Wakker Worden
 

WAKKER WORDEN

Ik viel in de wieg
Kroop op de grond
Trok me recht aan een bank

Opende daar mijn oren en
Hoorde het geprevel
Nodig voor leven dat
Komen zou morgen, morgen

Sprong ik uit de toevlucht
Greep naar je hand
En schreef ik dit gedicht

ik vind:

Greep naar je hand
En schreef ik dit gedicht

een beetje een dooddoener. Verder ben ik van mening dat je wat aan je interpunctie moet werken.

Ja, ik ben het helemaal eens met Halogeen. Verder doet het me ook niet zo veel.

Tja, het was meer een oefeningtje, het resultaat van een test of ik weer wat meer zou kunnen schrijven... En toch weer niet... het eeuwige probleem waar ik vroeger ook al mee kampte: hoeveel clues moet je geven in een gedicht over de inhoud? Ik heb daar wat schrik van, omdat ik dan vrees te open te zijn... Deze laatste passage doet er wel echt toe, het plaatst als het ware de dichter waar hij nu staat. Je moet dit gedicht lezen als een levensverhaal, tot zo ver, tot aan het schrijven van m'n eerste gedicht, nadat m'n geliefde me een hand reikte, en tot leven bracht... Maar het had nog wat meer gesleutel verdient, deze eerste nieuwe poging...

Groetjes, Dreampoet