niet nodig
 

Samen lopen we hand in hand
over een doodlopend pad,
geblokeerd door lege, schuldige flessen

de rode inhoud stroomd door je aderen
en neemt je gedachten mee,
evenzo je leven.
WAAROM?!

Met lieflijke onschuld in je ogen
en liefdevolle tranen in de mijne,

lopen we samen naar je huis
steeds verder weg van je thuis.

Aangekomen laat je zien wat er nog over is:
twee lege kamers,
een verlate geest.

Mijn hand is alles wat je nog vast hebt,
maar vermoeid zet ik mijn laatste stap
op het ritme van mijn hart.

Je hand gleed uit de mijne,
Ik laat je naar de hel lopen.

----------

de eennalaatste strove vind ik nogal cliche worden en daar ben ik nog anders voor aan het zoeken.
de tweede strove loopt niet echt lekker, en ook over de derde ben ik niet tevreden.
maar kan alsjeblieft iemand mij helpen met de komma's, punten en enter's goed neer te zetten daar snap ik nog geen **** van :o

(ik schaam mij alvast voor de spelfouten die jullie er gaan uit halen :p )

Allereerst stoor ik me aan het gebrek aan hoofdletters op de plaatsen waar ze wel horen en aan het overmatig gebruik waar ze niet horen.
Ten tweede, leuk dat je weer is wat geschreven hebt :).

Ik vind het wel een leuk gedicht, op sommige plekken behoorlijke cliche en voorspelbaar, maar het heeft z'n goede punten.
Het beeld wat je schetst is duidelijk en vrij mooi gedaan, al zou ik het leuk vinden als je ietsjes meer gedachten ed. verwoordt en minder uiterlijke dingen (tranen, handen, enz.) al wordt door die uiterlijke dingen ook innerlijk getoont.
Enerlaatste strofe vind ik het slechtst, 'op het ritme van mijn hart' klinkt heeel erg cliche en is overbodig, het valt er vanaf zegmaar. De laatste strofe vind ik leuk, onverwacht einde, misschien iets te onverwacht maar toch. Wat ik jammer aan die laatste zin vind is dat het precies hetzelfde stijl/vorm heeft als de rest, omdat het een tegenstelling is staat het mooier als je een ander metrum oid. gebruikt. Zulke veranderingen kunnen een gedicht compleet veranderingen, erg machtig, gebruik ze.
'een verlaten geest' vind ik daar leuk staan, niet onverwacht maar toch goed. De rest van het gedicht vind ik.. tja, gewoon/matig/gemiddeld. Geen echte woordspellingen, orginaliteit, langzaamopvoerende spanning, enz. Toch vind ik dit een van je betere (maar je andere vond ik dan ook niet zo denderend goed om eerlijk te zijn ^^).

Hopelijk ga je wat meer schrijven, en vooral meer hier reageren op andere gedichten :).

ik vindt het knap hoor (y) , maar het is wel een verdrietig verhaal

ik heb maar 1 spelfout ontdekt ;) hier staat het goed:
de rode inhoud stroomt door je aderen


verder vindt ik dat "WAAROM!?" daar (2e strofe, zonder dat looptie volgens mij wel goed) wat raar staan, maar dat zal vast aan mij liggen, ik ben niet zo'n expert, ik probeer me een beetje te orienteren

Ik weet niet, hij doet me eigenlijk niet echt iets, maar misschien ben ik gewoon wat te duf:o

Dat waarom in hoofdletters vind ik ook niet zo mooi. En deze zin snap ik niet echt:

Hij wil volgens mij een van deze dingen daarmee zeggen:
- ze lopen letterlijk richting haar huis, maar zij voelt zich daar niet thuis
- ze/hij denken/denkt dat het beter met haar gaat oid, maar eigenlijk gaat het juist steeds slechter met haar.

Trouwens, "Met lieflijke onschuld in je ogen .... steeds verder weg van je thuis." kan gewoon helemaal aan elkaar zonder een witregel.

GeblokKeerd en een verlateN geest:) (en stroFe). Je kunt even de spellingscontrole erdoorheen gooien, vantevoren, hoef je je niet te schamen;).

Inderdaad, je hoofdletters, maar je zei zelf al dat dat niet je sterkste punt is.

Melancholisch sfeertje, dit. Dat sfeertje roep je opzich wel aardig op, ja, ik lees de zinnen wel met een bepaald gevoel. Toch kun je technisch nog wel wat verbeteren.

WAAROM?! bijvoorbeeld, vind ik niet mooi. Het staat een beetje kinderachtig, ondoordacht.

Lieflijke en Liefdevol vind ik wél weer leuk.

Het valt me op in dit gedicht dat je van tijd verandert: Mijn hand is het enige dat je nog vast HEBT, je hand GLEED uit de mijne. Dat ervaar ik als storend, hoewel je het misschien wel expres hebt gedaan?

Op het ritme van je hart. Mja, cliché, en ik vraag me af hoe snel je dan loopt(A) maar dat moet ik natuurlijk niet zo letterlijk opvatten.

lopen we samen naar je huis
steeds verder weg van je thuis.
Die vind ik ook niet mooi, ik zou het in deze zin hebben gewaardeerd als hij goed liep, en je een ander woord gebruikt voor 'thuis'. Want het is opzich begrijpelijk, maar niet heel duidelijk wat je ermee bedoelt.

Toch bedankt voor het oproepen van sfeertje. Was ik wel aan toe.

Toch geblokkeerd, daar zat ik nog over te twijfelen..

Maar gleed is gewoon gleed hoor, want het is verleden tijd:) Als het tegenwoordige tijd zou zijn, zou het glijdt zijn.

Aaaaah je hebt gelijk!
Iemand een beetje fout zitten verbeteren *schaamt zich diep*.

fouten fouten verbeteren :p
maar kan iemand me dan vertellen waarom de enters en hoofdletters niet goed staan :confused:

dat lopen naar je huis is gewoon letterlijk, en dat andere eigenlijk ook :(
ik wilde duidelijk maken dat ze wel een bak boven haar hoofd heeft, maar geen plaats om thuis te zijn.
DoD, "- ze/hij denken/denkt dat het beter met haar gaat oid, maar eigenlijk gaat het juist steeds slechter met haar."
klopt dus
ik weet niet wat ik nog mee ga doen... :s

dat "WAAROM?!" is miss meer iets wat je aan het einde van een gedicht zet, maar weglaten gaat me niet lukken denk ik :bloos:

gleed kan miss idd maar beter glijdt worden :)

ik loop niet snel, ik heb een groot hart. :D

Ik vind het juist wel wat hebben als daar een witregel tussen zit. Dan ben je steeds verder weg van je thuis, en ook weg van die lieflijke onschuld. Dan zit er ook echt een scheiding tussen. Of zeg ik nu iets heel wazigs :o

WAAROM?! Niet weghalen? Verander het dan bijvoorbeeld in:
Waarom?
Naja, ik geloof niet dat jij je daar ok bij voelt;). Jouw gedicht;). Ik zal even in je gedicht de enters en komma's en punten en hoofdletters neerzetten zoals ik het had gedaan, probeer het zo veel mogelijk te laten zoals het is, komtie.

Samen lopen we, hand in hand
over een doodlopend pad,
geblokkeerd door lege, schuldige flessen.

De rode inhoud stroomt door je aderen
en neemt je gedachten mee.
Evenzo je leven.
WAAROM?!

Met lieflijke onschuld in je ogen
en liefdevolle tranen in de mijne,

lopen we samen naar je huis
steeds verder weg van je thuis.

Aangekomen laat je zien wat er nog over is:
twee lege kamers,
een verlaten geest.

Mijn hand is alles wat je nog vast hebt,
maar vermoeid zet ik mijn laatste stap
op het ritme van mijn hart.

Je hand gleed uit de mijne,
ik laat je naar de hel lopen.

tnx :) 1ste strofe loopt wel beter
ik begrijp alleen niet waarom je van die punt een komma hebt gemaakt, maar geen enter's toevoegen / weghalen???

ik zit er over te denken om dat "WAAROM?!" te veranderen in: 'welke gedachte kan erger zijn dan leven?'
maar dan vind ik het helemaal niet meer lekker lopen :(