Alsjeblieft, lees dit even. mijn vriend heeft borderline.
 

Ik weet het nu voor 98 % zeker.. mijn vriend heeft borderline.
Voor mensen die er wat van weten en/of er zelf mee te maken hebben zullen begrijpen dat ik het er ontzettend moeilijk mee heb.
Er zijn periodes waarop mijn vriend me beledigt me kleineerd en me wegduwt.. mij het gevoel geeft dat ik nix waard ben en dat ik nix van heb begrijp.
Het andere moment houd hij me stevig vast en huilt hij dat hij me niet kwijt wil.
In tussen verzint hij dingen die zouden kunnen gebeuren waar niemand op zou komen.. hij is soms zo bang voor dingen die eigenlijk niet kunnen gebeuren.
Omdat ik het na een lange en moeilijke periode waarin ik hem keer op keer uit de put moest helpen en zelf nergens heen kon met mijn problemen, niet meer zag zitten, wilde ik het uitmaken.. maar toen vertelde iemand me over borderline en heb ik heel veel dingen daar over gelezen.. alles komt 100% overeen met wat mijn vriend heeft. Ik ben er dus vrijwel zeker van dat hij dat heeft.

Nu alleen hij nog.. Ik wil met hem gaan praten, maar ik weet al hoe hij gaat reageren, namelijk: Ik heb nix bijzonders, ik ben gewoon nix waard, ik doe alleen mensen pijn en ik ben het niet waard om te leven...

Ik ben dus erg bang dat hij me niet wil geloven, niet naar me wil luisteren. maar ik zie ook dat het zo niet meer door kan gaan.

Mijn vraag: heeft iemand er ervaring mee, en heeft iemand tips voor wat ik nu zou kunnen doen

Alvast heel erg bedankt :(

Denk je dat hij zelf niet weet dat hij borderliner heeft? Ik denk dat als je er met hem over praat en hem zegt dat hij dat hoogst waarschijnlijk heeft, dat hij er dan op zekere manier beter mee zal kunnen omgaan. En misschien zal het ook beter gaan als hij wat hulp zoekt... In ieder geval, veel sterkte..

wat verschrikkelijk dat je zo iets van dicht bij moet meemaken.
heb je de psycholoog/psychiater al in geschakeld?
die kunnen veel meer doen dan jij en zijn directe omgeving.
in ieder geval, borderline-patienten heb je in te veel combinaties en soorten. maar hij heeft in ieder geval last van gebrek aan zelfvertrouwen.
ik zou niet te veel aan hem blijven hangen, maar rustig aan doen, en afwachten.
ik weet niet of hij nog ouders heeft of andere familie.. die zouden tenslotte ook moeten zien dat hij last heeft van een mental disease.
veel succes,
groetjes van mij.

Hij woont bij zijn moeder en ik denk inderdaad dat zij ook wel doorheeft dat er iets mis is.

Ik heb verder nog vraagje: Kan het bij een borderliner zo zijn dat hij de ene keer denkt dat hij echt alles is, dat hij geweldig is, en het volgende moment denkt hij dat hij nix waard is..
of is dit geen symptoon van borderliner?
xxx van mij

Alleen een arts kan borderline vast stellen. Haal jezelf ajb geen gekke dingen in je hoofd, ook al lijken ze nog zo waar te zijn. Probeer er met je vriend over te praten en eventueel met een arts. Wanneer het niet is vastgesteld is het nooit zeker.

Tuurlijk weet ik het niet helemaal zeker, maar je moet niet denken dat ik zomaar een conclusie trek. Ik heb er heel veel over gelezen en ik maak mijn vriend iedere dag mee dus ik denk dat ik wel iets heb om mijn mening op te baseren..
verder wil ik inderdaad met mijn vriend praten.. ik zoek alleen naar de goede woorden en de goede manier..

Ik denk ook niet dat je 'zomaar' conclusies trekt. Ik weet alleen hoe je jezelf onnodig gek kan maken en dat is zonde. Je kunt wel een mening vormen, maar je bent geen arts en dat moet je niet vergeten. Je leest iets, herkent veel in iemand met problemen, dat gebeurd zo vaak. En tuurlijk is het mogelijk, maar maak je zelf er niet te druk om, want nogmaals, je bent geen arts. Het is ook voor jouw bestwil. Als je denkt, wat lult die nou voor een onzin?! Mail me dan maar een keertje als je wilt, dan vertel ik je wel waar die 'onzin' op gebaseerd is.

Sorry dat is zo `aangevallen` reageerde maar het is nou eenmaal zo dat ik er zo mee zit en ik bang ben dat ik het zelf niet lang meer volhou als hier niet snel wat aan word gedaan.. hij doet me zo`n pijn af en toe (heel vaak) en niet alleen mij, maar zijn moeder, zijn vrienden, en niet te vergeten, zichzelf!

Dat kan ook door andere dingen komen, borderline is niet het enige met die symptomen. En omdat er, zoals je zelf zegt, iets aan gedaan moet worden moet je de stap zetten om er met hem over te praten. Of met zijn moeder. Probeer er gewoon eens over te beginnen, op een moment dat hij zich een beetje redelijk voelt. Of schrijf hem een brief of een mailtje, dan kan hij het op zijn gemak lezen op een moment dat hij dat wil.