Jaloers gevoel voor....wat?
 

Als ik al deze topics zo lees/bekijk merk ik dat veel mensen met een vriend/vriendin zo jaloers zijn.

Nou vraag ik mij dus af waarom jullie dat zijn?
Ik zelf ben totaal niet jaloers en vind het ook raar, want je houd wel veel van je vriend, maar voordat jullie iets hadden, hadden jullie toch ook gewoon een leven zonder jaloers te zijn? En nadat je iemand hebt, is dat voor mij hetzelfde.

Dus...waar komen die jaloerze gevoelens tegenover je vriend/vriendin nou toch vandaan?

bezitterigheid? onzekerheid? verliefdheid?

als je ene 'gewoon' leven had, was je niet verliefd. En als je veliefd bent, en je krijgt een relatie met die persoon: dodelijke karaktercocktail. Dan onstaat jaloezie.

Ikzelf had het ook, een beetje, was altijd een beetje achterdochtig. maar op de duur had ik zoiets van:'' waarom kijk je niet naar andere meisjes?''

Ja het zal dat ook zijn, maar ik vin dhet raar, ik bedoel, je kan al die tijd totdat je iemand hebt toch ook alleen zijn? Waarom moet je dan ineens onzeker of whatever wanneer je iemand hebt :s

Ik kan het mij echt niet voorstellen

Die gevoelens van jaloezie komen voort uit het zijn van mens. Het is normaal dat mensen die heel veel om een ander geven de aandacht van die persoon onverdeeld op willen eisen. Bij vrienden speelt dat ook al, maar minder. Je voelt je in de regel ook niet zo prettig als gewone vrienden de voorkeur geven aan anderen boven jou. Dan word je ook jaloers dat zij wel gaan stappen en jij niet.

Voor liefdesrelaties geldt dat nog veel sterker. Daar spreek je - als het goed is - nog indringender met elkaar af dat je de enige voor elkaar bent. Dan is alles wat daarvan lijkt af te wijken, zoals stappen of afspreken met een ander, dus een bron van jaloezie. Bezitterigheid is natuurlijk. Als je je dat niet kunt voorstellen ligt hem dat aan jouw eigen inlevingsvermogen. Met alle respect.

Jaloezie uit onzekerheid kan ik nog wel begrijpen.
Ik zelf heb er weinig last van, aangezien mijn vriendin zich wel gedraagt :o, en ik weet dat ze 'van mij'(vind zo'n uitspraak echt gaar maarja) is.

Je wordt jaloers omdat je de persoon waarop je verliefd bent helemaal voor je zelf wilt houden, tenminste dat lijkt mij de meest logische reden.

Anderen moeten gewoon niet komen aan wat van mij is.

Ik snap ergens wel wat je zegt, maar ik denk ook dat het bij mij komt, omdat ik nooit echt enorm veel van iemand gehouden heb.
Ik vroeg het mij gewoon af, zat beetje te denken aan mijn eigen relatie :)

Ik word alleen jaloers als het terecht is. Nou ja, die ene keer dat ik écht jaloers was, was het vooral bezitterigheid, boosheid op mezelf en verliefdheid.

Al die tijd tot je iemand hebt ben je toch ook jaloers. In groep 2 was je jaloers op dat meisje wat wél dat dure barbiehuis kreeg. In groep 3 op dat kind wat áltijd de juffrouw mocht helpen met leuke klusjes, enz. Iig sommige mensen hebben het meer en sommige minder. Maar iedereen zal altijd wel eens jaloers geweest zijn op iemand die iets had wat jij ook wil hebben.

Dus als iemand een leuke avond met jou vriend hebt en jij niet, lijkt het me niet meer dan logisch dat je in meer of mindere mate jaloers bent.

Sommige kunnen gewoon héél goed relativeren, en sommige staren zich blind op dat 'leuke iets' wat zij ook willen hebben.

als ik kijk naar wat zei voor mij allemaal heeft gedaan, dan heb ik toch alle reden om onzeker te zijn.

oke, was voor mijn tijd maar dan komt bij mij de vraag op--> eens een slet, altijd een slet???

Daar ben ik wel bang voor...

als die vraag eens beantwoord kon worden :o

Ik ken weinig/geen jaloerse gevoelens, waarom niet? Goeie vraag, denk dat ik er gewoon totaal geen reden toe heb.

Waarom zou je daar bang voor zijn?:)

nou dan zou mijn vriendin dus nog steeds een slet zijn... :(

ik ben niet zo heel jaloers, maar t is gewoon meer n gevoel dat je krijgt als je ziet dat iemand de hele tijd aan je vriendje zit bv, t is niet echt en onzeker gevoel, moeilijk uit te leggen. aan de andere kant kan je ook zeggen dat t iets van trots is, iemand vind mijn vriend leuk, maar hij is lekker van mij :D

Ik ben redelijk jaloers. Hoe dat komt? euhm. Ik denk mijn onzekerheid, en de onzekerheid dat niets defintief is en omdat ik echt veel van mijn vriend hou.
Je kan geen garantie krijgen dat alles wel zo blijft zoals het is, zelfs niet als je bij wijze van trouwt of wat dan ook.

Ik merkte het toen een of ander meisje achter mijn vriend aanzat, ik vond het helemaal niet prettig, wat nou als hij interesse in haar kreeg? Dat hou je niet tegen, je kan er niks aan doen, het is dan eenmaal zo.
Die angst dat de liefde van mijn leven mij zou Kunnen verlaten, dat je geen garantie kan krijgen, die onzekerheid, dat maakte mij jaloers.

Ik ga er mee om door te genieten van de tijd die ik met mijn vriend heb, en het erover te hebben, niet te vaak natuurlijk, dat verpest weer een heleboel, maar het wel bespreekbaar houden.
Ook moet ik wat meer vertrouwen hebben in mijzelf en in de relatie. Mijn vertrouwen in mijn relatie is sterk gegroeid naar mate het langer duurt, maar nu nog in mijzelf. :p

Ik hou heel veel van mijn vriend, heb er alles voor over en wil hem absoluut niet kwijtraken. Dus dan is het logisch om jaloers te worden als er een vrouwelijk monster tussen ons wil springen of die hem van me probeert af te jatten. Laatst nog last van gehad, van zo'n ...slet.
Op zulke momenten besef je weer hoeveel concurentie je hebt, hoeveel andere vrouwen er zijn die wel "een beschuitje" zouden willen eten met jouw vriend, zelfs wanneer ze verdomd goed weten dat hij al een vriendin heeft.

Jaloersheid is ook gezond en positief. Als je helemaal nooit een beetje jaloers bent, dat zit er meestal iets niet goed. Als je vriend(in) door iemand aan het lachen wordt gemaakt, als iemand toevallig aan je vriend(in) komt bewust/onbewust, als je vriend(in) naar iemand toe gaan van het andere geslacht en ga zo maar door. Dan komt er altijd wel een vlaag van jaloersheid over je heen. De ene heeft dat meer dan de ander. Maar het jaloers zit er altijd wel. It's human.

offtopic: jaloezie! niet jaloersheid of jaloersie.

ontopic: veel mensen zijn ook jaloers omdat ze denken dat zij niet goed genoeg zijn voor hun vriend(in) als hij/zij naar anderen kijkt/over anderen fantaseert/met anderen afspreekt e.d.

Naja, hier meestal door onzekerheid.

de meeste sletten gaan geen relatie aan.. die zoenen/neuken er gewono op los

Ik ben eigenlijk nauwelijks tot niet jaloers, ik weet dat mijn vriend voor mij heeft gekozen en daar ook niet vanaf zal wijken.
Hij mag van mij best een dag op stap met een clubje mooie dames. Dat kan me niet zo veel schelen om dat ik wéét dat hij mij trouw is.

Ik ben eigenlijk ook niet zo heel jaloers aangelegd.. Geen idee hoe het komt, maar op de één of andere manier heb ik soms wel eens het idee dat bijv. vriendinnen je jaloers próberen te maken.. :s Maar ja.. Bijv. door met andere meisjes ofzo om te gaan, omdat ik met iedereen zo'n btje wel overweg kan.. Geen idee waarom, maar dat moeten ze zelf weten.. En wat betreft mijn vriendje.. Tsja.. Ik ben idd niet zo jaloers.. Hij heeft een heleboel vriendinnen en ik een hele boel vrienden.. Ik vertrouw hem en hijzelf hoeft zeker niet bang te zijn dat ik wat uitvreet met één van die andere jongens.. :) Ik heb niet voor niks met hem toch..?

hmzz, ik ben ook niet jaloers aangelegd, tuurlijk ik ben het heus ooit wel eens maar het komt echt niet vaak voor.
ook als ik met een jongen heb ben ik nooit jaloers :s weet niet waarom, is geen reden voor,

ik ben trouwens best wel jaloers.. komt gewoon voort uit onzekerheid

Ik ben echt nooit jaloers volgens mij. Dat is soms ook best lastig omdat mijn vriendje het wel soms is.
Ik kan van tevoren dus echt niet bedenken wanneer hij jaloers zou worden. Bijvoorbeeld als ik koffie ga drinken met mijn ex (van 2 jaar geleden) en mijn zusje, dan vindt hij dat niet leuk, terwijl ik er geen probleem in zie.
En dan zegt hij: "hoe zou jij het vinden als ik met mijn exvriendin koffie ging drinken". Dan zeg ik: "nou moet je doen, gezellig, mij maakt het niet uit." :D

jaloersheid is evolutionair bepaald... Een man wil zeker weten dat de kinderen bij een vrouw baart, wel degelijk van hem zijn. De vrouw wil hem verhinderen er van door te gaan met een andere vrouw, anders blijft zij onbeschermd achter...

't is een universeel verschijnsel, dus geen Westers opgelegd gedrag. Jammergenoeg is ons brein nog niet aangepast aan de 20ste eeuw, maar staat het nog steeds ingesteld op 'jager-verzamelaar in de Afrikaanse savanne'

Sry... studiemisvorming ;)

same here

Tja ik ben gewoon jaloers omdat ik bang ben dat hij iemand anders leuker zou gaan vinden als mij, of omdat hij verliefd wordt op iemand anders...etc..Onzekerheid dus.

Jaloezie is wel (n)

Ik denk dat er een verschil is tussen ziekelijke jaloezie en een gezonde dosis ongerustheid. Ik denk dat diep van binnen iedereen wel bang is om degene van wie hij/zij houdt te verliezen, dat is niet meer dan normaal. Maar als het te ziekelijk gaat worden, werkt het alleen maar averechts natuurlijk. Iemand moet wel zichzelf kunnen blijven in een relatie, zonder steeds commentaar te krijgen.
Zelf ben ik helemaal niet jaloers aangelegd. Ik heb wel duidelijk grenzen en als-ie die overschrijdt, dan krijgt ie gezeur, maar dat is ook niet meer dan normaal. Ik kan er helemaal niet mee zitten als-ie met andere meisjes omgaat. En zelfs als ik het wel erg vind, kan ik er vrij weinig aan doen. Ik geloof 'em dan gewoon als ie zegt dat het allemaal niets betekent. Ik zou alleen maar problemen veroorzaken als ik erover ga zeuren. En als ie uiteindelijk iemand vindt die hij 'beter' vindt dan mij, dan kan ik daar toch niets aan doen.
Ik denk dat vrijheid (lees: elkaar vrij laten) toch wel 1 van de belangrijkste dingen is een relatie. Ziekelijk jaloerse mensen kunnen gewoon hun partner niet vrij laten en dat kan heel erg vernietigend zijn voor een relatie.

Mijn jaloezie komt voor uit onzekerheid. Bijv. gaat zij met een andere jongen praten en dan gaat er opeens een stemmetje in me hoofd: ze vind je niet leuk meer. En dan moet ik mijzelf steeds corrigeren. Ik weet best dat je niet jaloers hoeft te zijn, maar toch gebeurt het. De vraag is echter, hoe kom je er vanaf of hoe laat je het verminderen. :D

bij mij is t ook onzekerheid, dat is bij iedereen eigenlijk wel zo denk ik.

ik denk dat het ook onzekerheid is ja
zoals nu mijn vriend is op een feest waar ook een ex van hem is met wie die wel goed omgaat nog maar die mij absoluut niks vind en ik zit mezelf nu echt helemaal op te vreten van jaloersheid
terwijl ik aan de andere kant wel weer heel goed kan beredeneren dat het stom is om jaloers te zijn en ik vind mezelf maar een beetje zielig.
maar toch.. dat gevoel zit er wel
ik vind het maar niks jaloers zijn en ik wou ook dat het zonder kon

Same feeling, zoals jij dat zegt. Daarom ben ik heel afstandelijk m.b.t. het aangaan van relaties. Ik moet mij echt vertrouwd voelen bij een meisje, voordat ik zonder enige ernstige jaloezie de relatie kan aangaan! :)

zolang het niet ziekelijk of irritant wordt, is er niks mis met jarloezie.

Ik ben zelf niet snel jaloers. Ik ben dat trouwens eerder buiten een relatie dan wanneer ik een relatie heb

Ik ben best erg jaloers. In het begin van onze relatie waren we dit beiden. Nu gaat hij er steeds beter mee om, en dat geeft mij een goed gevoel. Hij laat me vrijer, en het is fijn om niet telkens gezeur te krijgen. Maar aan mijn jaloezie moet echt nog gewerkt worden. Als ik sommige van jullie stukjes ook lees, denk ik echt: damn, ik ben niet goed bezig, straks verlies ik hem door mijn jaloezie...
Hebben jullie misschien tips hoe ik mijn jaloezie kan verminderen/verbergen?

Ik ben ook best jaloers, ik was zelfs laatst een week depri daarom omdat ze toch vrij veel met andere jongens omging, maar ze zei me gewoon keer op keer dat het alleen voor vriendschap is en dat ze lol met die jongens heeft. en we zeggen vaak tegen elkaar; ik hou van je

De angst om iets kwijt te raken wat je zo enorm liefhebt...

Dan zegt ze waarschijnlijk de waarheid, dus gewoon niet zo druk maken. Hoe vaker jij erover zeurt, hoe irritanter zij het gaat vinden. Depri gaan doen uit jaloezie is het zinloos, want je bereikt alleen het tegenovergestelde van wat je wil bereiken.