zwanger en nu...
 

Ik heb altijd hard geroepen dat mijn kinderwens zo sterk is dat ik een abortus niet zou kunnen doen als ik onverwacht zwanger zou blijken te zijn. Maar ja nu is het dan zover...
Ik ben denk ik 5 weken zwanger en gelukkig weet ik wie de vader in spe is. Ik weet het pas sinds vandaag, heb het aan mijn ouders verteld en de vader en ze zijn geen van allen positief.
Mijn ouders vinden dat ik het kind nu niks te bieden heb (ik woon in een koophuis met mijn ex (woon er 2,5 jaar en het is al ruim 2 jaar uit) Ik werk 7 dagen in de week en de vader van het kind wil zelf absoluut nog geen kinderen.
Hij voelt zich gebruikt en denkt dat ik me misschien wel met opzet zwanger heb laten worden. Ik ken hem niet zo goed, het is een vage kennis en we zijn een keer in bed beland verder bellen en smsen we eigenlijk alleen maar. Hij is 33 werkt 70 uur in de week in 5 dagen tijd en is naar eigen zeggen absoluut niet toe aan een kind.
Hij heeft ook een beetje het idee dat hij eigenlijk geen keus heeft, hij kan wel abortus willen maar als ik dat niet zie zitten heeft ie weinig in te brengen en ergens is dat natuurlijk heel erg krom.

Hoe sterk mijn kinderwens ook is (je zou het zelfs een obsessie kunnen noemen) dit heb ik zo nooit gewild. Ik wil dat mijn kind een vader krijgt waar het op zijn minst goed contact mee zal hebben. En dat het gewenst is door heel zijn omgeving en niet alleen door mij.
Vrienden die me goed kennen zeggen dat ik het moet houden als dat mijn gevoel is en dat ik me dan niet te druk moet maken over de praktische bezwaren maar ja... hun staan niet in mijn schoenen.

Bijna heel de post gaat over wat anderen er van vinden, terwijl het er om gaat wat jij er van vindt.

het kan aan mij liggen, maar in je post lijk je zelf al overtuigd dat je het weg wil laten halen?

behalve de belangrijke eerste zinnen van het 2de stuk..

Het is een keuze die alleen door jou genomen kan/mag worden, mits je ontoerekeningsvatbaar bent verklaart, maar daar ga ik niet van uit :)
Het lijkt me wel een lastige keuze, zeker in de situatie waar jij nu in zit... maar wat je ook doet, zorg ervoor dat je het besluit zowel met verstand als met gevoel neemt...

Inderdaad... Je argumenten voor een abortus zijn logisch en te begrijpen, maar het is wel iets dat je je hele leven meedraagt, je moet zoiets alleen doen als je er zelf echt voor 100% achter staat. Aan de andere kant verandert een kindje ook je hele leven. Anyway, probeer om de mening van anderen een beetje los te laten, en erachter te komen wat je echt zélf voelt en denkt, dat is het belangrijkste.

Dit kan btw beter in het zwangerschapstopic.

Idd. :)

@TS: Het zwangerschapstopic vind je bovenaan de index van dit forum, daar mag je je post in plaatsen. (Of mij een pm sturen, dan voeg ik dit topic samen met het zwangerschapstopic, maar als ik dat nu doe, ben je dit topic opeens kwijt.)