Flosdraad |
12-06-2005 18:39 |
Masturbatie Frustratie
En hoppa, na korte afwezigheid (vakantie, moet ook gebeuren) Opnieuw een tekstje van Flosdraad. Een controversieel onderwerp. Het moet gezegt worden dat het een tekst is van niet geringe tijd geleden. Ik wacht op uwe reactie.
Masturbatie Frustratie
Als jongen van 15 heb ik zo mijn behoeften. Met die behoeften bedoel ik de niettemin grote drang die elke jongen van mijn leeftijd heeft, die drang op het gebied van seks. En wat was nou het geval, gisteren was ik, om het maar eens enorm plat te zeggen, zo geil als een pakje boter. Wat doe je dan als er geen vrouwelijk schoon binnen handbereik is? Juist ja…Dan stap je achter de computer en dan help je jezelf.
Iedere normale jongen heeft het wel eens gedaan, ik dus ook. Het was een van de eerste keren dat ik het deed. Ik voelde me er, eerlijk gezegd, nogal ongemakkelijk bij. Maar ja, je lul heeft een veel sterkere wil dan je hersenen. Dus je gaat er dan toch voor. Het probleem is alleen dat je verschrikkelijk hard betrapt kan worden. Iets wat mij jammerlijk genoeg gebeurde.
Mijn broer is iemand die altijd zomaar komt binnenvallen zonder enige waarschuwing. Normaal hoor je hem overal aankomen, hij is een wervelwind van woorden en is enorm luidruchtig in voetstap en adem. Dit keer echter niet, ik had niet door dat hij mijn kamer binnen zou komen. Ook niet verwonderlijk, ik was immers met heel andere dingen bezig. Zelfbevrediging eist al je aandacht op, geloof mij maar. Maar dan komt wel dat moment, die confrontatie. Mijn broer, een ‘man’ van 25 jaar, komt even luidruchtig binnen als altijd met een uitgelaten begroeting zwaait hij mijn kamerdeur open. Ik zit zojuist te bekomen van mijn geheel nieuwe masturbatie ervaring, met mijn pieleman nog in volle omvang wijzend richting de computer met daarop te zien een plaatje van een beeldschone zeer goed gelukte dame met borsten waar je U tegen zegt.
De stilte die er op dat moment valt, die is werkelijk verschrikkelijk. Terwijl mijn broer wat ongemakkelijk staat te aarzelen in de deuropening probeer ik nog radeloos mijn opgezette klokkenspel terug de broek in te stoppen. Net of ik nog zou kunnen verbergen wat hier even tevoren had plaats gevonden. Terwijl ik met mijn broek in gevecht ben merk ik dat mijn stijve piemel te groot is voor mijn onderbroek waarop mijn broer zegt: “Wat doe jij nou”. Alsof hij ineens niet meer weet wat afrukken is. Mijn gespeelt verontwaardigde antwoord luid vervolgens zoiets als een Mijn gespeelt verontwaardigde antwoord luid vervolgens zoiets als een mengeling van onverstaanbaar gemurmel en het geluid van een overslaande puberstem, wetend dat het niet meer te ontkennen valt.
Mijn broer staat nog steeds wat treuzelend bij de deur, doet eerst de deur dicht en dan weer open.Van het ene op het andere moment slaat zijn gedrag om in zijn uitgelaten bui. Mijn kaneelstok is intussen geslonken tot zijn normale formaat zodat mijn broek gelukkig weer genoeg ruimte herbergt. We keken elkaar kort maar intens, na een ogenblik verdween mijn broer uit de deuropening en sloot de deur.
|