Herinnering in trance
 

Herinnering in trance

Mijn herinnering huilt van zuiderzon:
hoe schepengrijs we onze strijd verloren.
De film verknipt; ik kon je stem horen.
Zou ik ooit weer weten hoe ’t begon?

Waarom waren wij niet samen? Het kón
vriezen noch dooien. Is dit waar wij behoren?
Maar ons proscenium bleef bevroren:
verzonnen schepen zijn slechts van beton.

Als ik waak heb ik je nooit bezeten,
zal niemand zeggen dat je hebt bestaan.
Net zolang tot geen mens mij zal weten.

Laat mij toch luchtledig, toestand van waan.
Na aftiteling zijn de spelers vergeten,
en Herinnering en ik allang vergaan.

Groningen, 5 mei 2005

proscenium, wat is dat? :o

Ik vind het rijmschema ABBA, wat je gebruikt in je eerste twee strofes persoonlijk niet zo mooi. Maar toch vind ik het gedicht wél mooi. Vooral de stukken dat je het hebt over 'film' en 'spelers' en het stukje over de aftiteling vind ik ook heel sterk. (y) Ik vind het ook leuk dat je over Herinnering spreekt als een persoon, tenminste zo komt het op mij over?

Laat mij toch luchtledig, toestand van waan.

Deze zin vind ik een beetje raar, omdat hij wordt afgesloten terwijl de zin nog niet compleet is. Ik weet wel dat, dat 'mag/kan' in gedichten, maar ik vind deze zin niet zo geslaagd.

Ook het woord schepengrijs in de eerste strofe vind ik niet zo mooi.

Maar verder, mooi. (y)

Wat me trouwens opvalt, jij zet altijd plaatsnaam + datum onder je gedicht (toch?). Waarom?

ik houd wel van jou gedichten :)
deze vind ik ook weer heel mooi

alleen vind ik " het kon.." wat raar klinken.

verder vind ik je rijm wel mooi!

Ik wil een bundel van je! Waar haal je het vandaan.

Laat mij toch luchtledig, toestand van waan.
Na aftiteling zijn de spelers vergeten,
en Herinnering en ik allang vergaan.

Dit stukje is echt heerlijk. Laat mij toch luchtledig... prachtig:).
Het hele gedicht weer van die mooie zinnen, ik wil er snel overheen lezen op weg naar de volgende mooie zin, maar ook wil ik stoppen en erover nadenken.

(Ik weet ook niet wat een proscenium is *pakt woordenboek*
Woordenboek zegt: voortoneel, gedeelte voor het gordijn.)

Wat deed jou een sonnet schrijven?

O, het onderwerp van dit gedicht trekt mij al meteen. En ik vind hem heel goed lopen.

De eerste twee regels en de laatste drie regels vind ik geloof ik het mooiste. hoe schepengrijs we onze strijd verloren. en Laat mij toch luchtledig zullen me nog wel even bijblijven.

De derde strofe vind ik wat minder, of hij nu minder goed loopt of dat ik hem minder goed begrijp, ik weet het niet.

Verder, ja, ik vind je woordgebruik weer erg mooi, maar het schept deze keer bij mij minder een beeld dan andere gedichten van jou soms doen.
Alhoewel dat bij dit gedicht ook niet echt past, vind ik dat altijd wel érg mooi.

Goed zijn jouw gedichten eigenlijk altijd wel, ik kan alleen wat zeggen over of ze me raken of niet, maar dat doet er ook niet altijd toe.

Paris, dat rijmschema is inherent aan de dichtvorm sonnet.
Laat mij toch luchtledig, toestand van waan. Deze zin is volgens mij grammaticaal wel correct, de 'toestand van waan' wordt in deze zin aangesproken. En het woord schepengrijs is een verwijzing naar een tranceplaat (Battleship grey). Net zoals mijn herinnering (my memory) en zuiderzon (southern sun) trouwens, maar ik sta er niet van te kijken dat je dat niet weet. Verder bedankt voor je reactie.

Bloementje, dat je 'het kón' raar vindt klinken komt waarschijnlijk doordat het totaal buiten het ritme valt. Ik heb dat gedaan om de ambiguïteit van die zin te benadrukken.

Porcelain, wat een heerlijk compliment, ik ga er werk van maken. Dat betekent trouwens wel dat ik waarschijnlijk wat minder zal gaan plaatsen omdat ik meer naar bladen ga sturen. Maar ontzettend bedankt voor de loftrompet, het doet me veel.

Thoughtful, ik schreef een sonnet omdat ik nog nooit een sonnet had geschreven, en omdat ik natuurlijk zo'n klassieke vorm ook graag enigszins wil beheersen. Wat betreft de beelden heb je gelijk, dit gedicht is wat minder beeldend dan sommige van mijn andere gedichten. En ik vind het ook een groot compliment dat mijn gedichten 'altijd' goed zijn, hoewel dat natuurlijk niet waar is.

'Eigenlijk altijd' was het ook. En tja, wanneer is een gedicht goed.. Maar ze hebben altijd wat (bijzonders) en zijn heel mooi uitgewerkt. Dat is al heel wat.

Ik vind het juist zo leuk dat je altijd andere vormen dan bijv. sonnetten gebruikt.