Voor liefde neem ik
 

Voor liefde neem ik
en al waaiend draait alles
en niets
over en om me heen.

Het topje van mijn neus
tipt het straaltje zonlicht,
net als een druppel
die de wind kust.

En eenzaam blaast de warmte
de kou in m'n nek
en rillend verrast de tinteling,
de nacht.

toen ik begon te lezen dacht ik dat het een gewoon gedicht was, maar ik snap niet helemaal waar het over gaat. misschien gaat het nergens over? ;) topje en tipt vind ik wel leuk bedacht dat vind ik ook heel leuk klinken. De eerste strofe is een beetje veel herhaling:
alles en niets, over en om

voor de rest zit er ook niet echt een ritme in.

:bloos: oeps als k dit lees is het wel een beetje zeurderig, maar ja ik kan echt niks zinnigs er voor de rest over zeggen hoop dat je het niet te hard opneemt

PS is dit een van je eerste gedichten?? (mischien beetje stomme vraag...) :)