Mijn ouders mogen mijn vriendin niet!?
 

Sinds een paar dagen ga ik met een meisje dat 3 jaar jonger is dan mij. Ik kende haar hiervoor eigenlijk alleen nog maar van naam, net als haar familie. We staan bij elkaar op de camping en wonen circa 20 km uit elkaar.

Nou heb ik alleen nog niks aan mijn ouders verteld. De reden hiervoor was eigenlijk een beetje onduidelijkheid over of we nou wel of niet iets hadden. Dit weekend ben ik een middag bij haar geweest (ze woont 20km verderop) en we hebben het heel gezellig gehad. Haar familie is heel aardig en accepteerd me gewoon (aangezien ik 18 ben, en zei 15). Ik heb mijn ouders niet verteld dat ik bij haar ben geweest. (die dachten dat ik bij een vriend zat, aan practicum voor school werken).

De reden dat ik het eigenlijk niet durf te vertellen is dat mijn ouders niet zo'n hoge pet op hebben van haar en haar ouders. Ze kennen elkaar niet echt goed, maar wel goed genoeg om te kunnen bepalen dat ze er liever niet mee om gaan. Ook maken mijn ouders soms grapjes over haar familie omdat ze niet al te slim zouden zijn.

Ik heb het er erg moeilijk mee en moet er steeds aan denken. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik durf mijn ouders het niet te vertellen omdat dat alleen maar problemen opleverd. (ik heb iets met dat meisje uit die rare familie). Maar eigenlijk moet ik het wel vertellen aangezien mijn ouders haar ouders volgende week ongetwijfeld wel even spreken (zijn tenslotte wel buren op de camping).

Wat moet ik doen? Als ik niks vertel van ik door de mand en denkt haar familie dat ik me schaam voor haar oid. Maar ik durf het niet te vertellen, vanwege het feit dat ze haar niet leuk vinden, en omdat ik van mezelf erg verlegen ben :(

Iemand een idee wat te doen en hoe het te brengen?

je noemt jezelf een kerel; wees een kerel.

Eigenlijk moet je het gewoon vertellen. Ze is tenslotte je vriendin, en ik neem aan dat je wel weet dat ze niet 'dom' of wat ook is. Als je haar echt leuk vindt, dan denk ik niet dat je ouders veel bezwaar zullen maken. Dat jij en dat meisje wat hebben, wil nog niet zeggen dat jullie ouders ineens de beste vrienden moeten zijn.
Vertel het je ouders op een rustig moment, tijdens het eten ofzo (ik weet niet hoe dat bij jou thuis gaat...) en wacht dan hun reactie af. Mocht dat erg negatief zijn, vraag ze dan om hun mening nog even voor zich te houden en haar eerst beter te leren kennen, of iets dergelijks.

Suc6 iig!

Gewoon voor jezelf en je vriendin durven opkomen. Zeg gewoon dat jij haar een leuke meid vindt, dat ze lief is, dat ze aardig is, dat jullie 't goed met elkaar kunnen vinden omdat jullie op één lijn zitten. Waarom denk je dat? Ik denk dat je ouders juist minder grapjes gaan maken over die familie als ze weten dat jij wat met dat meisje hebt. Ze zullen je hooguit vragen of je wel goed over je keus hebt nagedacht en 't antwoord wat jij daarop geeft zullen ze het maar mee moeten doen. :)

Wat maakt het uit wat je ouders van je vriendin en haar familie vinden?

want:

Doe gewoon wat het beste voelt voor je:)

Je zegt dat je ouders haar en haar familie eigenlijk nauwelijks kennen, hun mening over hen is dus blijkbaar vooral gebaseerd op vooroordelen. Jij kent het meisje wél en jij weet dat ze leuk is, ik zou het ze gewoon vertellen, hoewel dat natuurlijk wel eng is.
Misschien stellen ze hun mening wel bij als ze haar leren kennen en anders: jouw en haar families hoeven inderdaad geen beste vrienden te worden, zoals I C U al zei.

Kunnen je ouders meteen die vooroordelen aan de kant schuiven...

nou, het niet vertellen is niet echt een optie denk ik, dus dan blijft over dat je het je ouders vertelt he :)

en het maakt niet zoveel uit hoe je het brengt in dit geval lijkt me

Oef, dit vind ik zo kort door de bocht gezegd...
Ik vind het erg belangrijk dat mijn ouders mijn vriend aardig vinden.
Ik zou het ook ontzettend moeilijk vinden als mijn ouders mijn vriend niet zouden mogen, want ik breng toch veel tijd met hem door, maar mijn ouders teleurstellen wil ik ook niet.

Ik zou er wel alles aan doen om ervoor te zorgen dat mijn ouders mijn vriend (als ze hem niet zouden mogen) op een manier leren kennen zoals ik hem ken: positief dus.
Je ouders hebben vooroordelen over dat meisje en haar familie. Ze kennen elkaar niet goed, jij leert hen nu wel goed kennen. Het is dus jouw taak om jouw ouders ervan te overtuigen dat het een erg leuk, lief, aardig meisje is en dat haar ouders reuze meevallen!

Wat boeien je ouders nou. Je familie heb je niet gekozen, je vrienden kun je wel kiezen. Dus je bepaalt zelf wel of je met haar wilt hebben of wat je dan ook met haar wilt.

En het is dan ik, niet dan mij.

Ja, dat kan, maar bij mij komt het geen femtoseconde in me op om na te denken over of mijn ouders haar wel leuk zullen vinden.

Gewoon vertellen.

Ik vind het vreemd dat iedereen er maar van uit gaat dat die ouders ongelijk hebben? Is het misschien inderdaad een domme familie? (ja hoor, die bestaan in grote getalen). En zij, dat meisje van 15, hoe komt het dat ze bij je familie overkomt als iemand die niet enorm snugger is? Of wat is de achtergrond van de grapjes die jouw familie over haar familie maakt?

Het is blijkbaar heel gemakkelijk om te zeggen dat dat allemaal op vooroordelen gebaseerd is, en dat dat daarom niet waar hoeft te zijn. Inderdaad, dat klopt. Maar in veel gevallen blijken vooroordelen juist wel de waarheid te zijn.

Ik heb het toch al vaker zien gebeuren dat ouders geen hoge pet op hebben van het liefje (m/v) van een vriend(in) van me. Is bij mij trouwens ook al wel geweest. En zolang als ze dan een koppel vormen, doet die persoon in kwestie al het mogelijke om de ouders te laten inzien dat ze verkeerd zitten. "Liefde maakt blind"... uiteindelijk loopt de relatie op de klippen omdat de ouders (voor de zoveelste keer, waarom moet dat nu?) gelijk hebben. En de verliefde persoon in kwestie ziet alles door een roze bril, en loopt met een enorme plank voor zijn hoofd.

Conclusie: vertel het gewoon tegen je ouders, en de toekomst zal wel uitwijzen wie gelijk heeft, wie het eerste bijdraait, en of het al dan niet een leuke, slimme, gezellige meid is, of gewoon trailer trash in een leuke verpakking.

Jouw ouders hoeven toch niet met haar ouders om te gaan?
Mijn schoonouders zouden ook absoluut niet klikken met mijn ouders :o Toch zijn wij (mijn vriend en ik) al 20 maanden samen. Ouders staan daarbuiten.
Kortom: gewoon vertellen en zeggen dat het je eigen keuze is en dat jouw ouders geen vrienden hoeven te worden met haar ouders.

Als jouw familie grapjes maakt over hun intelligentie... en kijkend naar jouw schrijfstijl...

dan zijn jullie voor elkaar gemaakt!

:rolleyes:

Als de ouders in dit geval gelijk hebben; dat het meisje niet bepaald snugger is, wat dan nog? Mogen 'domme' mensen geen relatie hebben met iemand die dat niet is?

In dit geval vind ik het nog steeds geen probleem als de ouders gelijk hebben. Stel dat ze nou wisten dat het meisje criminele ouders had oid, okee. Dan is het logisch. Maar dit gaat over intelligentie.

Voor mij mag iedereen doen wat hij of zij wil, en van wat er god-weet-waar in Holland op een camping gebeurt heb ik helemaal geen last. Dus ze doen maar op.

Maar k vind een paar dingen in deze discussie gewoon vreemd:
-> respect naar ouders toe is blijkbaar niet meer zo belangrijk bij sommige mensen (zoals jij, poeperd).
-> op basis van heel weinig gegevens hebben de mensen hier op het forum blijkbaar al meer vooroordelen dan de ouders van kerel18.

Trouwens, poeperd, zowel domme, lelijke als criminele mensen mogen een relatie hebben. En als ik het even zou mogen kiezen, wil ik liefst dat ze het zoveel mogelijk bij hun eigen soort houden.

Ik heb wel degelijk respect voor mn ouders, ben echt gek op ze en heb niks te klagen. Ik luister altijd naar al hun argumenten en respecteer hun mening, maar dat betekent niet dat ik die ook over moet nemen. En ik vind dus dat deze 'Kerel' dat ook niet moet doen. Zijn ouders kunnen niet bepalen wie goed en wie niet goed voor hem is. Bovendien maak ik uit het verhaal op van Kerel dat zijn ouders het meisje en haar ouders alleen 'kennen' van de camping en die mensen beoordelen op wat ze zien. Dus niet omdat ze echt met die mensen omgaan en ze kénnen. Daarom vind ik dat hij zich niets van zijn ouders mening aan moet trekken, het gewoon moet vertellen en het moet proberen met dat meisje.

Je krijgt weinig gegevens ja, en daar moet je het dus ook mee doen. En uit die gegevens maak ik dit op en geef ik mijn mening. Dat is geen vooroordeel, maar gewoon mijn mening gebaseerd op het aantal feiten en gegevens die je hebt.

Wat wou je doen?
Het niet vertellen en over een paar jaar met haar aan de deur komen en zeggen: 'Hey mam, dit is mijn vrouw!'...
Komop zeg, gewoon vertellen en dan zie je wel hoe het verder gaat...

Nee, daar ga ik in eerste instantie ook niet over nadenken. Maar wel als mijn ouders me het vertellen... of als ik van te voren weet dat ze niet zo blij zijn met degene die ik mee naar huis neem...

'dat meisje uit die rare familie'

sjongejonge, heb je wel een ruggengraat eigenlijk?? sorry hoor
maar als je van haar houd, moet je het je ouders zeggen. tis hun probleem dan, niet de joue

openheid werkt altijd het best

het is sowieso eng als kind zijnde om te vertellen dat je verkering hebt..althans zo vond ik dat haha...ik schaamde me ervoor een beetje..maar bij mij is het anders gelopen, ik hoefde het niet vertellen ahah..maargoed..
ik zou het gewoon zeggen..dat je laatst bij dat meisje bent geweest, en dat vragen ze vanzelf wel waarom..dan zeg je dat je dr leuk vind en verkering heb..en als ze niet accepteren..volg je eigen gevoel, want mijn ouders mochten of mgen mijn vriend nog steeds niet na 1,5 jaar....kies voor jezelf...jouw leven jouw gevoel..niemand bepaald voor jou op wie je wel of niet verliefd mag worden! kank me erg kwaad om maken:s dat ouders zo ver gaan dat verliefden uit elkaar gaan, vanwege alle ellende die de ouders bezorgen.. :mad:

Kill the parents. :)

de camping:(