[Column, oid] Integratie
 

Tjaah, ik wilde eigenlijk een column gaan schrijven voor de wedstrijd hier, - ja, ik was daadwerkelijk van plan mee te doen - maar het pakte toch iets anders uit. Wel beetje de trekken van een column, maar niet echt te lengte.. (althans, niet die die aan de wedstrijd gebonden was)


Integratie – Respect.

Gisteren, zat ik op het Centraal Station. Het was niet echt koud, maar er stond een gure wind die me diep in mijn jas deed wegduiken. Samenzweerderig playbackte ik met de ‘Velvet Revolvers’ mee, zij begrepen alles. Op het bankje naast mij ging een vrouw van middelbare leeftijd zitten. Ze bekeek me aandachtig, met een vuile blik. Ik met een grote grijns, begreep wel waarom ze naar me keek. Zwarte lange rok, zwart shirt erop, zwart jack erover heen en zwarte ogen. Misschien prikkelde de rozenketting met doornen die ik om mijn nek droeg haar nog wel het meeste. Alsof er ‘666’ op mijn voorhoofd geschreven stond. Of, tegenwoordig ‘616’. Ach, what the hell, ik besloot mij tot ‘HIM’ te wenden, degene die al mijn gedachten perfect kon beschrijven. Naast de vrouw ging een jongere vrouw zitten, tussen de dames was een vriendelijk knikje op zijn plek, tot de ogen wederom naar mij gingen. In een aardige poging naar de jongere vrouw wilde ik mijn leukste glimlach glimlachen, maar toen ik de afgunst in haar ogen zag, verdween deze gedachte resoluut en maakte ik een zacht grommend geluid. De ogen van de vrouw werden groot van schrik en ze keek snel voor zich uit. Ik grijnsde tevreden en smeedde vanbinnen plannetjes hoe ik de vrouw nogmaals de stuipen op het lijf zou jagen.

Diep in gedachten verzonken, merkte ik niet dat alle ogen van Utrecht Centraal voor de derde keer mijn richting op gingen. Toen ik de blikken ontdekte wilde ik al gaan grommen, maar al snel kwam ik tot de conclusie, dat deze welgemeende aandacht niet voor mij was bedoeld. Nieuwsgierig draaide ik me om en vrijwel meteen begreep ik wat er deze keer was. Vier mannen, twee vrouwen. Twee mannen met een keppeltje op hun hoofd en een lange zwarte baard liepen voorop, daarachter twee vrouwen in burka en achteraan weer twee mannen met een keppeltje en zwarte baard. Schichtig keken de mannen op zich heen, ze gebaarden dat de vrouwen hier wel konden zitten. Nu zat ik dus naast twee mensen waarvan ik niet eens met honderd procent zekerheid kon vaststellen of ze wel vrouwen waren. Dat dénk je natuurlijk wel, ik bedoel, een man gaat niet in zo’n ‘tent’ zitten, dat zou beneden zijn stand zijn. Maar ja, hoe vaak worden er wel niet aanslagen gepleegd omdat er mannen in een burka zitten en een pistool hebben meegesmokkeld? In ieder geval, ik weet hoe vervelend het is om aangestaard te worden, dus besloot ik niet te willen kijken. Maar ja, het trekt toch je aandacht, zo’n burka. Vanuit mijn ooghoeken keek ik even naar de twee gewaden, want, dat was ook echt het enige dat je zag. Twee paar ogen keken mij medelevend aan. Ik glimlachte, en door de rimpeltjes rond de ogen
die waarschijnlijk diepbruin waren, zag ik dat de vrouwen ook naar mij lachten. Ik heb er bewondering voor, heel veel zelfs. Ik moet er niet aan denken, de hele dag in zo’n ‘tent’ rondlopen. Maar dat zal waarschijnlijk ook wel niet de eerste keuze van die vrouwen zijn. De trein arriveerde en ik zocht met Papa Roach op de achtergrond een plaatsje op.

Later die dag, eenmaal in Amsterdam aangekomen - gegeten, geshopt - besloten mijn broer en ik naar de Dam te gaan. Het was immers 4 mei, dodenherdenking en beide wilden wij die ceremonie op de Dam wel eens meemaken van dichterbij dan het tv-scherm. Twee minuten absolute stilte, alleen het tikken van de vlaggenmast verraadde dat het leven om ons heen gewoon doorging. De wind waaide nog steeds, de wolken bleven tegen elkaar opbotsen - ze dreven niet eens uit elkaar om een lichtstraal door te laten breken, zoals je in B-films altijd ziet - de wereld draaide door. Alleen wij stonden even stil bij of liever gezegd ín het verleden. Langzaam keek ik om mij heen, de stilte was overdonderend, zo’n paar miljoen mensen in een piepklein landje waren tezamen doodstil. Dood-stil. Mijn blik bleef hangen bij een groepje van zes mensen. Twee mannen, twee vrouwen, en weer twee mannen. Vrouwen in Burka, mannen met keppeltje op en met de aanwezigheid van een lange baard. Alle zes met hun hoofd eerbiedig gebogen. Even overspoelde het gevoel van schaamte zich bij mij. Hoe had ik aan een aanslag kunnen denken? - Hoe hadden die vrouwen op het andere bankje mij als satanaanbidster kunnen zien? - Mijn hoofd stond even stil bij de mensen in Nederland, die gewoon doorgingen met hun leven te leven, zonder ook maar even aan 4 mei te denken. Vervolgens vlogen mijn gedachten naar deze mensen, immigranten, die hun leven niet anders kenden als het dienen van Allah. En dan toch, voor iets waar ze misschien amper iets van af wisten hun hoofd bogen, gewoon uit eerbied, respect. Zwijgend richtte ik mijn hoofd weer naar beneden. Knap straaltje van integratie als je het mij vraagt, eentje waarvan misschien de meest Nederlandse Nederlander nog iets kan leren.


Nijn*- Excuses voor de onderbreking, 't is best moeilijk om met word te werken :p

vind m erg goed, zullen misschien wel fouten in zitten, maar die vind ik niet. Leuk, maak het af!

*hum* hij is al af.. :o

Ik geloof dat dat staaltje moet zijn... :)

Hij leest fijn, herkenbaar ook. Sterk stukje wel. Een mooi beschrijving van narrow-minded people! (y)

Hoe meer stukjes over dit onderwerp hoe beter. (y)

Goed, goed geschreven! Alleen dit...

Betekent dat ze een burka en keppeltjes dragen gelijk dat ze er 'amper iets' vanaf zouden weten? :confused:

Nog een typefoutje...

op = om

Dat was mijn commentaar. :)

Chan

Nee, maar Allah is wel een van de belangrijkste levensingrediënten van hen.
En daarom, staat er ook 'misschien', ik zeg niet dát het zo is maar het lijkt mij niet echt dat zij helemaal de geschiedenis van Nederland gaan bestuderen, om uit te zoeken wat hier nou precies tijdens WO 2 gebeurde :p

Ah ok. :) Ik denk dat ik je 'misschien' iets te snel las. :P

Ik vind het erg goed hoe je zelf, of iig de ik-figuur, als een gothic (?) kijkt naar de vrouwen in burka en mannen met keppeltjes. En hoe deze 6 mensen later in het verhaal op de dam weer terug komen en je dan jezelf wel voor je kop kunt slaan over wat je eerder dacht. Leuk gedaan, (y).

Mooi. :)

Herkenbaar en mooi geschreven.
Ik vraag me af of burka met hoofdletter geschreven wordt.
Of is het bhurka? Een leenwoord new style.
Vlot lezen. Ik gebruik echter niet graag namen, zoals de namen van de bands die jij opnoemt. Ik denk dat het een risico is, omdat sommige mensen die die bands niet zo goed vinden misschien automatisch een oordeel gaan vellen.
( En, dragen islamieten keppeltjes? Ik dacht dat keppeltjes Joods waren en b(h)urkas (Of is dat b(h)urka's?) Islamitisch. Doch dit kan men klasseren als een bijzaak.)

Keppeltjes worden ook door Islamieten gedragen, bij het Jodendom heten deze 'petjes' volgens mij ook anders en horen er vaak ook pijpenkrullen bij. Meneer van Dale wil geen antwoord geven op de b(h)urka kwestie, maar ik weet al wel dat je b(h)urka niet met een hoofdletter schrijft. :)

Ik vind hem érg leuk!! Hoe je begint en hoe je eindigt, écht leuk gedaan! Je schrijfstijl is ook heel prettig, je leest er in één keer doorheen. Apart onderwerp, nog nooit wat over gelezen :)

heel goed :p

alleen was er tijdens de laatste dodenherdenking niet het gejammer van een vrouw te horen :o

komt misschien beetje vreemd over, maar door dat gehuil vond ik deze herdenking toch wel heel mooi (y)

Huh, wat bedoel je? Eerst zeg je dat er tijdens de laatste herdenking níet het gejammer van een vrouw te horen was en vervolgens dat je dat juist wel mooi vond.. :confused:
Ik heb daar echt gestaan op de Dam en 't enige wat ik hoorde was het tikken van de vlaggenmast en geen jammerende vrouw oid..:p

Je spreekt jezelf tegen. :P Ik heb wel/ook die huilende vrouw gehoord...

alleen was er tijdens de laatste dodenherdenking niet het gejammer van een vrouw te horen ?

is een retorische vraag :rolleyes:

en dat gejammer was er idd :o

Hehe, vergeet dat vraagteken dan niet. ;)

Ah. In elk geval, ik heb dat gejammer niet gehoord alleen het tikken van de vlaggenmast, vandaar dat het geen vermelding heeft gekregen in dit stukje tekst ;)

offtopic:
Ja die jammerende vrouw was er, en dat maakte het heel mooi vond ik. En ik vond de toespraak van Balkenende ook best mooi, al leest ie het nog steeds een beetje fokke en sukkerig voor.

Mannen in een burqa?

Beter lezen:

moet jij zeggen:):

Maar ja, hoe vaak worden er wel niet aanslagen gepleegd omdat er mannen in een burka zitten en een pistool hebben meegesmokkeld?

Misschien moet jij iets duidelijker zeggen op welke zinnen je doelt :p Maar goed, heb je daar nog nooit iets over gehoord dan?

Lijkt me duidelijk dat ik doel op de zin waar dat gezegd wordt :p.
Maar nee, altijd gedacht dat enkel vrouwen in een burqa ronddwalen.

Normaal gesproken doen ze dat ook, maar zo zijn er altijd wel een paar uitzonderingen ;)

Mannen die zich verbergen in een burqa/burka, als zijnde een vrouw... zo kwam het op mij over, duidelijk toch?

ow, hij was al af :o
ik dacht nl door wat je hier zei:



Nijn*- Excuses voor de onderbreking, 't is best moeilijk om met word te werken

dat er nog een vervolg op kwam
of ik hoopte gewoon, dat kan ook.

Ik vind het goed geschreven.

Ja, zo kwam het ook op mij over. Ik vond 't vrij duidelijk. Mannen die in Burka verkleed gaan als vrouw, zodat ze een wapen mee kunnen smokkelen.

goed geschreven, gevaarlijke inhoud

puh

Leuk, nou ja, iig goed geschreven(y). Het boeit, zeg maar. Ik las het tenminste in een keer uit, en voor mijn doen wil dat wat zeggen;).