Vrienden verliezen
 

Ik heb 2 jaar een vriend gehad, ik noem hem maar even X. Ik heb het uitgemaakt omdat ik op hem uitgekeken was - ik zal er maar niet over uitwijden maar het komt erop neer dat ik hem voor een ander heb verlaten, ik zal hem maar even Z noemen.

In de tijd dat ik met X had, trokken we ook best veel op met zijn buurjongen die een goede vriend was sinds de basisschool al - ze kennen elkaar al sinds de kleuterschool. Ik noem die vriend even Y.

De laatste tijd ging ik best vaak met Z om, vooral ook omdat we beiden een gezamenlijke hobby deelden. Ik begon steeds meer voor hem te voelen, en hij ook voor mij- vooral ook omdat ik eigenlijk op X uitgekeken was, ook al wilde ik dat in het begin niet toegeven en probeerde het nog met X. Op het laatst besefte ik dat ik een keus moest maken, en maakte het dus uit met X - en hoe fout het er ook uit zag voor de buitenwereld, ik begon dus iets met Z.

In de tijd dat ik vaak met Z omging, hadden X en Y al gevoelens van jaloezie en vermoedens et cetera. En dat is het rare: Y had die gevoelens dus ook, hij reageerde ook heel raar toen ik het met X had uitgemaakt, het was alsof ik het met hém had uitgemaakt. Ze confronteerden me in die tijd ook vaak met de relatie tussen mij en Z - maar ik ben absoluut niet vreemdgegaan of wat dan ook. En elke keer als ze dat dus ook zeiden ontkende ik werkelijk alles. En dat doe ik nog steeds - en ik weet dat het zo ontzettend fout van me is maar ik kon het gewoon niet. Ik kon echt niet hun woorden bevestigen omdat ik er dan toch slecht uit kom - ik maak al zo'n slechte indruk om van "de een naar de ander" te gaan...

Ik ontken het ook nog steeds omdat ik weet dat ik hun kwijt zal raken. Y zegt dat ik niets met jongens mag beginnen en een paar maanden moet 'wachten', anders wil hij niets meer met me te maken hebben. Dat heet respect voor de vorige relatie zegtie. Dat zijn zijn "regels" en als ik me daar niet aan hou dan is het afgelopen. Z vind dat ik rekening met hem moet houden, als ik nog vrienden met hem wil zijn - en dat betekent dat ik Z dus minder moet zien volgens hem. Ik wil niemand kwijt. Maar ik kan ook niet wachten of wat dan ook, en ik wil eerlijkgezegd al helemaal niet onder "regels" van iemand leven in ruil voor vriendschap :rolleyes: ... Zij hebben dus het gevoel dat ik geen rekening met hun houd - en ik heb het gevoel dat zij dat niet met mij doen. Ik weet het gewoon allemaal niet meer nu, het lijkt alsof alles wat ik doe fout is, en wat ik ook doe het gaat toch wel verkeerd.

Eigenlijk weet ik al wat ik moet doen. Ik moet het gewoon zeggen en accepteren dat ik ze kwijt zal raken. Wat moet ik met vrienden die me regels willen voorleggen? Maar ik vind het gewoon heel erg moeilijk - en daarom heb ik nu nog steeds niets gezegd. Maar ik kan dit niet voor eeuwig voortzetten. Hoe dan ook - of ik het dus vertelde of niet, het zal toch wel slechter gaan en ik zal ze toch wel kwijt raken denk ik... Ik vind het alleen zo moeilijk en zo shit om ze op deze manier kwijt te raken - we hadden vroeger zoveel leuke dingen gedaan.

Ik voel me zo ontzettend schuldig... Wat zouden jullie in deze situatie doen? :(

Hebben jullie zelf ook vriendschappen verbroken of wat dan ook, en hoe was dat?

ja, kut...

sorry.. dat ik bot ben.. ik heb op dit moment ruzie met mijn beste vriendin en dat dreigt ook misschien kapot te gaan na een vriendschap van jaren.
Ze had geen tijd meer voor mij en gaf alles de schuld aan haar stage.. zeg nu eerlijk.. hoe lang duurt het om een mailtje te typen of om eventjes te smsen... :rolleyes:

Is het godverredomme zó moeilijk om een willekeurige naam te verzinnen. Wie is er gek genoeg om aan een kutverhaal te beginnen waarin mensen X worden genoemd! Het is toch geen gecodeerd bericht dat je door vijandelijk gebied naar het thuisfront stuurt. DOOS!

Is het soms de tijd van de maand ofzo?

Ja, de rode vloed heeft me meester gemaakt. Of, meesteres ? Zullen we ons daar eens in verdiepen.

Was ik maar toneelleraar.

Om dit soort opmerkingen kom ik op scholieren.com.
Wederom héérlijk dat sarcasme!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ja oke, zal ik dan maar eens serieus reageren? ;)

Ik moet eigenlijk toch wel een klein beetje zeggen dat X misschien wel een klein beetje toch wel gelijk had toen hij zei dat je best even had kunnen wachten. Een paar maanden is dan wel weer overdreven natuurlijk, maar een paar weken, een week of 3 ofzo zou ik niet verkeerd vinden. Nou weet ik natuurlijk niet hoeveel tijd ertussen zat dat je het uitmaakte met X en wat met Z begon, maar het zal niet al te lang geweest zijn :P. Wat ik in jou situatie zou doen.... tsja, als die X figuur dat soort eisen aan je gaat stellen dan denk ik dat hij eigenlijk wel weet dat je iets met die Z hebt, dus dan heeft het weinig zin om daar nu mee te gaan wachten. Ik weet ook niet hoelang het geleden is dat je hebt uitgemaakt? Maarja, een vriendschap betekent ook eerlijk zijn, dus ik vind dat je het maar gewoon moet vertellen. Het is ook weer erg fout van X dat hij eisen aan jou gaat stellen. Maar als het net is uitgegaan en je besluit vrienden te blijven, dan kun je ook niet verwachten dat het de dag daarna allemaal weer goed is. Dat zal ook wel even duren.

Bij mij zelf zijn vriendschappen nooit echt kapot gegaan, maar meer verwaterd. Toen ik een vriendin kreeg, ja toen was ik ook veel minder vaak bij mijn vrienden. En er was er eentje die er toen min of meer wat van zei, maar het moest ook vaak van mij komen zegmaar. Ik vond dat hij ook wel eens had kunnen vragen om iets te gaan doen ofzo. Maar dat is allemaal alweer over :).

Dat is geen sarcasme, doos.

<3

Ja, je kan wel wachten, maar wat heeft het voor nut.... Men weet toch al dat je hgek op hem bent en andersom. Dan moet de buitenwerled maar ff rare bekken trekken, laat maar zien dat jij het wel degelijk serieus bedoelt. Dan wennen ze er vanzelf wel weer aan, na verloop van tijd.

Ik heb zelf mijn beste vriendin verloren door mijn relatie. Ligt wel anders, want hij ws haar ex. Maar ik kon mijn gevoelens ook niet langer negeren. Iets was jij dus ook niet moet doen.
Een jaar later heb ik nog steeds nergens spijt van en ben nog steeds erg gelukkig. Al vond ik de gang van zaken niet erg fijn.

Psst, het is een vent... :o

Ik heb het zelf nooit meegemaakt, en jou helpen kunnen we niet aangezien je zelf al weet dat het lullig is wat je doet, maar daar kan je nu al niets meer aan doen.
Zeg maar dag tegen die 2 'vrienden'...

Ik snap het niet helemaal. Maar als ik het goed begrijp ben je tijdens de relatie dus wél vreemd gegaan en wil je dat niet toegeven? Ook een beetje kinderachtig als je dat niet wilt toegeven omdat je anders bang bent de vriendschap te verliezen, want wat is een vriendschap waard die op leugens is gebaseerd....

Natuurlijk is het niet goed als anderen jou gaan vertellen wat hun regels voor vriendschap zijn. Maar vergeet niet dat je je vriend gekwetst hebt door vreemd te gaan, en nu nog meer kwetst door dat te ontkennen. En dan is het logisch dat zijn beste vriend hem daarin steunt.

Hm, en als ik het dus verkeerd heb begrepen, en je bent niet vreemd gegaan. Tsja, ga dan gewoon lekker je eigen gang. Er zijn geen regels voor verliefdheid, dat komt en gaat wanneer het wil en als het er is en je kán een relatie beginnen, waarom niet? Zelf zou ik er gewoon ff niet aan toe zijn na een lange relatie, ook niet als ik het zelf uitmaak. Omdat je toch een aantal dingen moet verwerken, tenslotte heeft iedere relatie zijn leuke dingen gehad en die ga je zeker weten missen.

x²+y²=z²

Dus dat komt weer mooi uit :cool:

Is het zo moeilijk om dan op backspace te drukken om terug te gaan naar de lijst met topics. Wie is er gek genoeg om dan nog een kutreply te tikken alleen omdat je mijn aliassen niet tof vind? :rolleyes:


Ja ik weet het, ik zal het inderdaad moeten vertellen. Of ik het nu wel of niet vertel, slechter gaat het toch wel worden. Ik heb nu ik dit typ eigenlijk weinig hoop meer... ook al weet ik dat het even kan duren voordat het weer "allemaal goed is", maar goed dat moet ik dan nog zien.

Ja dat was ik dus inderdaad van plan - of eigenlijk ben ik dat nu al aan het doen. Ik vind het op dit moment alleen zo vervelend dat dit op deze manier zo loopt.... :(

Ja je hebt het verkeerd begrepen, ik heb het netjes gehouden tot op het eind, ik ben écht niet vreemd gegaan.

En ja het is nu eenmaal zo gelopen, ik vind het alleen erg moeilijk om er nu afscheid van te nemen. Ik heb geen spijt van mijn beslissing gehad - geen moment. Maar ik vind het wel erg dat ik hier door 2 vrienden moet loslaten - of beter gezegd, dat ze mij los willen laten. Ik weet niet precies hoe ik hier mee om moet gaan.

Zoals ik het kan volgen is ze niet vreemd gegaan. Eigenlijk heeft die meneer Y wel gelijk. Van de ene kerel naar de andere kerel springen, zonder tussen-periode is slecht, bullshit, respectloos en weet-ik-veel wat nog.

Alleen, voor hem lijkt het misschien op vlindergedrag, maar voor haar is het natuurlijk niet zo van het een op het andere moment gegaan. Zoals ik het heb gezien, heb jij je ontwenningsperiode, en periode van bezinning op het einde (de laatste weken of maanden) van je relatie al gehad, zonder dat het officieel uit was. Voor die vriend zal het ook wel pijnlijk zijn, want anders was er die woede en dat onbegrip niet. Dus gun hem wat tijd.

En daarnaast, ik zie geen enkele reden om even met een relatie te wachten totdat iemand anders het licht op groen zet. Kunnen jullie niet gewoon beiden elkaar wat tijd gunnen, en voldoende respect dat jullie allebei of alledrie of allevier kunnen doen wat jullie denken dat het beste is? Waarom kan er maar één iemand de regels bepalen?

Ah ok, ja, dan is het heel vervelend dat het allemaal zo moet lopen. Het lijkt er gewoon op dat hij jou nog niet kan loslaten. Natuurlijk is het voor hem ook niet leuk als je al meteen iemand anders hebt. Het lijkt dan net alsof het niet echt veel voor je betekende. Maar zoals Armadillo1429 al zegt, jij hebt je 'ontwenningsperiode' al tijdens de relatie gehad.

Als je het contact echt met Y echt heel belangrijk vindt, moet je het hem misschien ook eens op deze manier uitleggen. Anders is het toch echt heel jammer voor hen (en ook voor jou natuurlijk), maar voor een relatie heb je van niemand toestemming nodig, en al helemaal niet van je ex.

Ja inderdaad, ik ben me er ook van bewust dat het voor de buitenstaanders er heel fout uitziet. En mijn ex zei inderdaad ook dat ik een ontwenningsperiode in de relatie heb gehad op het laatst, en dat ik er daarom al soort van "overheen" was. Maar toch doet hij nu zo, natuurlijk omdat het hem pijn doet. Alleen wat Y betreft, ik vind dat hij zich er te veel mee bemoeit....

En dat met die regels en al die zooi, daar komen we serieus NOOIT uit. Het is eigenlijk al zo goed als over nu ik dit zo zie... :( We kunnen gewoon niet meer redelijk erover praten. Op het eind zijn we het nog erger niet eens met elkaar, het gaat gewoon niet.


Ik kan het hem niet uitleggen, hij wil serieus niet er naar luisteren. Hij denkt dat hij gelijk heeft en hoort niet eens wat ik aan hem wil zeggen, te gefocust op zijn eigen visie. Ik vind het echt heel jammer. Echt.

Maar bedankt voor jullie reacties :) ...

Het sloeg op meerdere discussies , waaronder deze, die de heren (Mark en Snoodaard) aan het voeren waren.


Maar bedankt in ieder geval. Door jouw weet ik weer wat sarcasme is!




P.S. Kan je mij vertellen hoe je in aanmerking kan komen voor een zetel in de sarcasmecomissie?
Het schijnt namelijk dat ze hele actieve leden hebben.

Off topic, sorry forumbazen. Bijdeze beloof ik beterschap.




Oja Morgan,


Hier mijn bijdragen voor de sarcasmecomissie:


- Een cardioloog zegt: “hier klopt iets niet”
- Iemand na een allergietest vragen of ie al uitslag heeft
- Tijdens de seks niets in te brengen hebben
- Een spuitjunk die om een bijdrage voor de “armen” vraagt
- Een heroinehoer die het voor een prikkie doet
- Een voetballer zonder doel in zijn leven
- Michael Jackson zwart maken
- Een geheim vertellen in een kamer met kliklaminaat
- Een anorexiapatient met mee-eters
- Een timmerman met plankenkoorts
- Een boek over bondage in laten binden
- Een astmapatient een adembenemend verhaal vertellen
- Door de mand vallen tijdens een ballonvaart
- In een Duitse schoenenwinkel zeggen dat je maat 40-45 nodig hebt
- Een bloedmooie vrouw met hersens een “miss-verstand” noemen
- Een exporteur die niks uitvoert
- Honing met een bijsmaak
- Een vogel die in de nesten zit
- Een cavia die hamstert
- Een elektricien die niet meer tegen de spanning kan
- Een piloot van de KLM begroeten met “Hi Jack”!
- Tegen een piloot van de KLM zeggen dat hij eruit vliegt
- Een Palestijn een Rennie geven om hem van dat opgeblazen gevoel af te helpen
- Een spijtbetuigende transseksueel die zegt dat ie liever weerman wil worden
- Tegen Assepoester zeggen dat ze haar muil moet houden
- Tegen een astronaut zeggen: loop naar de maan!
- Negen maanden wachttijd in een abortuskliniek
- Een telefoon die in het ziekenhuis wordt opgenomen
- Aan een verloskundige vragen of haar werk bevalt
- Aan een asielzoeker vragen of ie al spaart voor zijn uitzet





Doe ze een goed woordje voor me, wil je?

Daarom.

Zit behoorlijk wat ironie tussen, ik denk dat ze je nog niet toelaten.

99% hiervan ís niet eens sarcasme, sukkel.

Als ik je bericht zo lees, heb ik het gevoel te denken dat alleen jij de schuldige bent (ook al ben je niet vreemdgegaan, je hebt het uigemaakt met die ene voor die andere en dus zal je moeten accepteren dat ook de vriendschap kan breken), maar ja, iedereen maakt fouten. Je zal naar mijn mening de schuld dus maar moeten accepteren, hoe kut dat ook is.
Je kunnen lostrekken van iemand als gevolg van ruzie kan wel eens veel beter zijn, dan te blijven aanhankelijk zijn aan diegene.

Ja dat is waar, mijn probleem ligt eigenlijk denk ik inderdaad ook bij het accepteren hiervan... :o

Dat is nou juist het sarcasme, hondenhoofd.

Zie je nou wel dat je niet op een begrijpelijke manier sarcasme kunt gebruiken.

Wat verstaat gij onder " begrijpelijk"?

Dat wij medemensen in staat zijn om het sarcasme in een opmerking te spotten.

Snelle reply, trouwens (y)

Zit wel een kern van waarheid in...
Voortaan zal ik iets minder vaag zijn....