Vergelijkende studie
 

Negen is tegenover drie zoals zestien tegenover vier. Ach wat. Het zal vast.
Ik steek mijn hand in de schaduw en trek er mijn leven uit.
Het zit onder stof. O zo fijn, o zo irriterend.
Het stof is tegenover mijn leven zoals jij tegenover mij.
Acht over drie.
Precies drie uur en dertien minuten geleden was het vijf voor twaalf. Het kritieke uur. Altijd weer opnieuw.
Het nu of nooit moment.
Vandaag zijn we dus hopeloos te laat.
Ik blaas het stof weg. Zacht, bijna teder, schud ik mezelf wakker. Het begint als een zucht.
Altijd als een zucht. Ik word niet wakker en mijn blazen wordt vastberaden. De zucht zwelt aan, maakt zich groot, groeit, wasemt, stoomt en geeft leven aan een storm. In mijn poging mijn leven recht te trekken heb ik mezelf in gevaar gebracht. Altijd opnieuw, gevaar.
Drie uur en veertien minuten.
Toen hadden wij, wij allemaal, ons kunnen herscheppen. We hadden maar te kiezen. Een nieuwe persoonlijkheid in leven roepen. Gemiste kansen. Waarom?
Waarom zijn we bang van het kritieke uur? Lafaards. Allemaal. Ook ik.
Maar ik weet het. Dat maakt me alweer wat minder schuldig.
Ik klamp me vast aan het laatste beetje gevoel dat ik nog kan vinden. Gezond verstand. Liefde. Hoop. Jezus, wat een cliché. Altijd weer opnieuw. Clichés. Waarom ben ik niet creatiever? Ik ben dichtgeslibd. Vervuld van waardeloos, stinkend slijk. Maar ik ben aan de beterhand. Waanzin bagger bedrijf, tot uw dienst.
Vergeet het ook maar. Laat alle gevoel gaan. Ik raas met de storm. Brul erboven uit. Ren sneller dan de wind kan blazen en geef me over.
Leven is tegenover dood zoals creativiteit tegenover generisch.
Zoals veiligheid tegenover geluk.
Zoals ik tegenover jij.






Om een of andere duistere reden ben ik zeer productief.
Jammer wel dat, net zoals in mijn vorige letteren periode, het aantal reacties beperkt is.

Srry, ik post maar één reactie, wellicht zal het aantal reacties toch nog wel minder beperkt worden. Plaats bijv. weer eens een bloeddorstig verhaaltje met een iets duidelijkere en langere levenslijn. ;) Dat trekt mensen, mocht je echt veel reacties willen. :D

Again, je schrijfstijl blijft me intrigeren; je schrijft één of twee woorden achter elkaar met gelijk een punt erachter, zonder dat ik het gevoel krijg dat het staccato is. Ik zou graag een echt verhaal van je gepost willen zien, als je daarin net zo goed gevoelens neer kunt zetten. (y)

Chan

Wat ik hier op zou kunnen antwoorden is cliché. Net als al mijn vorige antwoorden op je verhaaltjes, na mijn 1ste reactie, althans, zo zou je het kunnen zien. Je schrijfstijl blijft me boeien, je onderwerpen blijven origineel, je uitwerkingen blijven prachtig. Zoals jij schrijft, is echt, he-le-maal mijn stijl.

Oh, en wat al die tijden betreft, het deed me denken aan de tijd dat we veel, heel veel met elkaar spraken over msn. En dat we altijd om 23.23 offline gingen, omdat we dat zo'n mooie tijd vonden.

:bloos:

Shit, wat lief. :bloos:

Hoewel ik het verhaal niet helemaal begrijp, vind ik alles mooi omschreven!
Fijn om te lezen, fijne schrijfstijl ook:)

Ja, dat was het ook. :bloos:

Ik plaats wel reacties, maar alleen als ik nog wat heb toe te voegen.

Irriterend is vast wel een woord, maar ik vind het een raar woord en ik zou er een ander voor in de plaats kiezen. Vervelend, iets in die trant.

Beterhand, heb je ergens, is dat echt iets? Of moet het gewoon aan de beterende hand zijn?

Verder vind ik hem echt wel heel mooi en je hebt een leuke stijl, vind ik:)

Het heeft iets. Wat dat precies is weet ik niet. Maar zoals alle anderen al zeggen; je schrijfstijl bevalt me en je legt er veel gevoel in. Leuk en mooi gedaan!

Kus Soof

Beterhand is echt een woord, het staat in mijn uitgave van de dikke van dale. Irriterend klinkt mij beter in de oren, kun je uitleggen waarom vervelend beter zou zijn?
Dank je voor je reactie :)

Silla, je kan het zelf een betekenis geven. Ik weet waarom ik dit geschreven heb, maar het kan voor iedereen iets anders betekenen. Ik hoop dat iemand zich kan inleven, anders ben ik een wierdo ;)

Wauw! Het is heel boeiend en ik moest het gewoon uitlezen. Ik heb alleen nog twee (waarschijnlijk domme) vragen:

Die laatste zin, is dat niet een wat vreemde vergelijking? En wat is generisch? Mijn woordenboek kon me dat niet vertellen. En ik ben nu eenmaal een blondje, dus ik zal wel domme vragen stellen. :p

Acht over drie.
Precies drie uur en dertien minuten geleden was het vijf voor twaalf.


:D (y) :cool: (L)<3

Ow.. Nou ja, beterhand en irriterend zijn beide woorden die ik absoluut nooit zou gebruiken en die me vreemd in de oren klinken, maar je moet het natuurlijk zelf weten:)

Knap gedaan, ook al begrijp ik niet waarom je het schreef maar dat hoeft ook niet altijd. Het wekt bij mij in ieder geval een gevoel van machteloosheid en wanhoop op. Ik had denk ik in plaats van ''irriterend'' ''irritant'' gebruikt. ''Fijn'' is een woord van maar 1 lettergreep, en drukt een hele concrete emotie uit. ''Irriterend'' doet dat minder vind ik, ook omdat je het associeert met ''zich irriteren aan iets''. ( oftewel muggenzifterij van de bovenste plank :) )

Iets generisch is iets dat zeer voorspelbaar is, eigenlijk volgens een vast patroon, zeer onorigineel dus. Generische geneesmiddelen bijvoorbeeld, zijn geneesmiddelen die volledig hetzelfde zijn als een duurdere versie, maar goedkoper. Iets dat niet origineel is, is generisch. In het Engels, generic.
Die vergelijking, dat slaat op het feit dat (volgens mij) je risico's moet nemen om echt gelukkig te kunnen zijn, niet tevreden met dat gezapig gevoel dat je krijgt als er niets tegenzit. Dat is niet gelukkig zijn. Je moet jezelf er voor blootgeven, net als je je ziel moet blootgeven om lief te kunnen hebben.

@ tovenaar; Irritant is een goed alternatief, dank je :)
Ik laat het nu maar zo staan, maar ik begrijp wat je bedoelt.
Dank je voor de reacties :)

Maarrr, Millroy woont in België, en daar klinken sommige woorden een stuk normaler in de oren als in Nederland. ;)

Dat zal het zijn(y)

wil alleen even kwijt dat ik dit een mooie zin vind

Ik vind het gehele stukje boeiend.
Ook hoe vooral in het begin de tijd zo belangrijk is... dat blijft fascinerend.
Ik denk dat dit één van de stukjes is waar je een compleet eigen invulling aan kan geven. Dat is natuurlijk altijd zo met verhalen, maar dit is één van de verhalen waarin dat nog beter kan, naar mijn idee. Mooi.

Echt!