Kun je
 

Kun je door tegen je beste vriendin te zeggen dat je smoorverliefd op haar bent (geworden), je vriendschap op het spel zetten als zij niets in je ziet?

Denk het wel he?

Wat een klotedilemma. :(


Loontjuh: ik heb even de titel van je bericht aangepast. Als het niet goed is hoor ik t wel..

Jup, heel erg!
Maar wie niet waagt wie niet wint:)
Succes!!

tja t ligt eraan als ze jou ook leuk vind word het er alleen maar beter op.. maja dat weet je niet of wel??

Ze is absoluut niet verliefd op mij maar ze vindt me gewoon ok. Voor sommigen is iemand 'ok' vinden genoeg om een relatie mee te beginnen, voor anderen moet hij/zij helemaal het einde zijn.
Hoe kom ik daar achter. :|

als je verliefd bent is het niet anders
so be it

als je haar echter als vriendin niet wil verneuken omdat ze ábsoluut niet verliefd is.. zou ik toch maar inspanningen gaan doen je verliefdheid..weetikveel te onderdrukken ofzo

maar dat zou niet mijn keuze geweest zijn :p

Van dit soort gedoe ga je spontaan westlife en boyzone luisteren. help :( !

Wat vind je van mijn tactiek om haar het dmv kleine dingetjes duidelijk te maken zonder het expliciet te zeggen? Sms'jes sturen van 'slaap lekker' enzo. :|

eigenlijk nogal kut

maar, ik ga werken

succes ;)

Vertel.

wat extra aandacht geven, veel dingen met elkaar doen. smsje sturen met slaap zacht en kus e.d. Dan moet het wel duidelijk worden toch. Als zij positief daarop reageert groeien jullie nog meer naar elkaar toe en dan hebben jullie een relatie na een tijdje. Reageert ze afwijzend dan ziet ze in jou niets anders dan een goede vriend.

als zij jou 'gewoon ok' vindt zou ik er niet op rekenen dat ze méér van je wil.

zou ze dat door hebben
ik iig niet hoor
er is een jongen die dat ook regelmatig naar mij stuurde
nooit zo opgevat :p

Dat kan niet alleen, dat doe je ook vrijwel zeker. Slecht idee, dus. :)

Offtopic: Kan een forumbaas die titel ff aanpassen please?

Ontopic: je kan het eerlijk zeggen ja. Daarna is het aan jou om terug te doen alsof het nooit gezegd is geweest als ze je 'afwijst' en verder gaan met de vriendschap (wat niet makkelijker zal zijn).
Als je het haar vertelt en ze wijst je af, dan ga je iig al niet meer hopen en dempt het gevoel misschien vanzelf weg...

Ik zou zeggen dat je dan verliefd bent op je beste vriend.

Mjah, da's altijd lastig, ja.

Been there, done that, bought the T-shirt...

Het blijft altijd een gok.

Ik heb het twee keer meegemaakt. De vriendschappen werden kort daarna wel minder, maar dat was gewoon een toevallige bijkomstigheid. ;) Geen oorzaak-gevolg-relatie. Ik kon slecht met de situatie omgaan, vandaar. Inmiddels is het met één weer helemaal goedgekomen.

Ik hoop voor je dat het wederzijds is.

Ik heb er mijn vriendschap mee om zeep geholpen.

Althans, eigenlijk heeft zij dat gedaan.

Neem haar mee uiteten en vraag haar of ze misschien verliefd is en iemand op het oog heeft. Zo kom je vanzelf achter of ze je leuk vindt.

Heyhey
Ik zat in dezelfde situatie als jij maar dan was ik die vriendin en mn beste vriend was verliefd op me.
Bij mij was het toen ik hem nog nie zo lang kende (soms heb ik nog wel het idee dat t nog nie helemaal over is maar daar trek ik me niets van aan). Hij heeft het me verteld (sms) ik heb gezegt dat hij mij gewoon als goede vriendin moest zien en daarnaast lekker op jacht moest gaan :)
Het is eigenlijk niet in me opgekomen om de vriendschap te verbreken.

Mja, ik heb min of meer hetzelfde. Ze heeft alleen een vriend, dus ik hou me maar op de achtergrond

Ik zou door middel van luchtige gesprekken erachter proberen te komen of ze verliefd is, op wie dat dan is, of anders op wat voor soort types ze valt e.d.
Ik zou niet beginnen met smsjes die eerder in dit topic als mogelijke oplossing worden gegeven, ik zou daaruit niet halen dat mijn beste vriend verliefd op me zou zijn.
Ik zou het haar ook niet zomaar vertellen, want daarmee kun je je vriendschap op het spel zetten. Het is moeilijk met iemand om te gaan als er maar van 1 kant verliefdheid in het spel is (of jij nu degene bent die verliefd is, of degene die een beste vriend(in) heeft die verliefd is op jou)....

Ik ben ook helemaal gek op m'n beste vriendin.
Ze is én m'n beste vriendin, én het meisje waar ik van houd.
En ze ziet niets in mij, en dat wist ik. Uit angst om onze vriendschap te verpesten, plus het gebrek aan lef, heb ik het nooit verteld aan haar.

Met een vriend van me had ik het wel vaker over haar, wat ik voel voor haar en hoeveel ik er mee zit.
Een tijdje terug hebben ze elkaar leren kennen op een feest van mij, en nu is het zo ver dat ze een relatie met elkaar willen beginnen.

Dat vertelde die 'vriend' eergister, en hij wist hoe kut het voor mij was, maar toch ging ie het doorzetten.
Zij wist natuurlijk van niets, maar ze vroeg toch of ik het erg zou vinden als ze iets zouden krijgen, want ik ken ze nou allebei goed (hoewel haar veel beter dan hem).
Toen heb ik d'r alles maar verteld, dat ik het heel moeilijk zou vinden, ik er eigenlijk kapot aan zou gaan, en dat ík het liever niet had.

En zij begreep dat, en ze twijfelde of ze dan maar niets met hem moest nemen, omdat ze anders mij pijn doet. Dat vond ik niet eerlijk voor haar en heb gezegd dat ze zich niets van mij aan moest trekken, en na veel gepraat te hebben heeft ze toch besloten om wat met hem te beginnen.

Ik wist van tevoren al dat het niets zou worden, en daarom heb ik niets gezegd over mijn gevoelens voor haar, tot laatst.
En nu heb ik er spijt van dat ik het niet eerder heb verteld.
Ze heeft het heel goed opgevat, wel duidelijk aangegeven dat het niets zou worden, maar wel dat we elkaars beste vrienden zijn en elkaar niet kwijt willen.
En waarschijnlijk als ik het eerder had verteld, was het helemaal niet zo ver gekomen dat ze wat met hem zou krijgen, omdat ze dan met mij rekening gehouden zou hebben en zich niet teveel zou hebben ingelaten met mijn vrienden.

Doordat ik nu eindelijk haar heb kunnen vertellen wat ik voelde, heb ik het gevoel dat ik d'r veel meer kan vertrouwen en de vriendschap er beter op is geworden. En ze heeft gezegd dat als onze vriendschap er door kapot blijkt te gaan, die jongen dan maar moet wijken.

Ik kan je eigenlijk alleen maar aanraden om het te vertellen.
Als het echt je beste vriendin is, kan ze het aan, ookal zal ze het er misschien moeilijk mee hebben.
En het vertellen lucht ook ontzettend op. Ik heb die emoties 7 maanden opgekropt, dat leefde ook niet echt lekker.
En tja, misschien bespaar je je er nog problemen mee later.

Ik weet wel, dat mijn beste vriendinnetje van mijn gevoelens weet en dat ze mijn beste vriendinnetje zal blijven zijn.
En ik weet ook, dat ik die 'vriend' niet meer hoef, want hij heeft me teveel pijn gedaan.

Ja, het vertellen is fijn. En samen kom je er wel uit.


Misschien een beetje vreemd verhaal, het is dan ook erg ingekort en samengevat om er niet een enorm lulverhaal van te maken, dat ik eigenlijk niet eens tot op de details openbaar wil maken

Dan moet je wel niet in een tering duur restaurant gaan, want dan wil ze altijd daar heen :o

'Friet van Piet' (y)

Zelf koken is het beste, mooi met kaarsjes erbij, mooi muziekje, dat ze een orgamse van je kook kunsten krijgt als ze begint te eten, een explosie van aroma's, etc.

Friet van piet is zo...vettig.

Jij komt echt super egoïstisch over hier, bovendien spreek je jezelf tegen: je zegt eerst dat je van haar houdt en vervolgens zeg je eigenlijk dat je het haar niet gunt om een relatie te hebben met degene waarmee ze dat wilt :eek:

En dat je die vriend niet meer wilt zien, is op zoch wel begrijpelijk, omdat je er niet constant aan herrinnerd wilt worden, maar ook daar kom je ontzettend onredelijk over. Hij heeft jou teveel pijn gedaan en daarom wil je niet meer met hem omgaan, alsof hij er wat aan kan doen dat hij verliefd werd op dat meisje en alsof hij dat deed om jou pijn te doen.

Het is logisch dat ze daarin met jou geen rekening houden, zou andersom waarschijnlijk ook niet gebeurd zijn...

Ja, het is ook niet de complete versie van het verhaal.

Natuurlijk gun ik haar een relatie met wie ze wilt. Persoonlijk zou ik het liever niet hebben dat zij twee wat krijgen, omdat ik het er heel moeilijk mee zou hebben, maar juist omdat ik haar wel een relatie gun met wie ze wilt, vind ik dat ze er toch voor moet gaan.
Ik vind het oneerlijk om iets anders te verlangen van d'r, en dat heb ik tegen d'r gezegd, dat ze zich niets van mij moet aantrekken.

En nee, hij kan ook niets aan zijn gevoelens doen, maar het doet bij mij wel ontzettend veel pijn.
Dat, én het gevoel dat hij tussen mij en m'n beste vriendin zou komen te staan, kan ik gewoon niet aan, dat vind ik te moeilijk. Ik kan dan niet met hem omgaan omdat ik er altijd zo'n kutgevoel bij zal hebben, en dat wil ik niet.
En eigenlijk vind ik het ook wel een beetje matennaaierij van hem. Hij wist precies wat ik voelde en hoe erg ik er mee zat, en ineens loopt hij met haar weg, en dat doet ontzettend veel pijn. En dat wist ie precies en wist ook dat als hij iets met dat meisje zou krijgen, ik even niets van hem moet. En toch heeft ie zo gekozen.
En dat is natuurlijk geen eerlijke redenatie, maar als je weet dat een vriend van je heel erg van iemand houdt, om vervolgens na een korte periode zelf ruwweg met d'r weg te lopen... een beetje rekening houden had wel gemogen. Hij heeft me verdomme 2 weken terug nog lopen aanmoedigen dat ik het haar moest vertellen want 'er is altijd hoop dat het wat wordt, wie niet waagt wie niet wint, elke dag niet verteld is weer een dag minder met haar, enz enz'. Dan vind ik het hypocriet wat ie nu doet.
Ik vind het niet erg dat vrienschappen ophouden met bestaan, maar dit is niet de goede manier.

En ik neem ze ook niets kwalijk dat ze met mij geen rekening houden. Ik heb zelf tegen ze gezegd dat ze met mij geen rekening moeten houden, omdat dat niet eerlijk is tegenover hen.
Maar dat neemt niet weg dat het pijn doet

En hoe het andersom zou zijn, dat kan ik niet zeggen. Zij heeft het heel moeilijk gehad met die keuze, en dat zou ik het ook hebben.
En zij heeft er toch voor gekozen, omdat ik vond dat ik geen rol mocht spelen, want dat is oneerlijk, en dat weet ze zelf ook best.

En ik geef je gelijk, Olafant. (y)

Geen goed idee, als je het haar wilt vertellen, vertel het haar dan gewoon en ga niet van die subtiele hints geven want dat werkt toch niet en dat kan ze ook makkelijker negeren als ze wil.
Als je het haar gewoon zegt krijg je direct antwoord en weet je waar je aan toe bent.

ik vind het persoonlijk een grote afknapper als een goede vriend me ineens leuk blijkt te vinden, terwijl ik heb gewoon heel erg aardig vind...het is dan ook jammer als je het verteld terwijl zij jou zeker weten niet leu kvind...maar je moet doen wat je hart je ingeeft :p

:D

Je vriend heeft je toch verteld over zijn situatie? Dat hij je vriendin leuk vond enz enz?
Denk je nou echt dat hij t leuk vond om het jou te vertellen, hij weet heus wel dat jij het er moeilijk mee hebt.
En wat ik ook vreemd vind: Je vriendin moet zich niets van jou gevoelens aantrekken en lekker een relatie met je vriend beginnen omdat je haar die relatie gunt, maar ondertussen wil je hem niet meer omdat hij wat met haar begint.
Ik snap dat het erg moeilijk voor je is maar dit vind ik echt oneerlijk tegenover je vriend. Hij is waarschijnlijk net zo verliefd op haar dan jij dat bent.

Nee, hij vind dat vast ook niet leuk, maar het had wel op een andere manier gekund. En eigenlijk vind ik ook dat hij het niet eens zover had moeten laten komen, ookal weet ik dat zo'n gedachte oneerlijk is.

Het is niet dat ik ze geen relatie gun, maar dat ik gewoon even geen zin meer heb in die vriend, omdat het me dan continu duidelijk zal blijven dat hij tussen mij en haar in zou komen. En als ik dan niet met hem om ga, is het nog steeds moeilijk, maar word ik niet continu geconfronteerd met hem. Misschien niet eerlijk voor hem, maar hij had wel kunnen bedenken dat ik hem dan voorlopig niet hoef omdat het te veel pijn doet.
En nee, hij heeft mij al aangegeven dat hij niet hetzelfde voor haar voelt als ik.

Maar laten we ontopic blijven, ik kwam vooral met dit verhaal om te zeggen dat je het - vanuit mijn oogpunt - maar beter wel kan vertellen.

Okeej :)
Vanuit mijn oogpunt ook.

Als ze echt je beste vriendin is begrijpt ze het wel of ze nou wel of niet wat met je zou willen.

Ik ben ooit eens op een goeie vriend verlieft geworden, maar helaas wou hij niks met mij. Daarna hadden we een tijdje afstand en daarna waren we ineens heel close.. heel raar eigelijk. Maar spreek tegenwoordig niet meer met hem. Maar hij moest ff wennen aan 't idee, maar daarna had hij 'r wel begrip voor en zijn we gewoon weer vriende gebleven.

En als ze wel wat wil, dat is 'r toch geen betere relatie dan dat. Een echt goeie relatie gebasseerd op vriendschap... Goed toch?!

Hier ook ongeveer zelfde situatie. Voel wel meer voor een vriendin van me en heb het idee dat dat maybe ook wel wederzijds is. Maar mischien ook wel niet. Wat zijn dit soort dingen toch altijd ongeloofelijk moeilijk ;)