Wat vind jij belangrijk voor een goede opvoeding?
 

Ik heb net de zoekfunctie gebruikt en er zijn vrij veel topics te vinden over 'opvoeding', deze topics gaan voor een (heel groot) deel over hoe je zelf bent opgevoed. Sommige topics gaan daarbij over of je het zelf het zelfde zou doen of dat je het anders zou doen. Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd naar met name dat laatste: hoe zou je het zelf doen? En waarom zou je dat zo doen? (Misschien wel omdat je dat zelf prettig of juist niet prettig vond, maar misschien heeft het ook wel een heel andere reden.) En wat zijn volgens jou belangrijke kenmerken van/voor (een goede) opvoeding?

Goede kenmerk voor een opvoeding vindt ik :
goed kunnen luisteren,knuffelen/lichamelijk contact (niet seksueel he) en ik vindt dat je kinderen niet al te veel moet beschermen door ze binnne te houden.
Dit werk averrechts...kinderen gaan daardoor juist dingen doen die niet mogen en doen het ook nog stiekem ook...
Jahhhh verder heb ik er niet echt veel op te zeggen maar ik zal het wel ietsjes anders doen dan me pa en ma :D terwijl ik vindt dat ik wel een goede opvoeding heb.

gr,tieneke

Geez, dat is wel heel algemeen. Ik weet wat betreft bepaalde punten wel wat ik mijn kinderen later bij zou willen brengen, maar zo breed heb ik het nog niet echt bekeken.

Een goede opvoeding maakt een kind in ieder geval klaar voor de wereld. Een kind moet leren hoe hij met andere mensen omgaat, met geld, met spullen, met regels, met gevoelens...

Maar hoe ga je dat doen? Ja, met heel veel geduld, respect voor de behoeften en vermogens van het kind, maar ook zo dat een kind na een bepaalde tijd leert zien dat andere mensen daarin soms verschillen en daar ook rekening mee leert houden. Een kind bijbrengen wanneer hij aan zichzelf moet denken en wanneer rekening te houden met anderen. Relativeren. Regels accepteren, maar altijd zelf na blijven denken.

Achja, ik weet het nog niet zo. Mijn vriend wil veel kinderen, maar ik vind het nog wat eng. Ik wil liever carrière maken, mezelf ontwikkelen, financiëel voor anderen kunnen zorgen. Het kwam er bij hem laatst uit dat hij dat niet zo wilde, dus misschien komt dat dan allemaal wel mooi uit. Kan hij lekker voor al die kinderen zorgen die hij wil. :p Als hij ze dan ook nog zou kunnen dragen... Aan de andere kant kan dat misschien ook weer niet, ik wil geen kinderen als ik daar de tijd en aandacht niet voor op kan brengen. In andere woorden: ik wil niet zo zijn als mijn ouders, een kind van oppas naar oppas sturen, altijd alleen laten, nooit tijd en dingen compenseren met een mooie nieuwe tv.

een kind niet te veel beschermen, maar ook weer niet te vrij laten..een kind niet verbieden wat je zelf wel doet..consequent blijven, laten merken dat je van je kind houd en het nooit te druk hebben voor je kind...zorgen dat je kind goed gekleed en goed gevoed is, je kind niet verwaarlozen..zorgen dat je kind zich veilig voelt en zich nooit, nooit te veel voelt..

je kind liefde geven is denk ik een belangrijke basis.
Je kind liefhebben en dit dus ook uiten (door lieve woorden en even te knuffelen e.d.)
Verder denk ik dat grenzen stellen belangrijk is. (die reclame van blueband goede start vind ik dan ook pure onzin. Ik ga geen witbrood kopen wat eigenlijk broonbrood is omdat mijn kind het anders niet eet. Hij/zij heeft het maar te eten).
Verder denk ik dat het belangrijk is dat je consequent bent in je handelen en iig tegenover jezelf kunt verantwoorden waarom je dat zo hebt aangepakt.
wanneer een kind wat ouder is zou er bij mij zeker ruimte zijn voor discussie en overleg. Ik zou niet alles bepalen voor mij kind dan.. Hij/zij mag zelf ook nadenken wat goed is en wat niet. En wat ik niet goed vind hoeft niet per se slecht te zijn. Als het niet te schadelijk/slecht is zou ik mijn kind ook dingen zelf laten uitzoeken.
Ik denk dat het belangrijk is om je kind te laten merken dat je als vader of moeder te vertrouwen bent. Dat ze met dingen bij je terecht kunnen.

een paar punten:

ik zou mijn kinderen vooral vertrouwen willen meegeven
daarvoor is het belangrijk dat het kind weet dat je als ouder onvoorwaardelijk van hem/haar houdt en dat er voor het kind ruimte is om fouten te maken, dat niemand perfect is en dat dat ook niet van hem of haar verwacht wordt.
Je moet als ouder consequent zijn en vertrouwen creeeren.
Ik vind het belangrijk dat het kind zich vrij voelt om altijd te zeggen wat het voelt of denkt (binnen de beleefdheidsgrenzen).

Ik zou mijn kind normen en waarden mee geven! Van simpele dingen (met mes en vork eten) tot complexere dingen (respecteer iedereen).
Daarnaast zou ik mijn kind open opvoeden; over alles kunnen praten binnen het gezin.
En natuurlijk, niet geheel onbelangrijk (;)), liefde meegeven, laten merken dat je er voor je kind bent, en dat je om hem/ haar geeft.

En ja zo ben ik zelf ook opgevoegd; omdat ik het prettig vind hoe ik groot ben geworden, zou ik dat later net zo doen. Mijn vriend is (iets) anders opgevoed, veel minder open, minder/ andere normen en waarden, en ik denk dat je toch beter af bent wanneer je in een open gezin opgroeid en goed bekend bent met de normen en waarden. (het is niet zo dat hij echt a-sociaal is ofzo hoor!!).

Duidelijke regels, veel aandacht en liefde.
Dat zijn zo'n beetje de belangrijkste woorden.

De rest is bijzaak, aangezien dit meestal gevolgen zijn van een opvoeding waarin regels en liefde centraal stonden.

aandacht/liefde, begrip, vrijheid (tot een bepaald niveau), waarheid vertellen/eerlijkheid (geen leven met leugens..sinterklaas e.d.) en vooral het leren respect te hebben voor iedereen en alles wat leeft.
Belangrijk is openheid en stimuleren van creativiteit en van denken.
Ook in contact met anderen. Wat ik probeer het kind te leren is om zelf te denken in plaats van met iedereen mee te hollen. Voeding is ook belangrijk. Ik zou mijn kinderen leren om na te denken over de voeding. Leren wat belangrijk is en welke stoffen er in zitten. En waarom je geen melk, ei en vlees e.d. zou moeten nemen.
Vertrouwen in het kind is ook goed.

sinterklaas is leuk voor kinderen :(
overigens zou ik mijn kind juist stimuleren om een eigen mening te vormen. Ik zou met niet willen opdringen met wel of geen vlees eten bijvoorbeeld, of bepaalde kleren dragen.

Nee, want als je stout bent geweest... worden kinderen extra bang gemaakt. Ik vind zulke (christelijke) poppetjes maar niks om aan kinderen te leren. Ik wil liever dat ze gewoon elk jaar iets goeds doen ofzo ipv verwachten dat ze kadootjes krijgt.
En dan krijgen ze opeens te horen dat sinterklaas niet bestaat..niet leuk voor kinderen als je het mij vraagt. En waarom die leugens.

Citaat:

overigens zou ik mijn kind juist stimuleren om een eigen mening te vormen. Ik zou met niet willen opdringen met wel of geen vlees eten bijvoorbeeld, of bepaalde kleren dragen.

Ik zeg toch ook niet dat ik ze wat opdring? Ik geef de redenen waarom niet enzo. En probeer ze bewust te laten nadenken over hun consumptie en daden. Dus ik wil graag kinderen bewust opvoeden met respect en niet zoals al die kinderen uit de huidige generatie.
Als ze later als ze ouder zijn ergens anders voor kiezen... ok, dan hebben ze een keuze gemaakt. Ik zou ze wel veganistisch voeden. En dat is geen opdringen. Dat is gewoon als ouder een keuze maken voor je kinderen in hun tijd dat je sommige keuzes gewoon niet aan kinderen over laat. Mijn kinderen zou ik alter nooit cola ofzo geven.
Ik zal de kinderen bewust opvoeden... lekker kleine wereldverbeteraartjes :)

Het belangrijkste vind ik dat een kind een goed geweten ontwikkelt. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.

Dat en mijn kind vanaf kleins af aan leren met keuzes om te laten gaan zodat het bewust leeft en nergens spijt van heeft en hoeft te hebben.

Respect (voor jezelf en voor anderen), ruimdenkendheid, intellectualiteit en een beetje spiritualiteit.

Onvoorwaardelijke liefde voor je geliefden (kinderen, ouders, siblings, andere directe familie, vrienden en partners).

Wat heb ik toch een gruwelijke hekel aan mensen die overdreven dramatisch doen over Sinterklaas en het bestempelen als 'een grote leugen'. Echte zeikmensen vind ik dat. Sorry hoor. Waarom zeg ik nou eigenlijk sorry? Het is mijn mening.

Anyway, de opvoeding. Ik ga het in ieder geval anders doen dan m'n avder. Als ik kinderen zou willen dan... Dan zou ik wel door de jaren heen met m'n kinderen meegroeien. Dus geen 'grapjes' maken tegen m'n zoon van 19 die alleen maar geschikt zijn voor 6-jarigen. Ik zou, itt tot m'n pa, goed willen kunnen communiceren met m'n kinderen. liefde en aandacht is heel belangrijk, maar dat lijkt me voor de hand liggend. Hoewel... als je eens kijkt hoe vaak je hoort dat dat niet het geval is... :| En duidelijkheid vind ik heel belangrijk. Duidelijke regels. Niet zo van: 'je ziet maar wat je doet en ik vind alles maar best'. Het kind nog de kans geven echt kind te zijn. En ze goed in de gaten halen en zoals nare al zegt: ze leren het goede te doen.

Dat ligt er aan of het een jongen of een meisje zou zijn denk ik...

Dat mag je vinden, maar ik vind het geen goed iets. Ik vind niet dat je kinderen iets voor mag gaan liegen omdat het traditie is ofzo. Tuurlijk mag zulke verkleedpartijtjes, maar dan gewoon met de waarheid erbij. Niet tot soms hun 12e of ouder voorliegen dat die wel bestaat.
Dat is namelijk best triest.
Andere punten zijn zoals ik zei dat het christelijk iets is of tenminste die invloeden. En daar wil ik niet aan meewerken of mijn kinderen niet mee laten opgroeien. En dan heb je nog het 'slavenverhaal' rondom sinterklaas. Maar goed..ieder zijn eigen keuze.

Lekker boeje. Futiele onzinnigheid. Doet het er echt toe?

Als dit op DK had gestaan, had ik (hyperbolsich, uiteraard) kunnen zeggen dat ik vind dat iedereen die slavenhandel betrekt bij Sinterklaas een overgevoelige zeikerd is die tegen de muur moet (op z'n Jan Mulder's uiteraard), maar aangezien we op Psych allemaal lief moeten zijn voor elkaar zal ik zeggen dat m'n hersens de neiging hebben door te branden bij het lezen van zoveel onzin bij mekaar. Sinterklaas heeft nooit iets te maken gehad met slavenhandel, heeft allang geen christelijke invloeden meer... en ik heb nog nooit een kind gezien dat getraumatiseerd naar de psychiater moest toen-ie erachter kwam dat Sinterklaas niet bestaat.

Consequent zijn, ik merk weleens bij ouders dat ze eigenlijk geen duidelijke regels hebben en eerst alles maar accepteren en dan opeens heel kwaad worden want dan is de spreekwoordelijke emmer overgelopen, zeg dan gewoon duidelijk wat wel en niet mag en waarom en tolereer het niet eerst 10 keer voordat je iets doet. Ook vind ik het belangrijk om geen regels te stellen die je niet kan onderbouwen, 'omdat ik dat zeg' zal je mij dan ook niet horen zeggen. Daarnaast wil ik uiteraard dat alles bespreekbaar is, ik wil m'n kinderen leren relativeren, voor zichzelf laten nadenken en het moeten kritische mensen worden die nooit zomaar iets van iemand aannemen. Ik wil ze gezond voeden en ze ook leren wat gezond eten is, waarom, en waarom dat belangrijk is. Ik wil ze niet dezelfde morele onzin leren die anderen hun kinderen leren, er is geen objectief goed en kwaad e.d. dat de hele maatschappij dezelfde mening deelt maakt het nog niet waar. Ik zal m'n kinderen nooit slaan, ook geen corrigerende tik, als je dat als ouder nodig hebt ben je in mijn ogen een grote loser. Verder wil ik ze leren muziek te waarderen, en ze al van jongs af aan meenemen naar concerten enzo. Dan is er nog Sinterklaas, mijn kinderen gaan daarin geloven, want ik merk bij mezelf dat ik me dankzij Sinterklaas beter kan voorstellen hoe mensen zo blind in god kunnen geloven, ik zie het dus als een soort wijze les.

best een lang verhaal, en echt nog lang niet alles..

Sinterklaas, paashaas, kerstman, dat zijn gewoon leuke dingen voor de kinderen. Vrijwel niemand verbindt sinterklaas met het geloof en men gebruikt het ook niet stiekem om aan te geven dat men voor de slavernij is.
Maar ik zou mijn kind niet als enige 4 jarige vertellen dat sinterklaas maar een verzinsel is en het vervolgens niet laten meegenieten van het spektakel. Geen schoen zetten, geen cadeautjes, niet naar de verhalen van sinterklaas op tv kijken.
Dat is toch niet leuk? Ik zou dat als kind niet gewild hebben hoor.
12 is wel oud trouwens, dan doen ze al lang surprises ;)

Ik wil mijn kind leren zijn/haar eigen mening te vormen. Ik wil het liefde geven, voor zichzelf leren opkomen. Duidelijk bijbrengen wat mag en niet. En verder sluit ik me over het algemeen aan bij het bovenstaande;).

Sorry, maar daar zijn we het over eens. Ik zie wel die invloeden en die foute beelden. Ik vind dat het kind moet weten dat het niet echt is.
Ik weet wel andere dingen te vieren dan deze feesten.

Daar zit natuurlijk ook wel wat in :)


De 'goedheiligman'. Heilig word in verband gebracht met kerkelijke dingen. En sinterklaas komt er ook uit voort. De kerstman idem. Paashaas is iets wat komt ook uit een christelijk feest (met heidense invloeden dat wel). Dat vier ik niet. Dus waarom dan wel een paashaas voor kinderen? Ik ga niet speciaal iets doen omdat de meeste in de maatschappij dat doen.
Sintemaarten hetzelfde... etc.
Kortom zijn deze dingen toch echt wel nog in verband. En het beeld vind ik niet bepaald juist.

Citaat:

Maar ik zou mijn kind niet als enige 4 jarige vertellen dat sinterklaas maar een verzinsel is en het vervolgens niet laten meegenieten van het spektakel. Geen schoen zetten, geen cadeautjes, niet naar de verhalen van sinterklaas op tv kijken. Dat is toch niet leuk? Ik zou dat als kind niet gewild hebben hoor. 12 is wel oud trouwens, dan doen ze al lang surprises ;)

Ik hoor ook wel verhalen dat kinderen die het vroegtijdig verteld zijn net zo meegenieten van het nepspektakel. Kortom hoef je de kinderen niet in een leugen te laten leven om het laten meedoen.
Als zoiets op school gedaan word, word het helaas al een beetje opgedrongen.

Opvoeding pas je aan de op leeftijd van van 't kind. Jonge kinderen hebben denk ik structuur en duidelijke grenzen nodig. Toch moet er altijd sprake van overleg mogelijk zijn zodat ze hun zienswijze leren te formuleren. Au fond kan ik het niet 1-2-3 concreet noemen; immers zijn er zoveel aspecten van belang..

:s

Voor de kinderen is Sinterklaas belangrijk ja. Maar zelfs voor bijzonder ethisch bewuste kinderen doet de morele achtergrond van een blanke heilige met zwarte slaven er geen reet toe. Leuk gebruik, lekker spannend, mooie kadootjes.

Ik zeg helemaal niet dat ik het topic niet boeiend vind. Ik zeg dat er over een (naar mijn mening) onzinnig onderwerp gediscusieerd word en probeer de discussieerder ( :confused: ) mijn standpunt in te laten zien.

Waarom is dat zo belangrijk? Jij bent niet de enige die hier dat heeft gezegd, maar ik ben er wel benieuwd naar. Wat als je een kind krijgt die een hekel heeft aan lichamelijk contact en knuffelen en zo? Dat maakt toch helemaal niets uit?:)

Ik wil eigenlijk geen kinderen, ik zou een walgelijke moeder zijn, maar er is natuurlijk nog volop kans dat ik van mening verander. Ik zou mijn kind dan heel duidelijke regels meegeven, het moet goed kunnen luisteren. Verder vind ik het belangrijk dat een kind weet dat hij/ zij zichzelf kan zijn, dat vind ik nog belangrijker dan het begrijpen dat je moet luisteren en je aan de regels moet houden.

En natuurlijk wordt er Sinterklaas gevierd:cool:

mijn kinderen moeten op scouting, huiswerkklas, bijlessen, de wiskundeclub op school... discipline yo.

Nee, ik word/werd losgelaten thuis. Maar dat heeft blijkbaar altijd gekunnen, ik ben nooit ontspoord geweest ofzo. Ik zie nu vrienden die heeel strak gehouden worden, en daardoor ook elk moment aanpakken om los te gaan, of dat nu verstandig is of niet. Daarmee bedoel ik op school, of te ver gaan met alcohol, blowen e.d. Dus volgens mij hangt het er oom allemaal van af hoe het kind is

Ik heb nu al medelijden met jouw toekomstige kinderen. Echt waar. Zoveel plezier wordt ze ontzegd, zoveel leuks wordt voor ze vergald, ze liggen er consequent uit op school omdat ze niet meevieren omdat papa rare 'principes' heeft. Dat vind ik sneu. Heb je daar wel eens over nagedacht? En wat nou als je vrouw ze wél in al die vreugde wil laten delen? Geen kinderen dan maar?

Het lijkt me sterk dat iemand als TechXP met zulke sterke principes een vrouw vindt en daarmee samen kan leven die deze principes onbelangrijk vindt en het tegenovergestelde wil.

edit: @TechXP: Ik begrijp dat je wilt dat je kinderen bewust leven, maar denk je niet dat je hiermee kinderen veel verantwoordelijkheid geeft, eigenlijk meer dan ze aankunnen?

Ik denk niet dat kinderen die in de leeftijdscategorie vallen waarin Sinterklaas nog bestaat daar zo mee bezig zijn en dit meekrijgen. Ik begrijp je weerstand tegen kuddedieren, maar ik denk, zoals ik ook al in mijn vorige post zei, dat kinderen zich van de redenen die je aanvoert waarom jij tegen het vieren van Sinterklaas bent niet bewust zijn en dat op het moment dat ze uit de droom worden geholpen wat dit betreft deze argumenten nog steeds niet begrijpen.

Dat laatste wist ik niet, ik ben eerder bang dat het kind dat al weet dat het nep is de rest ook gaat inlichten en dan krijg je ouders die dat niet zouden willen. Het werkt twee kanten op. Jij wilt niet dat jouw kind op school voor de gek wordt gehouden, maar andere ouders willen niet dat hun kinderen al uit de droom worden geholpen. Wat doe je dan?

Als het op school is vind ik het niet erg als zoiets word gedaan. Er zijn kinderen die ook al lang weten van jonge leeftijd dat die niet bestaat en toch leuk meevieren.
Natuurlijk ben ik niet alleen die alles bepaald voor het kind. Dat zal wel in overleg zijn :)


Misschien heb ik zo iemand al gevonden :)
Ik zou overigens niet met zo een verschillende vrouw kunnen samenleven. Ok..tegenpoolen trekken elkaars soms aan, maar bij mij stoot het toch echt af als een vrouw echt totaal anders is. Vleeseters komen er bij mij echt niet in de buurt :)

Citaat:

edit: @TechXP: Ik begrijp dat je wilt dat je kinderen bewust leven, maar denk je niet dat je hiermee kinderen veel verantwoordelijkheid geeft, eigenlijk meer dan ze aankunnen?

Nee, want als je goed begeleid dan kan een kind genoeg al. Kinderen horen van jongs af aan ook opvoeding krijgen in respect naar andere enzo. Dat is iets wat er nu ook mist. Ik zie kinderen dingen doen waar ouders niks aan doen. Die schilderen het maar af als iets wat kinderen nou eenmaal doen, maar dat is niet waar. Kinderen kunnen ook anders zijn als men het goed aanleert.

En ik vind het niet erg als een kind plezier heeft ofzo en op school mag als daar sinterklaas is tuurlijk meegedaan worden. De eerste jaren is het toch lastig om het kind te leren dat het niet echt iemand is, maar als het een leeftijd heeft dat het kind het begrijpt vind ik het ok. Zoiets kan toch even leuk zijn als je weet dat het een verkleed iemand is?

En kijk er zijn ook nog andere leuke dingen die een kind kan meemaken, maar daarvoor hoef je geen leugens te vertellen voor dat het echt is ofzo. In de opvoeding die ik wil geven moet het kind niet gaan denken dat een ouder misschien wel meer leugens heeft verteld.

Ok, dat zou kunnen. Ik vind alleen dat je kinderen ook een leuke tijd kan geven zonder die standaardfeestjes. Ik ben nl. iemand die zulke dingen niet wil vieren, omdat het niet iets van 'mij' is.

Citaat:

Dat laatste wist ik niet, ik ben eerder bang dat het kind dat al weet dat het nep is de rest ook gaat inlichten en dan krijg je ouders die dat niet zouden willen. Het werkt twee kanten op. Jij wilt niet dat jouw kind op school voor de gek wordt gehouden, maar andere ouders willen niet dat hun kinderen al uit de droom worden geholpen. Wat doe je dan?

Dat is inderdaad lastig en iets om over te denken. Maar zoals je zei is het 2 kanten op. Waar ik waarschijnlijk in de minderheid ben. Er is altijd nog een mogelijkheid tot thuis-scholing :)
En ik hoop tegen die tijd dat er ook bewuste scholen komen in plaats van scholen met christelijke invloeden e.d.
Ik ben echt niet de enige die daar wat anders in denkt. Je hebt wel van die Iederwijs/eigenwijs scholen, word daar sinterklaas gevierd?
Hoorde wel wat negatieve dingen over die scholen, maar ook veel positieve van de mensen die daar gezeten hebben.

Ja joh, stuur je kinderen naar een Iederwijs-school dan weet je zeker dat ze op hun 12e nog het alfabet niet kennen. (y)

:D

Of zoals ik, die dan wel heel goed in taal zou zijn geweest, maar nog geen twee met twee zou kunnen vermenigvuldigen.

Die iederwijsscholen zijn maar voor een bepaald type kinderen goed, en je weet van te voren denk ik niet of dat geschikt is voor jouw kind. Ik denk sowieso dat de opvoeding per kind verschillend moet zijn?

ik vind het ook belangrijk dat je als ouder er niet de oorzaak van bent dat het kind op school erbuiten valt. Dus niet uit principe het kind op laten vallen, bijv merkwaardige kleding, niet mee mogen naar klassenuitjes ed. Natuurlijk als je geen geld hebt, heb je soms weinig keuze. Maar ik zou mijn kind graag een eerlijke kans geven binnen de groep en daarvoor acht ik een normaal uiterlijk een vereiste.
dan kunnen jullie dat best laf en meeloopgedrag vinden, maar dat boeit me niet zo veel. Ik wil het mijn kind niet moeilijker maken dan het al is.

trouwens als ouder vertel je waarschijnlijk wel meer leugens dan sinterklaas. Dingen als: nee er kan geen inbreker binnen komen. Of: hiermee toveren we alle monsters weg.

Dat lichamelijk contact enzo vind ik ook best een belangrijk punt. Juist om te voorkomen dat het een kind wordt dat er helemaal niet van houdt.

Mja, maar sommige kinderen houden er toch gewoon sowieso niet van? En waarom is het dan zo belangrijk dat het ervan houdt?

ik denk dat het fijner is als kinderen er wat losser mee omgaan
Het gaat niet zozeer om houden van, maar om niet niet houden van ;)

Die laatste zin vind ik te vaag hoor:D

Hm.. Ik geloof dat ik het daar niet mee eens ben. Aan de ene kant is het wel fijn als je kind houdt van knuffelen en zo, voor het kind zelf, maar als het daar niet van houdt, dan houdt het op. Ik zou dat kind dan niet gaan knuffelen om er maar voor te zorgen dat het er wat losser mee om zou gaan. Wat heeft het daar nu aan?

Ik geef het kind een bepaalde voeding, bepaalde kleding en ook een bepaalde opvoeding (gedachten). Ik zou dat niet veranderen omdat de maatschappij dat verlangt. Kinderen vallen vanwege de lulligste dingen buiten de boot. Ik ben ook erg gepest vanaf dat ik erg jong was. Ik was wat 'boller'. En dat is al een reden voor sommige om je te pesten. Maar je anders gaan kleden of gedragen helpt toch echt niet. Het is voor pesters een kwestie van doel pakken. Het enige wat helpt is niet te verlegen zijn en durfen iets terug te doen. Ik was dik en verlegen en deed niks terug. Dat wil ik mijn kinderen niet leren. Ik wil ze leren van zich af te bijten en leren ook op te komen voor andere kinderen eventueel als die gepest worden. Want hoe je er ook uit ziet of bij loopt ofzo. Laten weten dat je het niet pikt of niet ok vind is de beste manier. En daar bedoel ik niet zozeer meteen vechten ofzo mee.

Van scholen hoef je in ieder geval geen hulp te verwachten. Ik weet dat die geen ene reet er aan doen. Ja alleen uit elkaar houden ofzo, maar er verandert niet veel daarna.

:) Ja ook wel. Maar toch vind ik sinterklaas wel wat anders ;) Stomme pedofiele zak..altijd maar die staf in zijn hand en met kinderen op schoot...brrr..

Sorry, ik zag net pas dat ik je post helemaal verkeerd begrepen had (en deze post van jouw bevestigd dat). :) Ik dacht dat je het over de topic in het algemeen had en niet over een specifiek iets. Ik heb niets gezegd (heb m'n post ook net verwijderd). :)

Ik denk niet dat knuffelen echt zoveel effect heeft op kinderen. Mijn broer en ik zijn best vrij en lichamelijk opgevoed maar ik heb er nu wel een bloedhekel aan als mensen zonder reden aan me zitten of een arm om me heen leggen. Je lichaam is van jezelf, daar zitten mensen niet aan zonder toestemming, vind ik. Maar dat heeft dus niet zoveel met opvoeding te maken.

En ohja, wat ze in elk geval moeten leren is dat het niet normaal is om geen manieren te hebben. Ze zullen worden opgevoed met goed fatsoen en goede manieren, beleefd en wellevend. Dat mag dus best disciplinair. Verder zullen ze leren dat het niet normaal is om lui of onambitieus te zijn.

Ik heb even geen bronnen oid, maar volgens mij is er bewezen dat lichamelijk contact belangrijk is voor de ontwikkeling van (met name jonge) kinderen...niet zo zeer mbt of je lichamelijk contact later wel of niet op prijs stelt oid, maar wel gewoon voor de 'algemene ontwikkeling'. Lichamelijk contact is bij jonge kinderen volgens mij ook de contactvorm die het meeste 'aan komt' en het meeste effect heeft.

Volgens mij ook inderdaad. Heb zat bronnen, maar ben te lui om te gaan zoeken :bloos:

Ow, oké...

Hm, misschien dan toch wel belangrijk inderdaad:o
(nog een reden om geen kinderen te nemen)

Nou ja je kind knuffelen geeft wel een gevoel van houden van aan voor een kind denk ik. Het geeft vertrouwen.
Ik ben ook niet echt een knuffeldier (mensen kunnen ook maar beter van me af blijven), maar ik denk dat mijn ''knuffelige'' opvoeding daar weinig mee te maken heeft. Dat ik altijd geknuffeld werd was namelijk voor mij wel een teken dat er om me gegeven werd, en dat de band versterkt werd.

Even een nieuwe invalshoek: veel mensen roepen hier dat ze willen dat hun kinderen waarden en normen meekrijgen; respect hebben voor anderen, enzovoorts.
Tegelijkertijd wordt er gezegd dat kinderen moeten weten dat pa en ma onvoorwaardelijk van hen houden. Volledige liefde, enzovoorts.

Zijn deze 2 echter niet enigszins in strijd met elkaar? Hou je je in beginsel dan niet enkel aan de regels omdat je bang bent dat papa of mama anders teleurgesteld is? Dat papa en mama niet meer van je houden? Maak je je op die manier niet al die normen en waarden eigen, waarbij je pas later in je leven ook echt een eigen normbesef begint te krijgen? En zijn het niet juist de kinderen van die zo liefhebbende papa's en mama's (geeft niet hoor, papa en mama houden toch onvoorwaardelijk van je) die uiteindelijk met gebrek aan respect voor de heersende opvattingen de wereld in gaan om zelf dit gebrek aan respect door te geven aan hun kinderen?

Ik ben op dit moment een boek aan het lezen wat daarover gaat, vandaar deze filosofische beschouwing ;)

Een opvoeding waarbij vrijheid en afspraken in balans centraal staan. En natuulijk liefde.

Ik denk niet dat ze dat hoeven te zijn. Ligt er aan hoe je het aanpakt ed. Als je het brengt van 'jij moet dit en dat' en er meteen op los slaat als het kind het niet doet of dingen zegt als 'jij bent ook stom dat je dat niet kunt' of continu om alles zegt 'mama is wel heel erg teleurgesteld in jou' oid, dan denk ik dat het idd in strijdt is met elkaar. Maar als je gewoon bepaalde regeltjes hebt als 'niet overal aanzitten als je bij vreemden bent' of 'oude mensen spreek je met u aan' of 'dankjewel zeggen als je iets krijgt' en een kind daar bij een vergissing gewoon weer wijst op het regeltje, dan denk ik niet dat het in strijdt is met elkaar. Je hoeft een kind niet op te zadelen met weet ik het wat voor eisen, je kunt het aanpassen aan het kind en er dus meer een soort regeltjes van maken. En je kunt je kind als het wat ouder is ook uitleggen waarom die regeltjes er zijn, ik denk dat een heel klein kind bepaalde dingen als kan begrijpen.

Ik denk dat regels en houden van redelijk los van elkaar staat. Of dat eigenlijk zou moeten staan. Het is dan niet zo dat als een kind een keer een regel vergeet en 'overtreed' je niet meer van het kind houdt oid. En dat moet het kind ook weten. Ik vind het ook raar als een ouder bij een 'overtreding' zou zeggen 'ik houd niet meer van je' of iets in die richting, maar ook van uitspraken als 'we houden toch wel van je' ben ik geen voorstander. Ik vind dat die twee dingen (regels en houden van) los van elkaar moeten staan.

Ja, het staat ook wel redelijk los van elkaar.. Maar ik denk dat het ook per kind ervan afhangt. Als een kind de regels voortdurend overtreedt, moet je daar wat duidelijker in zijn. Dat wil nog niet zeggen dat je dan niet van het houdt.
Als je nogal een braaf en gevoelig kind hebt, kan het misschien wel overkomen alsof je niet meer van het houdt als het een keer iets fout doet... Dus ik denk dat je gewoon een beetje aardig moet blijven of zo? Aardig, maar duidelijk;)

Ik zou denk ik mn kinderen op ongeveer dezelfde manier opvoeden als mijn ouders gedaan hebben/doen. Liefde en vrijheid is denk ik een perfecte combi. Er zijn geen/weinig regels en ze laten ons vrij in wat we doen en vinden. Mijn broers, zus en ik hebben juist hierdoor en door de liefde die we kregen veel respect voor hen (en voor anderen) waardoor we ons gedragen. Ze geven ons vertrouwen en zijn er onvoorwaardelijk voor ons (waar het ook om gaat). Wat ook belangrijk voor ons is geweest is dat we nooit meer dan nodig kregen qua geld, cadeautjes, spullen etc. We hebben nu allemaal zoiets van: we zijn blij met wat we hebben en zijn absoluut niet materialistisch ingesteld. Normen en waarden hebben ze ons goed bijgebracht (denk ik).
Het enige wat ik waarschijnlijk anders zou doen is m'n kinderen niet gelovig opvoeden. Ze mogen uiteraard later zelf weten wat ze doen en wat ze gaan denken over het geloof, alleen ik wil niets 'opleggen'. Het is denk ik geen toeval dat door ons gelovig op te voeden we bijna allemaal (4 van de 5) nu juist niet meer gelovig zijn.