Liefde maakt kapot
 

Ik zag het ook liever anders. Ik wilde met hem onder de sterrenhemel liggen, hem elke ster aanwijzen, ik wilde de volgende ochtend wakker worden en in zijn grote ogen kijken. Hij had dan een slaaparm, omdat ik daar de hele nacht opgelegen had.
Hij zou mee gaan naar mijn familie en bekend staan als ‘die aardige jongen’. We zouden op elke foto samen staan in elkaars armen.
Ik wilde graag dat hij de verdwaalde haren uit mijn gezicht streek en dan zachtjes een kusje op mijn voorhoofd drukte. Ik zou met mijn hoofd tegen zijn borst aan liggen en dat ik dan zijn hand mocht vasthouden. Hem kennende zou hij met zijn duim over mijn hand aaien.
Elke dag zou ik hem bellen, en vertellen hoe mijn dag was. Lange stiltes zouden er vallen, en als ik zei dat ik dan zo’n stilte onprettig vond, dan zou hij zeggen dat ik naar de stilte moest luisteren.
Elke dag zou ik van hem horen hoeveel hij van mij hield, en dat hij me nooit meer kwijt wilde. En als ik midden in de nacht wakker werd zou ik aan hem denken en de volgende dag met een glimlach wakker worden.
Als ik me niet goed voelde, zou hij een arm om me heen slaan, en net zo lang lieve woordjes in mijn oor fluisteren totdat het nare gevoel over is. Ik zou een glimlach op mijn gezicht krijgen, en geen fake-one, maar een eentje van oor tot oor.
En als we gingen winkelen zouden we hand in hand lopen. Mensen zouden ons nakijken en tegen elkaar zeggen hoe gelukkig die twee er wel niet uitzagen.
Helaas is het anders. Hij verdrietig, ik verdrietig en teleurgesteld.
Doelloos loop ik buiten. Ik probeer me kapot te laten regenen. Maar helaas, van regenen ga je niet dood. Van regen ga je niet kapot…Van liefde wel.

Nou zie ik wat het probleem is! Het is een opsomming!!!

Duh...zeg dan gelijk..het is kut..ja weet ik...
maar ik moest het kwijt

nee hoor, het is wel mooi, en gevoelig. Maar op zichzelf is het niets. Het gaat om het verhaal erachter, en dat staat er niet. Er staat nu alleen een opsomminkje. :)


[edit] bovendien moet je mij nooit vragen om een mening over dit soort dingen :evil:

Prachtig... in de zin van: komt zeer goed over. Ik weet wat je nu voelt, of tenminste voor een redelijk deel. Schrijf het maar van je af.

Wel snel geschreven, maar ik haat mezelf nu al dat ik dat op wil merken. Daar gaat het immers niet om.

Veel liefs


Chan

Ik vind hem best wel mooi, maar er zitten wat dingetjes in die ik anders zou doen. Ik zeg niet dat het daardoor beter wordt, ofzo, maar goed.
Volgens mij klopt deze zin niet... moet "je" niet "ik" zijn?

Ik zou de tweede keer ook in de toekomende tijd zetten, dus "Elke dag zou ik van hem horen..."

Ik zou de tweede keer "glimlach" veranderen in "eentje", en dan "een" natuurlijk weglaten:D.

Ik ben niet weg van je laatste alinea, op zich vind ik de inhoud mooi, maar de vorm minder.

Deed ze dat dan? :confused:
Het is weer een gevoelsstukje, waarbij de meeste forummers maar niet het achtergrondverhaal kunnen weten...

'je' moet 'hij' zijn, vind ik dan. :D

Ze zat met haar hoofd bij hem, en schreef opeens heel even, één zin lang, aan hem persoonlijk. Zo diep zat het dus...

Jeejh, stiltes zijn goed. :)

Ze zegt in zekere zin dat ik het slecht vind, en dat klopt.

ik probeer het relativeren alleen wat makkelijker te maken :p

Ik weet niet jouw persoonlijke achtergrond erbij Anki, en het is ook niet héél erg goed geschreven, maar ik begrijp zó goed wat je bedoeld, en wat je voelt nu... Dus daarom vind ik het toch mooi, maar dat komt dus meer door mijn persoonlijke situatie op het moment... Kusje.

Zut, je hebt geen gevoel. ;) Laat dat literair correcte gevoel hier toch eens gaan! Leef je in, leef je uit, en doe alsof de foutjes die Roosieh aangestreept had, al lang weg zijn. (y)

Nee, ik vind van niet, want ze richt het ineens naar de lezer toe en niet naar hem.

Nu houd ik mijn mond daarover.

Het moet wel 'hij' zijn.

Hem kennende zou je met zijn duim over mijn hand aaien.

'ik' kan hier niet, want zij kan niet met zijn duim over haar hand gaan. ok, het kan wel, maar is heel onlogisch, en de de woorden 'hem kennende' duiden erop dat het iets is wat hij normaal gesproken doet, niet zij.

Precies, dat had ik ook gezegd als ik wat eerder was geweest. (y)
En voor de rest weet ik iets meer dan jullie van het achtergrondverhaal, en dan past het met 'hij' sowieso precies.

Ik vind hem best mooi:)

Over die slaaparm, ik ken een jongen die, toen hij dronken was, op zijn arm in slaap viel en de volgende dag deed zijn arm het niet meer, kon hij hem niet meer bewegen en zo, hij had hem gewoon afgekneld(n)

Dat ik/hem gedoe heb ik veranderd hoor, en die glimlach ook!

Agree, plus dat slaaparmen gewoon vervelend zijn

^ maar het slaapt wel lekker :o

Ik heb meer ana het wakker zijn, en als ik wakker ben en mijn armen verlamd zijn, is dat kut.

Volgens mij moet die 'is' daar 'was' zijn, of niet?
Voor de rest wel mooi!

Ja, ik had het al gezien..maar kan het niet meer veranderen..

Het gevoel komt heel goed over! En... tja, het leest ook fijn. Weinig nuttigs te melden verder :)

Mee eens, het hoeft namelijk niet altijd literair correct te zijn wil het literatuur zijn. Literatuur is toch ook een kunst vorm?

Anyway...
Gevoelige en goede tekst, herkenbaar (en dat maakt het sterk)... hoewel ik enkele elementjes zelf zou veranderen: twee kleer glimlachen achterelkaar leest zo dubbelop en: "geen fake-one" zou ik eruit laten, je probeerde het misschien hier te benadrukken dat je écht een glimlach kreeg, maar ik vind dit niet écht benadrukkend overkomen, vooral niet in het Engels... (misschien ook vanwege dat dubbelop glimlachen)...

Maar goede en duidelijke expressie...

Even compliment aan de andere mensen: jullie geven goede kritiek (y) :cool: ... denk dat ze daar wel veel aan zal hebben!

Heel herkenbaar, een opsomming vind ik het in de verste verte niet op lijken, maar wel heel mooi beschreven!!!

In andere woorden, doe alsof al die dingen die eraan mankeren er niet zijn.

ik vind het een gevoelig stukje. Het zinnetje over de glimlach loopt wat minder. Het woordje: fake-one haalt het betoverende erachter weg. Past gewoon niet in de tekst

het einde daarintegen, en dan bedoel ik het laatste zinnetje, vind ik prachtig :bloos:

ja..nu ik het zo lees vind ik ook dat fake one niet meer mooi staan..maar helaas is het niet meer weg te halen..geef niet...denk maar weg..:)

Ik vind dit een erg gevoelig en mooi stuk, vooral omdat ik het zelf herken.
Het verhaal op zich is niet zo bijzonder goed geschreven, zoals eerdere reacties al vertelden:)

Ik word een beetje moe van die sterren. In elk dergelijk stuk moeten er sterren in voor komen. Laat die dingen nou toch eens met rust :o ;)

Loopt naar mijn gevoel niet helemaal lekker, maar weet zo gauw ook niet hoe hij dan wel zou moeten. (lekkere kritiek lever ik weer)

Schitterende zin. Echt. Deze sprong er voor mij uit, echt fantastisch.

Mooi. Omdat ik precies voel wat je met dit stukje wil zeggen.
Althans, dat denk ik.

Hoeeh! Gevoelig, lief en mooi!