Avonturen van Erik de Ariër
 

Ik fietste door Den Haag over de loosduinse kade. Ik voelde me verloren, maar niet ongelukkig. De hoge huizen zweefden in een rechte lijn voorbij. Kleine cafeetjes, koffieshops, mensen met pakken aan, spijkerbroeken en bomberjacks. Aan de andere kant een tram in tegengestelde richting met de rest. Daarin mensen met pakken, spijerbroeken en bomberjacks. Droeve gezichten, lelijke gezichten en mooie gezichten. Oude mannen, jonge jongens. Meisjes met rokjes aan.
Ik zong. Ik zong mee met de Beatles. Hey Jude. Het was frustrerend dat mijn discman niet harder kon. Mensen keken naar me, hadden de aandacht. Ik zwaaide soms naar ze, al zingend, dan keken ze weg.
Op een gegeven moment-'nanananananana nananana, hey jude'-zag ik een neger lopen. Ik saluteerde en deed de hitlergroet naar hem. Toen deed hij van 'tsssss'. Ik hield op met zingen. Ik had er spijt van, maar durfde niet terug te fietsen om mijn excuses aan te bieden. Bang dat hij me op mijn bek zou slaan.

Ik had zin om wiet te roken dus belde ik mijn twee goeie vrienden op. Zij hadden misschien nog wat en anders zouden we wat gaan kopen. Maar er zou wiet gerookt worden!

We zaten in een koffieshop. Ik was al behoorlijk stoned geworden door de skunk. Mijn vrienden waren lachend aan het lullen. Ik had geen idee waarover. Mijn hoofd bonkte maar deed geen pijn. Ik werd onrustig, een beetje angstig. Ik trilde erg.
Ik zag een weekblad liggen, pakte deze en ging er in bladeren. Ik begreep er helemaal niets van. 'De dorre wezens van de onderwereld zagen een jurk van €19,50. Zo is de vrouw ontstaan' Snap jij het? Het was de Donald Duck. Mickey stond op de voorkant met een hengel.

We liepen naar buiten. Ik kon niets bedenken om te zeggen. 'Vieze SS'er!', riep ik plotseling. Mijn vrienden moesten lachen. 'Wij zijn allemaal vieze rascistûûh!'

Ik fietste naar huis. De wiet was een beetje weg aan het trekken. Er was niemand op straat en ik hoorde niets dan de Beatles. Hij hoefde nu niet harder. Ik keek naar de lucht. Deze was schemerig en gevuld met schapenwolkjes. Het was een romantisch uitzicht.
Ik stopte en stapte af om eens goed naar de hemel te kunnen kijken. De wolken leken doodstil, onbeweeglijk in de lucht te hangen. 'Here comes the sun' Ik zong. 'Heil Hitler' hoorde ik Harrison zingen...en ik knikte van ja. Ja, daar had hij gelijk in.
Toen zag ik iets vreselijks in de lucht. De muziek verdween in de verte. De wolken verschoven plotseling en het werd donkerder, alleen één wolk bleef staan. Het was eigenlijk een vormloze wolk, maar er was duidelijk een mens in te herkennen. Een duidelijk gezicht zag ik en een vreemd licht. Vuur! Meteen dacht ik aan de boekenverbranding van Adolf Hitler. Ik knikte. Mijn mond stond open. Een groot White Power teken verscheen aan de hemel. En nu zag ik duidelijker dan ooit wie de figuur was. Het was George W. Bush! Geen twijfel mogelijk! En hij verbrande een heleboel copieën van maar één boek. Nineteen-eighty-four.
Ik werd heel angstig. Mijn fantasie sloeg behoorlijk op hol. Ik bleef maar het brandende vuur in zijn ogen zien, ook al keek ik al lang niet meer naar de lucht. Ik had mijn ogen stijfdicht en moest braken.

Daarna fietste ik wiebelend weer richting huis. Met mijn jas onder de kots. 'We leven in een fucking dierenboederij' zij ik en ik moest lachen. Ik heb de hele weg naar huis niet kunnen stoppen met lachen.

Ehm, waar gaat dit over?

:nono:

Het zit (gelukkig) niet echt in mijn belevingswereld, dit verhaal:)

Het gaat over een jongen die zich verloren voelt en vreemde dingen meemaakt waarop hij ook weer vreemd reageert.
Hij leeft in een realiteit van verwarring, fantasie en 'vreemde associaties'.

Ik ken je niet, maar ik mag blij voor je zijn dat jou belevingswereld niet overeenkomt met de belevingswereld in dit verhaal.

Ik leef wel in een wereld vol verwarring en fantasie eigenlijk, maar ik dacht dat het bij die jongen door drugs werd veroorzaakt. En de manier waarop je daarover schrijft, vind ik niet echt origineel of boeiend, eigenlijk:o Het wordt ook niet echt duidelijk wat voor vreemde dingen die jongen meemaakt, waarom hij zich verloren voelt, zeg maar.

De jongen voelde zich al verloren en gedroeg zich al vreemd voordat hij drugs ging gebruiken.

Het is niet duidelijk, dat is waar. Maar dit is deels te wijten aan het feit dat het vanuit een subjectieve ervaring beschreven is. De ik-persoon vertelt wat hij waarnam op die momenten. Hij laat zijn gedachten er niet achteraf nog eens goed overheen gaan zodat hij indelingen zou kunnen maken, of er iets van zou kunnen begrijpen.

Hm oké...

En nee, dat vond ik dus niet zo duidelijk;)

Wijzig/quote knoppen door elkaar gehaald? :D

Ach, ja. Ik vind het wel een geinig verhaaltje, niet erg dat het niet echt ergens over gaat, omdat je het zo uit hebt. Niet slecht, behalve die zin die gequoteerd werd door Vogelvrij. ;)

Ws een referentie naar Animal Farm.

De inhoud vond ik wel goed, maar die twee domme foutjes... :nono:

Klopt. De jongen in het verhaal heeft klaarblijkelijk de twee boeken van George Orwell gelezen en verwerkt deze in zijn wereld.
Het zou me ook niks verbazen als hij de documentaire 'Farenheit 9-11' had gezien en daarom Bush (de republikeinen) associeert met discriminatie, verduistering en manipulatie zoals die ook in die desbetreffende boeken beschreven wordt.

Ik ken je niet, maar je lijkt me een boeiend persoon. En het is bewezen dat nazi's meer spelfouten maken dan de gemiddelde mens, dus dat zou gewoon bij het verhaal moeten horen. Erik, misschien zouden we samen eens moeten dromen boven een glas sinas of iets sterkers.

Wat een verzameling zinloze indrukken met spelfouten. Jammer.

Ik vind het best goed, alleen ging de steeds opnieuw gebruikte zinsstructuur me op den duur wel wat vervelen.

Miep, ik vind dit niet een zo erg leuk verhaal.

Hey, ik heb een keer een gedicht geschreven over jou! (:

Verhaal is een beetje pretentieus. Géén ramp, maar de wereld -ik, zit niet te wachten op een verhaal dat een verband legt tussen Bush en Hitler. Want dat is echt véél te ver gezocht. Dat laatste stuk schrappen en je hebt een prima stukje.

Moet je het boek De Pias van het Pentagon eens lezen, daarin wordt een hele mooie link gelegd tussen die twee personen, dus zo ver gezocht is dat niet, hoor:) Zeker niet als je in de war/ stoned bent:p

Heb het gelezen; de familie Bush heeft nazibanden. Maar dat neemt niet weg dat de personen George W. Bush en Hitler, laat staan de situaties waar zij zich nu in verkeren niks met elkaar te maken hebben. (:

Ik ken dat boek niet, maar volgens sommige is hij een rascist en hij is toch werkelijk een oorlog begonnen.

Verder vind ik je laaste opmerking het meeste bij de inhoud van mijn verhaal in de buurt komen.

Sterke sfeer. Mooi gedaan.