Vriendin of niet?
 

Ik zal het zo kort mogelijk proberen uit te leggen.

Ik heb al ongeveer zes jaar een beste vriendin (X.), maar het laatste jaar is er veel veranderd.

X. werd verliefd. Heel leuk, natuurlijk, ik was ook heel blij voor haar. Maar die jongen waar ze verliefd op werd, zat vaak in een groepje waar ik ook goed mee overweg kon. Het was eigenlijk de eerste keer dat ik me in zo'n grote groep op mijn gemak voelde (ben anders vrij verlegen...) En dat vond X. dan weer raar. Na een paar maanden beschuldigde ze me er ineens van dat ik de jongen waar zij verliefd op was wilde 'afpakken', juist omdat ik zo sociaal was in die groep. Wat natuurlijk helemaal niet waar was, we waren gewoon allemaal hele goede vrienden. Ik heb haar toen met handen en voeten uitgelegd dat dit niet zo was, en dat het alleen vriendschap was en dat zij nu toch wel zou moeten weten dat ik zoiets nooit zou doen... Goed, alles was weer goed voor een tijdje, zij en die jongen kregen wat met elkaar.

Maar nu nog, na meer dan een jaar, voel ik dat ze me niet vertrouwt. Ik zie die jongen nooit meer, ook al waren we goede vrienden, en nog denkt ze dat ik hem zal willen afpakken. Zelfs wanneer ik een tijd een vriend had, en ik bijvoorbeeld even met haar vriend alleen was, dacht ze onmiddellijk dat ze hem kwijt was. Ze heeft me zelfs ooit gezegd dat ze hem met iedereen zou durven alleen laten, behalve met mij... We hebben over dit onderwerp al zovele ruzies gehad, maar steeds weer komt er een periode dat ze erover begint en me beschuldigt.

Ik zit nu met zoveel vragen. Is ze het wel waard om nog mee om te gaan? Mijn moeder zegt dat ik ze moet laten vallen. Ik denk dit ook wel, en dan doe ik tamelijk afstandelijk tegen haar. Maar soms loop ik wel terug naar haar toe, of begin ik weer een gesprek met haar,... Het is alsof ik ze toch niet helemaal kan laten vallen ofzo...


Wat zouden jullie doen? Tips? Ervaringen? Alle hulp is welkom, want ik zit hier best wel mee...

Dit is echt overduidelijk.. Deze vriendin is je dus echt niet waard. als jullie al zolang een vriendschap hebben dan weet ze dus dat ze je kan vertrouwen aangezien die al 6 jaar duurt.
Dit meisje is nu voor jou echt verspilde energie aangezien het iedere keer ruzie wordt. En ruzies breken je mentaal echt op.
Mijn beste vriendin was ook zo alleen dan niet met de gedachte dat ik haar vriend zou willen afpakken, maar dat ze ook zo bot was tegen mij en het iedere keer op ruzies daalde en daar mij de schuld van gaf.

Het is moeilijk maar ik denk echt dat je met haar moet breken, want hier heb je uiteindelijk alleen maar jezelf mee..

Ik heb geen ervaringen maar wel tips :)

Ik vindt het best belachelijk. Vooral als ik lees dat jullie al 6 jaar vrienden zijn. Ze hoort je te vertrouwen.

Maar wat ik zou doen was haar helemaal te negeren. Kijken of ze het dan voelt. Dan zal ze een beetje gaan nadenken en dan denken van: ach nee ik zat helemaal verkeerd, hoe kon ik erbij komen dat ze me vriend wilde stelen?
Of het beste wat je kan doen is dus die jongen vermijden.
Maak haar duidelijk dat je hem helemaal niet zal afpakken. Dat ze niet zo onzeker hoeft te zijn.

offtopic: het lijkt me niet echt een leuke vriendin. Hoe kan ze zoiets over iemand denken die ze al meer dan 6 jaar kent? :o

Dat dacht ik dus ook, ik zou nooit van haar denken dat ze mijn vriend (als ik die zou hebben) zou willen afpakken.

Ik negeer hem al meer dan 6 maand, als ik hem zie, dan zeg ik er bijna niets meer tegen. En toch was het een paar weken geleden weer ruzie over hem. Ik vraag me echt af waar ze het haalt.
Ik negeer haar niet echt, ik doe de laatste tijd anders tegen haar. En dat voelt zij ook wel, maar dan komt ze zeggen: 'Ik heb ook wel nog een beste vriendin nodig!' Dan heb ik iets van: een beste vriendin die je na 6 jaar vriendschap niet eens vertrouwt? Maar ik ben veel te braaf in dat soort confrontaties... :bloos:

Misschien kent ze jou en hem zo goed dat ze ergens in haar achterhoofd weet dat jij véél beter bij hem zou passen dan zij. En is ze daardoor bang om hem kwijt te raken. Niet omdat jij hem zal afpakken, maar omdat als hij ziet dat jij leuk en aangenaam gezelschap bent en beter bij hem past, zij hem aan jou zal kwijtraken.

Maja, als praten echt niet helpt en het loopt altijd uit op ruzie zou ik het gewoon een beetje laten verwateren. Je hoeft niet meteen al het contact met haar te verbreken maar gewoon steeds minder afspreken en veel vaker haar initiatief laten nemen etc.

Als praten niet helpt, denk ik dat jij beter af bent zonder haar.
Het lijkt mij iig niet prettig om je steeds een schuldgevoel aangepraat te zien worden als je een keer met hem wat doet, zelfs na zo vaka uitleggen.

mjah, haar als een baksteen laten vallen lijkt mij ook zo definitief, juist vanwege die 6 jaar vriendschap tussen jullie. Tis overduidelijk dat je vriendin last heeft van jaloezie en dat dat tussen jullie in is gaan staan. Gewoon met haar omgaan als een vriendin (of misschien als een kennis) lijkt me 't beste. Wil ze niet praten, dan niet, wil ze 't wel, dan wel. Gewoon een beetje nonchalant er tegenover staan en als ze in de stemming is er leuke gesprekken mee voeren. Ze zal dan toch een keer moeten inzien dat jij haar vriendschap echt wel waard bent en dat ze gewoon bang is voor haar eigen tekortkoming hier.
Met haar vriend erover praten lijkt me trouwens nutteloos, ze zal denken dat je hem probeert te manipuleren, dus praat gewoon met hem zoals je altijd deed en laat haar zodoende merken dat je vriendschap met hem niet voor haar aan de kanten gaat.

Mjah, ik praat nu niet meer met die vriend, omdat zij me had gevraagd om niet meer 'zoveel' met hem om te gaan. Ik vond eerst dat ze me dit niet kon vragen, maar omdat we er dan altijd maar ruzie over hadden, vond ik het ook de moeite niet meer. Toen heeft die vriend mij op aandrang van X. geblockt op msn zonder enige reden, en sindsdien heb ik er geen deftig gesprek meer mee gevoerd, omdat X. het wel altijd zo weet te draaien dat hij net weg is als ik kom, of dat ik net weg ben als hij komt.

Dan is haar jaloezie vrij ziekelijk, als ze werkelijk zo ver durft te gaan om een vriendin het contact met haar vriend te belemmeren. Toch zie ik dat als haar probleem en niet t jouwe. Maarja, daar schiet je natuurlijk ook niets mee op, want zij legt haar probleem weer bij jou neer. Moeilijk.
Misschien moet je haar eens een brief sturen/geven waarin je alles haarfijn uitlegt, hoe jij de situatie ziet, dat je haar vriendschap niet kwijt wil en de zijne ook niet. Door een brief te sturen geef je aan dat jij er werkelijk mee zit (is persoonlijker dan mail, vind ik) en dan kan ze je niet onderbreken zoals ze met een gesprek zou doen.
Mja, misschien is deze aanpak ook wel 'te soft', maar misschien kan je er juist wel wat mee, dus ik zeg t maar :bloos:

Ik snap niet dat mensen dan toch 'vriend(inn)en' blijven. Veel mensen blijven toch maar 'bij elkaar', want ze zijn nu eenmaal beste vriend(in), terwijl we het hier gewoon over vriendschap hebben. Als zij je een kutgevoel geeft, meldt haar dat dan. Reageert ze niet..? Dan zoek je gewoon iemand anders. Kan er niet bij dat er dan toch mensen zijn die al die moeite doen, zelfs als die ander het niet doet. Het mooie van vriendschappen moet juist zijn dat alles vrijblijvend is. Maar goed... zal wel aan mij liggen.

Na 6 jaar is het toch wel moeilijk om ineens te zeggen: 'Nou, doei!'... Ik weet dat ze dingen doet die niet zouden mogen, en dat ze me niet vertrouwt, en daardoor doe ik nu ook wel onbewust anders tegen haar.
Wanneer ik me weer maar eens slecht voel door haar, dan zeg ik haar dat meestal wel, maar dan weet ze het meestal zo te draaien dat het allemaal haar schuld niet is, en komt het erop neer dat ik zo ongeveer alles moet uitpraten en zogezegd mijn excuses moet aanbieden.
Ik heb haar ook al gevraagd of ze nog moeite voor onze vriendschap wil doen, en haar antwoord was dan positief, ze wil me niet kwijt, ze heeft nog een beste vriendin nodig naast haar vriend,... En dan krijg ik weer een schuldgevoel omdat ik gedacht heb om te kappen met de hechte vriendschap.

*zucht*

Ik vind X. maar een rare.

Wat is dat voor vriendin als ze je niet vertrouwt ? Ze heeft je "nodig" naast haar vriend, maar heeft ze jou nodig of een beste vriendin ? Het is toch niet normaal dat hij jou van haar moet blockeren omdat ze jou niet vertrouwt. Lijkt mij dat ze het zelf ook niet kan waarderen als jij dat bij haar zou doen. Als je al 6 jaar bevriend bent zou ze je 100% moeten vertrouwen. Jammer dat ze dat niet doet, ik vind het raar van haar. Ze weet dat je hem niet leuk vindt. Neem aan dat er in het verleden ook niks is gebeurd waardoor zij nu zo doet anders had je het zelf wel begrepen. Ik vind niet dat zij je een vriendschap met iemand mag ontnemen en dat doet ze nu wel.
Als ik jou was zou ik haar even met rust laten, even geen contact meer. Zodat jullie allebei kunnen nadenken. Vooral zij.

Ik snap dat het na 6 jaar vriendschap heel moeilijk is om er een punt achter te zetten, maar als ik jou was zou ik daar toch naar toe gaan werken.
Ze is ziekelijk jaloers, en in mijn ogen, komt ze alleen naar je toe als ze je nodig heeft (ik herinner me de zin "ik heb ook nog een beste vriendin nodig").
Ik zou de vriendschap op een laag pitje zetten. Ik zou alle initiatief die in een vriendschap gestoken moet worden uit haar laten komen. Doet ze er echt moeite voor om het contact te behouden en zoekt ze niet meer zoveel ruzie, dan is het oké. Zoekt ze weinig tot geen contact of blijft ze achterdochtig, dan lijkt het me een duidelijke zaak en is het ook voor jou beter om te stoppen met die vriendschap.
Dat zal even moeilijk zijn, maar misschien bespaar je je zo een hoop pijn.

Ik loop even op de zaken vooruit, ik hoop dat die situatie nooit komt, maar stel je voor dat het uit zou gaan tussen jouw vriendin en haar vriend. Ben je dan niet bang dat jij op één of andere manier de schuld ervan gaat krijgen?

Uiteindelijk heb ik nu zoveel contact meer met die vriend, maar het zou best wel kunnen. Het zou me in ieder geval niet verbazen. Maar ik denk eerder dat ze mij er dan zou van verdenken dat ik dan achter haar vriend zou aangaan wanneer hij dan eindelijk vrij is. :s

Ik de dat 'X' gewoon heel bang is haar vriend kwijt te raken, ze houdt misschien wel zo veel van haar dat ze dingen begint te zien die er niet zijn. Ik zou haar gewoon een keer recht in het gezicht zeggen dat ze normaal moet gaan doen. Mocht dit niet lukken dan zit er denk ik niets anders op dan die vriendschap op te geven ( tot ze weer normaal doet). Wel zou ik zorgen dat je weer in contact komt met die jongen ( zolang het geen gevaar opleverd voor zijn relatie ), want je moet je vriendschap met die jongen niet zomaar opgeven omdat hij nou een vriendin heeft.

Ik geloof dat het daarvoor al te laat is om terug gewoon vrienden met die jongen te worden. Daarvoor is er teveel gebeurd.
Toen het net uit was met mijn vriend, begon het me op te vallen dat X. haar vriend nooit meer online kwam. Dus heb ik aan X. gevraagd of hij me blockte. Dan begon zij onmiddellijk te denken: 'Kijk, het is uit met haar vriend, en ze mist mijn vriend al...' Ze heeft dit ook zo gezegd. Terwijl dat helemaal de bedoeling niet was, ik vroeg het me gewoon af. Ik heb haar al zo dikwijls gezegd dat haar vriend mijn 'type' niet is, dat ik niet op hem verliefd ben en ook nooit zal worden, maar het dringt gewoon niet door...

Dit hele verhaal is juist wat ik er niet aan snap. Het is net alsof het bij sommige mensen 'aan' of 'uit' is als het over vriendschap gaat. Als iemand zich kut gedraagt dan is dat toch haar probleem, ga je gewoon minder vaak naar haar toe, als ze dan niet inziet dat ze verkeerd bezig is en gaat zeuren dat je haar niet meer wil zien: voilá een goede reden om haar eens uit te leggen dat je niet van dat gedrag gedient bent. Waarom zou jij immers je excuses aanbieden? En dan kijk je of ze weer een beetje normaal kan doen, zo niet: pech, neem aan dat je wel meer vrienden en vriendinnen hebt. Laat haar dan gewoon..., of is dat geen 'vrouwenlogica' en dus een slecht idee? (in mijn beleving lijken vooral vrouwen dit probleem te kennen).

wat een bitch!! je zou haar eigenlijk los moeten laten!!

ik zit ook in zo'n situatie om een vriendin los te laten, maar op de een of andere manier lukt het niet en spreek ik haar soms. het is makkelijker gezegt dan gedaan!

Ik zeg ook niet dat ik helemaal geen vrienden meer wil zijn met haar. Ik wil het gewoon minderen, minder dikwijls naar haar toelopen, omdat ik weet dat ze me niet vertrouwt.
En tuurlijk heb ik wel meer vrienden en vriendinnen, maar de meeste ken ik nog niet zolang (1 ervan is wel al een hele goede vriendin geworden) maar het is gewoon erg moeilijk om met iemand waar je zolang alles mee gedeeld hebt, ineens veel minder mee om te gaan.