Eetstoornis.
 

Mijn moeder wilt me bij een psycholoog hebben en denkt dat ik een eetstoornis heb, namelijk anorexia. Ik ben ondertussen zovaak bij het ziekenhuis en dokters en homeophaat en dietist geweest dat ik nu geneigd ben te gaan geloven dat ik het heb, omdat ik onderhand wel wanhopig word van deze uitzichtsloze situatie en alle niet-ware diagnoses die er zijn gesteld, omdat er niks is dat lijkt te helpen. Het is waar dat ik weinig eet, soms bewust, soms onbewust. Hoe weet je nou of je anorexia heb? Mensen die het hebben weten het toch, maar houden het verborgen voor iedereen? Ik zou best naar een psycholoog willen, ik ben alleen bang voor alle confrontaties met mezelf en alles wat ik dan ga tegenkomen.
Ik denk soms wel dat ik mezelf ziek maak met alle opgekropte gedachtes en gevoelens die ik zo moeilijk uit en aan andere laat weten, waarom, dat weet ik niet. En ben ik dan niet gewoon een aansteller, als ik al zo ver ben dat ik mezelf gewoon die buikpijn aanpraat, ofzo? En is het dan gewoon niet zo, dat ik onbewust heel veel aandacht wil, op wat voor manier dan ook?

Ik weet niet of dit hier hoort, en of dit wel een goed topic is. Maar ik zit nu een beetje helemaal vast.

[Edit] Het is een beetje wazig & vaag, zie ik. :o

Mensen die het hebben, weten het normaal gesproken niet. Over het algemeen vinden deze mensen zichzelf te dik, ook al wegen ze niks en breken ze als het ware bijna doormidden.

Ik weet niet of jij ook zo erg met je gewicht bezig bent :)
Persoonlijk denk ik niet dat je anorexia hebt.

Als je niet zeker weet of je naar de psycholoog moet gaan, zou ik het gewoon eens proberen. Je hebt niks te verliezen, toch? :)

Voor meer informatie over Anorexia: http://www.sabn.nl/, http://www.eetstoornis.be/

Als je inderdaad anorexia nervosa hebt zul je dit door een psycholoog moeten laten vaststellen. Zodra die een diagnose heeft gesteld kun je in behandeling. En als blijkt dat je geen anorexia hebt maar er wel iets anders aan de hand is kun je daarmee geholpen worden. :)

Ik zou je inderdaad aanraden om maar eens naar de huisarts te gaan en samen met iemand te gaan kijken waar jouw problemen liggen. Het kan nooit kwaad. Dat is moeilijk, zeker om de eerste stap te zetten, want je zult je op een zeker moment toch in bepaalde mate kwetsbaar op moeten stellen. Maar daar kun je doorheen komen.

Ik weet bijna zeker dat ik het niet heb. Ik ben vaak wel erg met eten bezig, misschien iets te veel, maar niet met mijn gewicht. Ik doe geen rare dingen, ik eet alleen weinig. Ik ga wel praten, denk ik. Ik vind het alleen eng. :bloos:

Ja, ik denk dat ik wel heen ga. Alleen dat kwetsbare. :o (N). Ik ben al heel vaak bij de huisarts geweest, bijna altijd zonder resultaat. Maar hij is vast wel degene die me door moet verwijzen naar iemand anders ofzo?

Je kan altijd naar een schoolpsycholoog, Jeugdzorg, Riagg, dat soort dingen heen gaan, al schijnt het nogal minder te zijn vergeleken met 'echte' psychologen.
Je kan ook aan je huisarts vertellen dat je graag eens met een professioneel iemand zou willen praten, in plaats van alleen maar vage conclusies van dertig verschillende soorten artsen aan te moeten horen over wat je nou precies hebt. Dat moet ook wel vermoeiend zijn, die chaos maakt het er ook niet beter op, dat zal hij vast begrijpen als het een beetje fatsoenlijke arts is.

Ohja, en wat ik er nog bij wou zetten maar wat ik vergeten ben. :o
Als je écht heel graag wil dat het beter wordt moet je je toch echt over die angst voor dat kwetsbare heen zetten, en er echt zelf wat aan doen. &dat kan je best hoor. :cool:

Misschien ben je dit wel voor jezelf keihard aan het ontkennen. Misschien heb je gewoon echt last van je buik en eet je daarom weinig. Misschien heb je het helemaal niet door maar heb je daadwerkelijk een eetstoornis en hebben de mensen in je omgeving gelijk.

De enige manier om daarachter te komen is eerlijk naar jezelf te zijn en eventueel in therapie te gaan om uit te zoeken waarom jou gedrag de laatste tijd zoveel veranderd is.

Sterkte

je bent erg met eten bezig en je eet veel te weinig... zou zomaar een eetstoornis kunnen zijn. Je hoeft niet perse met je gewicht bezig te zijn, je hoeft ook niet heel dun of heel dik te zijn, misschien heb je wel gewoon een variant. Zolang jij niet normaal kunt eten, is er iets niet goed. Of dat de naam eetstoornis moet hebben, misschien niet, maar je hebt wel een eetprobleem.

als je alleen al erg veel en vaak met eten bezig bent, is toch ook al een fout opzich..
ik weet niet of je anorexia of een eetstoornis hebt, dat kunnen wij denk ik ook niet zeggen

maar ik zou wel met iemand gaan praten ja:)

sterkte!

Ik ben al naar een counselor op school geweest en dat vond ik echt niks, dus dat wil ik niet meer :o
Ennn mijn huisarts is stom. Maarrr je hebt wel gelijk, aan al die verschillende dingen die ik van artsen hoor heb ik ook niks.

Ik ben vooral bang voor dingen die ik dan ga tegenkomen die ik helemaal niet wil weten. :\

Dat komt toch wel. Je kunt ze beter nu al onder ogen zien in plaats van dat je daar over een paar jaar 'achterkomt', denk ik.

als je een eetstoornis hebt, ben je de hele dag met eten, of liever gezegd: met niet eten bezig...Je hebt constant honger, en je vecht tegen die honger..K weet niet of je genoeg eet om geen honger te hebben, of dat je jezelf bewust aan het uithongeren bent??...