|
Ik kan niet meer
Ik kan niet meer....sinds mijn hersensvliesontsteking is mijn leven een puinhoop:revalidatie,extra begeleiding enz en fysiek een 'kleine' achterstand op de rest...ben slechthorend
sinds mijn 7e gaat het heel bergaf met me om het even kort uit te leggen: de tante van mijn moeder heeft me in de shit doen belanden dmv haar alcoholprobleem,ze heeft me meegesleurd sindsdien drink ik bier en niet zo'n klein beetje ook rond mijn 10e is mijn oma gestorven,en toen ontdekten ze het ook van mijn drankprobleem maar het was te laat.... Rond mijn 12e heb ik een nare ervaring opgedaan met mijn 'ex' ben ik beginnen mezelf te verminken en dat laatste doe ik nog Rond mijn 13e heb ik een erg slechte ervaring gehad met 'kenissen' van mij Op school ging het slecht,was agressief en had zelfs over de leraars gezag....dus geen vrienden op school,snee me verrot nouja,de hele mikmak gehad,weggelopen,zelfmoordpogingen etc rond mijn 14ben ik aangerand geweest ook mijn oma is gestorven,voor het eerst mijn familie van moeders kant gezien,heel erg dingen over hun te weten gekomen ...... dus ik geloof wel dat ik genoeg heb meegemaakt in mijn leven alleen...alleen komt het er nu allemaal uit,de tranen en het verdriet dat ik nooit heb gevoeld,ik kan het op momenten niet tegenhouden,op mijn nieuwe school ben ik in de klas in tranen uitgebarsten....kan het niet meer houden... maar nou komt het: ik zit op een nieuwe manege en heb een vriendin leren kennen(ze is 26,natuurlijk zijn er reacties van:kan je met je eigen leeftijdsgenoten niet bezig houden?nee,ik kan dat niet omdat ik me beter voel bij volwassenen,ze begrijpen meer en denken anders en daardoor voel ik me thuis in de volwassenwereldje op school heb ik dan geen vrienden) fijn allemaal,een lieve vriendin,samen gaan wandelen te paard gezellig kletsen enz,en sinds gisteren belt ze ook met me alleen....omdat ik nu zo zwak ben omdat ik alles moet verwerken moet ik een 'maskertje' opzetten bij haar...dit lukt niet altijd als ik me slecht voelt vraag ze lief wat er met me is....maar ik KAN hierop niet antwoorden...vandaag vroeg ze wat ik voor had(verband om mijn arm)zei maar gevallen nouja de meesten onder jullie raden vast al wat er is gebeurt... Ik voel me schuldig omdat ik heb gelogen tegne haar terwijl zij heel eerlijk is en ook haar gevoelens aan mij vertrouwd.... 1)Wat vinden jullie?Zal ik een deel van mijn verleden zeggen?Zeggen wat ik doe?Of liever niet?Natuurlijk vraag ik haar eerst 'uit' 2)Ik vroeg daarjuist of ze eens zin had om naar de bioscoop te gaan,dat wou ze,geen probleem voor haar....en ze was zelfs bereid me te komen oppikken thuis Vinden jullie dat ik me heb opgedrongen??Ik vind van niet Of dat ik achter haar aan loop? Vandaag was ZIJ het wel die me opbelde en was ZIJ het die voorstelde om te gaan wandelen,als ze het niet fijn zou vinden zou ze het toch niet vragen en/of me niet bellen?? |
Allereerst: heb je hulp voor je problemen? Je hebt veel meegemaakt en het is logisch als het er nu uitkomt en als je moeite hebt om met dit alles om te gaan. Het kan geen kwaad als je dan iemand hebt tegen wie je wél eerlijk kan zijn en die jou verder kan helpen.
Je vragen: 1) Ik vind dat je moet doen waar je jezelf het prettigst bij voelt. Als jij het moeilijk vindt om over je verleden te praten en je het idee hebt dat je daar nog niet aan toe bent, dan moet je dat vooral niet doen. Maar wees eerlijk tegen haar en lieg niet. Als ze aan je vraagt of er iets is, lieg dan niet maar zeg gewoon dat je wel ergens mee zit, maar dat je er niet aan toe bent om haar te vertellen wat het is. 2) Volgens mij kunnen wij dat moeilijk beoordelen. Ik weet niet op welke manier je haar gevraagd hebt enzovoorts. Maar het klinkt alsof je het gewoon goed met haar kan vinden en dat is prima. Als zij het idee heeft dat jij je aan haar opdringt, dan zal zij toch ook minder contact zoeken en zou ze niet meteen enthousiast reageren op je voorstel. |
1 Als ik het goed begrijp ken je haar nog niet zo lang, dan hoef je natuurlijk nog niet je hele verleden op tafel te leggen, maar als je denkt dat het echt een goede vriendin is en je vertrouwd haar kun je haar best wat vertellen. Hoeft niet allemaal in 1x, gewoon waar je je goed bij voelt.
2 Ik vind niet dat je je hebt opgedrongen, je gewoon initiatief getoond. Mij lijkt het juist hardstikke goed zo! |
Citaat:
ik zeg geen meer omdat ik had een psychiater en ik ging er twee jaar naartoe,maar ik vertrouwde ze niet,het klikte niet alleen de medicijnen hielpen ik heb veel dingen geprobeerd:naar leerkrachten gaan om beetje mijn hart te luchten,naar het clb(die alles heeft geklikt aan mijn ouders),en ook op mijn huidige school ben ik doorverwezen naar enkel psychiaters uit mijn nabije omgeving,ik kreeg een brief waarop enkele namen stonden,dat had ik gegeven aan mijn moeder,en ik weet niet wat ze ermee heeft gedaan heel erg veel bedankt voor je tips |
Citaat:
En ik zou ook niets zeggen,maar aangezien ze tegen mij ook heel erg open is,denk ik wel dat ze te vertrouwen is een kennis van mij zegt nog te wachten,omdat ik niet weet of ze te vertrouwen is en haar nog niet lang ken maar het voelt alsof ik haar wel een poos ken we hebben gelachen enz en ze is altijd open: bv als er iemand belt,zegt ze wie belde op dit moment zit er haar iets dwars en daar praat ze met mij over |
wordt r stil van... :(
Ik denk dat die vriendin zo te horen het wel goed zal opvatten. Ik zou denk ik niet in 1 keer alles vertellen, maar wel wat. Misschien helpt het om het in een brief te schrijven, tenzij je geen moeite met praten hebt |
Citaat:
@TS: Misschien kun je toch weer opnieuw professionele hulp zoeken? En dan bij iemand die je wel vertrouwd? |
jij hebt ook een topic op bokt!! sterkte meis. (ik heet daar pubelia)
|
Citaat:
|
Morgen is de dag
Ik zei dat ik haar iets moest zeggen,maar niet nu,morgen vond ze goed waar moet ik dan over beginnen?over het feit dat ik gelogen heb over het verband? ofwat? |
ten eerste vind ik niet dat je je opgedrongen hebt, helemaal niet. ik vind t ontzettend goed van je dat je het aan die vriendin gaat vertellen, ik wens je heel veel sterkte,x
|
donderdag maar heel kort gesproken,dus niets 'intiems'
vrijdag ze niet gezien MAAR gisteren,samen naar de cinema gegaan Het was FANTASTISCH :D maar ook niks intiems maar heb me wel kunnen uitleven |
Als je het haar wil vertellen zou ik stapje voor stapje beginnen en dus niet direct je hele verhaal op tafel smijten. Misschien schrikt dit haar wel af en weet ze niet hoe ze moet reageren. Net zoals jij tijd nodig hebt om dit alles te verwerken, zal zij daar ook tijd voor nodig hebben.
Ik zou, zoals je zelf aangaf, inderdaad beginnen te zeggen wat er werkelijk aan de hand was met je arm. Misschien lucht het je wel op dat je dit kan vertellen tegen iemand, want je vertrouwt haar en da's het belangrijkste. Maar zoals anderen reeds zegden, zou je misschien toch beter nog eens op zoek gaan naar professionele hulp. Misschien heb je er minder zin in, aangezien het niet klikte met de vorige psychiater, maar zoveel verschillende mensen er zijn, zoveel verschillende psychiaters er zijn. Misschien bots je wel op eentje die je wel degelijk kan helpen. |
Hulp zoeken! Misschien heb je het gevoel dat je die mensen niet kunt vertrouwen, maar je moet die angst overwinnen. Als je de angst voor vertrouwen laat leiden, zul je mensen en vooral hulpverleners gaan vermijden en zul je nooit het vertrouwen in mensen kunnen hervinden. Ga je angsten aan.
Wees eerlijk tegenover jezelf en anderen. Je hoeft niet gelijk je hele levensverhaal op tafel te leggen, maar je kan wel zeggen dat je nogal wat hebt meegemaakt en dat je daar nou moeite mee hebt. Jij hebt de kracht in je om dingen te verwerken en te veranderen. Dit kan je niet alleen, maar je bent wel degene die het moet doen. Zoek steun en hulp en vind de kracht in jezelf en overwin dit! |
eerst envooral wil ik even ingaan op degen die zij : enkel de medicamenten hielpen . dit vind ik dus zever . pillen , da helpt niet , dat maakt je lichaam kapot . dat wilde ik gewoon even kwijt . weet wat ik zeg .
dan over je probleem . akoor je hebt veel meegemaakt , maar jezelf snijden :nono: (n) dat vindek toch ver gaan , heb ooit iemand gezien op school vroeger in toiletten en die haar mes lag vlug op de grond . dit vind ik dus echt erg en laf tegen over jezelf . ga zeker hulp zoeken en ook al gaat het niet derekt goed heef niet op !!! je drank probleem van vroeger : als je het zo erg vind waarom er mee begonnen ? zelfde ivm dit snijden ? wil niet cruw overkomen of grof of zo , maar weet geen andere manier om mij uittedruken , sorry alvast hier voor :bloos: veel sterkte en groeten carrioncrow |
Hoi Dark Red,
Het klinkt juist goed dat je het zo goed kunt vinden met haar en dat jullie vriendschapsband groeit (maak ik hieruit op), en zeker als je al weinig (echte) vrienden hebt. Ik kan me voorstellen dat je het niet meteen over je hele leven wilt gaan hebben en dat is ook nog helemaal niet nodig, toch? Als ze doorvraagt over het verband op je arm kun je bijvoorbeeld iets zeggen als; ik heb het er liever niet over. Ik denk niet dat ze zich daardoor beledigt voelt, evenmin als dat je haar niet zomaar alles ineens verteld. Als je haar wat beter kent en je voelt je bij haar op je gemak dan kun je altijd nog stap voor stap persoonlijke dingen over jezelf vertellen. Probeer jezelf niet af te remmen door problemen, vriendschap kan je juist weer goed op de been helpen! Sterkte ermee, en ik hoop dat het gauw weer beter met je gaat.. |
Dank je voor jullie advies
Alleen Carrioncrow vind ik erg cru overkomen Als je het meemaakt besef je wel wat dit betekent Ik heb het zelf niet gewild,maar het is nu te laat Wat zal ik nu doen met haar? Wat kan ik zeggen?En hoe en wanneer? |
Citaat:
Denk dak meer of genoeg mee maakte . daar moet jij niet over oordelen. als je vind dat ik cruw over kom , dan heb je niet veel besef van wat je gedaan hebt met je zelf , anders zou je zeggen dat ik de waarheid spreek . heb hier altijd men moeder zien drinken... en niemand heeft haar verplicht om eraan te beginnen... dus drinkers moeten niet zeggen dat ze gedwongen werden je kan altijd weigeren . en van da snijden ? is dat niet laf tegen over je zelf dan ? mvg carrioncrow |
Tijdje niet meer gepost
Er is heel wat gebeurd Heb het tegen vriendin gezegd van Am Ze wist het al,een feeling Ze wilt er voor me zijn Met mij gaat het steeds slechter Krijgt de ene instorting na de ander |
Citaat:
Medicijnen zijn aan onnoemelijk veel testen onderworpen. Ofwel, het is geen kwestie van 'er wel of niet in geloven', de werking is wetenschappelijk aangetoont.. No doubt about. Tevens zijn er strenge (europese) keuringsregels op gebied van veiligheid et cetera. Indien je zelf ervaring met bepaalde medicijnen hebt en je ervaring hiermee wilt delen, kun je je mening beter op een andere manier formuleren. |
Citaat:
Actie!! Goed dat je al tegen een vriendin gepraat hebt over AM. Jij bent de enige die jezelf kunt helpen, dat kunnen wij niet doen. Als je jezelf wilt helpen, zul je actie moeten ondernemen, praat, en zoek hulp, waar dan ook. Als je wilt, kun je een eind verder komen, als je niet wilt, blijf je hierin hangen... Het is fijn dat je nu een vriendin hebt die jou wil steunen, maak daar dan ook gebruik van en ga na wat het beste voor je is (wel eens professionele hulp overwogen?) |
Ik heb al naar het JAC in mijn gemeente een email gestuurd
Ze zeggen om eens op gesprek te gaan Er komt zeker actie in,want zo gaat het niet verder Zal nog laten weten hoe het verloopt met het JAC |
Citaat:
hoe is het nu met die vriendin van de manege? |
Citaat:
Vind het wel jammer dat ik haar weinig zie,maar kan er mee leven Mis haar wel enorm |
Citaat:
|
Ik wil mezelf geen vinger in mijn kont steken want je hebt het zelf gedaan maar ben blij dat ik tegen je aan ben blijven zeuren.
Go girl, you can do it! |
Citaat:
hoe vaak zie je haar dan? |
Citaat:
|
Citaat:
Alleen je uitdrukking snap ik niet zo goed :bloos: |
Citaat:
|
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:15. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.