van binnen naar buiten
 

Even alleen en het dondert
zwarte koppen boven mijn hoofd
en regen vanuit mijn ogen

Even de energie voor mezelf
en het raast in zware stormen
tussen de diepe groeven door

En dan is daar, heel diep, dieper
van binnen een zwak schijnsel
dat wacht op mij vol rust

Even alleen en ik zie mezelf
van binnen naar buiten komen,
het harnas opzij geschoven

En voor even droom ik
met jou samen zo alleen
te kunnen zijn

Suus

anders dan anders, een uitprobeerseltje

Zwarte koppen? Wat moet ik me daar bij voorstellen...?

Ik vind hem wel mooi, eigenlijk:) Ik weet zo geen andere gedichten van je, dus ik weet niet wat hier anders is dan aan je andere gedichten (waarom neemt iedereen ineens een andere stijl?:D), maar van mij mag je deze stijl wel houden. Hij straalt zo lekker veel gevoel uit;)