uit nieuwsgierigheid
 

Misschien moet ik je kussen
waar je schoonheid
in alle heerlijkheid
ontwaakt.

Misschien moet ik je tonen
waar mijn liefde
met zachtheid
je raakt

Misschien moet ik je verbergen
waar niemand
uit nieuwsgierigheid
je zoekt

Sterf dan maar op oud papier
en laat de woorden je
de warmte schenken
die je na zoveel jaren
in jouw pracht
verloor.
Sterf dan maar op oud papier
en weet dat de tijd
zich om jou bekommert,
om jouw geest
die tijdloos was.
Sterf dan maar op oud papier
en laat jouw ziel,
zwart als inkt,
jouw toekomst schilderen.
Sterf dan maar,
mijn beste vriend,
op oud papier
en laat jouw
sterven oud papier
waardig zijn.

Ik vind vooral de tweede wel wat hebben :)

Sterf dan maar op oud papier
en laat jouw ziel,
zwart als inkt,
jouw toekomst schilderen.
Sterf dan maar,
mijn beste vriend,
op oud papier
en laat jouw
sterven oud papier
waardig zijn.

vind ik erg leuk. :)
Wel vind ik het jammer dat sterf dan maar op oud papier naar mijn idee net iets te vaak herhaald wordt.

Misschien moet ik je tonen
waar mijn liefde
met zachtheid
je raakt

persoonlijk vond ik dit wel een mooi stukje wat me wel wat deed..
verder heb ik er niets aan toe te voegen.. :)

Ik vind waar mijn liefde je met zachtheid raakt en waar niemand je uit nieuwsgierigheid zoekt beter lopen dan hoe je het nu in je gedicht hebt staan. Voor mij klopt de zinsvolgorde niet helemaal.
Hij loopt wel lekker trouwens.