Hoe goed ken jij jezelf?
 

Ik zat de enquête te maken op dit deelforum, en kwam erachter dat ik eigenlijk best een beetje leer wie ik zelf ben de laatste tijd.

Maar ik vraag me af, hoe goed kennen jullie jezelf? Weet je precies hoe je in bepaalde situaties reageert? Weet je je goede en slechte eigenschappen? etc.

Om over mezelf te beginnen, dit was de laatste vraag van die enquête:
Hoe beschouw jij jezelf: heb je opvallende eigenschappen?
druk en eigenwijs persoon.. beste eigenschap dat ik veel om anderen denk en erg behulpzaam ben. Denk zelf wel makkelijk in omgang. Sta wel snel vooraan maar kan me ook op de achtergrond houden.
Negatieve eigenschap, ik ben erg brutaal en soms weinig rekeninghoudend met anderen. Kom er de laatste tijd achter dat er grenzen zijn, ik kan niet alles naar mijn eigen hand zetten. Daar valt soms nog wel iets aan te verbeteren.

Als ik het zo bekijk weet ik gewoon opzich wel hoe ik over mezelf denk en ken ik mezelf. Hoe zit het bij jullie?

ik denk als je echt weet wie je bent en je hierover uitgeleerd bent, het leven eindigt.

er schijnen fases te zijn in je leven.

puberfase: ontdekken wie je bent
Adolesentie fase: accepteren wie je bent
40 ers: stilstaan bij jezelf en ontdekken dat je eigenlijk niet bent wie je wil zijn
midlife: jezelf afvragen of dit het is
oud: vrede hebben met jezelf en dood gaan.

beetje zwart-wit gezegt is dit het.

ik ben 17, maar dan zou ik eigenlijk al ver in de adolesentie fase :P. best grappig!
ik ken mezelf best goed.
ik heb veel meegemaakt en ik heb mezelf goed leren kennen daardoor.
ik weet hoe ik reageer in situaties en wat mijn positieve en negatieve kanten zijn.
hieraan kan ik dan mijn doen-en-laten aanpassen... heel handig.
over het algemeen heb ik mezelf ook goed geaccepteerd, alleen over wat kleine dingetjes ben ik het nog niet met mezelf eens :P.

Ik denk dat ik mezelf best aardig ken, maar dat je als je zo jong bent je onmogelijk kan zeggen dat je jezelf écht helemaal kent.

Het is niet voor niks dat je jezelf pas aan het einde van je leven echt helemaal kent: Dan heb je alle verschillende 'fases' en gebeurtenissen die daarbij horen meegemaakt en weet je hoe je op dingen reageert. En denk ook dat die gebeurtenissen je veranderen. (Als je veel meemaakt dat je beter kan relativeren, je druk maakt om andere dingen en je sowieso met andere dingen te maken heb..)

Dus ik denk dat niet dat ik mezelf echt ken, maar ben ook geen totale vreemde voor mezelf ofzo, hehe. Kan mezelf aardig inschatten, weet m'n sterke en zwakke punten en weet ook wel ongeveer hoe ik reageer op bepaalde dingen nu. Maar ik moet nu bv. gaan nadenken over een studiekeuze, en ben toch nog niet zover dat ik precies weet wat ik met m'n leven wil. Ongeveer, maar precies kan ik 't je niet vertellen, zegt denk ik ook wel iets.

Maar ben ook heel erg verandert in de afgelopen jaren door dingen die ik meegemaakt heb.. Maar dat is toch ook juist het leuke: Lijkt me saai als je zo vroeg al alles weet over jezelf..

hallo,


Ik vind het persoonlijk een goede vraag die je stelt.
maar ik stel me toch wel de vraag : hoe kan je uzelf volledig kennen ? .
als je nooit bergbeklimt kan je niet weten of het plezant is en goe je gaat reageren als je eraan begint. of als je nooit in een 3de wereld land bent , hoe kan je dan weten goe je daar gaat reageren om mss soms wel shokkende beeleden ? het klink raar wat ik zeg en er zullen reacties komen van : ja maar als je hoogte vrees hebt begin je er gewoon niet aan... of ik kan niet tegen die armoede dus ik zou mezelf kapot huilen van medelijen.

maar dat weet je dus nooit zeker....
zal een voorbeeld geven van mezelf:
altijd als ik hoorde dat ouders van vrienden schijden zij ik altijd tegen die vrienden , hoh ik , ik zou da nie ergvinden ze , alle ja kga ze nog alletwee hebben en ja kga daar nie mee inzitten ze... tzal mss wa raar doen maar voor de rest :p ( zo zij ik het tegen die vriend ) .
maar 2 jaar later schijden mijn ouders echt , en is er hier masas ruzie , dus wat deed ik , ik ging ook kapot , wenen, braken , ziek zijn , etc... dus ik kon mezelf niet inschatten, en dit is nog maar 2j geleden ... dus wetek wel van kwas nog jong ook , maar nu is de vraag gewoon simpel weg :

hoe kan je jezelf voledig kennen ? als je sommige dingen niet mee maakt of ziet , hoort , ruikt voelt .... ( kweet je kan niet alles mee maken maar dat is het hem juist )

mvg carrioncrow

Mbt goede en slechte eigenschappen ken ik mezelf, denk ik, redelijk goed. Hoe ik in bepaalde situaties zou reageren weet ik niet altijd, dat kan ook niet, want ik heb niet alles meegemaakt (en zal dat ook nooit doen). Maar ook met betrekking tot andere dingen kom ik toch telkens weer iets nieuws tegen. Ik denk dat het saai zou zijn als je je zelf echt voor 100% zou kennen.

Mbt de fases die nijmegenaar noemt en de 'omschrijving' daarbij...dan zou ik m'n hele leven al in een midlife crisis zitten. :D :p

Ik ken mezelf redelijk goed, maar dat komt omdat ik n jaar gesprekken bij n psycholoog heb gehad..... Wat je daar over jezelf te weten komtt...... :eek:

Mijn beste eigenschap is denk ik dat ik heel behulpzaam ben, en als iets in mijn ogen onrechtvaardig is, dan zeg ik daar wat van, ook al kom ik dan op voor iemand die k helemaal niet moet :D

Mijn slechtste eigenschap is dat ik slecht met kritiek om kan gaan en dat ik soms dingen zeg voordat ik goed na dnek. Ook heb ik overal een beeld van, of dat beeld dan klopt weet ik neit, maakt me op dat moment eik ook nie zoveel uit, maar op dat moment is dat zo, omdat ik dat vind..... Maar daar word aan gewerkt :D

devildaughter , ik ben zoals u kwa goede en slechte eigenschappen :) .
heb je het ook soms moeilijk om te zwijgen als je ieks niet goed vind of iemand je kretiek heeft ?
wat ik wel een naadeel vind bij mezelf aan dat behulpzaam zijn is : dat bijna iedereen dat ik ken daar misbruik van maakt , en kan daar zeer moeilijk mee om dat mensen mijn goedheid misbruiken...
goe doe jij dit of heb je dit probleem niet ?

mvg carrioncrow

Ik had het niet beter kunnen zeggen (y)

Ik vind dit best wel een moeilijke vraag eigenlijk.
Ik weet niet hoe ik in verschillende situaties reageer, maar ,zoals Leonoor al zei, ik heb nog niet alles meegemaakt en zal dat ook nooit doen.
Over goede en slechte eigenschappen ben ik er ook nog niet helemaal uit. Ik zie alles nog heel negatief; ken vooral mn remmingen maar niet mn sterke punten. Ik ben denk ik op het moment bezig daar achter te komen. 'Wie ben ik, wat wil ik'. Dat soort vragen spelen, nog steeds, een belangrijke rol. Maar ik ben ook bezig mezelf te accepteren en dit gaat -gelukkig- steeds beter.

heb je opvallende eigenschappen?
manipulatief, snel jaloers, paniekerig.
goede eigenschappen:
doorzettingsvermogen, [copy paste] en als iets in mijn ogen onrechtvaardig is, dan zeg ik daar wat van, ook al kom ik dan op voor iemand die k helemaal niet moet [copy paste], behulpzaam, voor mezelf op kunnen komen.
slechte eigenschappen:
manipulatief:S, snel jaloers, paniekerig, denken voor andere mensen:S, soms onzeker.

ik ben nog steeds aan het ontdekken wie ik ben en dat gaat al redelijk goed... maar wel langzaam:S

In Pyschologie Magazine (febr. '05) stond een artikel wat hier een beetje mee te maken heeft.
Het gaat er in het kort over dat we onszelf eigenlijk niet goed kennen. Dat we dénken dat we onszelf kennen, maar eigenlijk anders zijn. Een paar stukjes uit het artikel:

"Sociaal-psycholoog Ap Dijksterhuis: 'Langzamerhand dringt in de wetenschap het besef door dat het onbewuste belangrijker is dan gedacht. Ik zou zeggen dat 99 % van ons gedrag voortkomt ui het onbewust."

"Volgens Wilson heeft de mens twee 'zelven'. [...] Het bewuste zelf is de persoonlijkheid die we denken te hebben. Het zijn de levensverhalen die we over onszelf vertellen, de drijfveren die we concreet verwoorden en ons geloof in de oorzaken van onze gevoelens en gedrag. Het onbewuste zelf bestaat uit de diepgewortelde drijfveren die ons gedrag richting geven, en de karakteristieke manier waarop wij onze omgeving interpreteren."

"Zo bleek bijvoorbeeld dat wildvreemden beter waren in het voorspellen hoe nerveus en spraakzaam proefpersonen zouden zijn bij het kletsen met een nieuwe kennen dan de deelnemers zelf. [...] Anderen kennen ons beter omdat ze objectiever naar ons gedrag kunnen kijken. Bij het beoordelen ervan worden ze niet gehinderd door persoonlijke theorietjes van uw bewuste."

Het komt er in dat artikel een beetje op neer dat je dus wel ongeveer kan zien hóe je je gedraagt (je zou dat dan aan anderen moeten vragen, omdat die het beter weten), maar dat je eigenlijk niet weet wáarom je je zo gedraagt.

Ik ken mezelf wel redelijk denk ik. Ik weet hoe ik reageer op situaties, ik ken mijn zwakke plekken, mijn sterke punten ook.
Mijn zwakke punt is dat ik de situatie graag naar mijn hand wil zetten, dat ik soms niet voldoende rekening hou met de ander en dat ik zwart wit denk (en iemand niet makkelijk van 'kleur verandert') (en ongetwijfeld nog wel een aantal andere dingen maar ik vind dit wel voldoende om nu te noemen)
Mijn sterke eigenschappen zijn dat ik eerlijk ben, ik aan anderen denk en dat ik wel slim ben.

Maar ik vraag me af, hoe goed kennen jullie jezelf?
Ik ken mezelf denk ik wel redelijk goed. Ik weet (nu) waarom ik doe zoals ik doe. Hoe mijn denkpatroon in elkaar zit. Waarom ik op een bepaalde manier denk.

Weet je precies hoe je in bepaalde situaties reageert?
Niet precies, maar ik kan het wel in grote lijnen vertellen.

Weet je je goede en slechte eigenschappen? etc.
Ja, die kan ik wel van mezelf zeggen ja; ik ben druk, piekerend, negatief, vrij zwart-wit. Wil geen dingen aannemen van anderen.

Hoe beschouw jij jezelf: heb je opvallende eigenschappen?
Opvallend dat ik altijd overal een mening over heb. En daar (bijna) niet vanaf wijk. Ik zal me altijd overal mee bemoeien. Dat is ook wel mijn negatieve eigenschap. Verder ben ik wel eerlijk.

Negatieve eigenschap:
Wat leucomelas zei; denken voor anderen. Doe ik ook. Piekeren heel veel. Ik wil ook altijd helpen.

Ik ken me zelf nog niet voldoende. Ik maak nog steeds situaties mee waarvan ik nooit gedacht had dat ik zo zou reageren. Soms positief, soms negatief.
Ook geloof ik soms te veel in mijn eigen verzinsels; zoals ik graag zou wíllen dat ik was.

Ik ken mezelf heel goed en weet ook heel erg vaak hoe ik ergens op (ga) reageren. 't Zorgt er wel voor dat ik me afhoud van dingen die de verkeerde kant op zouden draaien, maar soms weerhoud ik me dus ook teveel. Soms lijkt het me wel eens fijn mezelf wat slechter te kennen, dan kunnen er nog echt dingen gebeuren.

Ik kan (bijna) alle negatieve- en positieve eigenschappen opnoemen ja, en het klopt. Alleen noem ze niet hier.

Ik heb dit artikel eveneens gelezen.. Toen ik tegen m'n shrink zei dat zelfkennis inwezen een utopie is, verweerde hij dat met 'je leert jezelf juist kennen dmv deze wekelijkse psychotherapie'.. (Misschien is dat wel zíjn 'blindevlek' ;) ) However, ik vind het een interessant artikel!

Hm. Aan de ene kant denk ik dat ik mezelf heel goed ken; ik weet welke karaktereigenschappen ik heb en welke waarden ik belangrijk vind. Aan de andere kant weer helemaal niet. Ik kan niet goed inschatten of ik dingen aankan, onder- of overschat mezelf regelmatig... Maar dat komt misschien door een vergelijking die ik maak van de wereld en mezelf. En schat ik mezelf dan verkeerd in, of de rest van de wereld?

ik begin mezelf steeds beter te kennen en weet ook de dingen die echt vreselijk irritant aan mij zijn, en heel complex. en ik probeer die dingen nu aan te pakken.
vb: iemand zegt iets. dit kun je op veel verschillende manieren opvatten, van heel positief tot iets sarcastisch en dat het dus negatief bedoeld is. ik heb de neiging van het laatste uit te gaan. voel me daar rot om maar probeer het niet te laten merken. dit gebeurd vaker. ik krop het op en zeg er niets van. de persoon doet niets verkeerd maar ik sla dingen op die hij/zij zegt tegen mij als negatief. uiteindelijk denk ik dat hij/zij mij niet mag. dit heb ik bij veel mensen en daardoor denk ik dat ik niet goed genoeg ben. ofterwijl, ik lul het totaal mezelf aan. :o
wat een analyse he?! :p

oja, ik probeer dat aan te pakken door bijv. te vragen hoe iemand het bedoeld, de persoon in te schatten en te denken dat het heus niet negatief is bedoeld of na te gaan dat wanneer ik zoiets zeg, dat ik het toch ook niet lullig bedoel.

ik weet het niet zeker, maar ik heb het idee dat ik mezelf niet goed ken. ik vroeg me af, weet je nog waar je die enquête staat, dan kan ik die ook maken, en dan kan ik het met meer zekerheid zeggen

Ik ken mezelf tot in de details, dat zit wel snor (y)

Ik ken mezelf in zo verre door alle dingen die ik heb meegemaakt. de rest moet nog komen

Offtopic:

Citaat:

Sasjeliefff schreef op 18-05-2005 @ 09:39 : SIGN: [..]Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibell[..]|

Offtopic: Theo Maassen heerscht ;)

Beter dan wie dan ook.

Ik ken mezelf vrij goed denk ik zo..ik weet dat ik bepaalde leuke, en minder leuke eigenschappen heb en die negatieve probeer ik aan te werken al is dat soms wel moeilijk :s ik ben van mezelf heel "leuk" naar buiten maar ik ben echt verlegen en ik ben oowk erg emotioneel en snel bang.. ik weet dat ik sommige situaties beter kan vermijden omdat ik dit niet 'aankan' zegmaar..
wat ik oowk even wou zeggen is dat ik mijn vriend nu ook steeds beter leer kennen ik kan soms echt voorspellen welk gebaartje of geluidje hij nu weer zal maken :) dat vind ik een fijn gevoel

ik wordt op school (SPH) enorm gepusht mezelf goed te kennen en heb mezelf dit jaar steeds meer leren kennen en ik ben nog niet klaar met het kennismakingsgedeelte

ik ben veel te verlegen (n)

ik weet eigenlijk niet eens wat k zelf ben??? ik weet niet hoe ik daar achter kan komen.....

hmm je naam zegt dat je jezelf bent;)

Dus denk aan positieve eigenschappen, negatieve eigenschappen, hoe je reageert in bepaalde situaties, wat je leuk vind etc.
Dus je kennis over je eigen persoontje.

En als je het zelf niet goed weet, vraag het eens aan andere mensen, die zetten je mss wel aan het denken.

Opvallende eigenschappen:
Ik ben erg eingenwijs, koppig, wil graag ''de baas'' zijn en ben vaak ongeduldig.
Ik sta wel voor iedereen klaar die dat nodig heeft en doe dan ook echt mijn best om diegene te steunen.
Ik weet dat ik een best emotioneel persoon ben en soms dus ook erg kwetsbaar, maar ik kan het in de meeste gevallen wel goed van me afbijten.
Ik ben ook erg onzeker, hoewel ik wel zeker overkom. Er zijn nu al zoveel dingen in mijn leven mis gegaan.. Maar door sommige dingen ben ik aan een kant wel sterker geworden. Ik kan vaak wel ''goed'' omgaan met problemen.

Ik ben best onvoorspelbaar. Soms ben ik makkelijk in omgang en soms juist absoluut niet. Ik reageer ook heel verschillend in vreemde situaties.
Ik weet zeker dat niemand van te voren kan weten hoe je gaat reageren in bepaalde situaties.

:)

Ik ken mezelf door, door, door en door. Nuff said.

goed genoeg, om niet alles aan iedereen door te vertellen :P..
(alhoewel ik me daar soms wel op moet betrappen natuurlijk :P)..

hoe kun je jezelf niet kennen?? je zit toch constant met jezelf opgescheept?
maar goed, ik ken mezelf wel een beetje, ben niet altijd blij met mezelf maar ik blijf gelukkig iedere dag nieuwe dingen leren enzo...

Nou, ik denk dat er bijvoorbeeld een heleboel afweermechanismen zijn die 'goed' werken (bv. verdringen). Of situaties/gebeurtenissen die je doen twijfelen over wie je bent.

Er is volgens mij niemand die iets over mezelf zou kunnen zeggen wat ik zelf al niet wist, of waarvan ik weet dat het niet klopt. Ik ben iemand die niet bang is om te zeggen waar ik goed in ben, maar ik zal ook de eerste zijn die mijn slechte eigenschappen toegeeft.
Dus ik denk inderdaad wel dat ik mezelf goed ken.

dat zeker. Maar ik vind mezelf ook regelmatig gewoon stom. dat je denkt zovan: ''Hoe kan ik dat doen!?'' en dan ken je jezelf dus niet goed genoeg. anders had je het wel anders gedaan.

Ik denk mezelf best goed te kennen. Helaas ben je voor jezelf altijd de blinde vlek en moet je dingen leren over jezelf omdat andere het zeggen. Dus je weet eigenlijk best weinig over jezelf.

Want als anderen nooit tegen jou zeggen dat je bijv. grappig bent dan weet je dat niet. Om het even simpel te houden.