je foto die ik nooit kreeg...
 

ik zag je staan,
in een veld vol bloemen,
je plukte een roos,
daarom wist ik dat het liefde was.

stiekem verschool ik mij,
en toen jij tevoorschijn kwam,
klikte ik snel mijn camera in.

je draaide je om,
je had me gezien,
je keek me aan,
er smolt iets in mij.

je kwam naar me toe
met de mooiste,
de zoetste,
de schattigste,
glimlach om jouw kersenrode mond

je pakte de camera,
en liep weer weg,
terug naar jouw bloemenveld,
terug naar jouw roos...

Je mag maar 1 gedicht per dag posten eigenlijk.

Ik vind het weer jammer van iedereen dat er op haar gedichten zo weinig gereageerd wordt :nono:.


Maar dan nu over het gedicht. Van mij kan je gewoon hoofdletters gebruiken, helemaal aangezien je ook punten en komma's heb gebruikt.
Het gedicht vind ik behoorlijk cliche, alleen de camera is wat minder onorgineel, het einde is ook niet helemaal verwacht. Wat ik heel erg mis in je gedicht is een constant ritme en/of rijm, het loopt op sommige plekken echt voor geen meter (laatste zin van de 1e, 2e en 4e strofe bijvoorbeeld). Beeldspraak ben ik ook niet tegengekomen, het staat er nu zo pats boem ik ben verliefd.
De vierde strofe vind ik duidelijk het minst, de opsomming is cliche, saai en enigsinds overbodig. De laatste zin van die strofe loopt ook helemaal niet.

Maarja, het is dan ook vrij moeilijk om over de liefde te dichten he, en helemaal als je dan zelf ook nog is verliefd ben ^^. Wat denk ik jou erg goed kan helpen is simpelweg langer over je gedichten doen. Lees hem over en over, verbeter, veranderen, schrap en voeg toe totdat hij helemaal uitgewerkt is.

Dat vind ik echt een gekke zin, wat moet ik me daarbij voorstellen? Dat je een foto maakt of zo?:s

Er staan drie jou/ jouw fouten in. Als er een zelfstandig naamwoord achter komt, krijgt jou een w, dus jouw mond/ veld/ roos

Verder... Eigenlijk vind ik het wel een leuk, lief gedichtje en ik vind eigenlijk wél dat hij best goed loopt.

Ik ben het met DoD eens dat hij een beetje cliché is, maar ik ben het ook met Vogelvrij eens dat hij lief is.
Het is gewoon echt een líef gedicht, vind ik.

Jammer van de rozen, probeer dat eens door iets anders te vervangen, want een gedichten over rozen en liefde is bijna meteen al cliché. :o De laatste strofe vind ik wel weer leuk.

En heel lief is hij zeker (Y)

weet je, dit is een typisch vrouwen gedicht, de liefde voor een man, die dan "vergeten" word, of verwaarloosd, loze beloften, afspraken die niet nagekomen worden. Dat herken ik erin. het gedicht zelf: helemaal top, niets mis mee. ik vind het vooral mooi, omdat het ritme steeds veranderd, als je hem goed leest;):P leuke verwoording ook, en hoe onorgineel dan ook, de camera is leuk gebruikt, en hoe verwacht dan ook:D, het eind is wel mooi(koment uit de mond van iemand die zelf smoorverliefd is;)).

haha bedankt voor jullie commentaar :)


ben zelf ook totally in love... dus kan nu alleen maar over liefde schrijven ;)

Ik ken het gevoel;)