hoe moet ik het aanpakken ??? hulp gevraagd
 

dit is een redelijk lang verhaal ik ga de moeite doen om het goed uit te leggen . hopelijk kunnen jullie mij helpen .

het begon allemaal 21 janari 2004 mijn zus verjaarde en gaf een feestje . al haar klasgenoten waren uitgenodigd mijn us werd 19 . ik had een zeer moeilijke periaode achter de rug , ik was net gestopt met school en was zwaar depressief . op het verjaardagsfeestje leerde ik een vriendin van mijn zus kennen .
zij was echt top van het eerste moment sloeg de vonk over , we hadden dezelfde interesses dezelfde smaak en verjaarden dezelfde maand . op mijn zus haar verjaardagsfeest hebben we over alles en nog wat zitten te praten . zij liet een diepe indruk achter . na haar enkele maanden niet meer te hebben gezien ontmoete ik haar op een galabal daar hebben we ook nog een hele avond zitten te praten over onze gemeenschappelijke interesses enzo ...

na een tijdje begon ik haar meer te zien . Ze was immers een vriendin van mijn zus . we hebben 1keer op een barbecue van 12uur savonds de hele nacht doorgepraat . ik was een beetje terughouden ze werd een goede vriendin maar ik durvde haar niet aan te raken . Het moest maar zijn dat ze mij zou afwijzen .

Maanden gingen voorbij en in september bleek dat mijn zus samen met haar ging hokken voor haar studies . ik ging mijn zus iedere week bezoeken natuurlijk ook omdat ik dan bij haar kon zijn . de eerste week kwam ze op mijn schoot zitten . Ik dach yes eindelijk het ijs is gebroken . na enkele weken nam ik ook inititief en raakte haar en , streelde door haar haren enzo ...

2Maanden later lagen we eens in bed en van een beetje plagen ging het verder , we gingen dry humpen allemaal zeer leuk .

Weer een maand later volgde onze eerste kus samen , in het begin vreesde ik ervoor (we wilden beide geen relatie ivm de slechte ervaringen voorheen)

de maanden gingen verder .

in januari 2005 waren we alleen op haar kamer en van het een kwam het ander. We hebben elkaar ontmaagd en liepen beide op wolkjes (we hadden nog steeds geen relatie )

de maanden gingen verder en op regelmatige basis waren we intiem , onze omgeving wou dat we officieel een relatie begonnen maar we waren er beide op tegen .

na gesproken te hebben over de toekomst was ons plan om binnen 2jaar als ze afgestudeerdt was om samen te gaan wonen . we vinden het beide oke en kunnen niet wachten tot de 2jaar voorbij gaan .

nu sinds een maand heb ik gezegd dat ik van haar hield , en het is wederzijds . maar nu heeft ze van die dagen dat ze begint te wenen en zegt ze van . Ik hou van je maar ik weet er niet mee om te gaan . Ik wordt gek .

Ik hou zeer veel van haar ze is het einige in mijn leven dat echt goed is en goed aanvult . WE kunnen niet meer zonder mekaar .
Maar ook ik stel me de vraag hoe moet ik omgaan met mijn gevoelens ????

op alle mogelijke gelegenheden zijn we samen , we praten sinds 8maanden iedere dag minstens 2-3 uur met elkaar op MSN .

maar nu vraag ik aan jullie hoe moet ik omgaan met dit .
ik hou zielsveel van haar . maar ik zie haar slechts in het weekend . WE willen beide GEEN relatie ivm de sitatuatie en elkaar weinig zien , en met de problemen van vroeger op relatiegebied .

kan iemand me helpen , hoe moet ik met mijn gevoelens omgaan .
door de week missen we elkaar verschrikkelijk maar we moeten nog 2jaar wachten om onze plannen te kunnen verwezelijken .
en dan is er nog de vraag . stel dat het binnen 2jaar niet lukt WAT DAN ? dan zou het leven voor mij niets meer waard zijn maar ik wil het risico wel lopen .


kan iemand mij helpen ? weet iemand raad ?
hoe moeten we beide met onze gevoelens voor mekaar omgaan


ik hoop op een reactie want het begint ondraagelijk te worden :(


ps : ik ben net 19 en zij is 20 jaar . ik ben werkloos en zij studeert voor dierenarts

Uit je bericht maak ik op dat je depressief was nadat je gesopt was met school. Ook zeg je dat je werkloos bent en dat zij alles voor je is....


Ik maak hieruit op dat je weing hebt om trots op zijn........En deze leegte probeer je door wat je voor haar voelt op te vullen...

Wat ik je aanraadt, is dat je naast haar ook een eigen leven begint. Wat ik je het beste kan aanraden is weer met school te beginnen. Doe zo een ROC- avondopleiding. Je zult aan gauw merken dat je eigenwaarde begint terug te krijgen, dat zich weer weerspiegel op andere vlakken van jouw leven....... Ze zult jouw ook leuker vinden omdat jij nu meer te vertellen hebt...


Bovendien, als het niks wordt heb je altijd iets om op terug te vallen....

Pfff wat een verhaal. Zet eerst eens je eigen leven op een rijtje en begin dan pas aan een relatie. Elke dag 2-3 uur praten en dan heb je ook nog geen relatie en wil je wel samen wonen, logisch

Natuurlijk ben je al zwaar depressief geweest want ja dat is half Nederland lijkt het wel.

Lijkt mij goed dat jullie allebei naar de dokter gaan en elkaar over 1 jaar weer zien. Je zit toch wel weer op school?

sterkte

Offtopic: Aan bepaalde uitspraken te zien, komt de TS uit België :o

Je moet iig weer proberen met een opleiding te beginnen of een baantje te zoeken. Als je wat meer om handen hebt, dan wordt dat verlangen stukken minder stark, omdat je dan afleiding hebt.

Verder lijkt het mij dat jullie allebei bang zijn voor de 'sticker' relatie die op wat jullie hebben geplakt zal worden en (wat ik heel slecht vind) door de omgeving gestimuleerd wordt. Doe lekker jullie eigen ding, noem het zoals jullie wet willen noemen en zoek wat dingen om handen, zodat het verlangen minder sterk wordt door de verveling die je ws door de week hebt.

Waaraan zie je dat aan?

'ze begint te wenen' is bv. Vlaams :)

Ik vind het klinken alsof jullie wel een soort van relatie hebben, maar dat is (zoals iemand al zei) alleen maar het sticker dat ik erop plak... zolang jullie graag bij elkaar zijn maakt het toch niet uit hoe je dat noemt?
Zorg inderdaad dat je weer iets van een eigen leven krijgt, als je alleen maar aan haar hangt is dat ook niet goed voor jullie nietrelatie en zal het niet goed gaan als jullie gaan samenwonen. Ga werken of naar school, doe dingen met vrienden, etc :) dan komt het met die nietrelatie van jullie ook wel goed.

weet je zeker dat zij geen relatie wil of zegt ze dat alleen maar omdat jij het zegt?

Maja, en verder wat de rest ook zegt, ga iets voor je zelf doen, werken, verder met school, een hobby zoeken, verzin het maar.

Ik vind het vreemd dat jullie geen relatie willen, maar dat jullie nu al wel weten dat jullie over 2 jaar gaan samenwonen omdat jullie zo gek op elkaar zijn en zoveel van elkaar houden...

Start je eigen leven. Zoek een baantje, begin een nieuwe studie, ga sporten, zoek een andere leuke hobbie. Vul je leven in, zodat je niet alleen aan haar hangt.
Natuurlijk is het gezond dat je elkaar veel wil zien/spreken als je verliefd bent, maar zorg niet dat je te aanhankelijk wordt. "Te" is nooit goed...

Succes ermee.

Euh waarom willen jullie geen relatie? En wat zou je wat je nu met haar hebt willen noemen?
Als jullie al serieus over samenwonen denken dan is het toch niet erg om te zeggen dat jullie een relatie hebben?
Maar zoals al meerderen hier zeggen, maak meer van je eigen leven! Zodat je niet alleen op haar gefixeerd bent, daardoor kan je (waarschijnlijk) ook wat helderder over jullie relatie denken, omdat het niet 'constant' in je gedachten zit.


Offtopic: aub geen spatie voor een komma of punt, dat leest wat irritant ;)

ik kan er niets aan doen maar als ik denk 'relatie' als in vorm van een koppel . denk ik steeds aan een lange realtie die zonder reden uitgemakat wordt door een smsje

ik weet dat dit geen excuus is :(

na lang praten met vriendin gaan we naar haar examens toch eens kijken of het geen tijd wordt om een koppel te vormen :)

Ben je inmiddels al begonnen aan werk, een opleiding, in ieder geval iets dat jouw onafhankelijker maakt ten opzichte van haar?

heb me aangemeld voor een cursus assertiviteit te volgen

niet dat ik verlegen ben of niet voor mezelf kan opkomen maar om bezig te zijn .

verder zit ik nu 2x per week op een club :) met enkele leeftijdsgenoten

Goedzo, zelfs de langste reis begint met een eerste stap!