gevolgen van altijd pijn hebben
 

wat denk je dat de gevolgen zijn op iemand als hij/zij al bijna heel zijn/haar leven met pijn leeft? gewoon fisieke pijn. en niet de zelftoegebrachte, maar die die niet gewenst is en waardoor die persoon een heleboel dingen moet laten.

dat vroeg ik me ff af van jullie

Ik denk dat die gevolgen per persoon verschillen. Sommige mensen raken erg gefrustreerd en verbitterd, anderen maken er het beste van. Ik denk dat ik tot de laatste groep behoor. Waarom wil je dat weten?

ja ach ik denk dat het er helemaal aan licht hoe je bent en of die pijn erkent word.

Bij mij is het zo dat ik pijn heb maar het niet herkent word en ze niet weten wat het is en daardoor ga ik dingen aan brengen die wel zichtbaar zijn en duidelijk.

van pijn komt pijn!!

en dan is het moeilijk er het beste van te maken (n)

Mijn pijn is jarenlang niet erkent, ze wisten niet wat het was, maar ik heb mezelf om die reden nooit pijn gedaan. Zolang je zelf weet dat het waar is, dan is het waar. Nu heb ik, na jaren zoeken, eindelijk artsen die me wèl geloven. En ik weet ook eindelijk wat ik heb, daar ben ik zelf achter gekomen. Maak jezelf niet kapot, dat is het echt niet waard. Probeer er het beste van te maken. Als je wilt, mail me maar (leonoor@scholieren.com .

je hebt niets aan artsen die je geloven, als de rest van de wereld je niet gelooft.

Waar je het meest aan hebt is geloof in je zelf. Probeer dat te vinden, dan doet de rest van de wereld je weinig. Tuurlijk is het wel eens irritant, maar ja, wat is dat niet? Wat heb je dan dat de artsen je wel geloven en de rest van de wereld niet (ik neem aan dat je daar ervaring mee hebt iig)?

bij gebrek aan medische verklaring kan ik je ni vertellen wat ik heb. (dat op zich vind ik eig nogal kut, er is geeneens een naam voor, alleen een hoop symptomen. of misschien is die der wel maar vertellen ze dat niet tegen een klein meisje, die begrijpt er toch nix van, die moet niet weten wat er met haar gebeurt :mad: hms, got carried away there :o )

wat bedoel je met geloof in jezelf

Ze weten niet wat je hebt, maar ze geloven je wel? Dat heb ik nog zelden mee gemaakt... Wees maar zuinig met dat soort artsen. En er is vrijwel overal een naam voor, sommige dingen zijn alleen onbekend of lastig vast te stellen.

Zolang jij zeker weet dat je pijn hebt en je niet aanstelt, en zolang je er in gelooft dat wat jij weet de waarheid is, dan doet het er niet toe wat de buitenwereld van jou denkt. Voor jou zelf is het wel lastig, maar al die blikken van 'Hm, wat is er nou weer?! Stel je nou toch eens niet zo aan!', daar kun je dan stukken beter tegen. Je artsen geloven je, toch? Dan is die pijn er dus wel. Wat maakt het dan uit wat de rest van de wereld denkt? Wat ik al zei, tuurlijk is het we eens frustrerend, maar daar moet je dan over heen proberen te stappen (weet ik, soms is het erg moeilijk).

Wat voor pijn heb je eigenlijk?
Hoofdpijn, buikpijn, rugpijn, gewrichtspijn, spierpijn?

ik zit nu al maanden ziek thuis en na kerstmis heb ik er allerlei vage klachten bij gekregen... en dan krijg je ook allerlei onderzoeken waar niets uit komt, en dan gaan ze maar zeggen dat het psysisch is... dat wil zeggen dat ik bij m'n zelf pijn aan het doen ben...

ik weet niet of ik het positief zou kunnen opvatten als ik nu de rest van m'n leven in pijn blijf leven.... het is knap dat mensen het kunnen in ieder geval.

gewrichtspijn en spierpijn.
artsen boeien me niet meer, ik heb het wel gehad met ze, teveel rondgehos, teveel fouten.
ik weet niet of ik nog wel in mezelf kan geloven, ik ben misschien zelf een beetje te streng voor mezelf. dat ik me van mezlf niet altijd zo moet aanstellen.

en je moet er ook altijd maar rekening mee houden, dat ben ik wel beu. maar als je het niet doet schiet je ook nix op, dan moet je alsnog toegeven. of me moeten rechtvaardigen als ik niet naar een feesje bij een vriend van me ga want dat is drie kilometer bergop rijden. ik haat het dat ik dit niet kan verbergne gewoon, dat niemand er wat van merkt. dat ze op me moeten wachten na een beklimming of dat ik ze niet ff een dak op kan helpen ook al ben ik de enige die erbij kan ...

Ik herken je problemen... Als je spierpijn en gewrichtspijn hebt, en vrij constant en over je hele lichaam verspreid ed., doe me dan een lol en zoek op inet eens iets op over fibromyalgie. Ik ben geen arts, weet er weinig van af, maar ik weet wel dat mensen met fm heel lang met pijn rond lopen, en niemand die ze gelooft. Het kan ook iets heel anders zijn, maar je kunt altijd ff wat er over lezen, toch?

Me valt iig wel op dat ze erg lang is voor een meisje. Misschien dat je te snel groeide en daardoor gewrichtsproblemen en spierpijn hebt? Is niet zo ongewoon hoor .. vooral langere mensen kampen vaak met rugklachten en dergelijke bijvoorbeeld.

ja dat zegt iedereen ook maar altijd, en het zal wel niet helpen dat ik zo lang ben. maar daaraan alleen kan het niet liggen, heel mijn familie is lang en die hadden daar geen last van of bij hun ging de pijn gewoon weg als ze stopten met groeien. mijn vrienden hebben nooit ergens last van gehad zegge ze (die van 1.96 en 1.90 enzonog wat)

leonoor: tankje ik zoek ff
*ok gevonde* neej ik denk niet dat het dat is, enkele symptomen kwamen wel overeen maar toch lang niet alles en de belangrijkste ook niet. en het komt vooral voor bij vrouwen tss 20 en 50, dus niet van jongsaf. bedankt iig

De combinatie groeien en pijn is bij iedereen anders. Ik ben helemaal niet zo lang, maar heb er wel (veel) last van gehad. Verder komt fm ook zat van jongsaf aan voor. Maar zoals ik al zei, er zijn zoveel dingen dat het kan zijn...helaas wel.