'Vreemdgaan' van ouder
 

Beste leutjes,

Ik zit al een hele tijd met iets verveeld: ik ben er enkele weken geleden achter gekomen dat mijn moeder 'vreemd gaat' via internet (MSN). Ze heeft ruime tijd camsex gehad (ja, bespaar me de commentaar maar, ik vind het ook al te goor maar het is nu eenmaal zo) en was ook verliefd op die jongen (terwijl ze elkaar nooit hebben ontmoet). Ze hebben een tijdje willen afspreken, voornamelijk om te gaan seksen dan, maar wegens geldgebrek van die jongen (hij woont niet in de buurt) is het er gelukkig nooit van gekomen. Ik wist dit al een hele tijd, maar verzweeg het voor mijn moeder, vader en zus (vrij genant om te bespreken vond ik). Toen mijn zussie erachter kwam, heb ik mijn moeder ermee geconfronteerd. Ze heeft direct het contact verbroken met die jongen en ze beloofde dat ze het niet meer zal doen en dat ik altijd haar gesprekken mocht nalezen als ik maar niets tegen papa zei (wat ik ook niet van plan was, het is mijn zaak eigenlijk niet :s)
Ik vermoed nog steeds dat ze onzedelijke dingen doet via MSN (ik zie niet in waarom ze er ineens mee zou gestopt zijn + ze camt nog heel vaak), dus enkele dagen terug vroeg ik om haar gesprekken te mogen lezen. Eerst zei ze dat het niet ging omdat ze beveiligd zijn met een paswoord, erna zei ze dat ze de gesprekken niet meer opslaat en dat ik haar maar moet vertrouwen...

Ik weet echt niet wat ik moet doen nu! Ik word zot van de geheimhouding en van haar hypocritie, haar twee dochters walgen van haar, en zij doet gewoon verder met webcammen, chatten, afspreken en vindt dat we haar maar moeten geloven op haar woord!

Wat denken jullie dat ik hiermee moet doen? Het zo laten? Mijn vader confronteren ermee? (ik vind het zo verdomme smerig van haar!) Haar dwingen of chanteren om toch haar gesprekken te mogen nalezen?

btw: ik kom hier al veel langer maar vind dit te genant om te plaatsen onder mijn vaste nick...

Ik zou mijn moeder ermee confronteren in de zin van "Of jij vertelt 't aan m'n vader, of ik vertel 't" .. .. je bent niet verplicht aan je moeder om mee te spelen met haar geheimhouding's spelletjes ..

Mmmm, vrij kansloze acties van je moeder.
Confronteer haar met het feit dat je het belachelijk vindt, niet alleen dat je het weet.
Ze heeft namelijk of ze het wil of niet een voorbeeld functie voor je zus en jou (hoe oud ben je/is je zus?).
Ik vind dat ze het niet kan maken haar kinderen met zo'n zware last op te zadelen, als je daar ook zo over denkt moet je haar daar mee confronteren en zorgen dat ze er wat mee doet.
Als ze namelijk contact zoekt met andere mannen duidt dit op een verstoorde relatie met je vader. Merk je daar veel van?
Hier zou ze wat aan moeten doen, want 'doen alsof' werkt natuurlijk ook niet echt. Ik weet niet wat jou het beste lijkt, maar dat er een oplossing gezocht moet worden lijkt me duidelijk.
Of die oplossing betekent dat je ouders uit elkaar gaan weet ik natuurlijk niet. Ik ken je thuissituatie natuurlijk niet.
Zolang je maar blijft onthouden dat het iets is tussen je moeder en je vader dan komt het wel goed. Als je je er namelijk vol op stort kan er veel narigheid van komen. Dus zolang jij je leven gewoon verder kan volgen (en het gedoe 'langs je heen kan laten gaan') zou ik dat waarschijnlijk doen.
Vind jij dat je er wat aan moet doen, of erger je je er gewoon aan, dan moet je dat gewoon zeggen tegen je moeder. Want het is in mijn ogen wel belangrijk dat je jezelf (met enige afstand) op de 1e plek zit in dit gedoe!

Het ligt dus in mijn ogen erg aan hoe jij er tegen aankijkt. Als je er last van hebt moet je er gewoon wat van zeggen!

(damn zeg, ik kan het me niet eens voorstellen hoe dat zou zijn bij mij thuis :eek: .) Sterkte meid!

@Marcade: Is niet makkelijk hoor, je moeder zo chanteren... Ik heb al gezegd dat ik het wel eens zal vallen bij papa, dat hij het niet normaal moet vinden dat ze zo vaak webcamt, maar of ik dat echt ga doen :s Ik voel me dan zo de stoker...
Maar ik word onnozel van haar schijnheiligheid. Ze heeft haar documenten op haar account (van XP) laten onzichtbaar maken en een wachtwoord laten installeren door mijn vader! En die arme man is zich van geen kwaad bewust :mad: :(

Misschien is het dan zelfs beter dat je het wel verteld. Al wordt het dan een zooitje thuis, het gaat om jou en je zus in dit verhaal!

:eek: :eek: :nono:

Voor dat onzichtbaar maken: open deze computer, ga naar extra, mapoties, weergave en dan in die lijst die verschijnt bij verborgen mappen en folders moet je 'verborgen mappen en bestanden weergeven' aanvinken. Dan kan je ze alsnog zien....

Alleen dat wachtwoord he..

Als ik dit zo lees ben ik er wel blij mee dat mn ouders totaal geen verstand van computers hebben..

Je chanteert of stookt niet; je geeft haar een keuze. Namelijk of dat ze tenminste nog zelf respect heeft en haar probleem onderkent en er iets aan wilt doen .. of dat ze te laf of te lui is om 't op te biechten naar je vader.

Je moet simpelweg niet toelaten dat jij met dat geheim rond moet lopen; zoals Smobbo zei; moeders behoren hun kinderen niet op te zadelen met dit soort dingen.

Het is niet chanteren; het is simpelweg zeggen "Sorry Mam; maar dit is te veel voor mij. Ik wil uit respect voor jou en vader je nog wel de kans te geven zelf het naar buiten te brengen .. maar anders .. ik ga geen geheimen voor mijn vader bewaren. En daarnaast hoop ik dat je zelf ook inziet dat dit funest is voor onze familie" .. oid.

Je moeder kan weinig doen tegen je als je 't vertelt, lijkt me .. alles wat ze doet valt toch op bij je vader ..

Of ze 't nu nog doet of echt gestopt is heeft hier trouwens niet al te veel mee te maken; het kwaad is immers al geschied en ze zou 't gewoon op moeten biechten; of ze nou gestopt is of niet.

Heb ik al gedaan + dat ze zich zou moeten schamen.

Ik ben 22, mijn zus 19. Mijn moeder is nooit een voorbeeld geweest voor ons, ze is zo iemand die op Jambers zou kunnen komen... Echt heel erg om te zeggen... Mijn pa is niet sociaal aangelegd en een beetje wereldvreemd, maar voor de rest wel oke, mijn zus staat wat achter wat betreft haar geestelijke ontwikkeling, ze is zeg maar een oude puber. Ik ben nog de meest normale eigenlijk, wat het er niet makkelijker op maakt.

Heb ik al gedaan. Ze zegt dat ze ermee is gestopt en dat ik haar maar moet vertrouwen en dat het mijn zaken niet zijn. Ze zegt dit ook zonder emotie, wordt niet boos ofzo.

Mijn vader is niet zo sociaal en warm als mijn moeder. Mijn vader is heel afstandelijk, mijn moeder kent geen grenzen. Mijn vader is vrij down-to-earth, mijn moeder trekt zich alles aan. Maar dat is iets dat ze al wist van voor ze met hem trouwde, en dat zegt ze zelf ook. Ze zegt wel dat ze tegenwoordig minder seks hebben enzo (wil je ook niet bepaald weten maar ja) en dat ze er al met mijn vader heeft over gepraat. Is dit dan een reden om te gaan camsexen en verliefd te worden op een ander? Trouwens, dan ga je mij niet zeggen dat ze dat nu ineens niet meer doet he :s

Ik erger me er dood aan en ik vind het verschrikkelijk dat 3 mensen van de 4 in dit gezin afweten van deze situatie en dat mijn vader gewoon wordt belogen!

Heb ik dus al genoeg gedaan tegen mijn moeder, helpt niks.

Nee, is idd heel moeilijk voor te stellen :s

Dus dat bovenste kan ik doen via mijn account op de pc? En dan kan ik haar mappen ook zien?
Ik zal het eens proberen (ze zit nu op de pc waar alles op staat, ik zit op de mijne in mijn kamer nu) en hopelijk is ze te stom om te weten hoe ze haar gesprekken NIET moet opslaan, want geloof me, mijn moeder weet NIETS van pc's, kan na 4 jaar nog steeds geen hotmailbericht doorsturen, ze heeft dat allemaal door mijn pa laten doen (lef he...)

En als ze dat niet doet? Als ik haar die keuze geef en ze zegt dat ze het er niet meer wilt over hebben en dat het over is? Dan moet ik het maar doen? Echt vreselijk degoutant dat ik voor die taak moet instaan! :(

Ik wil 't ook wel voor je doen maar 't staat zo raar :o

Het is of dat; of dat je gewoon weken, maanden, jarenlang gaat rondlopen met dit 'geheim'.

Persoonlijk vind ik 't net als de tandarts; of je gaat een dag; hebt ontzettende pijn, maar voor een aantal jaar is je gebit gewoon goed .. of je gaat niet en je tanden beginnen te rotten en te bloeden en elke dag pijn te doen ed.

Heu .. wat ik dus probeer te zeggen is dat 't mss. pijnlijker is om maanden of zelfs jarenlang zoiets altijd te moeten verzwijgen.

Nu kan er misschien nog iets aan gedaan worden; therapie; gezinshulp oid .. over 5 jaar staan de zaken er misschien een stuk erger voor.

Maar ja; t'is wel moeilijk .. zeker als je vader je dadelijk niet wilt geloven .. maar zo te horen kan hij zelf makkelijk bewijs zoeken op de computer als hij dat wil.

..

Misschien weet die 't allang en zit die in een ontkenningsfase .. :o

Oke volgens mij moet ik me bij Marcade aansluiten.
Dit kan zo niet, maar over jou persoonlijk, heb jij nog iemand anders om op terug te vallen? Andere familie, vriend, vrienden, etc.
Zoiets moet je namelijk niet in je 1tje 'dragen'. Daarom lijkt het me ook het verstandigst om het te vertellen, natuurlijk het wordt dan best een zooitje, maar zo kan je er meer afstand van doen (hoop ik). En of je ouders dan tot een oplossing samen of apart komen is dan hun zaak.

Ik weet helemaal niet hoe mijn vader zou reageren moest hij erachter komen. Hij is niet het type dat in andermans zaken gaat zitten, dat boeit hem ook gewoon niet. Hij laat het ook toe dat mijn moeder soms afspreekt met mannen van internet, hij vetrouwt ze gewoon. Kans is groot dat het een paar dagen ruzie is en dat hij daarna zijn kop in het zand steekt...

Ik kan ook mijn kop in het zand steken he... Binnenkort ga ik een beetje alleen wonen, ben ik veel minder thuis. Maar ja, mijn zus blijft wel hier, en die kan haar mond niet houden hoor. Ik kan mijn tong nog afbijten als het allemaal te veel word, mijn zus kan dat niet. Ze gaat alle stress op haar krijgen. Langs de andere kant, als mijn vader erachter komt, hoe gaat het hier dan zijn he? Ook niet al te gezellig denk ik.

Ik haat mijn ma zo om wat ze gedaan heeft en zeker omdat ze niet eens beseft dat ze haar beide handjes mag kussen dat wij maar zwijgen tegenover onze vader !

Ik weet ook niet of er nog bewijs is... Heb enkele gesprekken uitgeprint maar die zijn precies zoek geraakt (ik heb ze zo goed verstopt voor mijn vader dat ik ze nu zelf niet meer direct vind :o) en misschien heeft mijn ma het licht ontdekt en heeft ze alle gesprekken gewist. Kan he.

je moeder mag niet van jou verwachten dat je haar geheimpjes niet doorverteld! zo legt ze een enorm grote druk op jou (en je zus). ik zou het er eens goed met haar over hebben, ook waarom etc, en dat jij je er niet prettig bij voelt dit geheim te moeten houden tegenover je vader (die je liefhebt).
je kunt voor jezelf dan alsnog bepalen of je het tegen je vader gaat vertellen in de trant van: als jij het niet doet, doe ik het wel...

Mijn beste vriendin weet ervan. Ze heeft altijd een goede band gehad met mijn moeder maar sinds ze dit weet, moet ze er niets meer van hebben! Ze vindt ook dat ik het hier niet bij kan laten, maar begrijpt wel dat het moeilijk voor me is. Zij zou in mijn geval haar vader verwittigen als haar moeder het niet zelf zou doen (wat jullie dus ook zeggen)
En ja, dan wordt het hier een zooitje, en mijn zus kan het alleen dragen want ik ben binnen enkele maanden veel minder thuis... :s

Als je uit huis gaat; reden meer om 't zo snel mogelijk toch te vertellen. Dan sta je er tenminste samen met je zus nog voor.

Anders moet zij 't grotendeels alleen opknappen en dat is niet eerlijk tegenover haar misschien; zij kan niet op kamers .. Als je op kamers zit, dan word je denk ik toch al snel een buitenstaander .. Wat op zich wel goed is voor jou, maar voor je zus word 't idd. gewoon nog moeilijker.

Binnen de paar maanden dat jij op kamers gaat zijn er zat momenten om te praten en besluiten te maken hoe verder.

Je kan natuurlijk ook je zus meenemen op kamers :D :o

Ik denk dat het iig wel ooit van mijn hart gaat moeten en ik vind ook niet dat mijn moeder het kan verlangen van ons dat we het verzwijgen, zij is in fout gegaan, ze wist het maar al te goed dus moet ZIJ de gevolgen daarvan dragen, niet haar kinderen.
Maar het vertellen lijkt me ook zo zwaar. Echt, zij moet dat maar doen! Ik ben niet op de wereld gezet om mijn vaders hart te breken :s
Nu nog de beslissing nemen om haar voor de keuze te stellen, echt rot... (n)

Iets zegt me dat je vaders hart niet helemaal zal breken .. lijkt me dat je moeder en vader nou niet bepaald straalverliefd meer op elkaar zijn.

Denk dat die zich meer boos en verraden zal voelen en dat zal gaan opkroppen; verbitterd zal worden, totdat die 't verwerkt heeft en verder gaat.

Nogmaals mss. heeft die allang vermoedens en ontkent die ze .. zo blind kan die toch ook niet zijn?

Maar ja.

Je moet je er ook bij denken; stel dat je 't verzwijgt, en 't komt pas over 2 jaar naar buiten .. mede met 't feit dat jullie 't ook 2 jaar lang wisten .. dan zal je vader mss. ook behoorlijk pissed op jullie worden omdat jullie niks zeiden of deden.

Hij zal inderdaad gewoon zijn kop in het zand steken...
En ja, zo blind is hij wel :) Mijn ma heeft alles laten beveiligen en hij is helemaal niet jaloers enzo dus hij ziet er ook geen graten in dat ze regelmatig webcamt (hij vraagt zich wel af wat er in godsnaam aan is maar meer niet) Moest hij het weten dan had hij toch ook wel mijn ma al geconfronteerd ermee hoop ik!
En inderdaad, ik wil niet meedoen aan die schijnheiligheid, dat mijn moeder dat wilt, goed voor haar, maar ik heb respect voor mijn vader. Dat is ook een van de redenen dat ik er zo mee zit.

:mad:

Wat hierboven ook al een keer genoemd is.

Ga praten met je moedern en zeg dat jij het niet meer aan kan om te verzwijgen en óf zij het moet vertellen aan je vader óf dat jij het (evt. samen met je zus) gaat vertellen.

Anders blijf je hiermee rondlopen en komt er helemaal geen verandering

'k Vind het verschrikkelijk stom van je moeder dat jíj hier zo midden in zit. Dat is jouw plaats absoluut niet, en dat weet zij ook wel. Ik zou verschrikkelijk boos op haar worden, en waarschijnlijk zou ik haar dwingen het m'n vader te vertellen - dat is absoluut haar taak imo! Je moeder doet iets fout, dat weet ze heel goed en dan lost ze 't zelf ook maar op.

de cam door t raam gooien..

nee ff serieus.. ik zou dr inderdaad voor de keuze stellen, jij verteld het of ik..

ik heb mijn vader ook betrapt, een paar jaar terug. was dan wel wat adners, zag hem een andere vrouw een zoen geven, kon niet bewijzen dat ie meer had gedaan maar was wel heel erg te raden. heb t me moeder meteen verteld, wel zo fair. ik ging dat geheim neit houden, en me moeder was er alleen maar blij mee da tik het vertelde.

je moeder mag jou hier neit mee opzadelen!!

Zo'n slecht idee is dat eigenlijk niet. :o

heb je geen vriend ofzo die veel van computers weet, misschien kan die je ergens mee helpen alsnog password te omzeilen (mocht je dat willen)

ik wil je nog wel heel veel sterkte wensen, want t is s zeker enorm klote voor je

ik zou je aanraden toch is samen met je zus met je vader te gaan praten, misschien ook met je moeder erbij, of eerst alleen met je pa...

iig veel sterkte ermee

Ik zou alles wat ik wist aan m'n vader vertellen en dan zoeken ze het verder zelf maar uit.

Ik zou niet weten wat te doen. Ik las de cam uit het raam gooien. Toen dacht ik; of heel subtiel een draadje kapot knippen ofzo, valt niet op, oeps cam kapot.

EN ik zou mijn moeder verrot schleden omde positie waarin ze jullie heeft gezet. Dat ze zich eerder had moeten bedenkenwat ze eventueel kapot maakte en haar voro de keuze stellen of dat zij het vertelt of jullie. Ik neem aan dat dit niet iets is war je nog weken of maanden/jaren mee rond zou kunnen lopen. Het is de zaak van je moeder en wat ze ja veder daarmee heeft aangedaan en aan hem de keuze wat daarmee gaat gebeuren.

Wat een kutsituatie voor je meid! Sterkte!

Ik zou me er buiten houden. Misschien is je moeder wel doodongelukkig en op deze manier niet.
Maarja, je vader zou hier natuurlijk ook niet blij mee zijn, schat ik zo....hmm, moeilijk, maar ik zou me er niet mee bemoeien.

Oja, en om het nou echt vreemdgaan te noemen, vind ik vrij ver gaan.

Maar ziek is toch op zijn minst gepast...:o

Ben je nou niet vergeten onder je andere login in te loggen? :confused:

daarom expres geen quote..

edit: je hebt je reactie alweer weggehaald (y)

Ja Grimmetje, in mijn haast vergeten uit te loggen, dank je om niet te quoten :o

Ik ga hier ff algemeen antwoorden want rara, door het te veel webcammen zitten we nu al enkele dagen aan onze limiet dus het internet gaat hier suuuuuuuuuupertraag :s

De cam door het raam gooien of saboteren is geen oplossing, ze zou er zo een nieuwe kopen (heeft ze al gedaan :rolleyes: )

En het vreemdgaan noemen is idd iets te ver, vandaar dat het tussen aanhalingstekens staat en ik vond dat een geschiktere titel dan "webcamsex van mijn moeder" :s

Ik heb besloten mijn ma voor de keuze te zetten. Niet om me te moeien, want dat wil ik helemaal niet, maar omdat het gewoon niet uit te houden is. Ik moet constant op mijn tanden bijten en schijnheilig mee lachen als lief doet naar mijn pa, en dat mag ze van mij en mijn zus niet verlangen! N
Nu enkel nog het gepaste moment uitzoeken....

Dat gaat me helemaaaal te ver.
Ouders zijn ook mensen, hoe gek het ook klinkt :)

Ik vind het ook geen vreemdgaan en ziek vind ik het al helemáál niet.
Wel vind ik het fout dat ze jou opzadelt met iets dat je geheim moet houden voor je vader. Ook vind ik het fout dat ze hoogstwaarschijnlijk heeft gelogen tegen je. Ik zou zeggen: trek de stekker van de webcam uit de computer en neem hem mee naar je kamer. Als je moeder dan verhaal komt halen kun je vertellen dat je haar niet gelooft, dat je moeite hebt met wat ze doet en al helemaal met het geheim houden voor je vader.

Als zij behoeftes heeft waar je vader blijkbaar niet aan kan voldoen moeten ze samen op zoek gaan naar een oplossing: niet zij in d'r eentje in het geheim.

Die 'beste vriendin' is ook wel een beetje bekrompen, trouwens.
Dumpen (n)

Wat een kolder. Het is je moeder, niet je partner, dus als kind heb je gen recht van spreken.
Natuurlijk wil ieder kind dat het huwelijk van hun ouders goed is, want heibel in de tent brengt onzekerheid in de leefsituatie van het hel egezin en dat is niet leuk, maar het is HUN huwelijk, niet dat van hun kinderen.

Ik zou tegen me moeder zeggen dat ik het niet voor haar verborgen ga houden. Ik zal het niet overal rond lopen gillen maar als iemand het vraagt ga ik 'r niet om liegen. Zo, en verder zoeken zij en je vader en haar camvriend het maar uit met ze drieën.

Hoe komt het trouwens dat iedereen weet wat je moeder doet behalve je vader? Is die zo blind?

Ik denk dat mijn moeder wel een beetje ziek is... :o (maar dan ook om nog andere reden...)

@Levitating Nun: Ik ben heel blij dat m'n vriendin niet meer gaat shoppen met mijn moeder enzo. Ze weet hoe moeilijk mijn ma het maakt (en niet alleen met dit gevalletje), dan zou ik het niet fijn vinden moest ze er vriendinnetjes mee spelen :s

@Juno: Om het ff bot te zeggen: het kan met niet echt schelen of mijn ouders bij elkaar blijven of niet. Ik heb nooit een goede band gehad met mijn moeder, en na dit heeft ze het helemaal verkorven bij me. Met mijn vader kan ik goed overweg, dus moeten ze ooit scheiden (zie ik niet direct gebeuren) dan ga ik bij mijn pa wonen en heb ik ineens geen last meer van de stress die mijn ma me bezorgd :bloos: En idd, het is HUN huwelijk, daar ga ik me ook niet in bemoeien. Ik wil enkel dat mijn ma het niet meer geheim houdt omdat ik en mijn zus eronder lijden, wat ze erna beslissen is volledig hun zaak (y)

@filia dei: Zo denk ik er inderdaad over. Dat ze het zelf uitzoeken. Ik en mijn zus zijn erachter gekomen omdat we het verdacht vonden hoe ze omging met haar chatvriendjes. Tot een stuk in de nacht zitten chatten, bellen, zelf ruzie maken (toen wisten we nog niet waarom) en we hebben beide haar chatlogs gelezen... En mijn pa vindt het blijkbaar niet abnormaal hoe ze doet en vertrouwt ze volledig. Of het boeit hem niet...

Maar die moeder zorgt er wèl voor dat haar kinderen met een enorme last rondlopen en dat klopt ook niet.
Natuurlijk is het een zaak tussen vader en moeder, maar nu de kinderen erbij zijn betrokken, weet ik niet of je de situatie zo oppervlakkig kunt bekijken.

*wijst naar antwoord van Loezzel en Rubia*

Zoals hun ook al aangaven.

Het gaat helemaal niet om het huwelijk of om (niet) het recht te hebben om ..

Het gaat er om dat je als kind ongewild geconfronteerd word met een last die je niet wilt dragen, niet zou hoeven dragen en ook niet hoeft te dragen.

Ik zou eens proberen om openlijk met mn moeder te bespreken waarom ze het eigenlijk doet? Mist ze misschien iets in haar huwelijk met je vader, doet ze het voor de kick?

Ik ben trouwens wel benieuwd hoe je er achter gekomen bent???

Overigens denk ik dat het vaker gebeurt dan we misschien wel denken. Je moeder is echt niet de enige die internet verkent en dergelijke dingen doet..
Zo nu en dan lees ik eens de libelle van mijn mams (ja echt..) en daar zie je vaker dergelijke verhalen. Vrouwen die een man ontmoeten via internet, of andersom..

Natuurlijk is t niet echt leuk om zoiets over je eigen moeder te ontdekken..
Maar ik zou denk ik nieuwsgierig zijn naar haar beweegredenen.
Je kunt haar dan ook duidelijk maken hoe jij en je zusje zich er onder voelen..

Voor haar gedrag heeft ze zelf geen verklaring denk ik, heb ik ook niet echt over gesproken met haar, ik vind het al veel te genant dat ik die dingen weet van haar :eek:
Ze heeft ook regelmatig gelogen tegen haar chatvrienden. Echt zware leugens, daar haar moeder op sterven lag of dat haar beste vriendin een dodelijk accident had gehad. Daar heb ik haar mee geconfronteerd, gevraagd waarom ze dat in godsnaam doet en daar kon ze ook geen antwoord op geven. Toen ik vroeg of ze het deed uit aandacht, zei ze dat dat misschien kon, ja. Ik heb haar toen aangeraden om eens met de dokter daarover te praten, wou ze eerst wel doen maar uiteindelijk vond ze het toch niet meer nodig... (terwijl ze wel weet dat het niet normaal is).

Ik heb haar zo juist voor de keuze gesteld. Ze vond het chantage. Ik heb haar uitgelegd dat ze van ons echt niet kan verlangen dat we dit verzwijgen en dat ze het gewoon moet uitleggen aan papa en dat we ons er verder niet mee gaan moeien. Ze wimpelde het af en zei dat ze het wel zal zeggen op een geschikt moment (nooit dus, zoals met die dokter...) dus heb ik erop aangedrongen dat het zo snel mogelijk moet, dat wij niet eeuwig kunnen blijven zwijgen... Ik ben benieuwd :s

Die kinderen zitten niet meer op de basisschool, maar zijn zelf al volwassen. Ze mogen autorijden en stemmen.

Het probleem daar thuis is niet zozeer dat geheim, maar dat het nou niet bepaald een modelgezin is. En daar helpt maar 1 ding tegen en dat is wegwezen.

En omdat we oud genoeg zijn om te stemmen en te autorijden en alles wat we maar willen, moet de relatie moeder/dochter maar ff vergeten worden omdat mijn moeder iets verbergt voor mijn vader?
En ja, wegwezen ben ik mee bezig. Wat niet oplost hoe mijn moeder 'is'.
Alsof er zoveel 'modelgezinnen' zijn... Het zijn vaak dit soort gezinnen die het meest te verbergen hebben :s

K kan me voorstellen dat je t smerig vind, en dat je wil dat ze dr mee stopt. Je vader heeft ook recht om het te weten, vin k. K zou t dr nog n keer met mn moeder over hebben, en dan gwoon (proberen) rustig blijven, en in alle redelijkheid elkaars verhaal aan horen. Aan het eind moet je zeggen dat je echt vind dat ze dr mee moet stoppen, en dat je vader het recht heeft om het te weten.... Ze zijn immers getrouwd! Ik zou ook zeggen: Of jij vertelt het papa binnen nu en een week (ofzow), en als k merk dat jij het niet doet, doe ik het wel!

Heel veel sterkte meid!

Als ik jou was had ik m'n vader er allang mee geconfronteerd...hoe hard het ook klinkt; het lijkt erop dat je moeder er niet veel om geeft hoe erg jullie (jij en je zus) er mee zitten dat er tegen je vader gelogen wordt. Dan kan je er donder op zeggen dat ze ook geen slapende honden wakker gaat maken zolang dat in haar nadeel is; want waarom zou ze? What's in it for her?
Hetlijkt me heel moeilijk om zoiets aan je vader te vertellen...maar misschien hoeft zoiets niet rechtstreeks...ik weet het niet.
Het is en blijft een familieprobleem dat je met familie op moet lossen...daar kunnen wij als topiclezers niet veel aan veranderen denk ik. Sterkte :(

Het is eigelijk toch te belachelijk voor woorden dat jij en je zus hiermee moeten meespelen. Je moeder zou het al meteen aan je vader moeten vertellen toen jij erachter kwam. Persoonlijk vind ik niet dat je dit aan je kind kan vragen. Je ouders horen je voorbeeld te zijn, nou die gedachte is al uit de deur. Als ik jou was zou ik er toch eens met je vader over gaan praten, niet wachten op het juiste moment, als je daar naar gaat zoeken zal die nooit komen. Misschien weet je vader het al, maar dan zit jij er in ieder geval niet meer mee. Jij zit hier duidelijk mee en dat zou je moeder ook moeten doen i.p.v. er "vrolijk" mee door te gaan. Een geheimpje tussen jou en je moeder zou moeten zijn dat ze de lak van de auto heeft beschadigd, niet dit.

*wijst naar Rubia's antwoord*

Volwassenheid betekent niet dat relaties met je ouders ineens een stuk minder waard worden, lijkt me.

Dat ben ik helemaal met je eens en daarnaast...
Wegwezen is zo gemakkelijk gezegd.
Waar ga je wonen? Hoe kom je aan geld dat je je woning, je school, je verzekeringen, je eten, enz. kunt betalen?

Ik vind het goed wat Rubia gedaan heeft.
Dring erop aan dat ze met een dokter gaat praten, bied desnoods aan om samen te gaan als haar dat steun biedt.
Ik denk dat dat voor je moeder heel goed zal zijn...

Ik hoorde ze net telefoneren met een vriendin van haar (denk ik). Ze zei iets van "ik heb bang dat hij mij in de steek gaat laten"... Dus het lijkt erop alsof ze het wel zelf gaat zeggen :confused: (of net niet...)
Ik ga mijn vader er niet zelf mee confronteren voordat ik haar de kans heb gegeven om het hem zelf te vertellen, dat vind ik mijn taak al niet. Maar als het te lang duurt naar mijn zin (week ofzo, dan ben ik het zwijgen echt wel beu, en mijn zussie ook) dan vertel ik het hem maar... Maar ik HOOP echt dat zij het hem zegt, ik wil niet diegene zijn die hem kwetst! :(

...

Wow, zus komt net binnen dat mijn moeder met mijn vader wilt praten :eek: Ook veel te spannend :s

Ok, mijn pa weet het. Maar of ie alles weet, weet ik niet... Ze heeft wel verteld van 'viezige praat' maar of ie weet van haar 'handelingen' weet ik niet zeker... Hij reageert er zwakjes op, is niet boos ofzo. Maar ik kan het niet navragen of ie alles weet aan hem zelf, want mijn ma heeft er vergeten bij te vermelden dat wij het ook weten :eek: :mad:
Wat nu he? :confused: