Nog titelloos.. Foolish Games :o
 

Zo loslippig, jongen
zijn mijn woorden.
Maar 'n stortvloed
kon jou niet raken.

Sterk satijnen linten
om ons vast te binden.
Maar ik kon niet strikken
en liet je steeds weer gaan.

En dan jouw woorden
met klanken zet je me
schaakmat!
En dan mijn schatkist
vol excuses, vol leugens,
game-over!

Tragedie, komedie
wie wist wat het was?

Het marionettenspel
moest verleden tijd, en ik
kon slechts de draadjes nog doorknippen.

En mijn masker afwerpen,
dán zag je wie ik was.

------------------------------

Ik kan hier dus bij god geen titel voor bedenken, maar ik heb ook eens mijn best gedaan om het geheel wat bij te schaven.
En ik geloof dat ik mijn inspiratie weer terug heb :)

Ik wilde net zeggen, je post nu wat vaker, dat vind ik leuk. Ik houd wel van jouw gedichten. :)

Het komt een klein beetje niet-helemaal-samenhangend op mij over. Maar misschien moet ik hem later nog eens herlezen

Sterk satijnen linten
om ons vast te binden.
Maar ik kon niet strikken
en liet je steeds weer gaan.

vind ik erg leuk :)

Ik vind hem juist wel samenhangend, de inhoud spreekt me eigenlijk wel aan. Maar hier en daar loopt hij voor mijn gevoel niet helemaal lekker, bijvoorbeeld bij:

Maar dat stukje dat Thoughtful heeft gequote is inderdaad weer wel erg mooi!

Dat stukje dat Toughtful quotte vind ik inderdaad het mooist! Dat is gewoon erg origineel en mooi gevonden :)
Verder vind ik 'm ook heel erg leuk, maar minder bijzonder. (y)

dank jullie wel (y)
ik vond dat stukje van de linten zelf ook het beste lopen, en over het algemeen vind ik ritme bepalen moeilijk, vooral omdat veel mensen de klemtonen ook anders uitspreken..

verder nog kritiek?