Iemand redden die zelfmoord wil plegen?
 

Misschien is mijn vraag een beetje vaag, maar ik zal het zo goed mogelijk proberen uit te leggen.
Je hoort zo vaak: hji of zij heeft geprobeerd zelfmoord te plegen maar is nog op tijd gered.
Stel dat wij iemand zouden vinden die zich net heeft opgehangen, hebben wij dan eigenlijk het recht om die gene in leven proberen te houden? Ik bedoel het zo: De persoon in kwestie heeft zelf voor zelfmoord gekozen, wil dus niet meer in leven blijven. Hebben wij het recht om die mensen te `redden` zodat ze eigenlijk gedwongen zijn om te blijven leven?

Ik vind het echt heel moeilijk, omdat ik vanwege mijn geloof denk dat mensen niet zelf mogen beslissen over leven of dood, maar aan de andere kant heb ik wel respect voor iemands keuze..
wat vinden jullie?

hmmm..moeilijk...

Aan de ene kant is het tegen je eigen natuur in om mensen te laten sterven, aan de andere kant was het de keus voor die persoon.

Eigenlijk vind ik dat we zijn/haar keus moeten respecteren en dus moeten laten sterven.

Redden en daarna met die persoon naar een psychiater gaan, en die persoon een weekje onder toezicht houden. In die week heeft-ie wel genoeg tijd om na te denken over de situatie, en zodra hij/zij uit toezicht is zullen we wel zien of-ie nog steeds zelfmoord wil plegen.

REIE

PS. Mischien is hulp bij "nette" zelfdoding ook wel nuttig als je een zelfmoordenaar in spé oppakt met explosieven in een bus, of op een spoorbrug.

Jij denkt dat iemand die echt zelfmoord wil plegen na een weekje wel van dat idee af is? Laat ik je uit de droom helpen, dat duurt over het algemeen toch wel iets langer.

Ik zou niet weten wat ik zou doen. Aan de ene kant tegenhouden, maar das dan toch vaak meer uit eigen belang. Die persoon wil dood, die wil niet leven, jij wilt dat ie blijft leven, hij zelf niet. Maar aan de andere kant, soms is het in een waas, dat iemand zo iets ingrijpends beslist. Ik zou het dus niet weten.

Ik denk niet dat je zoiemand moet redden. Die persoon kiest er zelf voor, en als iemand echt dood wil dan lukt hem/haar dat toch wel. Je kunt ze misschien 1x tegenhouden maar ook de 2e of de 3e keer?

Verder vind ik niet dat ik het recht heb over andermans leven te beslissen, dat houd in dat ik het niet ga beeindigen voor hij/zij dat wil, maar óók dat ik het niet langer door zal laten gaan dan die persoon wil.

mmm als iemand al aan een touw hangt, dan zou ik hem denk k laten hangen, het is immers zijn keus, ik zou ook willen dat iemand me zou laten hangen, denk k
als iemand op het punt staat maar er is nog te praten, dan zou ik met die persoon proberen te praten,

verder, is dit niet meer iets voor psychologie?

ik zou als het om een dierbare van me gaat, redden en dan iig zeggen hoeveel ik om hem/haar geef, etc dat ik het veel te moeilijk zou vinden om zonder hem/haar tye leven etc. Veel mensen realiseren zich niet hoeveel mensen er zijn die om hun geven...

Je hoort vrijwel altijd van mensen die gered zijn van een zelfmoord poging dat ze heel erg blij zijn, achteraf, dat ze niet zijn doodgegaan. Als iemand zelfmoord pleegt is dat helemaal niet hetgene wat zij zelf wil maar een ontsnappingsuitweg om weg te komen uit problemen. Het is een tijdelijke crisis. Ik ben dus zeker van mening dat je zo iemand moet redden en ook kunt redden en dat die persoon daar uiteindelijk heel blij mee is. Maar dit is vooral het werk van een psychiater, want als wij zo iemand zouden willen redden is het goed mogelijk dat jezelf langzaam gek wordt en diegene pleegt waarschijnlijk alsnog zelfmoord.

Juliah zei:
unintended zei:
Jullie hebben allebei in feite gelijk. En juist omdat er de kans is dat iemand in een waas zichzelf probeert om te brengen, moet je altijd, maar dan ook altijd zo iemand proberen te redden. Ik zelf zou altijd zo iemand proberen om te praten, beter dan toekijken en niks doen, en ook proberen die persoon tot leven te wekken.
Waarschijnlijk is het op dat moment die persoon allemaal teveel, en wilt hij/zij dood, terwijl in een helder moment die persoon dat helemaal niet wil. Nu is het probleem dat de meeste (lees: zeker niet alle) mensen die zelfmoord willen plegen niet helder denken, en om dat wel weer te kunnen hebben ze hulp van buitenaf nodig, hulp van de medemens.
Natuurlijk zit de kans er dik in dat die persoon nog eens zelfmoord zal proberen te plegen. Ik ken iemand die dat wel 3x geprobeerd heeft! Maar die persoon is nu heel erg gelukkig dat dat niet gelukt, en zonder de hulp van buitenaf (psycholgen/ psychiaters e.d.) was die persoon dat nooit gelukt.

By the way: Waarom zou je iemand wel willen ompraten als die persoon van plan is zelfmoord te plegen, maar daarna niet meer, of hem niet meer proberen tot leven te wekken?? Dat vind ik een onlogische redenatie!

Ik ben het geroerd eens met Saari. Ik vind ook dat die mensen wel gered moeten worden, maar dan wel goed manier. Anders zet het geen doden aan de zeik.

Zo, bedankt dat jullie mijn ei wilden opeten.

Tot zoens!

Je kan als er iemand zelfmoord pleegt simpel weg niet een andere kant opkijken! Als je zoiets ziet gebeuren dan "red" je die persoon sowiezo... Als je dat niet zou doen dan zou je daar zelf problemen mee krijgen, je geweten gaat dan erg aan je knagen... Ik zou er in ieder geval niet kunnen leven met de gedachte dat ik hem/haar nog had kunnen tegenhouden!

Als iemand voor iets redelijk kleins zelfmoord wil plegen kan het best wel kortzichtig zijn. Vooral dan als het louter uit emotie is. Dan kan die persoon er het beste met een psychiater eens goed over praten, en wat de zin van die zelfmoord is, en of zelfmoord inderdaad de laatste oplossing betekend.
Ik heb ook wel eens momenten gehad van "Als ik nu een geweer in m'n handen had, dan..." Maar als je even verder nadenkt, slaat het weer helemaal nergens op.

REIE

Je kan het niet zomaar laten gebeuren; dan zul je je hoogstwaarschijnlijk je hele leven schuldig voelen. Het gaat vaak om een dierbaar persoon, die je dus absoluut niet kwijt wil. Wat dat betreft ben je egoistisch. Maar je kan het ook zo zien; met de nodige therapieën kan men de persoon er misschien wel weer helemaal bovenop helpen, zal deze bovendien weer genieten van zijn leven en je erg dankbaar zijn. Misschien gebeurt het wel helemaal niet zo doordacht. ik zou er dus absoluut voor kiezen de persoon te "redden"

hangt er vanaf of je die persoon kent of niet......

als je m kent, en denkt hem uit z'n zware depressie te kunnen helpen.... ja, ik vind dat je dan dat recht hebt... iig het recht om het risico te nemen

*grinnik* sterke woordkeus :P

Uhm goed



We hebben zelfs de plicht om diegene te redden, anders help je mee met de zelfmoord en dat is strafbaar

bovendien als jij iemand vindt die zelfmoord probeert te plegen, is dat meestal iemand die je vrij dierbaar is en die zul je echt wel proberen te redden als je dat kan
Ook zul je niet denken: ohw hij wil dood, ik red m maar niet. ' t was zijn eigen keuze.
Op dat moment denk je HE WAT DOE JIJ NOU! en je haalt m uit de strop/snijdt het touw door etc

nouja en Reie ik vind je af en toe toch een beetje uhm hoe zeg ik dit stroef lullen na een weekje?!? hmmmz
Dat doe je overigens niet alleen hier, maargoed
Ik vind je overigens niet vervelend, je probeert duidelijk een goede reactie te leveren maar t lukt niet helemaal *vraagt zich af hoe oud Reie is en welke opleiding ie doet?*

Nouja ik weet ook niet hoe mijn replies gewardeerd worden



Naja Groeten

Ik heb het zelf een paar keer gehad dat een van mijn beste vrienden uit het leven wou stappen. Nou ik kan je zeggen je doet er alles aan om ze dan tegen te houden. Je gaat ze opvrolijken en vooral veel praten. Uiteindelijk zien zij dan zelf ook in dat het onzin is om nu weg te gaan omdat ze zien hoeveel verdriet ze bij de achterblijvers achter laten. Zoiets is natuurlijk niet voor te stellen als je zelf niet in zo'n situatie hebt gezeten maar ik denk dat welke beslissing je ook maak, het altijd wel de goede is, indirect of direct.

Friends.. i love you for life!!!!

ompraten vind ik prima, maar niet die persoon tegenhouden als hij/zij niet wil. Ik wil gvd zelf uit kunnen maken wanneer ik doodga en wanneer niet, het is MIJN leven, niet dat van iemand anders. Als ik zou willen dat het ophoud dan vind ik ook dat ik de kans moet krijgen om dood te kunnen gaan. Als iemamd mij probeert om te praten kan ik dan nog altijd zelf beslissen, dat vind ik dus niet zo erg.

Volgens mij doen de meeste mensen die zelfmoord plegen dat echt niet in een vlaag, maar zijn ze al tijden depressief.

Ik vind dat als jij de beslissing neemt een einde aan je leven te maken je dan ook zelf instaat voor de consequenties. Die persoon weet toch dat hij/zij door zelfmoord de kans om later toch nog gelukkig worden verspeelt. Als hij/zij ervoor kiest die kans te verspelen vind ik dat prima. Je draagd ook eigen verantwoordelijkheid voor je leven.

Ik niet, bij ompraten heeft de persoon die zelfmoord pleegt namelijk zelf nog de keus of hij/zij alsnog doorgaat of niet, in het andere geval is die keus er niet.

vind ik een beetje krom, iemand die je niet kent kan ook vrienden hebben die hem/haar uit een depressie kunnen helpen, maar die laat je dan wel sterven?

Het is natuurlijk vrij moeilijk om zo over zo'n situatie te oordelen. Ik weet bijna zeker dat als ik iemand zou zien die bijna dood ligt te gaan ik zou proberen diegene te helpen ook al probeert deze zelfmoord te plegen. In zo'n situatie denk je daar volgens mij niet eens bij na... Maar als je er over nadenkt is dat misschien toch niet het beste om te doen. Ik weet het niet. In sommige situaties is het waarschijnlijk zo dat de persoon nog geholpen kan worden en dan is het toch mooi als je diegene hebt gered van de dood...

kussie

de rede van zelfmoord zal wel veel bepalen denk ik...ik bedoel, iemand die in et ziekhuis ligt, 90 jaar is, niet meer kan staan, zitten of wat dan ook en leeft dmv apparaten, die wil dood, dan is er nix op tegen en is et misschien zelfs beter.

Daar tegenover iemand die 15 is, nog aan et begin van et leven staat, gezond is, etc. En die zelfmoord wil plegen vanwege problemen, daar zou ik tog egt wel alles voor doen om hem/haar tegen te houden.

Ik weet natuurlijk niet wat de mening van de andere hierover zijn, maja, een psych is niet altijd de beste oplossing. Een psychiator wil je probleem weten, en lost dit op door je er zelf mee te convronteren, kortom, die blijft erop in zeiken, dat is moeilijk om vol te houden as je niet stabiel bent. Ik heb tog al 6 mensen van zelfmoord gehouden, as 16 jarige, zonder enige hulp van psychiator of wat dan ook, en ik geef toe, et werkt in op je eigen psychische situatie, et is zwaar, en je zal er zelf wel last van hebben, maar daar tegenover, 6 mensen die nog een heel leven lijden, ik ben er trots op en zou et niet anders gewild hebben.

Je moet niet vergeten dat de Dood onomkeerbaar is, en as je nou een kl*tuh tijd doorgaat (schoolexamens verkloot, moeder die sterft, ouders die scheiden, etc etc) dan is dat zwaar as tiener zijnde, maar daar kom je over, dat zie je op dat moment niet in, maar ooit kom je erover. En vooral vanwege et feit dat jij as buitenstaander weet dat je erover komt, en die persoon dat ook wel weet, maar op dat moment twijfelt, moet jij, vind ik, die persoon er door helpen. Niemand red et in deze wereld alleen, daarom bestaan vrienden.

(oke, nog ff snel, ik weet hoe et is om zelfmoord te willen plegen, ik weet dat die mensen helpt op je inwerkt, zoals ik al zei, die 6 mensen, et heeft mij ook wat gedaan, ik heb daarna ook in een tijd van zelfverwonding en ged8es van zelfmoord gezeten. Maar ook ik ben blij dat m`n vrienden me erdoor geholpen hebben. Ik weet ook dat as je in zo`n situatie zit, je liever alles bij een vriend(in) verteld, dan bij je ouders of een psych. En dan ook nog iemand die er met niemand over praat, dus dat word zwaar voor de persoon met wie je erover praat, aangezien die et as enige weet en niemand erover mag vertellen, maar voor et "slachtoffer" is et nou eenmaal de beste weg...)