Drink op, dit leven!
 

Is de inspiratie een beetje kwijt. Of de woorden.

Drink op, dit leven!

Boulevard vol gebroken flessen
en waar zij ooit dronk voor geluk,
is de passie haar ontschoten,
want waarom leven voor niets dan


een geweer nooit hiervoor gekocht
opdat zij kan kiezen voor het leven,
geen dood houdt haar gevangen
zij heeft dit zichzelf gegeven

op de verjaardag van haar nieuwe leven
viert zij het sterven van vandaag,
dus drink op
en van de zoetste tranen
die nu nooit meer hoeven vallen.


Niet doen
En ik dacht nog dat het wind was,
of een mistflard ’s ochtends vroeg
een lichte speling van gedachten,
ik dacht alles behalve echt,

Dus niet doen, niet weggaan
blijf nog even mijn gedachten,
want voor zolang het mag
wil ik lieflijk naar je lachen,

en volg zachtjes met je handen
de paden van mijn naakte lijf
laat me slapen voor altijd,
niet de ogen opendoen want dan

als je weg bent, weet ik weer:
je bent niet echt,
maar ik heb je niet verzonnen.

Boulevard of broken dreams?

Die associatie had ik ook inderdaad.

Maar ik zal ook reageren op je gedichten, ik had ze al eerder gelezen, maar er nog niets over gezegd. (Ik heb niet zoveel tijd nu, dus ik reageer maar even op je tweede gedicht.)

je bent niet echt,
maar ik heb je niet verzonnen.

Dit vind ik echt een briljante zin. (y) Hij laat een indruk achter, zodat je het gedicht niet snel vergeet.

Ik vind het een mooi gedicht en hij loopt lekker zonder rijm. De laatste regel van de eerste strofe vind ik een beetje vaag.