Telkens tracht ze de wereld te zoeken
Waarin ze écht kan leven
Waar die geïlussioneerde hersenschimmen
Vér boven haar levenswensen zweven

Maar ze dwaalt steeds dieper
in een extase van gedachten
Waarin de helderheid
zijn glans verliest
Waar haar zelfverwijt
de onvergankelijkheid verkiest
De pijn door niets meer
kan verzachten...

Het eerste gedeelte vind ik niet zo heel erg mooi. De tweede regel klopt niet helemaal in het ritme.
Het tweede gedeelte vind ik heel veel mooier dan het eerste. Spreekt me echt heel erg aan.

Heb ff een paar dingetjes verbetert waardoor ik vind dat ie beter loopt.

De laatste regel van het tweede gedeelte klopte zoals jij hem daar neer had gezet. Het liep wel lekkerder, maar ja het was volgens mij wel fout.

Liefs Kimry

achossie.....mooi maar wel :(......gaat het niet zo goed ?

hij loopt mooi, is mooi... bij het schuine gedeelte heb ik echt het gevoel dat het omlaag gaat, als in de stemkracht en dat mn stem lager wordt ofzo :confused: heel vaag... tis wel compliment ;)

Kimry>>>bedankt voor je kritische reactie, ik heb de beginwoorden van alle zinnen in de eerste strophe een hoofdletter gegeven, vind je het zo wat beter weg lezen?. Ik meende dat het ritme namelijk wel klopte, maar 't was misschien nie zo superduidelijk zonder die hoofdletters, waar de nadruk op lag. Wat betreft die laatste zin van de 2e strophe...ist echt verkeerd nederlands?>>>ik weet er zo evn geen verandering in te brengen. Maar in ieder geval bedankt!:)

Dennis>>tnx...tja, ik heb zo mn depri buien....dat ik het gewoon evn niet zie zitten...maar dat gaat wel weer over...ik jou sneeeeelweer spreken willen....lieffelsxxxiesLuMariamne


Gothic>>Dankje:), dan komt het gevoel goed over!. De 2e strophe is eigenlijk een soort zwart beeld voor de toekomst, apart dat "deze donkerheid" ook echt z'n doorwerking heeft op het lezen!. Mooi dat je dit op merkt!:)

Ik hoor altijd dingen hardop in mijn hoofd als ik het lees en op een of andere manier ging het naar beneden en werd het zachter, omdat ik 'in 1 adem' doorlas, zoals iemand zou spreken zeg maar... :)

Apart:)...Ik las het net even hard op voor, na dat ik je reactie had gekregen;)...omdat ik het niet echt voor elkaar krijg dit ook zo te ervaren in mijn hoofd:D..., maar mn stem ging wel naar beneden en werd wat zachter..hmzz :confused: :D komt dit nu omdat jij het er over hebt, of omdat het gewoon zo is...mensen probeert u allen eens:D

Telkens tracht ik de wereld te zoeken
Waarin ik écht kan leven
Waar die geïlussioneerde hersenschimmen
Vér boven mijn levenswensen zweven

Maar ik dwaal steeds dieper
in een extase van gedachten
Waarin de helderheid
zijn glans verliest
Waar mijn zelfverwijt
de onvergankelijkheid verkiest
De pijn door niets meer
kan verzachten...


Ik heb dit gedicht even in de ik-vorm gezet, omdat het ten eerste over mezelf gaat en ik toch wel vaak ben geneigd het in de zij/ haar-vorm te schrijven....(misschien om een soort afstand te creëeren)....wat vinden jullie sprekender/ mooier?

Ja, ik heb nu volgens mij het goeie ritme wel in de eerste strofe. :D

Wat betreft de laatste zin:

Dit heb jij er staan : waar de pijn door niets meer kan verzachten.
Zoals het er nu staat is het een beetje een kromme manier van zeggen, dat de pijn verzacht ipv dat de pijn verzacht wordt.

Ik weet zo een twee zes ook niet iets beters. Ik ben met je eens dat het zo lekker loopt, maar ja volgens mij klopt het echt niet.

Liefs Kimry

geweldig geweldig! Het taalgebruik is zeker toppie en die 2e strofe is een mooie afsluiter omdat je hem als het ware in een stuk door kan lezen. Ik ben het wat dat betreft ook wel beetje met Gothic eens. (y)

Genesis

Kimry.........Klopt, het is niet echt goed nederlands. Ach weet je, laten we dit zinnetje maar zo houden op de ...dichterlijke vrijheid.;):D

Genesis.....Bedankt voor je enthausiaste reactie!. Doet me goed:)

liefs,
Mariamne

Degene die dat uigevonden heeft, moest nodig maar eens gehuldigd worden :D

Genesis

;)..