Van depressie en vergeten teddyberen
 

Van depressie en vergeten teddyberen

De kille stilte doet me pijn.
Je eeuwig zwijgen, dode blikken
je moedeloos
’t huis door horen sloffen;
het steeds in jouw gezelschap zijn.

Innerlijke twist en hoop
vergaan door tijd en door ’t leven.
Het beeld van rust en harmonie,
niets moeilijker dan dat gebleken.

Het beertje op mijn boekenkast
verstoft en aan de kant geschoven,
hoog boven troosteloos alleen,
heeft ook allang de moed verloren.
_____________________________

Het enige dat er afgelopen tijd uit is gekomen. Toch maar neergezet, al durfde ik hem eerst niet te posten .

nou ik heb er geen verstand van, maar ik vind dit echt een heel mooi gedicht, serieus :eek:

:)

De eerste strofe dacht ik.. Hm, beetje standaard, niet echt geweldig. Maar de laatste twee vind ik mooier, vooral dat beeld van die vergeten teddybeer, ik zie het helemaal voor me(y) Leuk gedaan. De eerste twee regels van de tweede strofe vind ik ook heel erg mooi, maar de laatste regel ervan snap ik niet. Het leek me logischer als het beeld van rust enz. juist moeilijker gebleken was? Of begrijp ik het verkeerd?:o

Oops :bloos:
Je hebt gelijk vogelvrij *schaamt zich diep voor deze stomme fout*. Mocht je behoefte hebben aan uitleg:
Ik heb een tijd met die zin gezeten, er stond eerst wat er nu staat 'niets moeilijker dan dat gebleken' maar die zin vond ik niet mooi. Toen werd het: 'Niets minder penibel gebleken' maar ik vond penibel een stom woord. Toen ging ik knutselen met 'makkelijk' en heb ik de zin zo laten staan omdat ie lekker liep, al klopte die niet, zodat ik de volgende keer er beter naar kon kijken, maar dat heb ik dus niet gedaan.

Ja, idd wat vogelvrij zegt, hij begint vrij standaard, daarna word hij heel mooi! (y)

Leuk, een gedicht van jou :)

Ik vind hem fijn, ik vind de titel leuk en die past ook helemaal bij je gedicht.
Eigenlijk vind ik het alleen jammer dat je in de tweede strofe zo letterlijk bent, je beschrijft haast letterlijk de emoties die je ook wel uit de andere twee strofes zou kunnen halen. (hm, als je begrijpt wat ik bedoel :o) niets moeilijker dan dat gebleken. vind ik daar zo trouwens wel mooi staan hoor.
Maar verder vind ik hem mooi :)

Ja, leuk. :) In de tweede strofe zijn je verwoordingen inderdaad wat explicieter dan in de andere twee strofes en dat vind ik op zich jammer, hoewel het wel fijn leest. Vooral je eerste strofe vind ik leuk. pijn - zijn is nogal vaak gebruikte rijm, maar hier klinkt het goed.

thoughtful en re3m, ik heb ook nog overwogen die strofe weg te laten inderdaad. Ben ik dus met jullie eens.

Re3m, pijn-zijn is erg standaard maar kwam er hier zo lekker uitrollen.

Dank jullie allen voor de reactie:).

Zonder de regel '’t huis door horen sloffen;' zou ik je eerste strofe echt geweldig vinden. Dan is moedeloos een zelfstandig naamwoord, welke niet kan, maar dat vind ik leuk.
Je derde strofe vind ik ook erg mooi, de tweede klinkt een beetje cliché.

Maar (y) :).

De titel spreekt me erg aan - ik heb zelf ook vele ideeen voor gedichten die gaan 'van ... en ...'. De eerste twee regels vind ik niet zo, de rest van die strofe juist wel! Ik dacht eerst dat je moedeloos als zelfstandig naamwoord was gebruikt (tot ik 'm nog eens las) en dat vond ik erg mooi, maar ook op deze manier klinkt het fijn. Zou je de puntkomma niet veranderen in een dubbele punt of een komma? Ik denk dat dat beter de functie weergeeft die 't in de zin heeft.
De tweede strofe vind ik, zeker in vergelijking met de laatste, weer iets zwakker, ik kan me er moeilijk wat bij voorstellen, terwijl dat in de rest van je gedicht juist heel eenvoudig is. Het is gewoon, hoe zeg ik dat duidelijk, wat vaag, het geeft geen echt idee van wat het is.
En tot slot: het eenzame beertje op de boekenkast, wat een geweldig (droevig) beschreven beeld!