons..
Ooit weer verlaten?
Wie weet..

Maar goed, ik vind het jammer dat je alleen wat woorden en puntjes neerzet, en dat was het dan. Het is moeilijk mooie korte gedichten te schrijven. Als een gedicht zo kort is moet het héél goed in elkaar steken, héél grappig zijn, of je héél erg aan het denken zetten. Dat mis ik hier.

jammer dat je struikelt over paar puntjes..

Is de eerste "Opeens.." deel van het gedicht? Ik neem aan dat het de titel is? Misschien is het dan mooi om de laatste opeens weg te laten, en hem in de titel al te laten beginnen
Bv:
Opeens

In overvloed
kwam het tevoorschijn
uit een blinde hoek


Je hoeft hem niet zo duidelijk te maken, op deze manier laat je mensen wat meer nadenken.


De "stiltes op mijn vragen" klopt naar mijn idee niet. Gewoon omdat het een rare zin is. Bovendien is het idee van stiltes verbreken nogal cliché, net als onbeantwoorde vragen. Nu zijn cliché's niet erg, sterker nog, de meeste gedichten gaan over cliché's, maar dan moet je er wel wat mee doen, en dan doe je voor mijn gevoel niet.

Bovendien vind ook ik het jammer van de puntjes.

Aelin x x x

fijn dat je komt met zulk advies.. (Aelin)
ik zal volgende keer eens de puntjes weg laten..