Vervelende ex
 

Ik vraag me af hoe jullie met de ex van je vriend/vriendin omgaan.
Dit met een reden. Ik ben eergisteren namelijk in een situatie beland waarbij ik me totaal niet prettig voel.

Ik heb nooit last gehad van jaloezie. Maar sinds eergisteren lijkt het erop of ik daarmee voor het eerst kennis met gemaakt.

Mijn vriend was zaterdag jarig. Hij had ontzettend veel mensen uitgenodigd, waaronder zijn ex, een meisje waarmee hij 3 jaar verkering mee heeft gehad. Ik voelde me erg ongemakkelijk in haar bijzijn om een paar redenen.
Ten eerste heeft zij een erg arrogante uitstraling, waardoor ik het moeilijk vond om op haar af te stappen en me voor te stellen. Ze stond ontzettend "belangrijk" bij iedereen te doen en negeerde me volkomen als ik bij haar in de buurt was. Maar wanneer ik aan de andere kant van de kamer stond, hield ze me heimelijk in de gaten en volgde alles wat ik aan het doen was.
Ten tweede praten de vrienden van mijn vriend ontzettend negatief over dat meisje. Ze is arrogant volgens hen, eist altijd alle aandacht op, doet alleen waar zij zin in heeft, enz. Daardoor heb ik meteen een heel gekleurd beeld over haar, waardoor ik weer geen zin heb om me aan haar voor te stellen.

Mijn vriend zou graag hebben gezien dat zijn ex en ik goed met elkaar konden praten, maar we hebben geen enkel woord gewisseld. Ze was er de hele avond, ging niet met haar ouders naar huis, maar leende de auto van mijn "schoonmoeder", zodat ze nog kon blijven. Ze bleef zo lang, totdat zij als enige over was. En nog negeerde ze mij.
Mijn vriend vond het zaterdag niet het goede moment om ons aan elkaar voor te stellen. Het was te druk en hij voelde ook de spanning die in de kamer hing.

Nu ik terugdenk aan die avond voel ik me bedreigd door haar. Ze hield me constant in de gaten, maar zodra ik haar aankeek om een gesprek te beginnen, negeerde ze mij. Ze vroeg op een verschrikkelijke manier aandacht van mijn vriend en eiste alle aandacht op.

Zoals ik al eerder zei, ik heb nog nooit last gehad van jaloezie. Maar nu lijkt het erop alsof ik jaloers op haar ben. Ik weet dat ik niks van haar te vrezen heb, maar toch voel ik me ongemakkelijk als ik haar zie of als haar naam valt in een gesprek.

Wie heeft hier nog meer last van en hoe gaan jullie met die gevoelens om?

zelf ook een uberarrogante houding aannemen wil nog wel eens helpen:)
en verder kan jouw vriend niet van jullie verlangen dat jullie het goed met elkaar kunnen vinden

Nee, dat heb ik ook te oppervlakkig beschreven. Het is natuurlijk altijd fijn als je ex en je nieuwe partner wel oké met elkaar om kunnen gaan.
Zelf ben ik ook nog erg goed bevriend met mijn ex en om ongemakkelijke situaties te voorkomen heb ik mijn vriend en mijn ex meteen aan elkaar voorgesteld. Niet met als doel om ze goeie vrienden te laten worden, want dat kun je idd niet van iemand verlangen. Maar wel om te laten zien wie mijn ex is en waarom we nog steeds met elkaar omgaan.
Mijn vriend heeft ditzelfde doel voor ogen. Hij gaat nog vriendschappelijk met zijn ex om en wil niet dat er dan ongemakkelijke/bedreigende situaties tussen zijn ex en mij ontstaan. Hij weet alleen niet zo goed hoe hij dat kan bereiken.

Misschien is het toch fijn als je vriend je een keer aan haar voorstelt. Want dit soort situaties zijn natuurlijk niet te vermijden (volgend jaar zal hij weer jarig zijn..)
Om zelf het initiatief te nemen om je aan haar voor te stellen, lijkt mij ook nogal moeilijk. Ik heb het probleem ook gehad met zo'n ex. (Zij probeerde mijn vriendje op dat moment ook voor zich te winnen, maar dat is bijzaak) Toch heb ik me aan haar voorgesteld, omdat ik niet wilde laten merken dat ik eigenlijk 'bang' voor haar was. Maar ik voelde haar ogen iedere keer in mn rug prikken. Ze mocht dan 3jaar ouder zijn dan ik, nadat ik me aan haar had voorgesteld (en zij met open mond stond) voelde ik me sterker dan haar.

Heb je dit verhaal ook aan je vriend verteld? Mss kan hij proberen te 'bemiddelen' tussen jullie oid, zodat zij jou niet meer in de gaten houdt en jij je niet meer aangevallen voelt.

Ja, hij weet hoe ik me erbij voel. Hij is er ook heel erg mee bezig.
Zijn ex moest de dag na zijn verjaardag namelijk ook de auto weer terugbrengen die ze had geleend. Hij moest haar dan weer naar huis brengen, zodat de auto weer op de plaats stond waar hij hoorde.
Toen hebben we het er heel uitgebreid over gehad. Ik heb hem ook eerlijk verteld dat ik het niet fijn vond dat ze met die auto weer een excuus had om te komen.
Toen hij zijn ex naar huis bracht heeft hij verteld hoe ik me voelde en hoe hij zich voelde in deze situatie (ook wat betreft haar arrogantie). Eerst was ze verontwaardigd, daarna begreep ze ons wel.
Dat moet ik nog even zien. Het duurt (hopelijk) nog een tijd voordat ik haar zie en dan gun ik ons een 2e kans om kennis te maken. Mocht het dan weer niet lukken, dan zijn de kansen verspeeld en heeft mijn vriend pech. Dan moet hij het contact tussen hem en zijn ex zoveel mogelijk vermijden als ik in de buurt ben.

Volgens mij na dit gelezen te hebben komen jullie er wel uit (y):)

Daar ben ik ook niet bang voor...
Ik ben alleen benieuwd hoe de situatie zal zijn als ik zijn ex weer zie en ontmoet. We hebben het de afgelopen 2 dagen alleen maar over haar gehad en dat was niet altijd positief. Ik werd er ontzettend moe van.
Daarom ben ik benieuwd hoe andere mensen met hun jaloerse gevoelens omgaan. Als je dit tenminste jaloers mag noemen. Ik weet niet of ik nu over jaloezie praat of over andere gevoelens...

Niet, want ze ziet haar exen nooit en ik ook niet.

ik zou gewoon op haar af lopen en gewoon met haar praten
waarom moet zij de eerste stap zetten? kan jij toch ook doen?

ik noem dit niet jaloezie. Zoals ik nu hoor, is zijjn ex een ongelofelijk arrogant rotwijf die zelf zich ook niet aan je voor zou durven stellen.

Mijn vriendin heeft een exvriend die helemaal is gaan "flippen" toen het uit ging met haar. Eerst was het een van de meest populaire jongens van de klas (bij haar) en nu een van de minste, en probeert nog stoer te doen.

Toen hij hoorde dat ze een nieuwe vriend had (ik) en dat ik op scouting zit, had hij zich voorgenomen er continu grapjes over te maken. Alleen maar een grote bek geven achter mij om en ben ik er eindelijk, durfte hij niets meer (omdat ik een jaar ouder ben ofzo?). Later was hij weer op een feest waar ik erbij was en ging hij de aandacht van mijn vriendin vragen door te zeggen dat ik arrogant was omdat ik "niet me wilde voorstellen aan hem" (hij had 't ook nooit geprobeerd ook). Ik liep toen naar hem toe, om hem gewoon een kans te geven: "hoi, ik ben ***, hij: Ik ben een negerrrr!!" en toen rende hij wild weg (hij is 17 btw en nu ineens een wannabe-gangster ofzo... vage gast)...

En vanaf dat moment krijgt hij ook lekker geen kans meer bij me :D


...
tja, wat kan ik zeggen? Exen kunnen soms gewoon vaag doen in het bijzijn van nieuwe vriendjes... :rolleyes:

:D

Ja dat ken ik wel uit mijn vorige relatie, hij was nog hele goede vrienden gebleven met zijn ex, en ik voelde me daar ook wel ongemakkelijk bij ja.. maarja sommige mensen hebben nu eenmaal van zichzelf een arrogante of snobberige uitstraling (dat had zijn ex dus ook) maar toen we even met elkaar gepraat hadden viel het wel mee.. ik sprak haar alleen op feestjes van gezamelijke vrienden, en dan ook niet lang, ik had haar nooit veel te melden (en zij mij ook niet ;)) Als jullie gewoon hoi en doei tegen elkaar kunnen zeggen is het toch goed (y)

Als ze de volgende x weer een bitch is mag je d'r gewoon negeren.
Je vriend heeft het volgens mij ook allemaal wel door, ook dat je wel probeert aardig te zijn.
Dus dat komt wel goed, al dan niet met een relaxte relatie met zijn ex.

Go get em!

(damn, ben helemaal fanatiek dat je d'r ff terug moet pakken als ze weer een bitch is!)

*zucht, smobje, relax, ga verder met leren het komt wel goed*

Het is niet voor niets zijn ex en zij zal toch moeten accepteren dat ze niet meer al zijn aandacht kan opeisen zoals ze eerst deed.
Komt goed:)

Ben wel benieuwd hoe dit verder gaat lopen trouwens :)

Hij heeft geen ex
en de mijne zit in Zwitserland... en als het aan mijn vriendje ligt mag hij daar altijd blijven.

Mja, jongens... ze zijn zo jaloers meneer :D

Bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed te horen dat het toch niet allemaal aan mij ligt...

Zondag moet mijn vriend optreden. Een optreden wat zijn ex geregeld heeft. Dan zal ik haar weer gaan ontmoeten ben ik bang.
Ik hou jullie op de hoogte.

Natuurlijk ligt het niet aan jou. Als je intenties maar goed zijn, en jij wilt aan haar voorgesteld worden en gewoon normaal met elkaar omgaan. Dat zijn ex zo is zoals ze is, tsjah, daar kun je zelf toch weinig aan doen?

En over dat optreden, relax. :) Als je haar moet ontmoeten, dan moet dat maar. Ze zal je niet opeten, en de relatie met jouw vriend is niet voor niets uitgegaan. Bovendien heeft hij jou nu, en niet haar. :)

Vanavond moet mijn vriend optreden.
Ik ga niet.
Ik heb geen vervoer en ik ben er blij om eigenlijk.

Mijn vriend gaat vanavond na het optreden met zijn ex naar Amsterdam. Hij gaat morgen enkele colleges bezoeken aan de universiteit daar. Hij blijft bij haar slapen op haar kamer (zijn oude kamer toen hij 2 jaar geleden daar studeerde).
Ik voel me er in principe wel goed over. Ik ben niet bang meer voor haar. Mijn vriend heeft me echt laten zien wat hij voor me voelt en wat ik voor hem beteken de afgelopen week. Ik heb er vertrouwen in.

Waarom doet hij dat dan precies?

Ik vind het eigenlijk altijd ongezond als exen vrijwillig contact hebben.

Hij gaat volgend jaar weer studeren en is zich nu aan het oriënteren welke studie hij wil gaan doen.

Ik ben het niet met je eens wat betreft het contact met exen. Ikzelf heb met al mijn exen nog erg goeie contacten. Maar ik heb het wat slimmer aangepakt dan mijn vriend. Ik stelde mijn ex(en) meteen aan hem voor, zodat ongemakkelijke situaties voorkomen konden worden. Niet met de bedoeling dat mijn vriend goeie vriendjes met mijn ex moest worden, maar gewoon... omdat hij dan weet met wie ik het goed kan vinden en waarom...
Daarom snap ik best dat hij nog een goed contact heeft met zijn ex. Maar het moeilijke voor mij is in deze situatie dat ik nog geen aardige kant van dat meisje gezien heb....

Ik snap dat niet. Het is toch niet voor niets uit, toch niet omdat je elkaar nog zo aardig vindt. Neem ik aan.

Mijn vriend en ik hebben allebei een relatie van ongeveer 3 jaar achter de rug. En bij beiden ging het uit, omdat we met onze partner van toen meer maatjes waren, meer broer/zus, dan geliefden...

Hey Loes,

Hopelijk kun je de volgende keer dat meisje nog eens ontmoeten en kunnen jullie je aan elkaar voorstellen. Misschien valt ze toch wel mee.
Hoewel, na de verhalen van de vrienden van Sil ben ik daar misschien ook niet zo zeker van.. Maar je hebt t dan in ieder geval geprobeerd en haar een kans gegeven.

Je hoeft in ieder geval niet bang te zijn voor haar want ik denk dat ze zeker geen bedreiging voor je is!
Sil is hartstikke gek op jou ;) dat heb ik wel gezien!

Dus?

Dan kun je nog heel goed vrienden zijn en niets voor elkaar voelen, stel ik me zo voor.

Maar nu hebben we er toch problemen mee.
De ex van mijn vriend woont in Amsterdam en heeft daar een grote kamer en een klein stinkkamertje.
Mijn vriend is daar afgelopen zondag en maandag blijven slapen omdat hij de universiteit in Amsterdam ging bezoeken i.v.m. een nieuwe studie volgend jaar.
Ik had hem gevraagd om apart van zijn ex te slapen. Gewoon omdat ik onzeker ben en omdat ik niet echt een goede indruk van haar heb. Mijn vriend reageerde daar vaag op. Dat kleine kamertje was niet echt een goede slaapplek.
Nou, de bank mocht van mij dan ook wel.

Gisteren heb ik mijn vriend weer gezien sinds dat weekend. Hij vertelde me dat ie maandagavond bij zijn ex in bed heeft geslapen. Ze waren film aan het kijken en hij vond het teveel gedoe om op de bank te gaan liggen. Hij verzekerde me ervan dat er niets was gebeurd, hij is de persoon daar niet voor. Hij heeft volgens mij gewoon een bijzondere vriendschap met zijn ex. Nadat het uit is gegaan tussen hen hadden ze wel vaker gewoon bij elkaar geslapen zonder dat er iets gebeurd was.

Mijn vriend snapte niet dat ik dat niet normaal vond. Ik kan moeilijk boos worden, dus ik viel helemaal stil en huilde zachtjes in mezelf. Hij vond het vreselijk dat ie me zo gekwetst had, maar hij snapte niet wat ie fout had gedaan!
Ik heb een erg lang en heftig gesprek met hem erover gevoerd. We hebben het min of meer uitgepraat. Alles is weer goed. Maar het zit me wel dwars dat ie niet begrijpt dat ik het niet normaal vindt dat ie met een ander meisje (en in deze situatie nog wel zijn ex!) in 1 bed ligt te slapen, ook al gebeurt er niets... Hoe kan ik het hem duidelijk maken??

Whaaa, ruzie!!! Hij heeft bij zijn ex in bed geslapen terwijl je duidelijk had gemaakt dat jij het niet wilde? Dan heeft hij in mijn ogen geen respect getoont voor jou gevoelens op dat moment.
Ik had dit dus echt niet gepikt. Vind het ook wel raar dat jou ex zich er niets bij kan voorstellen... Dat zou denk ik later ook voor problemen gaan zorgen.

Ik had em een eunuch gemaakt. Dan maar geen kindertjes.

Loezzel,

Ik vind het knap van je dat je zo goed van vertrouwen bent dat je hem bij haar hebt laten logeren. Ik vind wel dat je vriend misbruik van de situatie heeft gemaakt. Jij hebt hem immers van te voren verteld dat je niet wil dat je niet wil dat hij bij haar in bed slaapt en vervolgens stapt hij doodleuk wel bij haar in bed!

vooral deze bovenste zin vind ik van zijn kant nergens op slaan. Hallo wat is nou belangerijker voor hem jou en jouw gevoelens en uitdrukkelijke verzoek of comfortabeler liggen!!!!

Ik ben het volledig met lady kebiss eens dat hij geen respect voor jou toont en jouw woorden links laat liggen. Als ik jou was zou ik hem maar es goed vertellen dat je dit niet pikt! Anders zal hij jouw woorden steeds minder serieus nemen en zal het van kwaad tot erger gaan want dan denkt ie dat alles wel ff kan. Ik zou zeker proberen hem goed aan zijn verstand te peuteren dat dit dus niet kan.

probeer het hem bijvoorbeeld door te laten krijgen door de rollen om te draaien vraag hem wat hij er van zou vinden als jij met 1 van je exen in 1 bed zou gaan slapen )kies degene die hij het minste mag. Waarschijnlijk heeft hij het dan door. Ik wens je veel succes er mee en als ik jou was zou ik het toch maar ff een beetje in de gaten houden

Ik weet dat ik mijn vriend kan vertrouwen.
Jullie hebben helemaal gelijk. Ik had goed kwaad moeten worden.
Hij vond het vreselijk dat ie mij zo gekwetst heeft, dus ik denk niet dat hij het ooit nog zal proberen...

Ik weet alleen niet hoe ik nu op zijn ex zal reageren wanneer ik haar alsnog moet gaan ontmoeten.
Wat een situatie, hè?
Ik word er knettergek van!

misschien is het een idee om juist een keer af te spreken met haar (en jij dus samen met je vriend). Zo leer je haar ook beter kennen en kun je de vriendschap tussen haar en je vriend iets beter "begrijpen" en wordt het misschien duidelijker voor je dat je er echt niets achter hoeft te zoeken?(Alhoewel je dat nu ook al niet deed).

Ja, dat kan, maar de ervaring (mijn eigen ervaring en wat ik zo lees op dit forum) wijst toch uit dat dat maar in een zeer beperkt percentage van de gevallen goed gaat.

Ben je nou uiteindelijk nog goed boos geworden op hem dan? Was toch wel benieuwd hoe dit verder ging...

Ik ben niet meer boos op hem geworden. We hebben er heel goed en fijn over gepraat samen.
Mijn vriend gaat op een erg vrije manier met mensen om, maar snapt nu toch ook wel waarom ik sommige dingen in dit opzicht anders zie.
Ik had ook geen fut meer om ruzie te maken. We hadden er al woorden over gehad, we hadden al zoveel gepraat, als mijn vriend niet bij me was, dacht ik constant aan wat er gebeurd was... Daar had ik geen zin meer in.
Dit weekend zien we elkaar lekker veel, dus was er ook de tijd om te praten en daar hebben we goed aan gedaan.

Bedankt voor alle reacties!