geen titel
 

Verhardt
door de woorden,
die jij me
bleef toespelen
keek ik dwars
door jouw achterdocht

beseffend
dat de weg naar begrip,
allang gesloten was.

Het hele gedicht komt nog een beetje vaag/onaf op mij over, ik kan niet precies zeggen waarom.
De tweede strofe vind ik sowieso heel wat minder dan eerste. 'De weg naar..'-uitdrukkingen (in het algemeen, niet alleen in jouw gedicht) vind ik gewoon niets. (n)
Ik weet verder niet echt wat zinnigs over het gedicht te zeggen, sorry.

VerharD?

En.. i.p.v. 'jouw toespelingen' zou ik neerzetten 'je toespelingen'.

Verder raakt dit me niet, omdat het niet origineel overkomt. Misschien vooral door dat 'beseffend'. Dat woord stoort me. Het gedicht wordt een soort opsomming, ik kan het niet uitleggen.

Ik vind het een mooi gedichtje. Het heeft een goed eind! (y)