de bezeten stoel
 

De bezeten stoel

Weg van de starende deurknop nu ik
uit de (oog)hoek van jouw kamer
verbannen ben.

Met hertige hoefjes
tap ik ritmisch
over houten vloeren.

De touwladder en
het gebroken raam
tekenen het gat
van mijn bestaan.




*Snap je m ?

Ik weet niet helemaal zeker of ik 'm snap, maar ik vind 'm wel leuk. Het geeft een duidelijk sfeertje, maar je houdt het lekker abstract, dat vind ik wel mooi. Alleen ik snap niet precies waarom je hebt gekozen voor (oog)hoek? En, dat hoefjes en vloeren en raam en bestaan onder elkaar, vind ik mooi staan als je naar het gedicht kijkt.

Ja, leuk. :) Ik weet niet of ik 'm snap... Ik weet sowieso niet of het altijd de bedoeling is om een gedicht te begrijpen zoals de dichter(es) deze geschreven heeft. Ik geloof dat iedereen zich een eigen beeld vormt van een gedicht. Daarom is het zo leuk dat je gedicht zo 'abstract' is: je kunt er nog alle kanten mee uit en ik 'begrijp' jouw gedicht als een vluchtpoging die mislukt is (om het maar heel kort samen te vatten). Leuk om te lezen, want je gaat erover nadenken.

Je moet dit gedicht niet diepzinnig opvatten , of diep. Jaa net wat je zelf wil eigenlijk maar ik schreef hem met een 'luchtige bedoeling'.

@ Paris, het is ooghoek omdat , de stoel stond in de hoek van de kamer , waar hij haast niet gezien werd zegmaar. Uit beeld.

@ Re3m, Het gaat over een stoel die naar een andere kamer ontsnapt en daar op de vloeren danst, wat niemand doorheeft, hij ontsnapt via het raam.

Hoe lazen jullie tap?

*de bedoeling was tap, niet 'tep' .

De touwladder en
het gebroken raam
tekenen het gat
van mijn bestaan.

vind ik leuk. Ik vind je gedicht wel wat hebben, ja leuk :) Alleen 'hertige hoefjes' vind ik zo, ehm, typisch. Het past er naar mijn idee niet tussen :o