De rivier.
 

Ik zat op de rots en ik keek.
Hoe het water langzaam voorbij stroomde,
het kabbelde bijna.
De rivier maakte indruk, want
een rivier werkt altijd.
Het water stroomt altijd maar door.

Ik plukte een bloem.
Die bloeide schitterend aan de oever,
ik had hem even vast.
En opeens was hij weg, onderweg
naar het einde van de rivier
waar ik hem ingooide.

wauw ik vind dit gedicht heel rustgevend, als ik het zo mag noemen :)
het beeld wat je beschrijft van een rivier is meestal heel cliché, maar ik vind dit erg goed verwoord!
Ook vind ik het ritme goed lopen! :)

Dank je. :bloos:

Ik vind ook dat je het beeld van de rivier en de bloem wel goed hebt verwoord, maar ik vind het juist niet zo goed lopen. Daarom kan ik het ook niet rustgevend vinden.

Ik vind het eigenlijk nogal simpel verwoord. Het komt op me over als een verhaaltje van een klein kind. Dat komt misschien ook wel door de punten die er soms (in mijn ogen) gewoon niet horen, bij bijvoorbeeld de eerste zin van iedere strofe.
Maar het idee achter
De rivier maakte indruk, want
een rivier werkt altijd.
Het water stroomt altijd maar door.
vind ik echt geweldig. Ik had het alleen totaal anders uitgewerkt.

Als je de regels

Het water stroomt altijd maar door.

en

waar ik hem ingooide.

weglaat, is het al een stuk beter. Maar inderdaad nog lang niet goed, ik zou met zo'n idee proberen om het op een originele manier te brengen: je hoeft de lezer niet alles precies uit te leggen.

Mja, met de aanpassing van Reynaert is hij al een stuk beter. En ik vind hem wel wat hebben. Er komt in ieder geval een fijn beeld bij me op. En dat terwijl ik het gedicht eigenlijk toch iets te beschrijvend vind.
Hm, maar toch wel mooi :)

Inderdaad, dat beschrijvende. Ik leg teveel uit. En dat is precies waar ik nog aan moet werken, dat vermoedde ik al, maar dat weet ik nu zeker. Dank voor de reacties..